ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

ไม่อยากจะ เอาใจ ใครทั้งนั้น
เรื่องของฉัน นั้นหรือ อย่าสือสา
เป็นแบบนี้ มานาน จนด้านชา
ยอมรับว่า เป็นหญิงมั่น ทันเล่ห์ชาย

จะให้เปลี่ยน ตัวฉัน ฝันไปเถอะ
เมื่อพึ่งเจอะ เจอกัน นั้นอย่าหมาย
มาสั่งให้ ทำตาม ถามไหมนาย
โอ้ยสบาย  อย่าบ่น ไม่สนใจ

หากจะรัก ก็รัก อย่าชักช้า
ขืนทำเป็น ลีลา น่าหมั่นไส้
คนต่อคิว อีกยาว รีบก้าวไป
รับไม่ได้ อย่ารับ กลับเถิดเธอ

ไม่ต้องมา พูดมาก ให้ปากแฉะ
ฉันจะนอน นับแกะ แค่นี้เอ่อ
เลือกทางเดิน เชิญเลย เสบยเออ
น้ำตาเหรอ มีบ้าง แต่ช่างมัน

รับไม่ได้ ไม่ต้อง มาครองคู่
ปล่อยฉันอยู่ อย่างนี้ ที่หุนหัน
คงไม่ตาย ชายเดิน เมินสัมพันธ์
อิสระ เสรีนั้น ฉันขอคืน
พันทอง
๒๒/๑๐/๕๖

[panthong.kh]

มีข้อคิดดีๆ :ในการใช้ชีวิตมาฝากจ้า
-------------------------------
1. อย่าทำลายความหวังของใครเพราะเขาอาจเหลืออยู่แค่นั้นก็ได้
2. เมื่อมีคนเล่าว่าตัวเขามีส่วนในเหตุการณ์สำคัญอะไรก็ตามเราไม่ต้องไปคุยทับปล่อยเขาฟุ้งไปตามสบาย
3. รู้จักฟังให้ดี โอกาสทองบางทีมันก็มาถึงแบบแว่ว ๆเท่านั้น
4. หยุดอ่านคำอธิบายสถานที่ทางประวัติศาสตร์ซึ่งอยู่ตามริมทางเสียบ้าง
5. จะคิดการใดจงคิดการให้ใหญ่ๆเข้าไว้แต่เติมความสุขสนุกสนานลงไปด้วยเล็กน้อย
6. หัดทำสิ่งดี ๆให้กับผู้อื่นจนเป็นนิสัยโดยไม่จำเป็นต้องให้เขารับรู้
7. จำไว้ว่าข่าวทุกชนิดล้วนถูกบิดเบือนมาแล้วทั้งนั้น
8. เวลาเล่นเกมกับเด็ก ๆ ก็ปล่อยให้แกชนะไปเถิด
9. ใครจะวิจารณ์เรายังไงก็ช่าง ไม่ต้องไปเสียเวลาตอบโต้
10. ให้โอกาสผู้อื่นเป็นครั้งที่ "สอง"แต่อย่าให้ถึง"สาม"
11. อย่าวิจารณ์นายจ้างถ้าทำงานกับเขาแล้วไม่มีความสุขก็ลาออกซะ
12. ทำตัวให้สบาย อย่าคิดมาก ถ้าไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายแล้วอะไร ๆ มันก็ไม่ได้สำคัญอย่างที่คิดไว้ทีแรกหรอก
13. ใช้เวลาน้อย ๆ ในการคิดว่า "ใคร" เป็นคนถูกแต่ใช้เวลาให้มากในการคิดว่า "อะไร" คือสิ่งที่ถูก
14. เราไม่ได้ต่อสู้กับ "คนโหดร้าย" แต่เราต่อสู้กับ "ความโหดร้าย" ในตัวคน
15. คิดให้รอบคอบก่อนจะให้เพื่อนต้องมีภาระในการรักษาความลับ
16. เมื่อมีใครสวมกอดคุณ ให้เขาเป็นฝ่ายปล่อยก่อน
18. เป็นคนถ่อมตนคนเขาทำอะไรต่ออะไรสำเร็จกันมามากมายแล้วตั้งแต่เรายังไม่เกิด
19. ไม่ว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์อันเลวร้ายเพียงใด...สุขุมเยือกเย็นเข้าไว้
20. อย่าไปหวังเลยว่าชีวิตนี้จะมีความยุติธรรม
21. อย่าให้ปัญหาของเราทำให้คนอื่นเขาเบื่อหน่ายถ้ามีใครมาถามเราว่า "เป็นยังไงบ้างตอนนี้" ก็บอกเขาไปเลยว่า "สบายมาก"
22. อย่าพูดว่ามีเวลาไม่พอ เพราะเวลาที่คุณมีมันก็วันละยี่สิบสี่ชั่วโมงเท่า ๆ กับที่ หลุยส์ ปาสเตอร์ , ไมเคิลแอนเจลโล , แม่ชีเทเรซา, ลีโอนาร์โด ดาวินชี, ทอมัส เจฟเฟอร์สัน หรืออัลเบิร์ต ไอสไตน์ เขามีนั่นเอง
23. เป็นคนใจกล้าและเด็ดเดี่ยวเมื่อเหลียวกลับไปดูอดีตเราจะเสียใจในสิ่งที่อยากทำแล้วไม่ได้ทำมากกว่าเสียใจในสิ่งที่ทำไปแล้ว
24. ประเมินตนเองด้วยมาตรฐานของตัวเอง ไม่ใช่ด้วยมาตรฐานของคนอื่น
25. จริงจังและเคี่ยวเข็ญต่อตนเอง แต่อ่อนโยนและผ่อนปรนต่อผู้อื่น
26. อย่าระดมสมอง เพราะไอเดียดี ๆ ใหม่ ๆ และยิ่งใหญ่จนสามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้ล้วนมาจากบุคคลที่คิดค้นอยู่แต่เพียงผู้เดียวทั้งสิ้น
27. คงไว้ซึ่งความเป็นคนเปิดเผย อ่อนโยน และอยากรู้อยากเห็น
28. ให้ความนับถือแก่ทุกคนที่ทำงานเพื่อเลี้ยงชีพ ไม่ว่างานที่เขาทำนั้นจะกระจอกงอกง่อยสักปานใด
29. คำนึงถึงการมีชีวิตให้ "กว้างขวาง" มากกว่าการมีชีวิตให้ "ยืนยาว"
30. มีมารยาทและอดทนกับคนที่สูงวัยกว่าเสมอ คุณทำอย่างนั้นอยู่หรือเปล่า?
พันทอง
------------------------------------
ที่มา : วัดผลจุดคอม : วัดผล สถิติ และวิจัยการศึกษา
 

[panthong.kh]

ใครจะทิ้ง กับใคร ฉันไม่สน
ใครจะบ่น อะไร ฉันไม่ว่า
ใครจะแย่ง ผัวกัน ฉันลัลลา
ใครแขวะมา แม่ด่ายับ นับไม่ทัน

โอ๊ยสบาย หายห่วง ทุกช่วงสุข
เล่นสนุก กานท์กลอน กระฉ่อนฉัน
จีบคนแก่ แหย่คนหนุ่ม รุมทั้งวัน
ไม่เคยยั่น ย่นย่อ ต่อเติมไฟ

ใครตอบมา ตอบกลับ รับทุกลูก
ใครดูถูก ช่างเถอะ เลอะไปใหญ่
ใครชื่นชม มีบ้าง ต่างชอบใจ
เป็นคนไทย รักผืนดิน ถิ่นแหลมทอง

ให้อยู่หน้า ไม่เอา เรากลัวเดี้ยง
ไม่อยากเสี่ยง ตูมตาม ยามโดนส่อง
กลัวเหลือเกิน เลือดสาด มิอาจมอง
จึงขอจอง ข้างหลัง นั่งคุมเชิง

ถ้ายกพวก ตีกัน ฉันวิ่งหนี
เรื่องราวี ขอเถิด อย่าเปิดเถิง
แต่กินไหน กินด้วย ช่วยรื่นเริง
จ่ายตังค์ที กระเจิง เพลิงแทบพัง
พันทอง
๙/๑๑/๕๖

[panthong.kh]

นั่งโดดเดี่ยว เดียวดาย คล้ายครองเศร้า
ตั้งแต่เช้า ยันค่ำ เกือบร่ำไห้
ความหนาวเหน็บ หน่วงแท้ มิแปรไป
จนฤทัย ทาบทับ ยับชีวิน

เสียงลมพริ้ว พัดผ่าน ม่านไทรย้อย
ฟังระห้อย หวนหา พาถวิล
คิดถึงคน เมืองลพ ประสบจินต์
เขาลืมสิ้น กลิ่นเกล้า เนาแนบนอน

อุราคลั่ง ดั่งไฟ เผาไหม้มอด
ความหนาวสอด ถึงทรวง ช่วงพักผ่อน
อาจวอดวาย ชีวาตม์ หากตัดรอน
โฉมบังอร ตอนนี้ ฤดีช้ำ

ฟังเพลงพิณ ไม่หวาน เหมือนกาลก่อน
แม้เขียนกลอน ยังเฝื่อน เลือนถลำ
โศกแทรกซ้อน หมอนหมิ่น จินต์ระกำ
จึงฝากคำ ผ่านฟ้า ไปหาชาย

ว่ายังรัก ภักดี ไม่มีเปลี่ยน
ชีพยังเพียร เวียนวน ทนมิหน่าย
ร้อยเสกแต่ง แปลงคำ ฉ่ำมิวาย
เช้ายันสาย หมายมอง ปองแต่เธอ
พันทอง
๑๐/๑๑/๕๖

[ไพร พนาวัลย์]

คนเมืองลพพบรักยามหักโค่น
กลัวจะโดนลวงล่อให้รอเก้อ
หากมีบุญวาสนาได้มาเจอ
คงพร่ำเพ้อเหม่อหาทุกนาที

คนเมืองลิงจริงใจไม่จิงโจ้
แต่ไม่โก้หรอกหนาอาจบ้าจี้
เป็นคนป่าคนดงอยู่พงพี
แถมยังมีผิวดำเป็นด่างดวง

กลัวหน้ามนรังเกียจหรือเดียดฉันท์
ด้วยชีวันต่ำต้อยอาจลอยล่วง
ทั้งชราเหลือเกินยามเดินควง
กลัวพุ่มพวงเหนียมอายยามชายมอง

ขอเป็นเพื่อนคู่ใจยามไกลห่าง
ขอเป็น "ปรางค์สามยอด"คอยสอดส่อง
ขอเป็นมิตรร่วมเรียงยามเคียงครอง
ขอเกี่ยวดองคนดีหากมีใจ

คนเมืองลพพบรักยามพักรบ
อย่าเพิ่งจบหลบพลันยามหมั่นไส้
ระยะทางขวางกั้นอย่าหวั่นใด
แม้ตัวไกลใจอยู่เคียงคู่เธอ


ไพร พนาวัลย์
 

[panthong.kh]

คนเมืองลพ พบรัก ตอนชักดิ้น
ชีวิตนั้น เกือบสิ้น จินต์มองเหม่อ
แสนสงสาร ยิ่งแท้ แดละเมอ
ไยหลงเพ้อ พกพล่าม ยามย่ำเย็น

อายุย่าง เหยียบเย้า เข้าเลขหก
ในหัวอก หมกมาก แสนยากเข็ญ
คิดตรองตรึก ทีไร ใจลำเค็ญ
ไม่วายเว้น เป็นห่วง ทุกช่วงตอน

หากรักจริง อายทำไม ใครจะว่า
ขอเพียงค่า ของใจ อย่าไหวอ่อน
มันคงตรง ต่อกัน ปันอาทร
อ่านกานท์กลอน แล้วกลับ หลับสบาย
พันทอง

[panthong.kh]

มาฝากกลอน ฝันดี ให้ที่รัก
มาทายทัก ยามเหงา อย่าเฝ้าหน่าย
มาทอถัก รักกร่อย น้อยใจชาย
มาปักป้าย แขวนถ่วง คนลวงกัน

กระซิบผ่าน ม่านฟ้า ดาราน้อย
ฝากพจน์ย้อย หยาดเยิ้ม เติมทอฝัน
ฝากสุนทร อ้อนออด สวมกอดพลัน
ฝากพระจันทร์ เดือนเด่น วันเพ็ญพร้อม

ถึงคนลวง หลอกฉัน วันเหินห่าง
ถึงคนต่าง ร้อยเล่ห์ เทความหอม
ถึงคนไกล ใจช้ำ ย้ำตรมตรอม
ถึงคนผอม ดำด้วย ช่วยบอกที

ว่ามีหญิง จริงใจ ฤทัยร้าว
ว่ามีหญิง นอนหนาว เปล่าเปลี่ยวนี่
ว่ามีหญิง อกหัก ปักฤดี
ว่ามีหญิง คนนี้ ที่ยังคอย
พันทอง
๙/๑๒/๕๖

 

[panthong.kh]

ข่าวว่าเธอ เป็นไข้ ใจยิ่งหวั่น
ทุกคืนวัน วานวอน กลอนรสกร่อย
ขาดเติมต่อ แต่เช้า เฝ้าหลงคอย
เงียบเหงาหงอย เงื่อนงำ ยิ่งช้ำใจ

รู้ทุกข์ท้อ เทียวถาม ตามประสา
เธอไม่มา เม้าท์เหมือน เดือนหลับไหล
หนาวหัวจิต ติดเชื้อ เบื่อหรือไร
ด้าวแดนใด ดุ่มเดิน อย่าเมินเลย

หากเจ็บป่วย ปากเปิด เถิดนะเจ้า
ยังมีสาว สวยใส ได้เอื้อนเอ่ย
อาจหายไว กว่าเก่า เฝ้ากอดเกย
อุ่นอกเอย อ้อนออด พรอดข้างกาย

ชุ่มชื่นชวน ดวงแด แปรเปลี่ยนปรับ
ค่อยขยับ อารมณ์ อย่าตรมหน่าย
อีกไม่นาน เนิ่นนัก จักผ่อนคลาย
ใจสบาย เมื่อได้พบ ประสบกัน

ข่าวที่เธอ เป็นไข้ ให้ลดละ
จงชนะ โรคภัย ไร้กางกั้น
ฝากเนื้ออุ่น อิงแอบ แนบทุกวัน
ฝากทรวงนั้น เข้าครอบ มอบเเพียงเธอ
พันทอง
๒๐/๑๒/๕๖

[panthong.kh]

เข้าบ้านกลอน ตอนเงียบ เปรียบป่าช้า
ไม่เห็นหน้า ป๋ารพี หนีไหนเอ่อ
คงชื่นสุข สราญ หวานจนเบลอ
คงละเมอ เพ้อหา สาวหน้ามน

อีกลุงไพร ใครเห็น เล่นหยอกเย้า
อยู่ไหนเล่า ฝากคำ มาพร่ำบ่น
ลงกลอนบ้าง อย่าเมิน เดินปะปน
สาวบางคน เขาห่วง ทุกช่วงปอง

ดาวอาชา ม้าแข่ง แรงเริ่มถอย
หรือลิ้นห้อย วิ่งนาน มานไม่ผ่อง
ปล่อยคนไกล ใจช้ำ ดั่งสำรอง
ไม่สมสอง ร้องเรียก สำเนียกนึก

พี่ริมโขง ชาญจิต สนิทแนบ
เห็นมาแอบ แวบหาย คล้ายสะอึก
กลอนไม่วาง ย่องเบา เศร้าลึกลึก
หรือนอนดึก เมียด่า ไม่กล้าลง

ยากูซ่า มาไม่ได้ เป็นไรหนอ
ไปตามต่อ ผ่อสาว ข่าวว่าหลง
สาวพาณิชย์ ชิดเชย เลยทำงง
จุดประสงค์ หลอกเจาะไข่ ใช่ไหมคุณ

พี่ระฆัง กังวาน งานคงยุ่ง
เรื่องนังนุง พรุ่งนี้ มีว้าวุ่น
ภารกิจ เพื่อชาติ ยอมขาดทุน
แกไปลุ้น มุ่นหมก นอนกกเมีย
พันทอง
๓๐/๑๒/๕๖
ช่วงนี้บ้านกลอนเงียบๆ เลยแต่งกลอนแหย่เล่นอย่าถือสาจ้า

[panthong.kh]

ส่วนตาขลุ่ย เลาเล็ก สเปคตก
ช้ำในอก ชกลม ขมละเหี่ย
ข่าวว่าไป หลบมุม ซุ่มกินเบียร์
อาการเพลีย หายแล้ว รีบแจวคืน

หนุ่มรมย์ดี ฝีปากเก่ง นักเลงเก่า
ศรีเปรื่องเฝ้า บ้านใด ใยทนฝืน
ขาดท่านขาด ชูรส หดด้ามปืน
กลับมายืน ยึดยาว มันหนาวทรวง

พี่มือขวา มาไว อย่าใจน้อย
ยังรอคอย ทุกวัน แม้จันทร์ร่วง
ก็ไม่หวั่น หรอกเจ้า เฝ้าตักตวง
เพราะพุ่มพวง ยังหวัง ฟังคารม

เห็นบ่อยครั้ง นั่งติดขอบ ตอบใจชื่น
หลวงพี่ตื่น จำวัด ขจัดขม
อริญชย์ท่าน แน่วแน่ แก่ความคม
ใช้ปูพรม ด้วยธรรม นำส่องทาง

ท่านทูแชร์ แลเล็ง เจ๋งใสแจ๋ว
แต่งฉีกแนว แว่วดัง หวังความต่าง
หนึ่งอาทิตย์ หนึ่งครั้ง ตั้งใจวาง
อย่าพึ่งห่าง หายไป แต่งได้ดี

จารุทัส ไม่ด้อย คอยมาส่อง
ด้อมด้อมมอง สองบท แล้วหดหนี
กระปิดกระปอย หนอนั่น หวั่นจริงซี
หายไปกับ ปลายปี หลบลี้ไกล

เห็นก้านกล้วย เข้ามา ว่าอกหัก
ถูกคนรัก ทิ้งคว้าง อ้างว้างไหม
สาวบ้านกลอน นอนเดี่ยว เกี้ยวเป็นไร
หาสะใภ้ ให้แม่ ดีแน่นอน
พันทอง
๓๐/๑๒/๕๖
ช่วงนี้บ้านกลอนเงียบๆ เลยแต่งกลอนแหย่เล่นอย่าถือสาจ้า

[ดาว อาชาไนย]

ดาวอาชา ม้าแข่ง แรงเริ่มถอย
หรือลิ้นห้อย วิ่งนาน มานไม่ผ่อง
ปล่อยคนไกล ใจช้ำ ดั่งสำรอง
ไม่สมสอง ร้องเรียก สำเนียกนึก

พันทอง

ปลื้มใจที่พันทองน้องจำได้
แหย่ดาวอาชาไนยให้รู้สึก
ไม่ลวงหลอกบอกได้ใจยังคึก
แต่ส่วนลึกเหมือนใครไม่ต้อนรับ

เข้ามาบ้านกลอนไทยให้เปล่าเปลี่ยว
ดังโดดเดี่ยวดวงใจแทบใกล้ดับ
มีแต่ความเหงาเหงาเข้าโถมทับ
ทุกครั้งกลับบ้านกลอนสะท้อนใจ

ดาว อาชาไนย
เสี้ยวอารมณ์กลอน


หมายเหตุ - ต่อกระทู้บ้านกลอนตอนนี้เงียบ  ทำไมกลายเป็นกระทู้ สบาย ๆ

[รัตนาวดี]

 


...ปีใหม่ขึ้น มึนดี คือปีม้า
โถพี่จ๋า อย่างง ปลงได้ไหม
บอกหลายครั้ง ยังเขลา เอาแต่ใจ
แล้วสาวไหน รอบอก อยากหยอกเย้า...

...เห็นชอบปลอบ ด้วยจีบ รีบรักคว้า
ยามน้อยใจ หายหน้า มิมาเฝ้า
สาวบ้านกลอน ถอนใจ ยามไร้เงา
หวังมิเหงา ปีนี้ มีรักนะ...

...เข้าบ้านกลอน ยามคึก ตอนดึกบ้าง
ให้เจอนาง ชื่อรัตน์ มอบสัจจะ
มีดวงใจ ให้ด้วย รวยพันธะ
มาพบปะ  ลองอ้อน ก่อนนอนดู...

รัตนาวดี ❤
 

[ศรีเปรื่อง]

กลิ่นธูปลอยมากวน...ป่วนนายศรี ฯ
ให้ฤดีรัวสั่น...คันใบหู
คงมีนางใดบน....ต้นลำพู
ด้วยหัวหมูหวังเพรียก...เรียกหาชาย

ไอคุกคุก...สำลักควัน...ก็มันแพ้
ล้มตัวแผ่...ชีวา...ใกล้ลาหาย
ทำได้แค่กระดืบ...คลานคืบกาย
โอ้! สิ้นลายเสือผงาด...ชาติมังกร

รวมดวงจิต...รีบเร่ง...เพ่งกสิณ
หายุพิน...ทันใด...หมายไถ่ถอน
ช้าอีกหน่อย...ชีวาตม์อาจขาดรอน
เป็นผีก่อนเข้าใกล้...วัยอันควร

เห็นพันทอง...เนื้อนิ่ม...พิมพ์พิลาศ
เจ้าถือถาด...ร้องร่ำพร่ำกำสรวล
บนหัวหมูหลายหลากมากจำนวน
ธูปเป็นพรวน...จุดไว้...ใกล้ใกล้กัน

จึงถอดจิต...ไปหา...แม่ตาหวาน
เปล่งคำขาน...กู่ตวาด...มาดนางหัน
"หยุดจุดธูปได้แล้วแม่ลาวัลย์
หรือเจ้านั้น...อยากเร่งพี่เท่งทึง"

เป็นภูมิแพ้...จึงลี้...หนีเมืองฟ้า
เพราะตริว่า...ควัน,ฝุ่น,ผง...คงไม่ถึง
อยู่สบาย...มิทันไร...ใยเจ้าจึง
ปล่อยควันบึ่ง...ลัดฟ้า...มาแกล้งเรียม

ศรีเปรื่อง
๓๑ ธ.ค. ๒๕๕๖

[รพีกาญจน์]

เข้าบ้านกลอน ตอนเงียบ เปรียบป่าช้า
ไม่เห็นหน้า ป๋ารพี หนีไหนเอ่อ
คงชื่นสุข สราญ หวานจนเบลอ
คงละเมอ เพ้อหา สาวหน้ามน

พันทอง

ครางทึดทือมือสางซุกหว่างขา
แก้มหูตาคางคิ้วผิวมัวหม่น
ต้องลมพัดหมอกพราวหนาวเหลือทน
อาบน้ำหนนาทีคุ้มสี่วัน

มีดถางถากรากไม้ก่อไฟผิง
ย่อเอนอิงยองดานสะท้านสั่น
เสียงกักกักเขี้ยวขบกระทบฟัน
น้ำมูกพลันเยิ้มใสไหลลงดัง

หยิบปากกากดถือมือไม้แข็ง
จ่อทิ่มแทงสมุดจุดถึงหลัง
หัวสมองกระด้างช่างช้าจัง
คิดแทบพังนั่งนอนกลอนไม่มี

ก็เคยเขียนหกบทลดเหลือห้า
วันต่อมาลดลงคงเหลือสี่
สิ้นเหลือสามตามสองลองอีกที
เศร้าฤดีถอยถดเหลือบทเดียว

เหตุผลทั้งนี้นั้นเพราะมันหนาว
ของยืดยาวหดหู่จู๋แห้งเหี่ยว
หลบอยู่หลังกองฟางร่างลีบเรียว
รอเดือนเสี้ยวเลี้ยวลับจะกลับเนอฯ

รพีกาญจน์

[panthong.kh]

เนินจำราย ย้ายยัก มาทักน้อง
ให้ใจผ่อง แผ้วพลัน นั้นเสมอ
หายหน้าไป หลายครา มาพบเจอ
อยู่เสนอ สนอง อย่าล่องไกล

มุนีน้อย คงจำศีล ยินแล้วหนา
จึงรีบมา ทันด่วน ชวนฝันใฝ่
ลงกลอนซะ สองบท มิปดใด
แล้วหายไป กลีบเมฆ เสกลงยันต์

กาแฟดำ เปิดร้าน เมื่อวานนี้
ยังขมปี๋ เช่นเดิม เพิ่มครีมฉัน
หลบหลังร้าน งานเข้า เขารำพัน
อย่าไหวหวั่น แวะเวียน มาเขียนกลอน

พี่พูนสุข สุขไหมหนอ หรือรอเสียบ
ท่านนั้นเปรียบ แม่ครู ผู้สั่งสอน
กลอนดีดี มีให้ ไม่ขาดตอน
จึงขอวอน ลงหน่อยนะ อย่าละเลย

ครูเพรางาย บ่ายคล้อย คอยมองหา
ไม่เห็นหน้า คิดถึง จึงเอื้อนเอ่ย
หนึ่งอาทิตย์ หนึ่งครั้ง หวังอย่างเคย
รีบมาเชย ชื่นชม อารมณ์กานท์

อีกณัชชา ซ่าทุกหยด อดคิดถึง
กลับมาทึ้ง เร็วไว อย่าได้ผ่าน
งดตรวจฉี่ ฝีหนอง หรือท้องมาร
รีบมาขาน ขับถ้อย อร่อยเพลิน

พี่รัตนา หน้ามน อย่าหม่นหมอง
เจอพันทอง ทุกวัน อย่าหันเหิน
เรื่องขยัน ยกให้ ใช่หยอกเอิน
ไม่ต้องเขิน เอียงอาย รีบร่ายมนต์

แล้วพี่ดิน บินไป ที่ไหนหนอ
ไม่มาผ่อ โผล่ผุด สุดสับสน
เคยเห็นออน ตลอด สุดยอดคน
ไปเพ้อบ่น ที่ใด ใยไม่คืน

หายไปนาน น้องแซม แย้มข่าวหน่อย
อย่ามาปล่อย แบบนี้ พี่สุดฝืน
หลงรถใหม่ สนุกขับ กับขวัญยืน
วันมะรืน รีบกลับ มาลับคม

สะเลเต เซซัง หวังเอาไว้
กลับเร็วไว ด่วนเถอะ แม้เจอะขม
อย่าเพิกเฉย เลยเจ้า พี่เศร้าตรม
กลับมาห่ม ห้อมรัก สลักจินต์
พันทอง
๓๑/๑๒/๕๖

[เพรางาย]

ครูเพรางาย บ่ายคล้อย คอยมองหา
ไม่เห็นหน้า คิดถึง จึงเอื้อนเอ่ย
หนึ่งอาทิตย์ หนึ่งครั้ง หวังอย่างเคย
รีบมาเชย ชื่นชม อารมณ์กานท์




พันทอง
๓๑/๑๒/๕๖

ด้วยหนาวลมห่มเนื้อสุดเหลือหนาว
กอดแมวขาวแมวดำครบทั้งบ้าน
ขดตัวซุกผ้าห่มแสนสำราญ
พอกระเพาะทำงานจึงลืมตา

ได้ว่างเว้นงานบ้างสบายนัก
หลบมาพักมิได้หนีหายหน้า
อุตส่าห์พิงพาดคำไถ่ถามมา
ขยับนิ้วเหน็บชามาตอบความ

คราคิมหันต์ยาตราคงจะฟื้น
เรี่ยวแรงคืนเข็นคำออกลำพล่าม
ขอจำศีลข้ามปีไม่กี่ยาม
ปล่อยคนงามครองบ้านกลอนไปก่อนเลย


 

[ไพร พนาวัลย์]

อีกลุงไพร ใครเห็น เล่นหยอกเย้า
อยู่ไหนเล่า ฝากคำ มาพร่ำบ่น
ลงกลอนบ้าง อย่าเมิน เดินปะปน
สาวบางคน เขาห่วง ทุกช่วงปอง

พันทอง
๓๐/๑๒/๕๖
ช่วงนี้บ้านกลอนเงียบๆ เลยแต่งกลอนแหย่เล่นอย่าถือสาจ้า

มาบ้านกลอนเงียบเหงาคนเฝ้าหาย
คงตื่นสายนอนดึกผนึกของ
ตัวลุงไพรนั่งฝันถึงพันทอง
อยากจับจองเธอจังกลัวชังชาย

ด้วยปีนี้ตัวเลขเพิ่มอายุ
จะทะลุเจ็ดสิบจึงหยิบง่าย
ยมบาลเหลียวมองจ้องเสี่ยงทาย
หยิบเอาปลายปากกาออกมาคลึง

คงปล่อยให้ทำบุญกักตุนก่อน
ยังอาวรณ์อาลัยด้วยใจหนึ่ง
เป็นคนดีมีธรรมในคำนึง
ลูกหลานพึ่งร่มโพธิ์ให้โชว์ตัว

ปล่อยให้มีความรักสมัครมั่น
คงน้อยวันที่เลือกเข้าเกลือกกลั้ว
เป็นรักครั้งสุดท้ายที่ชายกลัว
คนนี้ชัวร์แน่นอน...อย่างอนเนอ 

“ไพร พนาวัลย์”
 

[พยัญเสมอ]

มีขึ้น-ลง-คงตัว-อยู่ทั่วชัด
คือไตรวัฎฎะวนผลที่เห็น
มิเที่ยงแท้แน่นอนสึกกร่อนเป็น
มิว่างเว้นวันใดในสักครา

จะหาความจริงแท้แน่เป็นหลัก
ดูช่างยากเย็นนักยากจักหา
มีเล็กลงเติบใหญ่วนไปมา
คือธรรมดาของโลกอันโศกชิน

แม้แผ่นหินสิ้นกาลนานก็กร่อน
หรือใจหล่อนจะมิเลือนเหมือนกับหิน
หัวใจคนหรือทนได้ไม่ราคิน
ต้องยลยินการพลัดพรากจากสักวัน

แต่งไปตามที่ใจอยาก...ไม่รับสัมผัสครับ

[พยัญเสมอ]

มีข้อคิดดีๆ :ในการใช้ชีวิตมาฝากจ้า
-------------------------------
1. อย่าทำลายความหวังของใครเพราะเขาอาจเหลืออยู่แค่นั้นก็ได้
2. เมื่อมีคนเล่าว่าตัวเขามีส่วนในเหตุการณ์สำคัญอะไรก็ตามเราไม่ต้องไปคุยทับปล่อยเขาฟุ้งไปตามสบาย
3. รู้จักฟังให้ดี โอกาสทองบางทีมันก็มาถึงแบบแว่ว ๆเท่านั้น
4. หยุดอ่านคำอธิบายสถานที่ทางประวัติศาสตร์ซึ่งอยู่ตามริมทางเสียบ้าง
5. จะคิดการใดจงคิดการให้ใหญ่ๆเข้าไว้แต่เติมความสุขสนุกสนานลงไปด้วยเล็กน้อย
6. หัดทำสิ่งดี ๆให้กับผู้อื่นจนเป็นนิสัยโดยไม่จำเป็นต้องให้เขารับรู้
7. จำไว้ว่าข่าวทุกชนิดล้วนถูกบิดเบือนมาแล้วทั้งนั้น
8. เวลาเล่นเกมกับเด็ก ๆ ก็ปล่อยให้แกชนะไปเถิด
9. ใครจะวิจารณ์เรายังไงก็ช่าง ไม่ต้องไปเสียเวลาตอบโต้
10. ให้โอกาสผู้อื่นเป็นครั้งที่ "สอง"แต่อย่าให้ถึง"สาม"
11. อย่าวิจารณ์นายจ้างถ้าทำงานกับเขาแล้วไม่มีความสุขก็ลาออกซะ
12. ทำตัวให้สบาย อย่าคิดมาก ถ้าไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายแล้วอะไร ๆ มันก็ไม่ได้สำคัญอย่างที่คิดไว้ทีแรกหรอก
13. ใช้เวลาน้อย ๆ ในการคิดว่า "ใคร" เป็นคนถูกแต่ใช้เวลาให้มากในการคิดว่า "อะไร" คือสิ่งที่ถูก
14. เราไม่ได้ต่อสู้กับ "คนโหดร้าย" แต่เราต่อสู้กับ "ความโหดร้าย" ในตัวคน
15. คิดให้รอบคอบก่อนจะให้เพื่อนต้องมีภาระในการรักษาความลับ
16. เมื่อมีใครสวมกอดคุณ ให้เขาเป็นฝ่ายปล่อยก่อน
18. เป็นคนถ่อมตนคนเขาทำอะไรต่ออะไรสำเร็จกันมามากมายแล้วตั้งแต่เรายังไม่เกิด
19. ไม่ว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์อันเลวร้ายเพียงใด...สุขุมเยือกเย็นเข้าไว้
20. อย่าไปหวังเลยว่าชีวิตนี้จะมีความยุติธรรม
21. อย่าให้ปัญหาของเราทำให้คนอื่นเขาเบื่อหน่ายถ้ามีใครมาถามเราว่า "เป็นยังไงบ้างตอนนี้" ก็บอกเขาไปเลยว่า "สบายมาก"
22. อย่าพูดว่ามีเวลาไม่พอ เพราะเวลาที่คุณมีมันก็วันละยี่สิบสี่ชั่วโมงเท่า ๆ กับที่ หลุยส์ ปาสเตอร์ , ไมเคิลแอนเจลโล , แม่ชีเทเรซา, ลีโอนาร์โด ดาวินชี, ทอมัส เจฟเฟอร์สัน หรืออัลเบิร์ต ไอสไตน์ เขามีนั่นเอง
23. เป็นคนใจกล้าและเด็ดเดี่ยวเมื่อเหลียวกลับไปดูอดีตเราจะเสียใจในสิ่งที่อยากทำแล้วไม่ได้ทำมากกว่าเสียใจในสิ่งที่ทำไปแล้ว
24. ประเมินตนเองด้วยมาตรฐานของตัวเอง ไม่ใช่ด้วยมาตรฐานของคนอื่น
25. จริงจังและเคี่ยวเข็ญต่อตนเอง แต่อ่อนโยนและผ่อนปรนต่อผู้อื่น
26. อย่าระดมสมอง เพราะไอเดียดี ๆ ใหม่ ๆ และยิ่งใหญ่จนสามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้ล้วนมาจากบุคคลที่คิดค้นอยู่แต่เพียงผู้เดียวทั้งสิ้น
27. คงไว้ซึ่งความเป็นคนเปิดเผย อ่อนโยน และอยากรู้อยากเห็น
28. ให้ความนับถือแก่ทุกคนที่ทำงานเพื่อเลี้ยงชีพ ไม่ว่างานที่เขาทำนั้นจะกระจอกงอกง่อยสักปานใด
29. คำนึงถึงการมีชีวิตให้ "กว้างขวาง" มากกว่าการมีชีวิตให้ "ยืนยาว"
30. มีมารยาทและอดทนกับคนที่สูงวัยกว่าเสมอ คุณทำอย่างนั้นอยู่หรือเปล่า?
พันทอง
------------------------------------
ที่มา : วัดผลจุดคอม : วัดผล สถิติ และวิจัยการศึกษา
 

ข้อที่ 15 กับ 26  ถูกใจใช่เลย....   

[กังวาน]

พี่ระฆัง กังวาน งานคงยุ่ง
เรื่องนังนุง พรุ่งนี้ มีว้าวุ่น
ภารกิจ เพื่อชาติ ยอมขาดทุน
แกไปลุ้น มุ่นหมก นอนกกเมีย
พันทอง
๓๐/๑๒/๕๖
ช่วงนี้บ้านกลอนเงียบๆ เลยแต่งกลอนแหย่เล่นอย่าถือสาจ้า

ฟังพันทองน้องว่าน่าตีนัก
เรื่องความรักไม่มีที่จะเสีย
คิดถึงเช่นกันดอกใช่หยอกเมีย
เพียงแต่เพลียหัวใจไทยฆ่ากัน

ต้องเกาะติดชิดข้างใช่สร้างภาพ
กลัวว่าบาปถึงลูกหลานอยากสานฝัน
ชีวิตเราก็เท่านี้มีแบ่งปัน
เรื่องรบราฆ่าฟันไม่ต้องการ

ถ้าสงบจบศึกนึกเอาไว้
มีหัวใจมอบพันฯใช่ฝันหวาน
พี่ยังโสดโปรดรอขอไม่นาน
เสียงกังวานจะกลับขอรับรอง

---กังวาน---