ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

เมฆเทาเหงาหม่นข้างต้นหมอก
ลมหนาวกระซิบบอกให้ห่มผ้า
พายุฝนคลุ้มคลั่งกำลังมา
เยี่ยมเยือนชายคากระชั้นชิด

ใบไม้หล่นร่วง..หมุนควงหมุน
ต้นทุนแห่งรักหักดอกปลิด
แห้งเฉาเหี่ยวโรยทีละนิด
คล้ายชีวิตข้างหน้าต่าง..คว้างเคว้ง

เปียกปอนใต้ขอนไม้..ใครหรือ
กิ้งกือตัวกลมถูกข่มเหง
ด้วยความอนาถาพาวังเวง
ครื้นเครงลมบน..คือฝนโปรย

ต่างกันที่ตรงไหน..ใจขอถาม
ในยามเปล่าเปลี่ยวและเหี่ยวโหย
สายฝนหล่นผสมยามลมโชย
ร่วงโรยโรยร่วง..ใครห่วงฤๅ

แซม

[panthong.kh]

เมฆครึ้มมา ฟ้ามืด ลมวืดหวิว
ใบไม้ปลิว ลิ่วลอย หงอยใจหรือ
เสียงครางครวญ หวนไห้ ใครกันฤๅ
ดังฮือฮือ ล่องลม คงขมทรวง

นกหวีดร้อง ก้องกึก นึกสะท้าน
ในดวงมาน ผ่านวัย ไปทุกช่วง
จากเลขสอง ย่างสาม ไล่ตามดวง
หาคู่ควง ยากยิ่ง กว่าสิ่งใด

พายุหมุน ฝุ่นคลุ้ง ยุ่งใจแน่
รักมาแปร เปลี่ยนถ่าย กายสั่นไหว
ไร้คนกอด พรอดพร่ำ ทำเช่นไร
ห่อหุ้มไว้ ผ้าผวย ช่วยไม่ทัน

แม้นได้กาย ชายเรียง เคียงเขนย
คงชื่นเชย ฉ่ำเช้า เฝ้าใฝ่ฝัน
วัยเลยสาม ถามหา ต้องจาบัลย์
ลิขิตฉัน คงไร้คู่ อยู่เดียวดาย
พันทอง
๒๘/๐๗/๕๖

[พ.พิมพา]

เมฆเทาเหงาหม่นข้างต้นหมอก
ลมหนาวกระซิบบอกให้ห่มผ้า
พายุฝนคลุ้มคลั่งกำลังมา
เยี่ยมเยือนชายคากระชั้นชิด

ใบไม้หล่นร่วง..หมุนควงหมุน
ต้นทุนแห่งรักหักดอกปลิด
แห้งเฉาเหี่ยวโรยทีละนิด
คล้ายชีวิตข้างหน้าต่าง..คว้างเคว้ง

เปียกปอนใต้ขอนไม้..ใครหรือ
กิ้งกือตัวกลมถูกข่มเหง
ด้วยความอนาถาพาวังเวง
ครื้นเครงลมบน..คือฝนโปรย

ต่างกันที่ตรงไหน..ใจขอถาม
ในยามเปล่าเปลี่ยวและเหี่ยวโหย
สายฝนหล่นผสมยามลมโชย
ร่วงโรยโรยร่วง..ใครห่วงฤๅ

แซม

พายุฝนบนฟ้าพาเศร้าสร้อย
ใจดวงน้อยลอยไปที่ไหนหรือ
อย่าเงียบงันหวั่นไหวให้ใครลือ
เพราะเจ้าคือผู้แกร่งแห่งท้องธาร

นามที่มีวจีล้ำคำที่เพราะ
ยังเสนาะและสดับรับประสาน
ท่วงทำนองท้องฟ้าประภาคาร
คือตำนานแห่งทะเลทุกเวลา

ใครคนหนึ่งพึงรู้อยู่เสมอ
เป็นห่วงเธอทุกครั้งยังถามหา
แม้หน้าที่มีมากฝากใจมา
กระซิบว่าเป็นห่วงทุกห้วงจินต์

ใจเคว้งคว้างโปรดวางไว้ที่ปลายฟ้า
เมื่อฝนมาคราบไคลใจจะสิ้น
เหลือเพียงแววใสวาบอาบชีวิน
เพียงเพชรนิลที่ประดับไว้กับใจ

//////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๒๘/๗/๕๖

[บ้านริมโขง]

ล้วนแต่เหตุเลศนัยให้คนเห็น
ล้วนแต่เป็นวัฏฏะใครละถือ
ล้วนแต่ผลบนวิถีที่เล่าลือ
ล้วนแต่คือสื่อสอนมองย้อนตน

มีหนาวร้อนผ่อนคลายที่ปลายเหตุ
ตามประเภทเหตุแก้แลเห็นผล
มีเกิดดับกับกาลบันดาลดล
ทั่วทุกคนวนพบประสบมา

สะท้อนจิตคิดหวนรัญจวนจาก
คิดยามพรากมากเศร้าเฝ้าห่วงหา
คิดเสียดายหลายล้วนป่วนอุรา
หวาดผวาคราครั้งนั่งระทม

ใจเอ๋ยใจ ใจท้อยามรอหวัง
ดุจไร้ฝั่งยังใฝ่ฤทัยขม
ปรารถนามาคลุมเป็นปุ่มปม
ปิดอารมณ์สมสนาน..จนรานโรย..