01 สิงหาคม 2013, 07:54:PM |
|
|
20 สิงหาคม 2013, 06:46:PM |
อริญชย์
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 20 สิงหาคม 2013, 06:46:PM » |
ชุมชน
|
ใครอยากลองแปลเล่น ๆ ดูบ้างทุกท่าน (แปลเป็นกลอนด้วยก็แจ่มเลยนะ)
ขอขอบคุณทุกท่านที่ร่วมสนุกและขอขอบคุณข้อมูลเวบจาก youtube
|
เกื้อกูลต่อมวลมิตร ลิขิตเพื่อสังคม เพาะบ่มเพื่อพงไพร ก้าวไปเคียงผองชน
|
|
|
20 สิงหาคม 2013, 07:03:PM |
|
|
20 สิงหาคม 2013, 07:17:PM |
|
|
21 สิงหาคม 2013, 01:01:PM |
อริญชย์
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 21 สิงหาคม 2013, 01:01:PM » |
ชุมชน
|
ลิงน้อยเจ้าปัญญา VS จระเข้เล่ห์ร้าย (ฉบับแปลโดยพิสดาร)
ณ แดนดงพงไพรอันไกลโพ้น มีหนึ่งลิงทโมนไต่โหนห้อย กินพืชผลเสาะหาจากป่าดอย จนลิงพลอยรื่นรมย์ตามสมควร
เห็นเกาะหนึ่งเขียวงามกลางน้ำใส เย้ายวนให้เพลินฝันจิตปั่นป่วน จึงกระโจนเตร็ดเตร่ไม่เรรวน ผลไม้หลากล้วนสีชวนชิม
บนชายฝั่งยังมีกุมภีล์ร้าย ตัวเมียหมายลิงลองกินท้องอิ่ม จึงบัญชาผัวผู้นอนอยู่ริม ว่าอยากลิ้มเนื้อลิงอย่างจริงจัง
ผัวตกหลุมหลงเมียมาเสียศักดิ์ เคยยอมหักนั้นหนอต้องงอหลัง ยิ่งโฉมตรูโกรธาควรระวัง อาจพ่ายพังขายหน้าปัจจามิตร
จึงว่ายไปแกล้งนอนบนก้อนหิน ฟังสายสินธุสาดชะเกาะสะกิด แม้นลิงน้อยเลียบเคียงใกล้เพียงนิด อย่าหมายคิดรอดพ้นเขี้ยวทนต์คม
ฝ่ายลิงน้อยแกล้วกล้าปัญญาเยี่ยม แหลมหลักเหลี่ยมพร้อมพรั่งกลสั่งสม เห็นจอมกุมภีล์ร้ายหมายกัดจม จึงคารมเล่นลิ้นถามหินดู
“ฮ่วย! วันนี้ เหตุไฉน หินไม่พูด นอนหน้าบูดรันทดปานอดสู” จระเข้เพียงค่าปัญญาปู พลันแช่มชูคอตอบด้วยชอบใจ
ลิงน้อยรู้จระเข้ผู้เล่ห์ร้าย ออกอุบายเยี่ยมแท้คิดแก้ไข “เชิญเถิดท่านจระเข้ อย่าเร่ไกล อ้าปากไว จะโดดเข้าให้เจ้ากิน”
เพียงกุมภีล์ปากอ้าสองตาหลับ ลิงน้อยวับว่องไวข้ามสายสินธุ เหยียบจมูกตอนไหนมิได้ยิน ความหวังสิ้นร้อนรุ่มใจกุมภีล์
“เจ้าอาจจะเข้มแข็งในแหล่งหล้า แต่ตัวข้าใคร่ครวญอย่างถ้วนถี่” ปัญญาธรรมล้ำค่าในปฐพี เช่นลิงนี้รอดพ้นจากกลลวง!ฯ
อริญชย์ ๒๑/๘/๒๕๕๖
ปล.ขออนุญาตแปลล่วงหน้าคุณไร้นามเป็นอีกสำนวนหนึ่งละกันนะ ยาวเฟื้อยเลย
|
เกื้อกูลต่อมวลมิตร ลิขิตเพื่อสังคม เพาะบ่มเพื่อพงไพร ก้าวไปเคียงผองชน
|
|
|
21 สิงหาคม 2013, 08:12:PM |
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,430
โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 21 สิงหาคม 2013, 08:12:PM » |
ชุมชน
|
ใครอยากลองแปลเล่น ๆ ดูบ้างทุกท่าน (แปลเป็นกลอนด้วยก็แจ่มเลยนะ)
ขอขอบคุณทุกท่านที่ร่วมสนุกและขอขอบคุณข้อมูลเวบจาก youtube Far, far away in a dense forest, near a river, there lived a monkey. (๑)ณ ดินแดนป่าใหญ่อันไกลโพ้น ลิงทะโมนมั่นอยู่คู่ละหาน
In the middle of the river, there was a tiny island filled with all kinds of fruit trees. มีเกาะน้อยลอยกลางระหว่างธาร หลากตระการแมกไม้ทุกสายพันธุ์
Every time when the monkey was hungry, he jumped onto a rock in the river and then to the island and ate his fill. (๒)ยามเจ้าจ๋อจุกหิวท้องกิ่วแกร่ว กระโดดแนวหินหนักรหัทนั่น ข้ามขึ้นเกาะคว้าไขว่ผลไม้พลัน แลสุขสันต์เสพลิ้มอิ่มสกนธ์
Not far from where the monkey lived, there lived a crocodile couple. (๓)ไม่ไกลนักจักมีกุมภีล์ใหญ่ เป็นคู่ใจครองขวัญสัมพันธ์ผล
They had tried many times to catch the monkey, but in vain. พยายามหลายคราคว้าลิงซน จะกี่หนก็แห้วให้แป้ว, ปลง
One day the crocodile's wife said, "I have come up with the perfect plan to catch that monkey!" (๔)มาวันหนึ่งขนิษฐากุมภาหญิง มีแผนชิงลิงน้อยคล้อยประสงค์ จึงจำนรรจ์ท่านพี่ฤดีตรง "น้องจักชงแผนฉกชกชนม์ลิง"
"Really?" Said her husband, "I doubt we'll ever catch him, he's too clever for us!" (๕)"จริงจริงเหรอเธอจ๋าอย่าล้อเล่น" "เจ้าจ๋อเด่นด้วยสง่าปัญญายิ่ง"
Oh! He may be clever but with this plan, it'll be as easy to catch him as it is to pick a fruit!" "โอ้แน่นอนน้องมีแผนดีจริง" "เดี๋ยวเจ้าลิงเสร็จเราช่างเชาว์มัน"
Replied his wife and she whispered her plan to him. (๖)แล้วขยิบกระซิบเสียงสำเนียงสาว ให้อ้ายบ่าวบรรเทืองกระเดื่องขวัญ
The next day when the monkey had gone to the island, the crocodile lay down on the rock in the river. ลิงเหยียบหินกลางฉทึงอีกหนึ่งวัน ตะเข้นั้นพรางร่างกลางศิลา
"Now I have to do is wait for the monkey and catch him when he jumped on the rock!" He thought. (๗)"และฉะนี้ฉันแค่คอยแลไว้ ลิงโดดใส่หินแข็งแว้งกัดขา"
Soon, the monkey was ready to go back. He prepared to jump onto the rock.when he noticed that the rock seemed bigger than usual. เมื่อเจ้าจ๋อเตรียมกระโดดโขดหินมา เกิดสงกาศิลาใหญ่ไม่เหมือนเดิม
"That's strange, why is the rock bigger?I bet it's that crocodile with his silly plans again!" Said the monkey. (๘)"หินผิดแผกมหึมากว่าทุกครั้ง" "แผนตื้นจังจระเข้คิดเล่ห์เหิม"
He then shouted to the rock"Hello, Mr. Rock, how are you today?" เจ้าจ๋อเจี๊ยกเสวนาศิลาเดิม "วันนี้เจิมด้วยสุขรึทุกข์ทน?"
When the rock did not answer, he said, "what is the matter Mr. Rock?, why aren't you talking to me today?" (๙)โขดหินหาตอบต่อเจ้าจ๋อถาม จึงซ้ำความเดิมแต่งแกล้งฉงน "เอ??วันนี้พี่หินสิ้นเวทมนตร์?" "ช่างชอบกลนิ่งเฉยไม่เอ่ยกานท์"
When the crocodile heard this he thought"I better pretend to be the rock and say something!" (๑๐)เจ้ากุมภิลจินต์ย้อมหวังปลอมเสียง คล้ายสำเนียงหินกล่าวคราวจ๋อขาน
So he said, "Oh I'm fine monkey!" เอ่ยพจีนี่จ๋อก็สำราญ "ฉันเบิกบานบุหลันผลิก็มิเทียม" (*อันนี้ผมแปลเกินมาหน่อยให้ได้อรรถรส อิอิอิ)
The monkey now knew that it was the crocodile and said,"Well, Mr. Crocodile, you are clever!, you've trapped me this time, open your mouth and I'll jump in" (๑๑)แล้วเจ้าลิงเห็นจริงทุกสิ่งสรรพ์ จึงจำนรรจ์กุมภาปัญญาเยี่ยม "โปรดเปิดโอษฐ์ออกอ้าสง่าเตรียม" "ข้ามิเหนียมหนีหน่ายหมายโดดลง"
The crocodile was very pleased, he opened his mouth so wide that his eyes were closed.The clever monkey then jumped onto the crocodile's head and rushed to safety. (๑๒)จระเข้พอใจใคร่เปิดปาก อ้ากว้างมากตาปิดผิดประสงค์ เจ้าจ๋อจึงกระโดดไวอย่างใจจง ณ ที่ตรงเศียรตะเข้อย่างเฮฮา
He then turned to the crocodile and said"You might be strong, Mr. Crocodile, but I'm smart and that has saved me once again (๑๓)แล้วหันกลับกล่าววจี"กุมภีล์เอ๋ย" "ท่านใหญ่เกยหินแข็งแรงเท่าผา" "แต่ฉันนี้มีคมปมปัญญา" "จึงรักษาตัวรอดให้ปลอดภัย"ฯ(ผมขำตรงที่ผมก็อีกสำนวนหนึ่ง ท่านอริญชย์ก็อีกสำนวนหนึ่ง ต่างคนต่างแต่ง แต่ขึ้นต้นเหมือนกัน ) ปล.คำว่ากุมภา, กุมภีล์, กุมภิล, ตะโขง, ตะเข้, เคี้ยง ต่างแปลว่าจระเข้ครับผม
|
แดนดินใดให้เราเกิด เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
|
|
|
21 สิงหาคม 2013, 09:06:PM |
|
|
21 สิงหาคม 2013, 11:33:PM |
ศรีเปรื่อง
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 21 สิงหาคม 2013, 11:33:PM » |
ชุมชน
|
แจมด้วยครับ
(มาณวกฉันท์ ๘)
เกริ่น
ถิ่นทุรคา ป่าพนะลึก มากดรุพฤกษ์ ใกล้ชลธาร์ มียุวะลิง พิงสริรา พึ่งรุกขา ปราศระทม
กึ่ง ณ ละหาน ธารชลนี้ ปรากฏมี ผืนเกาะอุดม หลากผลไม้ ให้อภิรมย์ ลิงก็นิยม วนจรมา
ยามกระเพาะกิ่ว หิวภัต์ตหาร ลิงก็ทะยาน โผนสริรา โดดเหยาะเหยาะเหยง เร่งบทคลา ลัดเลาะศิลา ข้ามชละลัย
สู่เกาะพิเศษ เขตบริบูรณ์ มากภัตพูน เปรมดิหทัย กินผลหมาก รากดรุไว อิ่มก็คระไล กลับคฤหะรัง
ข้างชลคลอง สองจระเข้ พิศ ก็อุเหม่ ! เจ้ายุวะกัง แสนเกะกะตา วานรจัง จับ ฤ ก็พลั้ง พลาดเพราะมิทัน
อยากจะขย้ำ อ้ำเพราะวะแค้น ลิง ฤ ก็แสน ว่องกะยะหัน เพียรตริพินิจ คิดกลสรรค์ จับกปิอัน เชาวน์เชวง
จระเข้เมีย-ผัววางแผนการร้าย
แล้วทินหนึ่ง จึ่งภริยา- แร้ภณะว่า "นี่แน่ะตะเอง เราจะระรื่น ครื้นรตะเครง ด้วยกลเจ๋ง น้องดำริมา
ในตะละวัน นั้นน่ะกบิล ย่างเหยาะเลาะหิน ข้ามชลธาร์ พี่ก็จำแลง แสร้งสรีรา หนึ่งกลว่า หินบ่มิติง
จังหวะกบิล ผินกะยะโจน พี่ ฤ ก็โผน ด้วยพละจริง กัดและกระชาก ลากยุวะลิง ปลิดชิวะทิ้ง เป็นภัตเรา"
ภรรดะตะโขง โผลงวทะ "โอ้! เลิศซะ อะโห! เลยยุพเยาว์" จักสมจินต์ กินภัตเหลา ร่างสริร์เจ้า เชาวน์กบิล
วันปฏิบัติการ
@ จระเข้ผัว:-
ครั้นทินใหม่ ไคลบ่มิช้า แฝงสริรา แอบพะกะหิน รอยุวะกัง หวังจิตกิน ชีวะจะสิ้น แล้วล่ะทโมน
@ กบิลน้อย:-
ฝ่ายยุวะลิง วิ่งคละกระโดด หยุดพิศโขด ยั้งมิกระโจน ด้วยเพราะตระหนัก ลักษณะโนน ผิดตะกระโน้น ท่าจะมิดี
คงอุปเท่ห์ เข้ทวิหลอก หมายจะขยอก กายะสรีร์ ตั้งสตินึก ตรึกตริวิธี รอดภัยนี้ อย่างสุขุมาล
พลันก็ตะโกน โยนพจนา "โอ้วะศิลา ทุกข์ ฤ สราญ" เข้ ฤ ก็ไป่ ไขวทะขาน กริ่งกปิชาญ รู้กลตน
จึ่งยุวะลิง ยิงภณะต่อ "แปลกอุระหนอ จิตตะฉงน มิตรศิลา ท่าจะพิกล เลยบ่มิสน ต่อวทะกัน"
@ จระเข้ผัว:-
ข้างจระเข้ เขวหฤทัย แม้นผิวะไม่- ตอบพจะมัน เล่ห์กลเรา เฝ้าพิระสรรค์ อาจภิทะบรร- ลัยะกระบวน
จึ่งรยะเร่ง เปล่งวทะรี่ "เราน่ะฤดี สุขะกระสรวล" ด้วยเพราะวะเขลา เบาจิตครวญ หลงพจะชวน เชาวน์สวา
@ กบิลน้อย:-
พลันก็สว่าง กลางมนใน กุมภิลใหญ่ แฝงสริรา หมายจะมล้าง ม้างอัตมา เป็นภัตตา ให้สุขมน
จึ่งวทะเอ่ย "เหวย! กุมภีล์ เรากปินี้ พร้อมสละตน ด้วยเพราะวะเจ้า เชาวนท้น จิตตะจำนน เล่หะอุบาย
กุมภิล์ก็โปรด โอษฐเผยอ เราจะมิเก้อ โจนสริร์กาย เป็นภัตะกิน สิ้นชิวะวาย ตามวัฏสาย โซ่กระยะหาร"
@ จระเข้ผัว:-
ฝ่ายกุมภีล์ ดีหฤทัย เร่งกระทำไว ตามกะปิชาญ หมายจะกระชาก พรากวิญญาณ ไม่พิเคราะห์ทาน เหตุและผล
@ กบิลน้อย:-
เยาวแสม แหม่! ก็สราญ โดดย่ำกบาล มารอริตน สองบทถีบ รีบจรดล สู่ภพบน พ้นภยพาล
แล้ววทะบอก ตอกอุระแร้ "เจ้าน่ะก็แค่ ตัวมหุฬาร มีพละมาก ยากจะประมาณ แต่ ฤ จะทาน เชาวนเรา"
ศรีเปรื่อง ๒๑ ส.ค. ๒๕๕๖
ปล.
เข้, แร้, กุมภิล, กุมภีล์ = จระเข้ กบิล, กปิ, สวา, กัง, แสม, วานร, ทโมน = ลิง ดรุ, รุกขา = ต้นไม้ ทุรคา = ที่เข้าถึงได้ยาก ืทิน = วัน ตะเอง แผลงจาก ตัวเอง (แสลงเด็กวัยรุ่น) ตะละ แผลงจาก แต่ละ สุขุมาล = ละเอียดอ่อน
|
|
|
|
22 สิงหาคม 2013, 04:51:PM |
อริญชย์
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 22 สิงหาคม 2013, 04:51:PM » |
ชุมชน
|
เจ้าชายกบ (ฉบับแปลโดยพิสดาร)
ณ อาณาจักรใหญ่อันไกลห่าง มีเจ้าหญิงเอวบางอยู่นางหนึ่ง เล่นลูกบอลลีลางามตราตรึง ทุกเช้าถึงช่วงสายชอบร่ายรำ
มาอีกวันบังอรโยนบอลพลิ้ว บอลกลับลิ่วลอยคว้างไปทางต่ำ ตกบ่อลึกพาให้เจ็บใจจำ คิดหว่านคำวานใครเก็บให้ที
กบตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในบ่อ เคยคิดท้อเป็นสัตว์ช่างบัดสี ถูกแม่มดชั่วช้ามนต์กาลี เสกอัปรีย์ทำลายเจ้าชายงาม
มาเป็นกบพบหน้ากัลยาหญิง ผู้สวยยิ่งพาให้ดวงใจหวาม เก็บบอลขึ้นขอสิทธิ์เพียงติดตาม ทุกโมงยามหวังอยู่เคียงคู่นวล
เจ้าหญิงแสนเดียดฉันท์เผ่าพันธุ์กบ มิอยากพบหน้าให้จิตใจป่วน แต่ไม่อาจทำเมินจนเกินควร ด้วยกบอ้วนเคยช่วยอำนวยกัน
จึงมีกบเป็นมิตรเคียงชิดใกล้ แกล้งเล่นไปสำราญสมานฉันท์ เสวยภัตรร่วมจานอยู่นานวัน จนสัมพันธ์พูนเพิ่มกว่าเดิมมา
เช้าวันหนึ่งโชคดีเป็นเป็นที่สุด กบที่มุดหลับใหลซ่อนใต้ผ้า กลับกลายเป็นชายงามอร่ามตา อยู่ตรงหน้าองค์หญิงผู้พริ้งพราย
เจ้าชายเล่าเรื่องทั้งหมดอย่างหดหู่ ว่าถูกแม่มดผู้ข่มขู่ร่าย- เวทมนต์ดำแช่งเป่าสาปเจ้าชาย กระทั่งกลายเป็นกบแทบลบเลือน
เหตุที่ร่างกลายกลับเพียงหลับนิ่ง ด้วยองค์หญิงมองเห็นกบเป็นเพื่อน ยื่นไมตรีตอบแน่ไม่แชเชือน คือมนต์เตือนคืนร่างให้อย่างเคย ฯ
อริญชย์ ๒๒/๘/๒๕๕๖
ปล.เป็นเพียงการแปลเองตามจินตนาการคาดเดาศัพท์ภาษาอังกฤษนิดหน่อยเท่านั้น อ่านเล่นเพลิน ๆ ละกันทุกท่าน
|
เกื้อกูลต่อมวลมิตร ลิขิตเพื่อสังคม เพาะบ่มเพื่อพงไพร ก้าวไปเคียงผองชน
|
|
|
04 กันยายน 2013, 04:47:PM |
|
|
06 กันยายน 2013, 07:01:PM |
|
|
|