ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[คอนพูธน]

เพลงพิณยินรำพัน

๏ ประดิษฐ์คิดประดับขับประดุจขุด
สดับศัพท์สะดุดสุดสดมภ์สม
นิยามชามนิยายชายนิยมชม
สนานขานสนมคม..สนั่นครัน

๏ กระทบหลบกระแทกแหลกกระทงหลง
ประจักษ์ศักดิ์ประจงส่งประจัญสั่น
ตะแบงแหนงตะบี้นี้ตะบันนั้น
สว่างพลางสวรรค์พลัน..ไสวไพร

๏ สะเทือนเยือนสะทกยกสถุลหยุ่น
เสมือนเลือนสมุนลุ้นสมัยไหล
สะบัดคัดสบายคลายสไบใคร
ชนิดชิดไฉนชัย..ฉะนี้ชี้

๏ ประทับวับประทักษ์วรรคประทานหวาน
สมันนั่นสมานนานสมีนี่
มนัสวัจน์มนุษย์วุฒิมณีวี
ระวังสังข์ระวีสี..ระแวงแซง

๏ ขนานยานเขนยเย้ยขนาดหยาด
เสวยเสยสวาทสาดแสวงแสง
ตลาดกราดตะลุงกรุงตะแลงแกง
ขนมผมแขนงแพง..ขนดพจน์

๏ ขจายสายขจีศรีขจรสอน
สลากหมากสลอนหมอนสลดหมด
ประนอมยอมประณามยามประณตยศ
กบาลจารกบฏจด..กบิลจินต์ ๚ะ๛
                          คอนพูทน

กลบท พิณประสานสาย กลอนเก้าคำ  แต่ละวรรคกำหนดให้เช่น
ประ-นอม-ยอม-ประ-ณาม-ยาม-ประ-ณต-ยศ..คำที่๑-๔-๗ (ประ-ประ-ประ)
เป็นคำตายไม่มีตัวสะกด..สัมผัสอักษรสองคู่คือคำที่ ๒-๕-๘ (นอม-ณาม-ณต)
และคำที่ ๓-๖-๙ (ยอม-ยาม-ยศ)..สัมผัสสระชิดสามคู่คือคำที่ ๒-๓ (นอม-ยอม)
คำที่๕-๖ (ณาม-ยาม) และคำที่ ๘-๙ (ณต-ยศ)นอกนั้นเหมือนกลอนสุภาพ ขอบคุณจ้า

[สะเลเต]

กระจิบริบ..กระจ้อยร่อยกระจิดริด
มะขามสามมะขิดสิทธิ์..มะขิ่นสิ้น
ตะลิงปิงตลาดปาดตะลินปิน
กระเท่เร่กระถินริน..กระทารา

ประสพงบประสงค์งงประสานงาน
สมัยไหน?สมานนานสมาหน้า
ละมุดตุ๊ด!!ละม่อมตรอม.ละมาตา
ประชดมดประชามาประชันมัน..

---สะเลเต---

[ศรีเปรื่อง]

พิณประสาน...พันธุ์ประสม...ผมประสิทธิ์
สนุกคิด...สนานเคียง...สำเนียงขัน
กานท์มิกึก...กลมิก้อง...ก็มองกัน
เจอะมิตรดัน...เจอะมิตรดุน...จะมุ่นเดิน

พลาดก็บอก...พลั้งก็บ่น...พร่ำก่นใบ้
โปรดขานไข...ปรามคำเขรอะ...เปรอะขัดเขิน
หมายจะเรือง...มาดจะรุ่ง...มุ่งเจริญ
ก่อกลเพลิน...ก่อกานท์แพร้ว...ก่องแก้วพราว

ฉ่ำอารมณ์...ชอุ่มรื่น...ชื่นอุระ
มีมานะ..มุมุ่งแน่...แม้มันหนาว
จะเสยดอน...จะเสยดอย...จะสอยดาว
กระจ่างวาว...กระจายแวม...กระแจ่มเวียง

กะจะพ้น...กะจะพอ...กะจ่อพับ
มิวางศัพท์...มิวนสาน...มิหว่านเสียง
จำจากนวล...จำจิตนอน...จรจากเนียง
พรากกลเรียง...พลัดกลร่าย...เพราะกายรวน

ศรีเปรื่อง
๓๐ ก.ค. ๒๕๕๖

  ยากก...มากเลยครับ

คือ มันไม่ใช่พิณประสานสาย อย่างที่ท่าน "คอนพูทน" เสนอ
แฮ่ ๆ เป็นอะไรก็ไม่รู้

 

[@free]

ประเลงเพลงประหลาดภาษประลองผอง
เสมือนเตือนสมองตรองสมัครตรรก
วิจิตรคิดวิจารณ์ขานวิจักษ์คัก
สลายลายสลักรักเสลาเรา

ยากจังครับท่านคอนพูทน เขียนได้แค่นี้ก็ดีใจ ขอพักก่อน คิดได้จะมาต่อครับ

[สุวรรณ]

สมองแย่ แสมยอง  สมองหย่อน
กระเด็นตอนกระดอนตาม กะด้ามไต้
สะกิดคิด สะกิดค่า สะกา,ใคร
กระดอนไกล กระไดกลอน กะดอนกานท์


ขอเวลาฝึกประมาณสัก 2 เดือน - ปี
ขอบอกมันยากมาก จอร์จเอ้ย...

[choy]

ประเทืองคิดประดิดถ้อยประดอยเขียน
กระวนกระวายวกเวียนกระวีกระวาด
ปากกาปากไก่ดินสอกระดาษ
มาป้ายมาปาดประทีปพจน์ประพนธ์ประทินฯ

***ขอดันป่าดันดงขึ้นเขาลงห้วยหน่อย...พึ่งมาถึง “หมอง” ยังไม่แล่นจ้า...

[ไพร พนาวัลย์]

ข้าวเหนียวมูน ขนุนมั่ง ขมังมิตร
กำนันพิตร กำเนิดพลอย กำหอยโข่ง
หัวใจรั่ว หัวเราะขำ หัวลำโพง
ลำปะโดง ลงปักดำ ลูกอำแดง

สุดที่รัก สักที่หลัง สั่งเกาเหลา
คนโง่เขลา คิดเคืองขุ่น คุณเข้มแข็ง
ไม่มีรัก มักรอรี ไม่มีแรง
อยากกินแกง แย่งกินกัน หยิบมันแกว

ร้อยสายพิณ รินสายภักดิ์ รอรักพี่
ช้ำฤดี ชี้มะดัน ชั้นกระแด่ว
รักคนสวย รวยความสาว ร้าวคนแซว
คงมีแวว คว้าแห้ววน คิดชนวัว

คิดอิงแอบ คนร้อยเอ็ด คงอบอุ่น
หากแรงรุน หุ่นเรไร หัวใจรั่ว
จับมือกัน ใจต้องกล้า จงอย่ากลัว
ดั่งดอกบัว ดูบังใบ ได้เบิกบาน

ประดิษฐ์ ประดำคอย ประดอยคู่
ยังยิ้มสู้ อยู่เพื่อสร้าง อย่างสุขสานต์
ลายสือไทย ลายแสงทอง ลองเสียงทาน
ขอกราบกราน ขานกลมเกลียว เข้าเกี่ยวกำ

ยากเหมือนกัน ยันเหมือนกบ ยังหลบก่อน
คงถูกต้อน คนมันเตี้ย คิดเคลียร์ต่ำ
ถูกทวงเงิน ถึงเงอะงะ ถอนระงำ
ใจบอบช้ำ จำบ่ใช้ จับไปเชียว

"ไพร พนาวัลย์"
 

[panthong.kh]

แต่งอะไร ใจเต้นตึก คึกแต่เช้า
กินเกาเหลา เหมาตำลึง จึงต้องเคี้ยว
ให้มันแหลก แปลกป่น ต้นยาวเชียว
กินคนเดียว เสียวสุด ฟันคุดระบม

หัวใจรั่ว ชัวร์หรือเปล่า เมาไหมนั่น
ตอนกลางวัน ดันดวด ขวดขื่นข่ม
กรอกสี่สิบ ชิบมี มิตรอมตรม
ตามด้วยนม จากเต้า เข้าแล้วไง
พันทอง