ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไผ่เดียวดาย]

การจากลา เหมือนนิรันดร์ ในวันนี้
เธอคนดี คงไม่ว่า กล่าวหาฉัน
เพราะอะไร ไม่ต้องบอก ตอกย้ำมัน
ทั้งเธอฉัน เราต่างรู้ อยู่แก่ใจ

เธอเจอใหม่ ใจเริ่มเปลี่ยน เพียรหันเห
รักรวนเร ตามกระแส แคร์ไม่ไหว
รู้วันจบ ต้องตามทัน ในวันใด
รักเท่าไหร่ จำต้องหยุด ถึงจุดตัน

ไม่ร้องไห้ เพราะทำไป ไร้ประโยชน์
การเคืองโกรธ ขอทิ้งไว้ นอกใจฉัน
มันไม่ช่วย ให้ดีขึ้น ชั่วคืนวัน
ยอมปล่อยกัน ไม่ขัดข้อง หรือจองเวร

ความอ่อนแอ ฉันรู้สึก แอบนึกคิด
แต่ชีวิต ยังต้องไป แม้ไม่เห็น
เส้นทางเดิน อาจลำบาก หรือยากเย็น
ดีกว่าเป็น คนสุดท้าย ตายเพราะเธอ

เพราะฉันมี หัวใจเผื่อ เชื่อในรัก
ว่าความภักดิ์ ที่มอบให้ ใช่พลั้งเผลอ
สักวันหนึ่ง คนรักจริง หญิงที่เจอ
ไม่ใช่เธอ คงอีกคน บนหัวใจ

[panthong.kh]

อันความรัก ภักดี ที่มอบหมาย
มิวางวาย กลายกลับ ย่อมรับไหว
ดวงกมล หม่นหมก ฝังรกไป
ฝืนอย่างไร ให้ยาก ลำบากพลัน

ฉันมีใหม่ เพราะเรื่อง เธอเคืองแค้น
แค่ควงแขน ชายอื่น ยืนขาสั่น
นัดกินข้าว เช้าเย็น วันเว้นวัน
รับส่งฉัน จันทร์ถึงศุกร์ เธอทุกใจ

ไม่เห็นมี อะไร ไยเหินห่าง
ขอแยกทาง ร้างลา ว่าไฉน
ควงให้เห็น ด้วยซื่อ คือความใน
โปรดเห็นใจ เถิดหนอ พ่อหน้าบาง
พันทอง
๑๙/๐๗/๕๖

[D]

เธอก็ทำ เกินไป ยัยเพื่อนซี้
คิดดี-ดี มีใคร ไหนทำบ้าง
ก่อนสนิท ชิดใกล้ มิวายวาง
แทบมิห่าง อย่างท่องโก๋ มาโชว์เรา

เพื่อนอย่างฉัน เธอเจื่อน เหมือนเมินหมาง
ดูเหินห่าง มากมาย ไปไยเล่า
เห็นถนัด ชัดใส ใช่หูเบา
คนเมื่อเช้า ที่รับ"พัน" แฟนฉันเอง

"ดิน"

[panthong.kh]

ป้ายแขวนคอ ไม่มี ที่ฉันเห็น
ตกประเด็น ไปเลย เอ๋ยคนเก่ง
แฟนของใคร ไหนเล่า เขามาเอง
เจอสวยเด้ง ขนาดนี้ มิรีรอ

เธอถนัด คัดป้าย รายเรียงร้อย
ผูกติดห้อย คอชาย ทั้งหลายหนอ
แต่คนนี้ ไม่เห็นมี ป้ายที่คอ
ฉันจึงขอ ควงแขน แทนแล้วกัน
พันทอง

[D]

 

มีมากมาย ชายชาติ ให้กลาดเกลื่อน
ไยล่ะเพื่อน เฉือนมาน ปานเย้ยหยัน
ทั้งกินเที่ยว เกี่ยวก้อย คอยแบ่งปัน
หนึ่งอย่างนั่น ฉันแหน คือแฟนเรา

หม้ายขันหมาก พรากไป ไร้สุขขี
เพราะฉันมี มานมั่น นั่นคือเขา
ต้องพ่ายแพ้ เพื่อนกัน มั่นหมายเอา
ช่วยมาเผา เขาวิวาห์ ฉันปราชัย

"ดิน"

 

[panthong.kh]

บอกดังดัง ฟังชัด ฉันจัดหนัก
เรื่องความรัก หักเหลี่ยม เสี้ยมพอไหว
หากเธอชอบ รอหน่อย จะปล่อยไป
ไม่เป็นไร หรอกหนา อย่าจาบัลย์

ห้าปีผ่าน เมื่อใด ให้คืนกลับ
ตั้งตานับ รับรอง ไม่ต้องหวั่น
เซ็งเมื่อไหร่ รีบคืน ขอยืนยัน
น้ำใต้ศอก สาวพัน มันถึงใจ
พันทอง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

สุดปวดเศียร เวียนเกล้า กับเจ้านัก
หยุดทึกทัก ซักที จะดีไหม
จะยื้อแย่ง แข่งขัน กันทำไม
เหตุไฉนไยถึง มิพึ่งพา..
 
..ทั้งสองคน จงฟัง คำสั่งพี่
นับแต่นี้ เลิกทะเลาะ เบาะแว้งหนา
หากไม่ฟัง วจี พี่ขอลา
ดิน-พัน..จ๋า จำจากน้อง..ทั้งสองคน
 

[panthong.kh]

อยู่หรือไป ไม่หวั่น นะท่านขลุ่ย
เพราะเคยลุย ดุ่ยเดี่ยว เปลี่ยวใจหม่น
มาหลายปี นี่แน่ แย่จำทน
ลุกลามล้น กมลหมอง ดั่งกลองเพล

ฤทัยฉัน มันด้าน มานขยาด
เคยพลั้งพลาด เกือบตาย คล้ายตาเถร
อยู่มานาน รานร้าว ข่าวพระเณร
จบสิ้นเวร เสียที ดีเหมือนกัน
พันทอง
๒๐/๐๗/๕๖
 

[D]

หลงเพ้อพก อกช้ำ ระกำไหม้
ที่ไหนได้ ใจ"ขลุ่ย" ลุยหญิงผัน
หลายหลากรุ่น หมุนเวียน เปลี่ยนทุกวัน
ลำดับฉัน ที่เท่าไหร่ ไม่อยากเดา

ที่ผ่านจบ ลบเลือน เหมือนฝันร้าย
ต่อไปนี้ อย่าหมาย มิได้เขลา
คนหลายใจ  แบบนี้ แถมขี้เมา
บอกตัวเอง เบา-เบา เอามาไม

"ดิน"

[ไผ่เดียวดาย]

หลงเพ้อพก อกช้ำ ระกำไหม้
ที่ไหนได้ ใจ"ขลุ่ย" ลุยหญิงผัน
หลายหลากรุ่น หมุนเวียน เปลี่ยนทุกวัน
ลำดับฉัน ที่เท่าไหร่ ไม่อยากเดา

ที่ผ่านจบ ลบเลือน เหมือนฝันร้าย
ต่อไปนี้ อย่าหมาย มิได้เขลา
คนหลายใจ  แบบนี้ แถมขี้เมา
บอกตัวเอง เบา-เบา เอามาไม

"ดิน"

ตอนนี้หาก คิดจะพัก หักจากขลุ่ย
เชิญมาลุย ที่ไผ่ต่อ ก็ได้หนา
ไม่มีคำ พูดใดๆ ให้สัญญา
จงใช้ตา เอาไว้ดู เอียงหูฟัง

เจ็บจากใคร ปล่อยให้เป็น เช่นอดีต
อย่าทนขีด เส้นความเจ็บ เก็บความหลัง
หากวันนี้ ไร้ที่ซบ กลบภวังค์
เชิญมานั่ง ระบายทุกข์ ที่คลุกใจ

[ไผ่เดียวดาย]

อยู่หรือไป ไม่หวั่น นะท่านขลุ่ย
เพราะเคยลุย ดุ่ยเดี่ยว เปลี่ยวใจหม่น
มาหลายปี นี่แน่ แย่จำทน
ลุกลามล้น กมลหมอง ดั่งกลองเพล

ฤทัยฉัน มันด้าน มานขยาด
เคยพลั้งพลาด เกือบตาย คล้ายตาเถร
อยู่มานาน รานร้าว ข่าวพระเณร
จบสิ้นเวร เสียที ดีเหมือนกัน
พันทอง
๒๐/๐๗/๕๖
 

อย่าเพิ่งกลัว หรือขยาด จะพลาดพลั้ง
สิ่งดียัง มีรออยู่ ไม่รู้หาย
ความพ่ายแพ้ มักเคียงคู่ ผู้เดียวดาย
สิ่งสุดท้าย ที่ต้องแย่ แพ้ตัวเอง

คนหนึ่งคน ไม่ใช่แบบ จะแอบอ้าง
จงปล่อยวาง ความคิดนั้น มันคร่ำเคร่ง
ค่อยผ่อนคลาย อย่างช้าๆ เธออย่าเกร็ง
ยังมีเพลง บรรเลงรอ อย่าท้อใจ