ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ขลุ่ยกันแสง~]

จะขอพัก รักษา อุราร้าว
ด้วย..แผลพราว เต็มดวง แห่งห้วงหน
สุดขมขื่น กลืนกล้ำ ช้ำเกินทน
ในดวงมน ร่ำร้อง นองน้ำตา..
 
..ขอจุดธูป สาบาน หน้าศาลปู่
โปรดรับรู้ ความนัย เอาไว้ว่า
ต่อแต่นี้ แน่วแน่ แดลูกยา
จะมิหา พธู มาคู่ใจ..
 
..หากชาติหน้า ถ้ามี ขอลี้หลบ
จะไม่พบ อนงค์ เลิกหลงใหล
เพราะทรวงหญิง หวังหยอก หลอกเรื่อยไป
หารักจริง จากใจ.. นั้น..ไม่มี
 

[--ณัชชา--]

ขอจุดธูปสาบานหน้าศาลย่า
ลูกขอลาผู้ชายขอหน่ายหนี
ด้วยผู้ชายเจ้าเอ๋ยไม่เคยดี
หลอกนารีให้ช้ำอยู่ร่ำไป

จะขอพักอุราไม่กล้าคบ
จะขอจบความรักขอผลักไส
ขอจุดธูปสิบดอกบอกความใน
ทั้งนี้ชาติไหนอย่าได้เจอ

--ณัชชา--

 

[panthong.kh]

จะขอพัก รักษา อุราร้าว
ด้วย..แผลพราว เต็มดวง แห่งห้วงหน
สุดขมขื่น กลืนกล้ำ ช้ำเกินทน
ในดวงมน ร่ำร้อง นองน้ำตา..
 
..ขอจุดธูป สาบาน หน้าศาลปู่
โปรดรับรู้ ความนัย เอาไว้ว่า
ต่อแต่นี้ แน่วแน่ แดลูกยา
จะมิหา พธู มาคู่ใจ..
 
..หากชาติหน้า ถ้ามี ขอลี้หลบ
จะไม่พบ อนงค์ เลิกหลงใหล
เพราะทรวงหญิง หวังหยอก หลอกเรื่อยไป
หารักจริง จากใจ.. นั้น..ไม่มี
 

เสียงขลุ่ยครวญ หวนโหย ลมโบยโบก
ว่าอับโชค เรื่องหญิง จริงหรือนี่
สาวบ้านกลอน อ้อนตอบ มาปลอบซี
ดวงฤดี อย่าหม่น ทนน้อยใจ

อันหญิงงาม ทรามเชย ไม่เคยหลอก
รักภายนอก หยอกเอิน ทำเขินใส่
ที่หลบหน้า ตาเฉย มองเลยไป
ด้วยฤทัย เอียงอาย กายกำบัง

แต่ในจิต คิดรัก ปักทรวงแท้
จนดวงแด ด่าวดิ้น กลัวสิ้นหวัง
หากรักนุช สุดซึ้ง ผึ้งรวงรัง
จงอย่าหลั่ง น้ำตา ให้อาดูร
พันทอง
๒๕/๐๗/๕๖

[Prapacarn ❀]

อาจี้กง ช่วยล่วย..หมวยซี้เลี้ยว
ให้เปล่าเปลี่ยว เสียวแสบ แทบดับสูญ
ถูกอาเฮีย ใส่ร้าย..ไม่มีมูล
เอาร้อยคูณ เรื่องนิดเดียว..ลื้อเซี้ยวละ

แค่หายหน้า หายตา กล่าวหาหนัก
หมวยขอพักไม่เท่าไหร่..ไยมาฉะ
เหนื่อยเหลือเกิน เฮียจ๋า..อย่างอนนะ
เดี๋ยวหมวยทำ แป๊ะซะ มาให้เจี๊ยะ ...

แซมค่ะ

[ดาว อาชาไนย]

อภัยด้วยหมวยจ๋าอย่าโกรธขึ้ง
เฮียจะบึ่งรถมาหาและเหียะ
เพื่อลิ้มรสแป๊ะซะขนมเปี๊ยะ
เพราะว่าเซี๊ยะลื้อนะอาหมวยจ๊ะ

ดาวอาชาไนย

[panthong.kh]

ตกกระได พลอยโจน โดนเต็มที่
ราชรถ มาที คงดีหนะ
ไม่ต้องขึ้น รถเมล์ ยืนเซนะ
เบรคทิ้มซะ กองรวม อ่วมเลยนิ
พันทอง

[ไพร พนาวัลย์]

วอนปู่ตามาช่วยถูกหมวยเลี้ยะ
ขอเชิญเจี๊ยะแป๊ะซะเข้ามาสิ
อาโกคนระยองนั่งร้องฮิ
เอามะลิแก้บนกลัวโดนน๊อค!!

วอนปู่เจ้าเขาเขียวรีบเลี้ยวลัด
ลูกโดนซัดตับไตพูดไม่ออก
โดนหมัดเข้าปลายคางเสียงดังป๊อก
รีบปลดล็อคหัวใจให้ลูกนก

“ไพร พนาวัลย์”
 

[panthong.kh]

มัวอีดอาด อยู่ได้ ไม่เข้าท่า
เจอหมัดขวา ทิ้มไป ไส้เลื่อนตก
เดินกระโผลก กระเผลก เขยกยก
เจ็บดั่งพก มะพร้าว ร้าวไข่ดัน

ถึงจะวอน ปู่ตา ป่าเขาเขียว
ท่านคงเหลียว แลมอง จ้องจับนั่น
ว่าตาไพร พูดปด หมดทางตัน
ใจหวาดหวั่น สั่นเทา เข้าดังเป๊าะ
พันทอง

[ไพร พนาวัลย์]

แม้นปู่ตาไม่ช่วยคงม้วยมอด
ไส้เลื่อนบอดคงจบวัยขบเผาะ
เห็นน้องนางยิ้มรื่นยืนหัวเราะ
นี่คงเยาะเย้ยทิดว่าคิดลึก

ไม่พูดปดอดใจตอนไหว้พระ
เอาชนะสาวค่อนในตอนดึก
แต่หัวใจไร้รักมันคักคึก
ยังนอนนึกตรึกตรอง...ร้องโป๊ะเช้ะ!!

“ไพร พนาวัลย์”
 

[panthong.kh]

เฒ่าวัยดึก คึกคัก นักรักเก่า
ขาสั่นเทา เมาหมัด ชัดด้วยเตะ
ไส้ก็เลื่อน ไข่นั้น มันดันเละ
โอโฮเฮะ เผละผละ มาทั้งยวง

น่าสงสาร จริงหนอ คอแทบหัก
แทบกระอัก ปักศอก บอกว่าร่วง
เดินเป๋ไป เป๋มา ตาลอยดวง
เจอหนักหน่วง ขนาดนี้ ยังมีฮึด
พันทอง

[ดาว อาชาไนย]

ถึงเจอหนักกว่านี้มีทีเด็ด
กลเม็ดชั้นดีอยู่ที่อึด
แม้ศอกเข่าเข้ายำทำตะพึด
มาเที่ยวยึดไส้พุงยุ่งชะมัด

อยากจะเข้าพันพัวกลัวไส้แตก
เพราะต้องแบกน้ำหนักจักโดนอัด
ลีลาไม่ค่อยสวยแค่มวยวัด
หวังจับพลัดจับผลูเป็นคู่รัก

แต่วันนั้นวันนี้ไม่มีหรอก
มีแต่ศอกเข่าไขว้ให้กระอัก
เพียงอ่านกลอนก็สะอึกทำยึกยัก
เลยหยุดพักหัวใจไว้แค่นี้

ดาวอาชาไนย

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ขอจุดธูปสาบานหน้าศาลย่า
ลูกขอลาผู้ชายขอหน่ายหนี
ด้วยผู้ชายเจ้าเอ๋ยไม่เคยดี
หลอกนารีให้ช้ำอยู่ร่ำไป

จะขอพักอุราไม่กล้าคบ
จะขอจบความรักขอผลักไส
ขอจุดธูปสิบดอกบอกความใน
ทั้งนี้ชาติไหนอย่าได้เจอ

--ณัชชา--

 

ขอยกมือ พนม ก้มลงกราบ
ปู่รับทราบ นัยคำ นำเสนอ
ถึงดลจิต ดลใจ ให้ตัวเธอ
มิอยากเจอ จนนาง ต้องร้างลา..
 
..ด้วยลูกนี้ ดีใจ ในพรปู่
ที่อุ้มชู ปกปัก ช่วยรักษา
ให้พ้นจาก หญิงลวง ล้วงอุรา
ปู่จึงได้ เมตตา ..มาคุ้มครอง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

จะขอพัก รักษา อุราร้าว
ด้วย..แผลพราว เต็มดวง แห่งห้วงหน
สุดขมขื่น กลืนกล้ำ ช้ำเกินทน
ในดวงมน ร่ำร้อง นองน้ำตา..
 
..ขอจุดธูป สาบาน หน้าศาลปู่
โปรดรับรู้ ความนัย เอาไว้ว่า
ต่อแต่นี้ แน่วแน่ แดลูกยา
จะมิหา พธู มาคู่ใจ..
 
..หากชาติหน้า ถ้ามี ขอลี้หลบ
จะไม่พบ อนงค์ เลิกหลงใหล
เพราะทรวงหญิง หวังหยอก หลอกเรื่อยไป
หารักจริง จากใจ.. นั้น..ไม่มี
 

เสียงขลุ่ยครวญ หวนโหย ลมโบยโบก
ว่าอับโชค เรื่องหญิง จริงหรือนี่
สาวบ้านกลอน อ้อนตอบ มาปลอบซี
ดวงฤดี อย่าหม่น ทนน้อยใจ

อันหญิงงาม ทรามเชย ไม่เคยหลอก
รักภายนอก หยอกเอิน ทำเขินใส่
ที่หลบหน้า ตาเฉย มองเลยไป
ด้วยฤทัย เอียงอาย กายกำบัง

แต่ในจิต คิดรัก ปักทรวงแท้
จนดวงแด ด่าวดิ้น กลัวสิ้นหวัง
หากรักนุช สุดซึ้ง ผึ้งรวงรัง
จงอย่าหลั่ง น้ำตา ให้อาดูร
พันทอง
๒๕/๐๗/๕๖

ซึ้งน้ำใจ "พันทอง" ที่น้องมอบ
อุตส่าห์ปลอบ ห่วงใย ไม่หายสูญ
ส่งรักแนบ อุรา มาเกื้อกูล
น่าเทิดทูน ไมตรี ที่ให้มา..
 
..จะทำตาม คำวอน ที่อ้อนไว้
น้ำใส-ใส มิให้หยด รินรดหน้า
ไม่โศกเศร้า ระกำ หลั่งน้ำตา
ไม่ชอกช้ำ อุรา หรืออาลัย..
 
..ขอน้องอย่า เขินอาย เอียงกายหลบ
หันมาพบ สบตา ดีกว่าไหม
จะแสร้งซึม งึมงำ อยู่ทำไม
รีบส่งใจ น้องยา..มาคู่เคียง
 

[ดาว อาชาไนย]

เธอสาบานผิดศาลจึงสาบสูญ
ยากจะจูนต่อสายจึงสิ้นเสียง
ศาลที่ทางเธออ้างหาลำเอียง
จุดธูปเพียงหนึ่งพอพานระอา

นั่งคุกเข่าหน้าจ้าวศาลเต้าเจี้ยว
จ้าวพ่อเขี้ยวกางคู่ยืนถ่างขา
ลูกผิดไปแล้วไม่ขอขมา
ผิดสัญญาลืมหมดเพราะขี้เมา

ดาวอาชาไนย

[ไผ่เดียวดาย]

คำสาบาน แค่ลมปาก จากหนึ่งเสี้ยว
ประเดี๋ยวเดียว มันก็หาย กลายเป็นผง
ปลิวล่องลอย ในอากาศ ขาดที่ลง
เหมือนพูดส่ง แค่ให้ซึ้ง ถึงคนฟัง

ไม่หลบหลู่ แต่ไม่เชื่อ เบื่อคำหวาน
ใช่ใจพาล เพราะรักเก่า เราถูกฝัง
แต่เป็นบท พูดแสดง แกล้งให้ฟัง
ส่งถึงยัง คนเคยทิ้ง ไม่จริงใจ

[รพีกาญจน์]

เมื่ออกหัก รักหลอก ควรบอกหมอ
วิงวอนขอ ปรึกษา เยียวยาให้
คิดวิเคราะห์ เจาะขั้ว แกนหัวใจ
อาจหายได้ ทันกาล มินานวัน

สำหรับปู่ รู้ฤทธิ์ พิษปวดร้าว
เคยถูกสาว ใจดำ เธอห้ำหั่น
ปู่จะช่วย อวยอยู่ เคียงคู่กัน
เพียงใส่ขัน หนึ่งหมื่น ขลุ่ยชื่นเชย

 

รพีกาญจน์

[~ขลุ่ยกันแสง~]

เศรษฐกิจ หย่อนยาน น่ะ..ท่านปู่
โปรดรับรู้ นัยความ ตามเฉลย
ตั้งหนึ่งหมื่น ตอนนี้ ไม่มีเลย
ที่เอื้อนเอ่ย สัตย์ซื่อ คือความจริง..
 
..เอาอย่างนี้ ดีไหม จากใจ"ขลุ่ยฯ"
เปิดอกคุย กันเลย เผยนัยสิ่ง
เศรษฐกิจ เจือจาง ดังอ้างอิง
ปู่..อย่าติง ยี่สิบบาท นะ..ขาดตัว