ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ.พิมพา]

แค่เม็ดทราย

@เพียงเม็ดทรายหนึ่งเม็ดใช่เพชรหยาด
จึงไม่อาจสมมาดปราถนา
ความผิดหวังย้ำเตือนเลือนเวลา
ไม่มีโชคชะตามาบันดาล

@เธอสูงส่งดังหงส์เหมราช
เผ่าพันธุ์ชาติสูงศักดิ์ยากหักหาญ
หงส์คือหงส์ใช่วงศ์กาผ่าเผ่าพาล
ทรมานก็จะเจียมด้วยเขียมใจ

@แก้วโกเมนสีชาดเพียงหยาดรุ้ง
ควรผดุงธำมรงค์วงสวยใส
ไม่ใช่แหวนธรรมดาค่าน้อยไป
ให้ใครเย้ยไยไพให้ได้อาย

@ความรักคือการให้จำได้แน่
ยอมมีแผลเลือดไหลแม้ใจหาย
ไม่อยากรั้งหัวใจไว้เดียวดาย
เมื่อรักได้ก็เลิกได้เป็นไรมี

@ความรักเพียงเม็ดทรายประกายหมอง
ไว้ซับรองรอยเท้าเศร้าเหลือที่
เธอเดินย่ำผ่านไปไม่ใยดี
หมดสิ้นแววไมตรีมีต่อกัน

@เพียงเม็ดทรายประกายอย่าหมายเพชร
งามก่องเก็จหยาดรุ้งจรุงฝัน
ทรายคือทรายเช่นทุกวันเกินจำนรรจ์
หมดสิ้นคำรำพันคอยรำงับ

///////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๒๔/๗/๕๖

[my smile]

ปัญหาเล็ก..แ ค่ เ ม็ ด  ท ร า ย
ลุกขึ้นมาก็หาย อย่า ทำ ร้ า ย ตั ว เ อ ง.ไปมากกว่านี้
ล้มลงกี่ครั้ง.ถือซะว่าเป็นบทเรียนชั้นดี
ที่ศึกษากี่ทีกี่ที ก็ยิ่ง..ชำนาญ

เงื่อนที่ผูก..คือ ก า ร บ้ า น เ พิ่ ม เ ติ ม
การแก้โจทย์เดิมเดิม..จะทำให้การสอบครั้งสุดท้ายผ่าน
บางคนอาจลืมบทเรียน.ที่ บ อ บ ช้ำ มาเนิ่นนาน
แต่สำหรับคนที่ล้มแล้วล้มอีก คือประสบการณ์.ที่จำขึ้นใจ

เป็นความทรงจำ..ที่ ไ ม่ จำ เ ป็ น ต้ อ ง ล บ เ ลื อ น
ถ้าคิดในแง่บวก คือคำเตือนไม่ใช่ตราบาปของชีวิต..จำไว้
ทุกอย่างมีทางออก แค่เริ่มทำความ เ ข้ า ใ จ.
เดินผ่านวันวาน.ด้วยก้าวย่างสดใส ร อ ย ยิ้ ม ที่มั่นคง. ..


 

[ไพร พนาวัลย์]

แม้เป็นเพียงเม็ดทรายที่ไร้ค่า
ก็ยังน่าภูมิใจในศักดิ์ศรี
ทุกสิ่งเกิดในหล้าล้วนค่ามี
เป็นความดีเฉพาะตนหากค้นพบ

จงเป็นตัวของตัวเองอย่าเกรงกริ่ง
และจงหยิ่งในศักดิ์ศรีที่เจนจบ
คิดทางบวกทุกอย่างปิดทางลบ
แล้วทวนทบความจริงทุกสิ่งอัน

ดูซิตึกสูงใหญ่ที่ในหล้า
ล้วนคุณค่าแห่งทรายถึงปลายนั่น
ทั้งสถูปเจดีย์ยังยืนยัน
ว่าทรายนั้นสรรค์สร้างสู่กลางฟ้า

แม้เป็นเพียงเม็ดทรายเรี่ยรายพื้น
ใครเหยียบยืนก็ได้ยิ้มในหน้า
เขาย่อมมีความสุขอยู่ทุกครา
ยังดีกว่าเหยียบย่ำบนหนามคม

จงภูมิใจในตัวอย่ามัวท้อ
ดั่งติดล้อหัวใจมิให้ล่ม
สู้ตั้งหน้าฝ่าฟันแม้วันจม
เพื่อเชยชมเส้นชัยที่ใกล้ตัว

เขาเป็นเพชรเป็นหงส์น่าส่งเสริม
เราแต่งเติมคุณค่าแม้ฟ้าหลัว
คู่ของใครคู่เขาอย่าเมามัว
จงอย่ากลัวคู่เราย่อมเท่าเทียม

“ไพร พนาวัลย์”

 

[สะเลเต]

[ดาว อาชาไนย]

รอยเท้าเธอยามเดินเพลินชมหาด
คลื่นซัดสาดทยอยรอยก็หาย
แม้จะเหยียบจะย่ำซ้ำไม่วาย
ขอพลีกายรับเท้าเธอก้าวเดิน

ดาว อาชาไนย

[panthong.kh]

อยากจะเป็น เช่นทราย ที่ชายหาด
น้ำซัดสาด รอยทาง ก็ห่างเหิน
ไม่ให้เห็น รอยเก่า ที่ก้าวเดิน
เหยียบย่ำเกิน เพลินไป ไม่นำพา

หากฉันเป็น เช่นทราย ที่ชายหาด
จะมิพลาด หนุ่มหล่อ พะนอหา
จะเป็นมิตร กับทุกคน บนโลกา
จะรักษา เม็ดทราย คู่ชายเล
พันทอง
 

[รัตนาวดี]

 

ยลโขดหิน ริมหาด คลื่นสาดเซาะ
เม็ดทรายเกาะ จับสี มีเสน่ห์
เห็นปูเล่น กันเพลิน เดินขาเก
ยามทะเล ลาคลื่น ซับผืนทราย...

...คิดถึงเธอ เหม่อหา คราคืนค่ำ
ความทรงจำ เตือนฝัน ยามจันทร์ฉาย
แสงพรมพราว ราวเพชร เกล็ดเรียงราย
คราคลื่นคลาย ลาไป ใจเริ่มตรม...

...ค่ำนี้ทรวง สะอื้น ฝืนใจเหมือน
ทะเลเตือน หาดครา คลื่นมาห่ม
เดินเท้าเปล่า ปล่อยใจ ไปตามลม
บนผืนพรม เม็ดทราย คล้ายหมดจินต์...

☆ รัตนาวดี ☆