ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

"นกไม่มีขน คนไม่มีความรู้ บินสู่ที่สูงไม่ได้ "

เกิดเป็นนก แล้วไซร้ หากไร้ขน
ก้มหน้าทน เดินดิน สิ้นอดสู
ต้องโดนเยาะ เย้ยเอา เฉาน่าดู
จักบินสู่ ที่สูง ยอดยูงยาง

คงไม่สม อารมณ์หมาย กายเหี่ยวแห้ง
หมดเรี่ยวแรง แฝงใฝ่ ใจเมินหมาง
เกิดเป็นนก ทั้งที มิมีทาง
ขาดขนหาง ทางเปลี่ยว พวกเดียวเมิน

หันมามอง ผองคน อยู่บนโลก
บ้างอับโชค มีโชค โศกสรรเสริญ
ขาดความรู้ อยู่ไป ไร้ทางเดิน
การดำเนิน ชีวิต ผิดเพี้ยนไป

ทั้งทักษะ ความคิด ปิดทางฝัน
การงานนั้น ปั่นทอน สั่นคลอนไหว
กลายมาเป็น ขยะ ภาระใคร
สังคมไทย ไม่แล แย่ไปเอง

จึงอยากบอก สักนิด ชีวิตฉัน
ความมุ่งมั่น หมั่นพิศ พินิจเพ่ง
หาความรู้ คู่ตัว อย่ามัวเกรง
วันใดเก่ง จักเหินฟ้า ไปคว้าดาว
พันทอง
๑๘/๐๘/๕๖
ใครมีประโยคเด็ดๆ วลีเด็ดๆ ที่ใช้เป็นแนวทางการดำเนินชีวิต เชิญนำมาแชร์เพื่อเป็นวิทยาทานค่ะ

[hort39]

ไม่เคยคิดว่ามีวลีเด็ด
ความสำเร็จไม่มีที่จะกล่าว
ผ่านชีวิตวุ่นวายหลายเรื่องราว
ผ่านร้อนหนาวเศร้าสุขสนุกดี

เป็นแค่คนธรรมดาหาเลี้ยงชีพ
ไม่เร่งรีบเร่งร้อนนอนเต็มที่
ไม่เอาเปรียบเหยียบย่ำใครไม่ราวี
อยู่อย่างมีใจเอื้อเผื้อแผ่กัน

 

[สมนึก นพ]

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
เกิดเป็นไก่ไร้ขนต้องทนทุกข์
หมดสนุกหมดงามตามกล่าวนั่น
ไก่งามเพราะขนนี้สีเป็นมัน
แต่ตัวฉันอับอายสายตามอง.

นพ
18ส.ค.56

[panthong.kh]

ไม่เคยคิดว่ามีวลีเด็ด
ความสำเร็จไม่มีที่จะกล่าว
ผ่านชีวิตวุ่นวายหลายเรื่องราว
ผ่านร้อนหนาวเศร้าสุขสนุกดี

เป็นแค่คนธรรมดาหาเลี้ยงชีพ
ไม่เร่งรีบเร่งร้อนนอนเต็มที่
ไม่เอาเปรียบเหยียบย่ำใครไม่ราวี
อยู่อย่างมีใจเอื้อเผื้อแผ่กัน

 

ต่างคนต่าง ความคิด พินิจรู้
ต่างใจต่าง จิตผู้ ปูทางฝัน
ต่างคนต่าง มีดี ที่ตนนั้น
ต่างคนต่าง บากบั่น วันล่วงเลย

คนธรรมดา มีดี ที่ธรรมส่อง
มากมายมอง คล้องรัด มัดใจเอ่ย
ดำรงตน เฉกเช่น เป็นอย่างเอย
ไม่ละเลย เอาเปรียบ เหยียบหยามใคร
พันทอง
 

[panthong.kh]

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
เกิดเป็นไก่ไร้ขนต้องทนทุกข์
หมดสนุกหมดงามตามกล่าวนั่น
ไก่งามเพราะขนนี้สีเป็นมัน
แต่ตัวฉันอับอายสายตามอง.

นพ
18ส.ค.56

ไก่ไร้ขน ทนทุกข์ คลุกเคล้าแนบ
เจ็บปวดแปลบ แสบแสน แม้นหม่นหมอง
ยังดีกว่า โดนเชือด เลือดไหลนอง
กลืนกล้ำร้อง เมื่อถูกเหน็บ ให้เจ็บใจ
พันทอง
 

[สมนึก นพ]

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
โดนเขาเชือดเลือดนองหรือต้องฆ่า
จนจบสิ้นชีวามาตักษัย
ดีกว่าเขาประคองป้องกันภัย
ให้อาศัยอุ้งมือถือบุญคุณ

เปรียบชีวิตสับสนบนเส้นด้าย
เมื่อเขาหน่ายโกรธมาพาเฉียวฉุน
บีบก็ตายคลายรอดยอดนักบุญ
จิตการุณพูดเหน็บเจ็บถึงทรวง.

นพ
18ส.ค.56

[--ณัชชา--]

เมื่อถูกก้างขวางคอนั่งท้อจิต
แสนหงุดหงิดชอกช้ำน้ำตาร่วง
มันค้างคาแนมเหน็บจนเจ็บทรวง
อยากจะล้วงกางออกมันยอกใจ

--ณัชชา--

 

[Prapacarn ❀]

" ได้ใหม่..ลืมเก่า "

พบคนใหม่ทิ้งเราให้เศร้าหมอง
หัวใจเคยจับจองกลับเป็นหมัน
ลืมคนเก่าเราช้ำเกินจำนรรจ์
มาทิ้งกันง่ายง่าย..คนหลายใจ
 
แซม

[สะเลเต]

--->พอใจในสิ่งที่ได้รับ

หลายคนเห็นเป็นไก่..สิ้นไร้ขน
ฉันมิสนสายตานินทาใส่
แม้!!ความสวยลาวัณย์ฉันขาดไป
แคร์ทำไม?ได้เกิดประเสริฐแล้ว

---สะเลเต---

[D]

เธอสองใจ ใช่ฉัน นั้นมิรู้
ถึงไร้คู่ ก็พร้อม ยอมทนแกร่ว
คบผู้ชาย หลายใจ อายหมาแมว
แม้กินแห้ว ดีกว่าสอง สำรองใคร

"ดิน"

[พี.พูนสุข]

อยู่ที่ไหน
รักที่นั่น
ทำทุกวัน
อย่างเห็นค่า
อุปสรรค
มาบีฑา
ใช้ปัญญา
ไร้เรณู ฯ



พี.พูนสุข

[saknun]

ทำดี ทำทุกวัน
อย่าสำคัญทำพอแล้ว
ทุกอย่างมิใช่แนว
คำว่าพอแล้วไม่มี

คนเหมือนนาฬิกา
ตามทันเวลาได้ที่
แต่ไม่ประสบดี
เวลานี้ให้เท่ากัน

จึงไม่มีได้มาก
ความลำบากไม่แบ่งชั้น
เกิดได้เท่าที่ทัน
เพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัว

[รัตนาวดี]

 


...มั่งมีมิตร มากมาย มุ่งหมายมอง
มัวหมองมี มิตรมอง เหมือนหมูหมา
เมื่อไม่มี หมดมิตร เมียงมองมา
ม้วยมรณา แม้หมูหมา ไม่มามอง...

ขอขอบคุณท่านผู้แต่งค่ะ 

☆ รัตนาวดี ☆
 

[panthong.kh]

จากเพลง "รักข้ามขอบฟ้า"
รักกัน อยู่ขอบฟ้าเขาเขียว
เสมออยู่หอแห่งเดียวร่วมห้อง
ชังกันบ่แลเหลียว ตาต่อกันนา
เสมือนขอบฟ้ามาป้อง ป่าไม้มาบัง
พันทอง
"คนรักกันถึงอยู่ห่างไกลกันคนละสุดขอบฟ้า ก็เหมือนอยู่ใกล้ชิดกัน
แต่คนเกลียดกัน ไม่จริงใจต่อกัน ถึงอยู่ใกล้ชิดกัน เห็นกัน ก็เหมือนอยู่คนละโลก"

[รพีกาญจน์]

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก

รพีกาญจน์

[ชลนา ทิชากร]

รักกันดีกว่าเกลียดกัน

รักกันนี้ ดีกว่า มาเกลียดกัน
อย่าแบ่งชั้น ฉันเธอ เสมอหมด
ถึงอยู่ไหน  ไกลใกล้ ใจไม่คด
รักหวานหยด งดงาม อร่ามตา

ถึงหนุ่มสาว คราวย่า ป้าลุงหลาน   
ต่างสมาน สานต่อ ก่อรักหนา
ถึงยากดี มีจน ทุกคนนา     
ปรารถนา หารัก มาปักใจ

รักกันไว้ ใจหนอ อย่าส่อเสียด
เธอรังเกลียด เหยียดหยัน ฉันตรงไหน
ฉันทำผิด คิดไม่ดี ที่แห่งใด
เธอทำไม เกลียดฉัน แม่ขวัญตา

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/Ovvahr2Rg2A&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Ovvahr2Rg2A&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ชลนา ทิชากร]

 


...มั่งมีมิตร มากมาย มุ่งหมายมอง
มัวหมองมี มิตรมอง เหมือนหมูหมา
เมื่อไม่มี หมดมิตร เมียงมองมา
ม้วยมรณา แม้หมูหมา ไม่มามอง...

ขอขอบคุณท่านผู้แต่งค่ะ 

☆ รัตนาวดี ☆
 

ยามมั่งมี มิตร หมายมอง     
ยามหม่นหมอง มิตรมอง เหมือนหมูหมา
ยามไม่มี มิ่งมิตร ไม่มองมา 
ยามมอดม้วย แม้หมูหมา ไม่มามอง

ขอขอบคุณท่านผู้แต่งค่ะ

ขอแจมด้วยคนนะคะ

[ไพร พนาวัลย์]

หมาเห่าข้าวโพดฮ้อน

โยนข้าวโพดกำลังร้อนให้หมาตูบ
มันนอนหมูบ*เห่าหอนยังร้อนอยู่
เป่าไม่เป็นเห็นว่ามันน่าดู
นอนคุดคู้เห่าไปยังไม่เย็น
.....................
"ไพร พนาวัลย์"

วันนี้ไปซื้อข้าวโพดขาว “ศรแดง”มาสดๆ
ก็เลยเอามาต้มกิน อร่อยมาก อร่อยกว่าข้าวโพดอื่นๆที่เคยกินมา
ระหว่างที่ยืนแฮ่น(แทะ)ข้าวโพดอยู่นั้น เจ้าหมาตูบที่เลี้ยงไว้
มันก็ชอบกินข้าวโพดมากๆมันแหงนหน้าดูเหมือนจะ ขอกินมั่งดิ
ก็เลยเอาทับพีตักฝักร้อนๆโยนไปให้มันในกอหญ้าหนาๆ
มันโดดงับเลยทันที มันคงร้อนปากมาก กินไม่ได้ เห่าอยู่นั่นแล้ว
มันเป็นภาพที่น่าขำมากๆ ก็เลยได้วลีเด็ดว่า “หมาเห่าข้าวโพดฮ้อน*”

หมูบ=หมอบ
ฮ้อน=ร้อน
 

[panthong.kh]

"กล้าเป็นข้าวได้อาศัยฝน คนเป็นคนได้ อาศัยพ่อแม่ "

จากต้นกล้า กว่าจะ มาเป็นข้าว
ระยะทาง ดังกล่าว ยาวใช่เล่น
ต้องอาศัย น้ำฝน หล่นมาเป็น
ชุ่มฉ่ำเย็น เติบโต โชว์เรียวรวง

เปรียบดั่งเดียว กับคน กมลแย่
อาศัยแม่ พ่อด้วย ช่วยทุกช่วง
ทั้งอบรม สั่งสอน ตอนเด็กดวง
เวลาล่วง เลยไป ได้เป็นคน
พันทอง
๒๑/๐๘/๕๖

[ไพร พนาวัลย์]

 

กินมำๆจงคลำรูตูด

เจ้าลิงน้อยไปเที่ยวสนุกเกอร์
ก็ไปเจอลูกกลมน่าชมยิ่ง
กินทุกอย่างขวางหน้าถ้าจะจริง
มันกลืนกลิ้งลูกสนุ๊กฯแสนสุขใจ


มาวันหลังมันไปที่นั่นอีก
แต่หลบหลีกลูกสนุ๊กฯที่ลุกไล่
หยิบเม็ดถั่วยัดตูดแล้วกินไป
กินเพื่อให้พอดีรูตูดมัน

“ไพร พนาวัลย์”

ยืมเรื่องขำๆมาเล่าสู่กันฟังเป็นวลีเด็ด ได้ไหมหนอ?

อุทัยเดินเข้าไปในบาร์ พร้อมกับลิงแสนรัก ลิงน้อยกระโดดขึ้นไปบนโต๊ะสนุ๊กฯ และหยิบลูกสนุ้กใส่ปาก กลืนเอื๊อกลงไป

บาร์เทนเดอร์: อ้าว ทำไมมันทำอย่างนั้นล่ะ?
อุทัย: อ๋อ! มันกินทุกอย่างที่ขวางหน้าเลยล่ะ

ผ่านไปหลายวัน อุทัยกลับมาที่บาร์เดิม พร้อมกับลิงจอมตะกละอีกครั้ง คราวนี้เจ้าลิงหยิบถั่วขึ้นมาเม็ดหนึ่งยัดก้น จากนั้นล้วงออกมา แล้วกินถั่วเม็ดนั้นเข้าไป

บาร์เทนเดอร์: อ้าว! แล้วคราวนี้ทำไมมันทำอย่างนั้นล่ะ?
อุทัย: อ๋อ! มันก็ยังกินทุกอย่างที่ขวางหน้า เหมือนเดิมนั่นแหละ
อุทัย: แต่หลังจากที่มันกินลูกสนุ๊กฯ เข้าไป
อุทัย: ทีนี้ก่อนจะกินอะไร มันจะต้องเช็กก่อนว่า พอดีกับรูตูดของมันมั๊ย