ลูกติดเพื่อนเหมือนมีดกรีดใจแม่
ซ้ำเป็นแผลห่วงหาน้ำตาไหล
คนนั่งคอยสร้อยเศร้าเหงาหัวใจ
ยินเสียงไห้หดหู่อยู่ในทรวง
ยามแม่บ่นบ่นไปลูกไม่สน
ไม่เป็นผลไม่แคร์ว่าแม่ห่วง
พอพระจันทร์ขึ้นหาวมีดาวดวง
เหมือนคืนลวงหลอกแม่มีแต่ช้ำ
ขอเงินแม่หน่อยนะ... นะแม่นะ
คืนนี้จะเที่ยวไปให้อิ่มหนำ
กิจการงานบ้านผมคร้านทำ
อยากดื่มด่ำสีแสงแห่งราตรี
"แม่ทำกับข้าวไม่อร่อย
แม่ก็ปล่อยให้ผมไปกินกับเพื่อนซี่
แต่ตอนนี้เงินไม่มี
จะไปกินร้านหรูขอห้าร้อย"
พอลูกได้เงินพลันหันหลังขวับ
โทรศัพท์เร็วไวหาไอ้จ้อย
เห้ยทะเลซีฟู้ด มึงไปคอย
เดี๋ยวกูค่อยตามไป รีบไปมึง
ส่วนลูกก็เร่งรีบมองหาแท็กซี่
กินอะไรดีนะถ้าไปถึง
จอดหน้าร้านเห็นกุ้งมังกรตัวนึง
คิดคำนึง โทรบอกแม่ดีกว่า... ว่าเงินไม่พอ
แม่จึงโอนไปให้ด้วยใจรัก
เงินหมดตักปาดเหงื่อเมื่อลูกขอ
คืนน้ีแม่นอนช้ำน้ำตาคลอ
โอ้ลูกหนอเดี๋ยวจะไม่พอกิน
สงสารผู้เป็นแม่
ลำบากแท้แทบแดดิ้น
แต่ลูกทำชาชิน
เห็นแม่เป็นเพียงหัวตอ
หากแม่มีชีวิต
ลูกจะคิดถึงไหมหนอ
หรือว่าต้องให้รอ
วันที่แม่ลาลับไป
ลูกถึงจะเห็นค่า
เห็นราคาแม่เคยให้
แม่เขียนกลอนจากใจ
ไว้ให้ลูกด้วยน้ำตา
