ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Shumbala]

กลีบบุปผาหล่นวารีแล้วลี้ลับ
แสงเดือนซับหยาดน้ำฟ้าคราหวนไห้
รัตติกาลแผ่วเพลงบรรเลงไพร
ข้าฯผู้เดียวเปลี่ยวใดใครนำพา

ยกจอกดื่มลืมอดีตยิ่งกรีดลึก
ราดรู้สึกด้วยน้ำจัณฑ์หรือหรรษา
เอื้อนบทกลอนกล่าวย้ำเพื่อร่ำลา
มิอาจฝืนกำหนดฟ้าชะตาตน

ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่ร้างเลิก
ตะวันเบิกหาวห้วงสู่ร่วงหล่น
พสุธาดังสุสานตำนานชน
ลิขิตคนขีดเห็นล้วนเช่นกัน

ตวัดปลายพู่กันสรรอักษร
ก่อนอัมพรลาพรากจากบุหลัน
อรุณแรกแทรกเยือนแล้วเพื่อนจันทร์
ต่างเราหันเหห่างหนทางตัว

 

[...สียะตรา..]

......ยาม..บุหลัน....เอ่ยวาจาขอลาจาก

...น้ำตาพรากไห้ระคนหม่น..สลัว

...ด้วยหัวใจที่ไหวหวั่นผูกพันพัว

...กล้ำกลืนกลั้วสู่เส้นกาล....ขนานกัน

[รการตติ]

[panthong.kh]

ตวัดปลาย พู่กัน กลั่นอักษร
ตะวันรอน ใกล้ค่ำ ระกำนั่น
มืดสลัว กลัวเกิน เดินงงงัน
ความไหวหวั่น โถมทับ กับมายา

อยู่บนโลก โศกแสน แดนคนเเหงา
กายสั่นเทา เบาหวิว ลิ่วลอยหา
ขาดแรงใจ โทรมทรุด ฉุดอุรา
มองนภา ฟ้าหม่น จนใจร้าว

มองดอกไม้ ไม่ชื่น กล้ำกลืนหนัก
กุหลาบแดง แล้งรัก หักใจสาว
มองลั่นทม ระทมทุกข์ ทุกเรื่องราว
ให้เหน็บหนาว เจ็บกมล ล้นดวงแด
พันทอง
๑๒/๐๘/๕๖

[เพรางาย]

ริ้วเงินโชนฉายทาบปลายฟ้า
ไล่เงาเวหาลบดวงแข
ฤทธิ์ฝันขบขย้ำจำพ่ายแพ้
ตาวันวาดแส้ปราบมายา

จมหมองใจหม่นก่นโศกเศร้า
รินเหล้ารดไยใฝ่ทุกขา
ถ่วงตนดิ่งทะเลเล่ห์เวลา
ลืมตาลาจันทร์...เถิดวันนี้

[พิมพ์วาส]

‪
#‎อ่านสักนิดซีคะ‬

เมื่อเพชรกลางจันทร์หลีกหันลับ
เร้นกลับกลายเห็นเปลี่ยนเป็นอื่น
สัมพันธ์สะบั้นครั้นยากคืน
เปิดขื่นเคียวเข็มทิ่มเต็มแรง

เหือดน้ำเพชรวาวเคยพราวพริ้ง
ละทิ้งท้ายเดือดแล้วเหือดแห้ง
สงสารหัวใจคล้ายหน้าแล้ง
จัดแจงบอบช้ำตามอัตรา

รอยพิมพ์ยิ้มหมางเคว้งคว้างจิต
นิมิตรยังขมระทมปร่า
เพราะเพชรกลางจันทร์...นั้นไม่มา
พลิกฟ้ากลับดินเร้นสิ้นแล้ว...

‪#‎คิดถึง‬...

[สุวรรณ]

ขอบพระคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เนตค่ะ

โอระทึกหวั่นไหวหัวใจหนอ
เร้นแสงแห่งการรอ ใจผ่าวแผ่ว
ยากเกินเห็นหรือไร ไยไร้แวว
เจ้าแสงแก้วมณีแห่งค่ำคืน

นานนับเนิ่นนาทีราตรีผ่าน
เคี่ยวกับการมองหานัยน์ตาฝืน
ค้นนภาเวหาส ทนหยัดยืน
มิลืมตื่นฝืนรอพวงเพชรพราว

หวังแสงวาบทาบผ่านท้องทุ่งนี้
ส่องรุจีคลี่ยิ้มแอบอิงหาว
กี่หยาดเพชรจักร่วง ฟ้าพร่างพราว
หนอนั่งหาวนานแล้ว อย่าแห้วกิน

เมื่อลมเห่ทะเลคลื่นกระทบฝั่ง
คนคอยหวังยังรอ นภศิลป์
อาจเคว้งคว้างกลางหาวไร้ดาวดิน
ก็จะรอจนสิ้นของค่ำคืน 

http://thaiastro.nectec.or.th/skyevnt/meteors/2013meteors.html
จากเวบสมาคมดาราศาสตร์ไทยได้ทำนายว่า
คืนนี้  จะมีฝนดาวตก “เพอร์สิอัส” ตกอัตราสูงสุด 60 ดวง/ชม.
ใครที่รอดูดาวอยู่ก็ขอให้มีความสุขกับการดูดาวนะคะ

[Prapacarn ❀]

กลีบบุปผาหล่นวารีแล้วลี้ลับ
แสงเดือนซับหยาดน้ำฟ้าคราหวนไห้
รัตติกาลแผ่วเพลงบรรเลงไพร
ข้าฯผู้เดียวเปลี่ยวใดใครนำพา

ยกจอกดื่มลืมอดีตยิ่งกรีดลึก
ราดรู้สึกด้วยน้ำจัณฑ์หรือหรรษา
เอื้อนบทกลอนกล่าวย้ำเพื่อร่ำลา
มิอาจฝืนกำหนดฟ้าชะตาตน

ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่ร้างเลิก
ตะวันเบิกหาวห้วงสู่ร่วงหล่น
พสุธาดังสุสานตำนานชน
ลิขิตคนขีดเห็นล้วนเช่นกัน

ตวัดปลายพู่กันสรรอักษร
ก่อนอัมพรลาพรากจากบุหลัน
อรุณแรกแทรกเยือนแล้วเพื่อนจันทร์
ต่างเราหันเหห่างหนทางตัว

 

จะรอถึงพรุ่งนี้..รวีอุ่น
หอมละมุนกรุ่นกำจายทาบไปทั่ว
จะเก็บเกี่ยวแสงทองไม่หมองมัว
รอเพียงชั่วยามจบ..ได้พบกัน

รัตติกาลคลานคืบ..จะสืบหา
ดวงดาราวิบวามจะตามฝัน
ยามหัวใจทอแสง..จะแบ่งปัน
สายสัมพันธ์ผูกพ่วง..เกี่ยวห้วงใจ

จะตวัดปลายพู่กันอย่างหรรษา
บรรเลงวาดประกาศว่าอย่าหม่นไหม้
ระบายรสบทกานท์หวานละไม
เก็บไว้ให้ คนดี..ค่ำนี้นะ

แซมค่ะ

[blues]

จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า
เป็นดั่งเงาเฝ้าจันทร์ทุกคืนผ่าน
แหงนมองดู เจ้าด้วยรักปักดวงมาน
อยู่เนิ่นนาน อาทิตย์กลาย ฉายแสงมา

เฝ้าแต่รอคืนค่ำ มาย้ำชัด
เพราะกำหนัด ด้วยไฟ เสน่หา
เพราะหลงจันทร์ มากด้วยรัก และศรัทธา
จันทร์เจ้าขา  โปรดหันมา มองสู่ดิน

ใจกระหาย ห่วงใย ในตัวเจ้า
แม้จะเนิ่นนานเนา เฝ้าถวิล
จิตก็หมายดึงเจ้าเคล้าราคิน
จนลืมสิ้น สุดจะไขว่ ใจคว้าครอง

เหมือนกระต่ายหมายจันทร์ ดูมั่นเหมาะ
แต่เป็นเพราะ สูงเกินไปไม่สนอง
ยากจะหวังเก็บเกี่ยว มาเหนี่ยวดอง
ก็คงต้องบอกลาอย่าหมายจันทร์

https://www.youtube.com/watch?v=BQg87iFvOUA

 

Blues+

[Shumbala]

......ยาม..บุหลัน....เอ่ยวาจาขอลาจาก

...น้ำตาพรากไห้ระคนหม่น..สลัว

...ด้วยหัวใจที่ไหวหวั่นผูกพันพัว

...กล้ำกลืนกลั้วสู่เส้นกาล....ขนานกัน

เหลือเพียงความจดจำอย่างซ้ำซาก
เทียวฝังรากฝากรู้สึกที่นึกหวั่น
จันทร์มิเคยจางจากใจให้จาบัลย์
ท่ามกาลผันแปรผวน..มิหวนคืน

 

[Shumbala]

กลีบความฝันพลิ้วผ่านม่านศศิ
แรกแย้มผลิผูกพันเมื่อบรรจบ
หากหนทางต่างเยือนแล้วเลือนลบ
หวังประสบด้วยใจได้เพียงนั้น

 

[Shumbala]

ตวัดปลาย พู่กัน กลั่นอักษร
ตะวันรอน ใกล้ค่ำ ระกำนั่น
มืดสลัว กลัวเกิน เดินงงงัน
ความไหวหวั่น โถมทับ กับมายา

อยู่บนโลก โศกแสน แดนคนเเหงา
กายสั่นเทา เบาหวิว ลิ่วลอยหา
ขาดแรงใจ โทรมทรุด ฉุดอุรา
มองนภา ฟ้าหม่น จนใจร้าว

มองดอกไม้ ไม่ชื่น กล้ำกลืนหนัก
กุหลาบแดง แล้งรัก หักใจสาว
มองลั่นทม ระทมทุกข์ ทุกเรื่องราว
ให้เหน็บหนาว เจ็บกมล ล้นดวงแด
พันทอง
๑๒/๐๘/๕๖

ก่อนนภาราตรีจะลี้หลบ
ยังพานพบพร้อมเพรียงร่วมเคียงแข
เก็บรู้สึกอันควรมิปรวนแปร
ในสัมพันธ์เที่ยงแท้และทนทาน

ถึงหนทางห่างเกินจะเหิรเอื้อม
ยังอาจเชื่อมดวงจิตชิดประสาน
ถึงกี่กัปลับกรายกับสายกาล
ดอกไม้ของวันวานบานนิรันดร์

 

[Shumbala]

ริ้วเงินโชนฉายทาบปลายฟ้า
ไล่เงาเวหาลบดวงแข
ฤทธิ์ฝันขบขย้ำจำพ่ายแพ้
ตาวันวาดแส้ปราบมายา

จมหมองใจหม่นก่นโศกเศร้า
รินเหล้ารดไยใฝ่ทุกขา
ถ่วงตนดิ่งทะเลเล่ห์เวลา
ลืมตาลาจันทร์...เถิดวันนี้

อรุณรุ่งสางยังจางแสง
หนแห่งฟื้นตื่นคืนวิถี
จากห้วงนิทราของราตรี
ปลุกชีวิตใหม่ในอีกวัน

สลัดทรงจำอันคร่ำคร่า
ก้าวฝ่าครรลองของความฝัน
บางทีคืนนี้อาจมีจันทร์
เฉิดฉันท์เจิดจ้ากว่าทุกคราว

 

[Shumbala]

‪
#‎อ่านสักนิดซีคะ‬

เมื่อเพชรกลางจันทร์หลีกหันลับ
เร้นกลับกลายเห็นเปลี่ยนเป็นอื่น
สัมพันธ์สะบั้นครั้นยากคืน
เปิดขื่นเคียวเข็มทิ่มเต็มแรง

เหือดน้ำเพชรวาวเคยพราวพริ้ง
ละทิ้งท้ายเดือดแล้วเหือดแห้ง
สงสารหัวใจคล้ายหน้าแล้ง
จัดแจงบอบช้ำตามอัตรา

รอยพิมพ์ยิ้มหมางเคว้งคว้างจิต
นิมิตรยังขมระทมปร่า
เพราะเพชรกลางจันทร์...นั้นไม่มา
พลิกฟ้ากลับดินเร้นสิ้นแล้ว...

‪#‎คิดถึง‬...

เสียงเพรียกเรียกหาจันทราเจ้า
ในค่ำคืนเหงาเพียงเบาแผ่ว
กลับกึกก้องดังทั่วฝั่งแนว
ไยจันทร์มิแว่วคำไหว้วอน

โปรดจงพราวแสงแห่งความหวัง
ให้เห็นเช่นดังคืนครั้งก่อน
หรือสิ้นเยื่อใยในอาทร
จึงซ่อนซุกหลบมิพบพาน
 

[ดารกะ]

กลีบความฝันพลิ้วผ่านม่านศศิ
แรกแย้มผลิผูกพันเมื่อบรรจบ
หากหนทางต่างเยือนแล้วเลือนลบ
หวังประสบด้วยใจได้เพียงนั้น

 

 

ก้อย...เดินกรายไร้ชายไหนเกี่ยวข้อง
มิมามองบ้างหนอพ่อนักฝัน
มัวแต่แอบเล็งจ้องส่องแลจันทร์
พอเหงางันหวั่นท้อมาพ้อไย

 

ก้อย

[เนิน จำราย]

ประดับก้อยร้อยใจไว้ในเกศ
ยึดเยาเรศยอดรักยันตักษัย
แดนฟ้าดับดินถล่มจมจากไป
เนื้อนวลใยเคียงข้ามิราร้าง

เนิน จำราย

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

. .. ทุกครั้งทีคุณบอกรักฉัน .. .
ใต้แสงแห่งพระจันทร์  คืนและวันอันสดใส
อยากสัมผัสคุณแนบสนิทชิดดวงใจ
โอบกอดไว้ .. . อยากเปลี่ยนโลกนี้เพียงเพื่อคุณ

.. . ฉันเพิ่งรู้ว่าสิ่งสวยงามเป็นอย่างไร .. .
ยามเมื่อมองคุณครั้งใด ... หัวใจก็รู้สึกอบอุ่น
จุมพิตรอยยิ้มแก้มที่ละมุน
หอมกลิ่นกรุ่นๆ .. . คล้ายๆวันที่คุ้นเคย

.. .โอ้ .. ทีรัก .. .
แต่วันนี้เราต้องหยุดพักเรื่องหนักๆที่คุณไม่เปิดเผย
เหนื่อยล้ากับทุกครั้งที่ถูกละเลย
ความรู้สึกเมินเฉย . .. เหมือนไม่เคยมีค่าอะไร

.. .ห่างกันสักพักคงดีกว่านี้ . ..
ความรักที่คุณมี .. .มิอาจทำให้ฉันหวั่นไหว
จากกันตอนนี้อาจยังมีความห่วงใย
อยากบอกไม่เคยรักใครได้เท่า"รักคุณ"


พระอาทิตย์อัสดง

[ดารกะ]

ประดับก้อยร้อยใจไว้ในเกศ
ยึดเยาเรศยอดรักยันตักษัย
แดนฟ้าดับดินถล่มจมจากไป
เนื้อนวลใยเคียงข้ามิราร้าง

เนิน จำราย

ก้อยบุญน้อยจังพี่อับสีแสง
ต้องเหี่ยวแห้งแล้งรักเขาผลักห่าง
แม้นพี่เนินนวยนาดมาพาดทาง
จะแนบข้างร่างชิดมิคิดตังค์

 

ก้อย

[blues]

. .. ทุกครั้งทีคุณบอกรักฉัน .. .
ใต้แสงแห่งพระจันทร์  คืนและวันอันสดใส
อยากสัมผัสคุณแนบสนิทชิดดวงใจ
โอบกอดไว้ .. . อยากเปลี่ยนโลกนี้เพียงเพื่อคุณ

.. . ฉันเพิ่งรู้ว่าสิ่งสวยงามเป็นอย่างไร .. .
ยามเมื่อมองคุณครั้งใด ... หัวใจก็รู้สึกอบอุ่น
จุมพิตรอยยิ้มแก้มที่ละมุน
หอมกลิ่นกรุ่นๆ .. . คล้ายๆวันที่คุ้นเคย

.. .โอ้ .. ทีรัก .. .
แต่วันนี้เราต้องหยุดพักเรื่องหนักๆที่คุณไม่เปิดเผย
เหนื่อยล้ากับทุกครั้งที่ถูกละเลย
ความรู้สึกเมินเฉย . .. เหมือนไม่เคยมีค่าอะไร

.. .ห่างกันสักพักคงดีกว่านี้ . ..
ความรักที่คุณมี .. .มิอาจทำให้ฉันหวั่นไหว
จากกันตอนนี้อาจยังมีความห่วงใย
อยากบอกไม่เคยรักใครได้เท่า"รักคุณ"


พระอาทิตย์อัสดง
 

...เมื่อโลกได้หมุนไป...
พร้อมกับหัวใจอีกดวง  ที่อยากจะพบให้อบอุ่น
ฉาบด้วยแสงแรกของอาทิตย์  จิตละมุน
แล้วโลกก็หมุนไปอีกด้าน  ผ่านพระจันทร์

..เมื่อฉันได้เจอเธอ..
พร่ำเพ้อละเมอ เหมือนตกอยู่ในห้วงแห่งความฝัน
แม้จะผ่านหมู่ดาวรายล้อมนับร้อยพัน
แต่มิอาจสู้แสงจันทร์เพียงหนึ่งเดียว

.แสงแห่งเธอช่างเฉิดฉาย.
คิดถึงอยู่มิวาย ไม่อาจทำใจได้สักประเดี๋ยว
ให้ร้อนรุมสุมทรวงห่วงจริงเชียว
ก่อนที่โลกจะเลี้ยวหลบมุม ให้สว่างกระจ่างตา

คิดถึงสุดแสนจะคิดถึง
เมื่อไหร่จึงจะพบเธอได้อีกหนา
คงต้องรอให้พระอาทิตย์ตกลงมา
แล้วฉันจะรอท่า รอการกลับมา..ของเธอ

https://www.youtube.com/watch?v=tY-H0ce6wkw

 

Blues+

[พลังบุปผา]

 ค่ำคืนหวานในวันวานใต้แสงจันทร์
จุมพิตนั้นทำใจสั่นหวั่นไหว
รัตติกาลเคลื่นผ่านอย่างเร็วไว
พร้อมหัวใจที่เคลื่อนผ่านกาลเวลา
   คิดถึงจันทร์ดวงเก่าที่เฝ้ามอง
ด้วยใจหมองระคนสเน่หา
ค่ำคืนนี้มีเพียงแสงดารา
ส่องเจิดจ้าบดบังพลังจันทร์
   ขอลาจันทร์ดวงนี้ที่คิดถึง
ไม่ดันดึงความรู้สึกที่แรงกล้า
ทิ้งตัวลงบนเตียงแล้วหลับตา
ร้องเพรียกหาคืนหวานที่ผ่านพลัน