ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

<a href="http://www.youtube.com/v/h0lJI8a6AcE&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/h0lJI8a6AcE&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เพราะความรัก ปักใจ ใฝ่ฝันถึง
เพราะความรัก ภักดิ์ซึ้ง คะนึงหา
เพราะความรัก พรักพร้อม ยอมเรื่อยมา
เพราะความรัก หักลา จึงจาบัลย์...?

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

เพราะรักเธอ เพ้อถึง คะนึงหา
เพราะรู้ว่า เธอรักเข้า เศร้าโศกศัลย์
เพราะห่วงเธอ หลงใหล ใครคนนั้น
เพราะว่าฉัน ห่วงเธอ เสมอมา

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/drhTLZiTa4g&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/drhTLZiTa4g&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[D]

อย่ามาหลอก หยอกยั่ว ให้หัวหมุน
มานผุพรุน ขุ่นแก้ว มิแววค่า
ตะกอนใจ ใหญ่จม อมพิษคา
ยากรักษา เหมือนเก่า เฉาฤดี

หากว่าฉัน รู้ก่อน แต่ตอนนั้น
ว่าปักปัน มั่นปอง ตัวน้องนี่
คงมิภักดิ์ รักอื่น ขื่นชีวี
ชายอย่างพี่ สิหรู ทูอินวัน..

"ดิน"

[ไพร พนาวัลย์]

เพราะ ไกลกันหวั่นจิตจึงคิดหนัก
ความ รู้จักเจียมตนดั่งคนบ้า
รัก ดั่งถูกสารพิษฤทธิ์มึนชา
ลวง ซึ่งหน้าฆ่าแกงหมดแรงแล้ว

“ไพร พนาวัลย์”
 

[อังศุมาลิน]

พะอืดพะอมขมขื่นทั้งคลื่นไส้
เมื่อรู้เธอมีใครใช่แน่แน่ว
ดั่งสารพิษลามใจไปทั้งแนว
คงไม่แคล้วสารตกค้างอยู่หว่างใจ

[/font][/color]

[D]

เพราะ ไกลกันหวั่นจิตจึงคิดหนัก ความ รู้จักเจียมตนดั่งคนบ้า รัก ดั่งถูกสารพิษฤทธิ์มึนชา ลวงซึ่งหน้าฆ่าแกงหมดแรงแล้ว  “ไพร พนาวัลย์”

เพราะเสน่ห์ เล่ห์ล้ำ ฉ่ำฉาบจิต รัก เคลือบพิษ ฤทธิ์ออก ซอกทรวงแซ่ว ทัก ฤทัย ไหวคลอน นอนยังแมว มา กระแด่ว แกร่วกรอด มอดแล้วใจ "ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

อย่ามาหลอก หยอกยั่ว ให้หัวหมุน
มานผุพรุน ขุ่นแก้ว มิแววค่า
ตะกอนใจ ใหญ่จม อมพิษคา
ยากรักษา เหมือนเก่า เฉาฤดี

หากว่าฉัน รู้ก่อน แต่ตอนนั้น
ว่าปักปัน มั่นปอง ตัวน้องนี่
คงมิภักดิ์ รักอื่น ขื่นชีวี
ชายอย่างพี่ สิหรู ทูอินวัน..

"ดิน"

ไม่เคยเลย สักนิด จะคิดหลอก
เธอมาบอก ตะกอนใน แก้วใจฉัน
รักในใจ ใสพิสุทธิ์ ดุจลาวัลย์
ตะกอนใจ ไหนกัน ฉันไม่มี

วันบายวัน มั่นนัก รักเพียงหนึ่ง
คนที่ซึ้ง หนึ่งใน ใจฉันนี่
เธอไปย้อน ดูตัว ชัวร์ทันที
แก้วใจพี่ มีน้องนอน ตะกอนใจ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/O_HwjUc7v3Q&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/O_HwjUc7v3Q&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[choy]

เพราะ ไกลกันหวั่นจิตจึงคิดหนัก ความ รู้จักเจียมตนดั่งคนบ้า รัก ดั่งถูกสารพิษฤทธิ์มึนชา ลวงซึ่งหน้าฆ่าแกงหมดแรงแล้ว  “ไพร พนาวัลย์”

เพราะเสน่ห์ เล่ห์ล้ำ ฉ่ำฉาบจิต รัก เคลือบพิษ ฤทธิ์ออก ซอกทรวงแซ่ว ทัก ฤทัย ไหวคลอน นอนยังแมว มา กระแด่ว แกร่วกรอด มอดแล้วใจ "ดิน"

(อ้างไปสองไพเบี้ย)

เพราะ รักแท้แพ้เสน่ห์วาบหวามจิต
รัก ดั่งต้องสารพิษหนักย่ำแย่
พา หัวใจระทมขมดวงแด
เมา อ้อแอ้เมารักเมาคำลวง

[D]

พะอืดพะอมขมขื่นทั้งคลื่นไส้
เมื่อรู้เธอมีใครใช่แน่แน่ว
ดั่งสารพิษลามใจไปทั้งแนว
คงไม่แคล้วสารตกค้างอยู่หว่างใจ

คงโดนพิษ ประหลาด เข้าพาดขึง
อาการถึง กำเริบ อาจเติบใหญ่
พะอืด-พะอม ขมคอ ห่อเหี่ยวใจ
อาจอ้วนได้ ใช่เลยนั่น ฉันฟันธง.! 

"ดิน"

[D]

ไม่เคยเลย สักนิด จะคิดหลอก
เธอมาบอก ตะกอนใน แก้วใจฉัน
รักในใจ ใสพิสุทธิ์ ดุจลาวัลย์
ตะกอนใจ ไหนกัน ฉันไม่มี

วันบายวัน มั่นนัก รักเพียงหนึ่ง
คนที่ซึ้ง หนึ่งใน ใจฉันนี่
เธอไปย้อน ดูตัว ชัวร์ทันที
แก้วใจพี่ มีน้องนอน ตะกอนใจ

ชลนา  ทิชากร

http://www.youtube.com/watch?v=O_HwjUc7v3Q

ยังมาตอก ยอกย้อน พ่อหนอนกล้วย
บังร่างสวย รวยเล่ห์ แสร้งเฉไฉ
พอลับตา พาชื่น ระรื่นใจ
ม้วนกลมใส ใบบัง ลำพังตน

แอบกินอิ่ม นอนอุ่น ตีขุ่นหน้า
เอ่ยวาจา แสนเท่ห์ เล่ห์ฉ้อฉล
หลงเชื่อจิต พิษฝัง คลั่งกมล
ลวงอีกหน ต่อยให้หลับ สับ(ให้)เป็ดกิน

"ดิน"

กระทู้เรรวน เหมือน  เจ้าของกระทู้เลย

[Shumbala]

การเดินทางของใจไร้สิ้นสุด
เกินจะหยุดยั้งรอเพื่อต่อฝัน
ลอยเคว้งกลางเกลียวคลื่นแห่งคืนวัน
ที่โถมทับนับอนันต์อันนานเนา

จรดปากกาเขียนกลอนอย่างอ่อนล้า
เหมือนดังว่าหมดแรงใกล้แห้งเฉา
แต่ละคำแต่ละความไม่งามเงา
จะเขียนไปอย่างไรเล่าไม่เข้าที

หรือเสพสารพิษใดใจเหนื่อยหน่าย
สุดจะร่ายกลอนประโลมแล้วโฉมศรี
คงสูญสิ้นไฟฝันพันธ์กวี
เลยหลีกลี้หลบพักรักษาใจ

 

[D]

เพราะ รักแท้แพ้เสน่ห์วาบหวามจิต
รัก ดั่งต้องสารพิษหนักย่ำแย่
พา หัวใจระทมขมดวงแด
เมา อ้อแอ้เมารักเมาคำลวง

เพราะ หลงคำ จำนรรจ์ เสกสรรหา
เชื่อ วาจา พาแล่น ถึงแดนสรวง
เธอ หว่านหวาน ม่านแด กลายแผลกลวง
ไง ล่อลวง ทรวงร้าว เบาหวานกิน

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

ยังมาตอก ยอกย้อน พ่อหนอนกล้วย
บังร่างสวย รวยเล่ห์ แสร้งเฉไฉ
พอลับตา พาชื่น ระรื่นใจ
ม้วนกลมใส ใบบัง ลำพังตน

แอบกินอิ่ม นอนอุ่น ตีขุ่นหน้า
เอ่ยวาจา แสนเท่ห์ เล่ห์ฉ้อฉล
หลงเชื่อจิต พิษฝัง คลั่งกมล
ลวงอีกหน ต่อยให้หลับ สับ(ให้)เป็ดกิน

"ดิน"

สาวชาวสวน พรวนดิน กินกล้วยมาก
มาเอ่ยปาก ถากถาง ไม่สร่างสิ้น
เปรียบให้เป็น เช่นหนอนกล้วย ด้วยคุ้นชิน
โฉมยุพิน กินแหนง คลางแคลงใจ

หัวถึงหมอน นอนยังไง ก็ไม่หลับ
กลัวโดนสับ ให้เป็ด เข็ดเสียวไส้
แม่งามงอน ตอนดึก นึกยังไง
มาล้วงตับ สับไต ให้เป็ดกิน

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/i7o3esRDmAw&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/i7o3esRDmAw&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[D]

การเดินทางของใจไร้สิ้นสุด เกินจะหยุดยั้งรอเพื่อต่อฝัน ลอยเคว้งกลางเกลียวคลื่นแห่งคืนวัน ที่โถมทับนับอนันต์อันนานเนา จรดปากกาเขียนกลอนอย่างอ่อนล้า เหมือนดังว่าหมดแรงใกล้แห้งเฉา แต่ละคำแต่ละความไม่งามเงา จะเขียนไปอย่างไรเล่าไม่เข้าที หรือเสพสารพิษใดใจเหนื่อยหน่าย สุดจะร่ายกลอนประโลมแล้วโฉมศรี คงสูญสิ้นไฟฝันพันธ์กวี เลยหลีกลี้หลบพักรักษาใจ  "Shumbala"

หากยังคิด ถึงน้อง ต้องหวนกลับ อย่าลาลับ เลือนลาง ห่างไปไหน ถ้อยอ่อนหวาน กานท์พี่ เคยมีให้ ยังซึมซับ รับไว้ ไม่ลืมกัน แม้นเหนื่อยหนัก ตักน้อย คอยรอหนุน คำละมุน กรุ่นจิต มิบิดผัน จะหวั่นไย ใครหยาม อย่าคร้ามครัน มี"ดิน"นั้น หมั่นจ้อง ทั้งสองตา ทั้งเช้า,สาย บ่าย,เย็น ตระเวนเปิด พี่เตลิด ไปไหน ไม่เห็นหน้า ยามน้องนั่ง มิได้ยืน ฝืนกายา แม้จะกิน พี่จ๋า หาได้นอน "ดิน"

[choy]

การเดินทางของใจไร้สิ้นสุด
เกินจะหยุดยั้งรอเพื่อต่อฝัน
ลอยเคว้งกลางเกลียวคลื่นแห่งคืนวัน
ที่โถมทับนับอนันต์อันนานเนา

จรดปากกาเขียนกลอนอย่างอ่อนล้า
เหมือนดังว่าหมดแรงใกล้แห้งเฉา
แต่ละคำแต่ละความไม่งามเงา
จะเขียนไปอย่างไรเล่าไม่เข้าที

หรือเสพสารพิษใดใจเหนื่อยหน่าย
สุดจะร่ายกลอนประโลมแล้วโฉมศรี
คงสูญสิ้นไฟฝันพันธ์กวี
เลยหลีกลี้หลบพักรักษาใจ

 

(อ้างให้รู้ว่าอ้างแล้ว)

การเดินทางของกวีไร้สิ้นสุด
ในเร่งรุดพะนอหอมกรอฝัน
โล้ชเลเกรี้ยวคลื่นแห่งธารวาร
กระชักโถมซัดซ่านมิบั่นเพลา

กรานหัวใจจรดกลอนอย่างเขื่องกล้า
เต็มแรงป่ายปรารถนาสลักเสลา
กรองถ้อยดินร่อนผสมกับถ้อยดาว
ให้วามวาวเจิดจรัสรุ้งวลี

ใจภักดีกรองกานต์อยู่ไม่หน่าย
ประจงร่ายบรรณศิลป์พิสุทธิ์ศรี
สืบว่านพงศ์กวินทร์นฤพนธ์กวี
บำบวงพลีชีวีสังเวยกานท์ฯ

[D]

สาวชาวสวน พรวนดิน กินกล้วยมาก
มาเอ่ยปาก ถากถาง ไม่สร่างสิ้น
เปรียบให้เป็น เช่นหนอนกล้วย ด้วยคุ้นชิน
โฉมยุพิน กินแหนง คลางแคลงใจ

หัวถึงหมอน นอนยังไง ก็ไม่หลับ
กลัวโดนสับ ให้เป็ด เข็ดเสียวไส้
แม่งามงอน ตอนดึก นึกยังไง
มาล้วงตับ สับไต ให้เป็ดกิน

ชลนา  ทิชากร

http://www.youtube.com/watch?v=i7o3esRDmAw

เป็นเรื่องจริง ยิ่งนัก จักขอกล่าว
ถึงเรื่องราว ข่าวร้าย ใช่ติฉิน
เจ้าหนอนกล้วย ฉวยเข่น เป็นอาจิณ
ยามมันกิน มองมิทัน ดันม้วนกลม

ตัวอวบอ้วน ยวนตา น่าถนอม
แต่เพรียบพร้อม ด้วยเล่ห์ คอยเห่ห่ม
ยามลับตา คว้าไขว่ ไว้ดอมดม
ชาตรีสม หนึ่งประเด็น มิเห็น(ตอน)ทำ

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

ถึงเป็นหนอน ชอนไช ใครไม่เห็น
แอบซ่อนเร้น รักไว้ ใจถลำ
รักดอกไม้ ดอกหนึ่ง ซึ้งใจจำ
ไม่ล่วงล้ำ ก้าวก่าย หมายแอบมอง

เห็นภมร ภู่ผึ้ง มาคลึงเคล้า
เห็นแล้วเศร้า ทรวงใน หัวใจหมอง
ได้แต่แอบ ชื่นชม ไม่สมปอง
ใครจะมอง หนอนอย่างเรา เศร้าเดียวดาย

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/p5HZhr4HhEU&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/p5HZhr4HhEU&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[Shumbala]

แม้จะกิน พี่จ๋า หาได้นอน

"ดิน"

ขอบคุณในน้ำใจใสสะอาด
ที่รินวาดบทวรรคผ่านอักษร
ความคิดถึงคนึงหายังอาทร
จึงเขียนกลอนเล่าสู่ให้รู้นัย

จะปลุกปลอบจิตใจให้ตั้งมั่น
มาเติมฝันต่อกลอนแม้อ่อนไหว
โปรดเป็นดังฟืนเชื้อเพื่อก่อไฟ
แก่คนไกลคนนี้ที่เฝ้ารอ

 

[Shumbala]

(อ้างให้รู้ว่าอ้างแล้ว)

การเดินทางของกวีไร้สิ้นสุด
ในเร่งรุดพะนอหอมกรอฝัน
โล้ชเลเกรี้ยวคลื่นแห่งธารวาร
กระชักโถมซัดซ่านมิบั่นเพลา

กรานหัวใจจรดกลอนอย่างเขื่องกล้า
เต็มแรงป่ายปรารถนาสลักเสลา
กรองถ้อยดินร่อนผสมกับถ้อยดาว
ให้วามวาวเจิดจรัสรุ้งวลี

ใจภักดีกรองกานต์อยู่ไม่หน่าย
ประจงร่ายบรรณศิลป์พิสุทธิ์ศรี
สืบว่านพงศ์กวินทร์นฤพนธ์กวี
บำบวงพลีชีวีสังเวยกานท์ฯ

น้อมคำนับกับกานท์อันหาญกล้า
ปณิธานเปี่ยมค่ามหาศาล
สัพพัญญูผู้เพียรเขียนตำนาน
เจิดจรัสตระการผ่านบทกลอน

จะจดจำคำกล่าวที่ห้าวหาญ
เพื่อสืบสานเติมต่อมิย่อหย่อน
ประจักษ์แจ้งดำริโดยวิวรณ์
ผูกใจรักอักษรมิคลอนคลาย

 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

พะอืดพะอมขมขื่นทั้งคลื่นไส้
เมื่อรู้เธอมีใครใช่แน่แน่ว
ดั่งสารพิษลามใจไปทั้งแนว
คงไม่แคล้วสารตกค้างอยู่หว่างใจ

[/font][/color]

สารพิษนั่น มันค้าง กลางใจพี่
ครา..คนดี ร้างลา น้ำตาไหล
เจ้าจะตรอม-ตรม-ช้ำ เศร้า..ทำไม
เมื่อ..ทรามวัย หาญหัก..รักภินท์พัง