ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

เรือลำน้อย ลอยล่อง ท่องโลกกว้าง
ดูเคว้งคว้าง ร้างไร้ ใครกำหนด
โชคชะตา พาแล่น แสนรันทด
ดุจแบบบท กฏทัณฑ์ สวรรค์ตรา

เรือลำน้อย ลอยเดี่ยว ฝ่าเกลียวคลื่น
มิราบรื่น ชื่นจิต บ้างผิดท่า
ลอยซวนเซ เป๋ปัด ลมพัดพา
ลำนาวา ว้าเหว่ หันเหทาง

บางคราวร้าว หนาวเหน็บ เจ็บเจียนแหลก
แทบดับแตก แบกทุกข์ ที่รุกย่าง
พายุใหญ่ หมายดับ ให้อับปาง
เรือเลือนลาง กลางฝน ดั้นด้นไป

เรือชีวิต บิดเบือน ยากเลือนหลบ
หาจุดจบ พบพา คว้าฝันใฝ่
กี่หนาวร้อน ย้อนตรอง สุดหมองใจ
จะหาใคร นำทาง ลางเต็มที

"ดิน"

[saknun]

โอ้ยากไร้ ใครหนอ ขอช่วยเถิด
น้องข้าเกิด ปัญหา มาเต็มที่
เพราะเรือรั่ว น้ำเข้า เอาไงดี
จะแจวหนี  ไม่ทัน หวั่นจมลง

เรือลำน้อย พายจ้ำ จนค่ำมืด
ฟ้าฝนหวืด พัดใส่ ให้ลืมหลง
อีกไม่นาน คงหลับ แสงอัสดง
ฉันนี้คง ต้องแย่  นอนแช่น้ำ

พี่อยู่ไกล ไปไม่ถึง พึงบอกป๋า
ไพรพนา ช่วยน้อง เดี๋ยวหมองช้ำ
อยู่กลางน้ำ อันตราย หลายอย่างทำ
เกิดฟกดำ ไม่สวย  โปรดช่วยนาง

แหะๆ นานๆมาทีแซวเล่นนะครับ

[D]

ราตรีฉาบ ทาบทา มาบังบด
เหงาสะกด ทดทน รอจนสาง
ทิวารุ่ง พรุ่งแจ้ง แสงพราวพราง
ลิขิตทาง วางเทิน ให้เหินไป

แดดแผดกล้ำ ย้ำตอก ดุจหอกแหลม
คลื่นซัดแซม แรมรอน สะท้อนไหว
อกผวา ล้าอ่อน ยอนทรวงใน
แม้ล้าใจ ไม่เคยท้อ ขอสู้ทน

"ดิน"

[panthong.kh]

มองเห็นเรือ แล้วห่วง จักจ้วงจ้ำ
ทางมืดค่ำ ดำสนิท คิดสับสน
พายุมา เรือแตก แหกกมล
อีกฟ้าฝน อลอึง คะนึงนัก

เจอพายุ โหมคลั่ง ดังหวั่นไหว
หอบพัดใบ ไม้ร่วง ห่วงเสียหนัก
อาจจมน้ำ ลงไป ให้ตายชัก
เกิดเสียหลัก ทำเช่นไร ในยามนี้
พันทอง

[D]

ลมโบยโบก โยกเยก เมฆดำปิ๊ด
อนาถจิต ผิดธรรม-ชาตินี่
คลื่นลูกใหญ่ กรายกล้ำ ทำไงดี
หลับตาปี๋ ฉี่รด ตดแตกพลัน

มองเห็นคน บนฝั่ง นั่งหน้าสวย
เรียกให้ช่วย ด้วยหนอ ก็ไม่หัน
ถ้าขึ้นฝั่ง ไปได้ จะไล่ฟัน
คนไรนั่น ใจเค็ม นั่งเล็ม..ไอติม

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

เรือลำน้อย ลอยล่อง ท่องโลกกว้าง
ดูเคว้งคว้าง ร้างไร้ ใครกำหนด
โชคชะตา พาแล่น แสนรันทด
ดุจแบบบท กฏทัณฑ์ สวรรค์ตรา

เรือลำน้อย ลอยเดี่ยว ฝ่าเกลียวคลื่น
มิราบรื่น ชื่นจิต บ้างผิดท่า
ลอยซวนเซ เป๋ปัด ลมพัดพา
ลำนาวา ว้าเหว่ หันเหทาง

บางคราวร้าว หนาวเหน็บ เจ็บเจียนแหลก
แทบดับแตก แบกทุกข์ ที่รุกย่าง
พายุใหญ่ หมายดับ ให้อับปาง
เรือเลือนลาง กลางฝน ดั้นด้นไป

เรือชีวิต บิดเบือน ยากเลือนหลบ
หาจุดจบ พบพา คว้าฝันใฝ่
กี่หนาวร้อน ย้อนตรอง สุดหมองใจ
จะหาใคร นำทาง ลางเต็มที

"ดิน"

เห็นเรือน้อย ลอยคว้าง กลางฝั่งฝัน
ลมเหหัน ผันเวียน เปลี่ยนวิถี
พัดเรือน้อย ลอยคว้าง กลางนที
กะลาสี หนีหน้า ไม่มาเยือน

นายท้ายเรือ เหงื่อไหล หัวใจเฉา
คนเดียวเหงา เศร้าใจ มาไร้เพื่อน
ขาดต้นหน หม่นหมองนัก รักรางเลือน
ไม่เห็นเดือน เกลื่อนฟ้า ยามราตรี

เรือตรวจการ ผ่านมา ฟ้าเปลี่ยนแปลง
พายุแรง แสงดาว พราวริบหรี่
หันหัวเรือ เอื้ออำนวย ช่วยชีวี
ชีวิตนี้ พลีให้ ไม่เสียดาย

คลื่นลมแรง แซงหน้า มาตัดขวาง
เรืออับปาง กลางน้ำ คว่ำเสียหาย
ตัวนายท้าย ว่ายฝ่าลม จมน้ำตาย
ก่อนชีพวาย ผายมือกวัก ว่ารักเธอ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/mmCHBVGiOqc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/mmCHBVGiOqc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[D]

เรืออีโปง โคลงเคลง พายเก้งก้าง
มิใช่อย่าง เรือใหญ่ ใฝ่เผยอ
คนช่วยพาย หมายใจ จะได้เจอ
ก็ฝันเก้อ เพ้อเคียง เพียงลม ลุน

แลเลือนลาง ทางไกล จะไปต่อ
ขาดพายถ่อ ก่อเสริม มาเติมหนุน
 ฟ้าดำริ วิบัติ ซัดจนพรุน
นาวาหมุน ซุนเซ หันเหไกล

เรือซัดเซ พเนจร จนอ่อนล้า
สายธารา กว้างจัง ฝั่งอยู่ไหน
เรือตำรวจ ตรวจการ เขาผ่านไป
ทิ้งคลื่นไว้ ให้กระดอน สะท้อนทรวง

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

เรือชีวิต บิดเบือน ยากเลือนหลบ
หาจุดจบ พบพา คว้าฝันใฝ่
กี่หนาวร้อน ย้อนตรอง สุดหมองใจ
จะหาใคร นำทาง ลางเต็มที

"ดิน"

จมภวังค์นั่งเรือลอยเหนือน้ำ
ชายใจดำทำน้องมัวหมองศรี
เป็นเด็กดื้อหรือแม่ลงแส้ตี
แย่งน้องพี่จิบปากอยากไอติม

โกงคำตอบสอบตกอกซึมเศร้า
รักแฟนเขาอย่างแรงดังแทงทิ่ม
รับจ้างแอ๊คแลกตังค์หนังสือพิมพ์
ก้มหน้ายิ้มยียวนจากสวนปรุง

โฆษณาผ้าแพรแฟชั่นปก
อิจฉานกสวยสาวแบดดาวรุ่ง
หนีบ้านโกรธโทษพ่อนั่งล่อยุง
มุดกัดพุงไหล่หลังเพิ่มหนังลาย

น้ำบ่าท่วมอ่วมจวนสวนไม้ดอก
หนุ่มเย้าหยอกลาจันทร์ฝันเลือนหาย
ถูกเฒ่าเหนือเถือแถแดวอดวาย
ปู่ใต้แคลงแหนงหน่ายกลายชิงชัง

อาจเพราะฝนคนเบาไม่เข้าร้าน
พรรษากาลผ้าเหลือเสื้อไม่สั่ง
ผู้ใช้รุมขุมข่ายสายเน็ตพัง
จีนฝรั่งทัวร์งดรถแช่นาน

พูดพิไรในเรือลอยเหนือน้ำ
เห็นผุดดำละม้ายพรายละหาน
ขืนชักช้ามาไวมิได้การ
รีบกลับบ้านคร่อมนั่งหลังรพี

 

รพีกาญจน์

[ไพร พนาวัลย์]

ลมโบยโบก โยกเยก เมฆดำปิ๊ด
อนาถจิต ผิดธรรม-ชาตินี่
คลื่นลูกใหญ่ กรายกล้ำ ทำไงดี
หลับตาปี๋ ฉี่รด ตดแตกพลัน

มองเห็นคน บนฝั่ง นั่งหน้าสวย
เรียกให้ช่วย ด้วยหนอ ก็ไม่หัน
ถ้าขึ้นฝั่ง ไปได้ จะไล่ฟัน
คนไรนั่น ใจเค็ม นั่งเล็ม..ไอติม

"ดิน"

กินไอติมด้วยกันวันฟ้าครึ้ม
จะได้ลืมคลื่นแรงที่แทง,ทิ่ม
บนเรือน้อย,หน้านวล,เชิญชวนชิม
พร้อมกับยิ้มน้อยน้อยตอนปล่อยลม

น้องนั่งอยู่หัวเรือเพราะเชื่อหมอ
พี่นั่งถ่อพายจ้ำระวังล่ม
กลิ่นอะไรลอยมาไม่น่าดม
เรือติดตมเสียแล้วน้องแก้วเอย

ลงมาช่วยดันหน่อยนะกลอยเจ้า
เรือจะเข้าฝั่งแล้วอย่าแจวเฉย
ระวังอย่าปล่อยลมนะทรามเชย
เจ้าดอกเตยกินถั่วต้มปล่อยลมจัง

เรือถึงฝั่งนั่งยิ้มอยู่ริมท่า
เพราะฟันฝ่าคลื่นลมจนสมหวัง
พเนจรร่อนเร่จนเซซัง
เก็บสตังซื้อบ้านห้าล้านพอ

“ไพร พนาวัลย์”
 

[Shumbala]

เรือลำน้อย ลอยล่อง ท่องโลกกว้าง
ดูเคว้งคว้าง ร้างไร้ ใครกำหนด
โชคชะตา พาแล่น แสนรันทด
ดุจแบบบท กฏทัณฑ์ สวรรค์ตรา

เรือลำน้อย ลอยเดี่ยว ฝ่าเกลียวคลื่น
มิราบรื่น ชื่นจิต บ้างผิดท่า
ลอยซวนเซ เป๋ปัด ลมพัดพา
ลำนาวา ว้าเหว่ หันเหทาง

บางคราวร้าว หนาวเหน็บ เจ็บเจียนแหลก
แทบดับแตก แบกทุกข์ ที่รุกย่าง
พายุใหญ่ หมายดับ ให้อับปาง
เรือเลือนลาง กลางฝน ดั้นด้นไป

เรือชีวิต บิดเบือน ยากเลือนหลบ
หาจุดจบ พบพา คว้าฝันใฝ่
กี่หนาวร้อน ย้อนตรอง สุดหมองใจ
จะหาใคร นำทาง ลางเต็มที

"ดิน"

เห็นเรือน้อยลอยคว้างกลางน้ำเชี่ยว
เธอผู้เดียวคัดพาฝ่าวิถี
คงเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้ามานานปี
เพียงพักลงครงนี้มีแรงใจ

จะขับกล่อมบทกลอนที่อ่อนหวาน
ให้ดวงมานกลับฟื้นชื่นสดใส
ถึงหนทางอ้างว้างนั้นห่างไกล
เธอจะหยัดยืนได้ในศรัทธา

แม้คลื่นลมโหมซัดพัดกระหน่ำ
ต้องทุกข์ยากตรากตรำจงจำว่า
ยังมีกำลังใจคนไกลตา
คอยส่งเธอถึงท่า..ฟ้าสีทอง

 

[D]

จมภวังค์นั่งเรือลอยเหนือน้ำ ชายใจดำทำน้องมัวหมองศรี เป็นเด็กดื้อหรือแม่ลงแส้ตี แย่งน้องพี่จิบปากอยากไอติม โกงคำตอบสอบตกอกซึมเศร้า รักแฟนเขาอย่างแรงดังแทงทิ่ม รับจ้างแอ๊คแลกตังค์หนังสือพิมพ์ ก้มหน้ายิ้มยียวนจากสวนปรุง โฆษณาผ้าแพรแฟชั่นปก อิจฉานกสวยสาวแบดดาวรุ่ง หนีบ้านโกรธโทษพ่อนั่งล่อยุง มุดกัดพุงไหล่หลังเพิ่มหนังลาย น้ำบ่าท่วมอ่วมจวนสวนไม้ดอก หนุ่มเย้าหยอกลาจันทร์ฝันเลือนหาย ถูกเฒ่าเหนือเถือแถแดวอดวาย ปู่ใต้แคลงแหนงหน่ายกลายชิงชัง อาจเพราะฝนคนเบาไม่เข้าร้าน พรรษากาลผ้าเหลือเสื้อไม่สั่ง ผู้ใช้รุมขุมข่ายสายเน็ตพัง จีนฝรั่งทัวร์งดรถแช่นาน พูดพิไรในเรือลอยเหนือน้ำ เห็นผุดดำละม้ายพรายละหาน ขืนชักช้ามาไวมิได้การ รีบกลับบ้านคร่อมนั่งหลังรพี   รพีกาญจน์

ก็บ้าบอ คอแตก แหวกชีวิต รักเป็นพิษ จิตหมอง จนร้องอี๋ เพียรลิขิต ขีดย้ำ พร่ำวจี เผื่อว่าพี่ รี่โน้ม ประโลมใจ เจอแต่ชาย หมายลวง ทรวงเจ็บแปล๊บ เข้ามาแย็บ แล้วถอย หาต่อยไม่ หรือชีวี มีกรรม ซ้ำร่ำไป คาดว่าใช่ ใกล้แนว ก็แจวลา ลำบากกาย หน่ายอ่อน นอนมิหลับ มานกระสับ จับกระดาษ มาสาดสา ที่สั่งสม จมเจ่า บรรเทาซา อักษรา ระบาย พอคลายลง อย่าโกรธน้อง ต๊องส์หน่อย ฝอยเฉื่อยฉ่ำ ร่ายรินคำ ข้างคู ปูปลาส่ง เหนื่อยสะดุด หยุดเขียน เพียรใจปลง แต่มานตรง คงที่"รพีกาญจน์" รับหน่อยซี ขึ้นแล้ว เบื่อแจวจ้ำ ใกล้มืดค่ำ ดำดวง ทรวงเสียวซ่าน กระเดกกระโดก โยกย้าย ส่ายสะท้าน ผีพรายผ่าน ย่านนี้ มีประจำ จะก้าวขึ้น เคลงโคลง ยืนโยงโย่ อพิโธ่ ถอยล่น จนถลำ เอื้อมมือคว้า ผวาฉก เลยตกน้ำ ดูพี่ทำ ขำอยู่ได้ ไม่ช่วยเล้ย...? "ดิน"

[D]

กินไอติมด้วยกันวันฟ้าครึ้ม จะได้ลืมคลื่นแรงที่แทง,ทิ่ม บนเรือน้อย,หน้านวล,เชิญชวนชิม พร้อมกับยิ้มน้อยน้อยตอนปล่อยลม น้องนั่งอยู่หัวเรือเพราะเชื่อหมอ พี่นั่งถ่อพายจ้ำระวังล่ม กลิ่นอะไรลอยมาไม่น่าดม เรือติดตมเสียแล้วน้องแก้วเอย ลงมาช่วยดันหน่อยนะกลอยเจ้า เรือจะเข้าฝั่งแล้วอย่าแจวเฉย ระวังอย่าปล่อยลมนะทรามเชย เจ้าดอกเตยกินถั่วต้มปล่อยลมจัง เรือถึงฝั่งนั่งยิ้มอยู่ริมท่า เพราะฟันฝ่าคลื่นลมจนสมหวัง พเนจรร่อนเร่จนเซซัง เก็บสตังซื้อบ้านห้าล้านพอ “ไพร พนาวัลย์”

เพราะความจน ข้นแค้น แสนสาหัส อัตคัด ขัดสน ทนสานก่อ มาขาดแคลน แฟนเคียง เรียงพะนอ เห็นหนุ่มฟ้อ หล่อเฟี้ยว เหลียวมามอง เรียกเสียงหลง ลงเรือ เพื่ออยากลิ้ม กินไอติม ยิ้มแถม แก้มแดงป่อง "สเวนเซ่น" ส่งมา แหมน่าลอง กล้วยหอมทอง รองเรียว น่าเคี้ยวจัง เอื้อมมือรับ ขยับกาย ผายลมปู๊ดส์.... เอ้ารีบสูด ฟู๊ดฟิต แล้วSitนั่ง ให้พี่คัด วาดพาย อย่าหน่ายชัง น้องเอนหลัง หนังท้องตึง ขอผึ่งพุง พายซะชิด ติดตม เรียกขรมช่วย เดี๋ยวตีด้วย ไม้พาย ตายเลย..ยุ่ง กลับบ้านไป บ่ายแก่ แม่คุยฟุ้ง "ถึงควงลุง ก็ไม่ว่า หน้าตาดี" "ดิน"

[D]

เห็นเรือน้อยลอยคว้างกลางน้ำเชี่ยว เธอผู้เดียวคัดพาฝ่าวิถี คงเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้ามานานปี เพียงพักลงครงนี้มีแรงใจ จะขับกล่อมบทกลอนที่อ่อนหวาน ให้ดวงมานกลับฟื้นชื่นสดใส ถึงหนทางอ้างว้างนั้นห่างไกล เธอจะหยัดยืนได้ในศรัทธา แม้คลื่นลมโหมซัดพัดกระหน่ำ ต้องทุกข์ยากตรากตรำจงจำว่า ยังมีกำลังใจคนไกลตา คอยส่งเธอถึงท่า..ฟ้าสีทอง "Shumbala"

เรือร่อนเร่ พเนจร รอนแรมทั่ว มืดล้มหัว กลั้วฝัน วันฟ้าผ่อง มิเหิมเกริม เติมแต่ง แข่งลำพอง แค่ละออง ฟองฝอย ลอยตามลม ขอพักพิง อิงไหล่ คราใจล้า อักษรา พากล่อม พร้อมห่อห่ม ยื่นลิขิต มิตรทัก ภักดิ์ภิรมย์ ก็พอสม ชมชื่น ทุกคืนวัน หวังเธอเป็น ที่พึ่ง หนึ่งคนเหงา คราอับเฉา เข้าซบ หลบพาขวัญ หวานแสนหวาน หวานเคียง เพียงจำนรรจ์ "คนไกล"สรร สุนทร หนาวร้อนคลาย "ดิน"

"ไม่เป็นไร"

[~ขลุ่ยกันแสง~]

เรือลำน้อย ลอยล่อง ท่องโลกกว้าง
ดูเคว้งคว้าง ร้างไร้ ใครกำหนด
โชคชะตา พาแล่น แสนรันทด
ดุจแบบบท กฏทัณฑ์ สวรรค์ตรา

เรือลำน้อย ลอยเดี่ยว ฝ่าเกลียวคลื่น
มิราบรื่น ชื่นจิต บ้างผิดท่า
ลอยซวนเซ เป๋ปัด ลมพัดพา
ลำนาวา ว้าเหว่ หันเหทาง

บางคราวร้าว หนาวเหน็บ เจ็บเจียนแหลก
แทบดับแตก แบกทุกข์ ที่รุกย่าง
พายุใหญ่ หมายดับ ให้อับปาง
เรือเลือนลาง กลางฝน ดั้นด้นไป

เรือชีวิต บิดเบือน ยากเลือนหลบ
หาจุดจบ พบพา คว้าฝันใฝ่
กี่หนาวร้อน ย้อนตรอง สุดหมองใจ
จะหาใคร นำทาง ลางเต็มที

"ดิน"

เรือ..ชีวิต ต้องแล่น แม้..แสนเหนื่อย
เลาะเลี้ยวเรื่อย ตามแหล่ง แห่งวิถี
คลื่นสูงใหญ่ โถมหา พายุมี
เรือลำนี้ ยินดีฝ่า ชะตาไป..
 
.. แม้..ไกลฝั่ง ยังสู้ มิรู้ถอย
น้ำตาปรอย ร้อยครั้ง ก็..ยังไหว
ร้องไห้บ้าง บางที ยิ้ม..ดีใจ
แต่..อย่างไร ไม่ท้อ ขอ..มีแรง
 

[D]

เรือชีวิต สิทธิ์หมด กำหนดท่า
ล่องธารา ฝ่าไป ไร้หลักแหล่ง
ต้องวสันต์ สั่นอู้ ลมลู่แรง
ลำตะแคง แข็งขืน ข้ามคืนวัน

หลายฤดู ถูถาก หลากพานพบ
บ้างประสบ ชะตา พาเลื่อนลั่น
เพื่อนคู่เคียง เพียงเงา สุดเหงางัน
กับพระจันทร์ ยามล้า ท่ามราตรี

"ดิน"