ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[dinner]

มนต์รักยังคงขลังเช่นวันแรก
ยังซึมแทรกมั่นคงอย่าสงสัย
ยังติดอยู่ในห้วงดวงหทัย
มิเคยเสื่อมถอยไปสักน้อยเลย

รักยังคงงดงามในความคิด
รักสถิตย์ในอุราอย่างผ่าเผย
รักเป็นมากกว่าคำพร่ำภิเปรย
รักมิเคย...เสื่อมมนต์รัก...เลยสักที

ใครที่ไม่รักกันเช่นวันก่อน
ใครรุ่มร้อนเป็นทุกข์ไร้สุขศรี
ใครกันหนอเปลี่ยวเปล่าร้าวชีวี
คิดให้ดีเถอะขวัญฉันหรือใคร? 

[panthong.kh]

มนต์รักฉัน ฉาบฉวย เฉาเฉื่อยแฉะ
น้ำตาแมะ มามาก ยากฝันใฝ่
ไหลหลั่งนอง สองปราง เปรอะเปื้อนไป
อุราไกว แกว่งกวัด เกินหักจินต์

หลงลมปาก ปลื้มเป็น เช่นชื่นชอบ
จึงหมายมอบ เมียงมอง คล้องถวิล
ฤทัยหมด หดหาย หน่ายชีวิน
คาวราคิน สิ้นสูญ อาดูรพลัน

รักที่เคย งดงาม เกิดง่อนแง่น
กัดเซาะแก่น แกนใจ ให้ไหวหวั่น
ร่างกายทรุด โทรมเศร้า เข้าทุกวัน
ปล่อยจาบัลย์ บั่นบาด อาจถึงตาย
พันทอง
๑๖/๐๗/๕๖

[D]

อาการหนัก ยากรักษา รีบหาวัด
บ่งบอกชัด ถึงคาด มิอาจหาย
มานหม่นท้อ ฝ่อท้น ทุรน-ทุราย
คงวางวาย กายแน่ สุดแก้ทัน

โรครักเกาะ เจาะแด แลกลวงโบ๋
บอกเซโน มิกลับ กระฉับนั่น
ประกาศกล่าว ข่าวเด่น เย็นนี้พลัน
ขอยืนยัน "พันทอง"ม่องแน่นอน

"ดิน"

[ไผ่เดียวดาย]

ไม่มีการ บังคับใจ ไปข่มขู่
แต่รู้อยู่ แก่ใจตน บนความเขลา
รักแท้จริง ไม่อาจคาด วาดใจเรา
ความหูเบา หรือลุ่มหลง เดินตรงมา

โดนเธอเป่า มนต์แห่งรัก สลักจิต
แค่เพียงนิด ใจชิดชม นิยมหนา
ร้อยคำหวาน ที่แผ่ซ่าน ผ่านวาจา
กลับเป็นว่า แค่คำหยอก ปอกลอกกัน

"ไผ่เดียวดาย"

[panthong.kh]

อาการหนัก ยากรักษา รีบหาวัด
บ่งบอกชัด ถึงคาด มิอาจหาย
มานหม่นท้อ ฝ่อท้น ทุรน-ทุราย
คงวางวาย กายแน่ สุดแก้ทัน

โรครักเกาะ เจาะแด แลกลวงโบ๋
บอกเซโน มิกลับ กระฉับนั่น
ประกาศกล่าว ข่าวเด่น เย็นนี้พลัน
ขอยืนยัน "พันทอง"ม่องแน่นอน

"ดิน"

ถ้าพันตาย วันใด จะไปหลอก
ให้หัวโกรน มะลอก บอกไว้ก่อน
ได้อื้อฉาว คราวนี้ ดีแน่นอน
เข้ากองฟอน ลุกขึ้น ยืนตะลึง

ไม่ถึงคาด มาตรหมาย คงตายยาก
ยมบาล ลำบาก หากไปถึง
ต้องป่วนปั่น ทั้งนรก อกตราตรึง
สาวพันทึ้ง ท่านยม มาดมดอม
พันทอง
 

[dinner]

ถ้าพันตาย วันใด จะไปหลอก
ให้หัวโกรน มะลอก บอกไว้ก่อน
ได้อื้อฉาว คราวนี้ ดีแน่นอน
เข้ากองฟอน ลุกขึ้น ยืนตะลึง

ไม่ถึงคาด มาตรหมาย คงตายยาก
ยมบาล ลำบาก หากไปถึง
ต้องป่วนปั่น ทั้งนรก อกตราตรึง
สาวพันทึ้ง ท่านยม มาดมดอม

พันทอง

 

คิดจะทึ้งท่านยมมาดมดอม
แม่พยอม...องอาจ...ไม่ขลาดเขลา
เจรจาพาทีมิมีเบา
ยังกล้าเอาเรื่องแม้แต่พระยม

ไม่ถึงคาดมาตรหมายก็ตายยาก
โลกมนุษย์คงวิบากทุกข์ยากขม
พันคงป่วนด้วยหมายใคร่ภิรมย์
คว้าหนุ่มหนุ่มชื่นชมจนสมใจ

dinner

 

[รพีกาญจน์]

ร่างเลือดเลอะ เปรอะคาว สาวต้องโทษ
ลงทัณฑ์โหด วิญญาณ รานตักษัย
นรกเร่า เช้าเย็น ลุกเป็นไฟ
เหงื่อหลั่งไหล ลงลุ่ม ชุ่มกายา

คิดอีกที ดีหรือ ยุดยื้อหอม
กอดจูบดอม พี่ยม ดม ฮะ ฮ่า
เอางี้กัน พันทอง ผ่องโสภา
เป็นขวัญตา ห้าร้อยปี ที่บ้านกลอน เพี้ยง!

 

รพีกาญจน์

[สีเมจิก]

ด้วยมนต์รักตราตรึงซ่านซึ้งทรวง   ดังฝนร่วงหล่นในหัวใจฉัน
ดังหยดหยาดทิพย์ส่องหล้าเข้าหาพลัน   อัศจรรย์มนตราว่าใดปาน

แม้จะเอ่ยหมื่นร้อยแสนถ้อยคำ   เพียงหนึ่งพร่ำดังว่าปาฏิหาริย์
แม้เวลาเลยผ่านนานแสนนาน   แต่ความหวานคงอยู่ไม่รู้เลือน

"สีเมจิก"

ขออนุญาตแจมนะครับคุณ dinner ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ

[~ขลุ่ยกันแสง~]

มนต์รักซ่าน ซึมแทรก แหวกดวงจิต
แนบสนิท ทรวงใน ให้เสมือน
จันทร์คู่ฟ้า สกาว ดาวคู่เดือน
ดั่งรักเยือน เยี่ยมจินต์ ให้ยินยล..
 
..แสนสดใส ในแด แม้เหนื่อยหนัก
เมื่อต้นรัก ผลิดอก เริ่มออกผล
เยิ้มหยาดหยด รสหวาน ซ่านกมล
ในบัดดล แด..น้อง ต้องมนต์รัก
 

[dinner]

ไม่มีการ บังคับใจ ไปข่มขู่
แต่รู้อยู่ แก่ใจตน บนความเขลา
รักแท้จริง ไม่อาจคาด วาดใจเรา
ความหูเบา หรือลุ่มหลง เดินตรงมา

โดนเธอเป่า มนต์แห่งรัก สลักจิต
แค่เพียงนิด ใจชิดชม นิยมหนา
ร้อยคำหวาน ที่แผ่ซ่าน ผ่านวาจา
กลับเป็นว่า แค่คำหยอก ปอกลอกกัน

"ไผ่เดียวดาย

 

ใครเป่ามนต์แห่งรักสลักจิต
กระจิ๊ดริดมิเคยเลยจอมขวัญ
แค่ยั่วเย้ากระเซ้าเล่นเป็นเพื่อนกัน
มิถึงขั้นลวงหลอกปอกลอกเธอ

แต่มนตราแห่งรักประจักษ์จิต
อาจชมชิดชื่นใจจนไผลเผลอ
รักแท้จริงทรงค่าไม่พร่าเบลอ
มีเสนอและสนองดังต้องมนต์

dinner

 

[dinner]

 

ด้วยมนต์รักตราตรึงซ่านซึ้งทรวง   ดังฝนร่วงหล่นในหัวใจฉัน
ดังหยดหยาดทิพย์ส่องหล้าเข้าหาพลัน   อัศจรรย์มนตราว่าใดปาน

แม้จะเอ่ยหมื่นร้อยแสนถ้อยคำ   เพียงหนึ่งพร่ำดังว่าปาฏิหาริย์
แม้เวลาเลยผ่านนานแสนนาน   แต่ความหวานคงอยู่ไม่รู้เลือน

"สีเมจิก"

 

เป็นมนตราแห่งรักอนรรฆค่า
สนิทแนบอุราหาใดเหมือน
ประทับในดวงจิตมิบิดเบือน
มิลอยเลื่อนเลือนหายดั่งสายลม

อันหมื่นถ้อยร้อยคำที่พร่ำบอก
เหมือนย้ำตอกให้หายคลายขื่นขม
ช่างแช่มชื่นตื่นตาน่าภิรมย์
ชวนชื่นชมมนต์รักสลักจินต์

dinner

หวัดดีจ้า คุณสีเมจิก

 

[dinner]

มนต์รักซ่าน ซึมแทรก แหวกดวงจิต
แนบสนิท ทรวงใน ให้เสมือน
จันทร์คู่ฟ้า สกาว ดาวคู่เดือน
ดั่งรักเยือน เยี่ยมจินต์ ให้ยินยล..
 
..แสนสดใส ในแด แม้เหนื่อยหนัก
เมื่อต้นรัก ผลิดอก เริ่มออกผล
เยิ้มหยาดหยด รสหวาน ซ่านกมล
ในบัดดล แด..น้อง ต้องมนต์รัก

ขลุ่ยกรรแสง

 

แม้ดวงแดเหนื่อยนักก็พักก่อน
ความร้าวรอนหายไปใช่ไสผลัก
เมื่อผลิดอกออกผลเป็นต้นรัก
ย่อมตระหนักลึกซึ้งถึงบึ้งใจ

เป็นมนต์รักซึมซ่านในม่านจิต
ที่สถิตย์เหนือคำที่พร่ำไข
รักคือสิ่งโอบเอื้อด้วยเยื่อใย
ตรึงทรวงในประทับมั่นนิรันดร์กาล

dinner

 

[รัตนาวดี]

...ขอให้กลอน บทนี้ มีมนต์รัก
ฤๅศรปัก ดวงใจ ใครที่อ่าน
ให้บังเกิด ความรัก สลักมาน
กลอนบันดาล ด้วยมนต์ ดลที่ใจ...

...หากเป็นเธอ อย่าเศร้า ยามเฝ้าอ่าน
ขอให้ซ่าน ซาบซึ้ง ตรึงใจได้
มนต์รักพา เพลินพิศ สนิทนัย
กลอนบทใหม่ รั้งจิต สนิทนาน...

☆ รัตนาวดี ☆
  

[ไผ่เดียวดาย]

ไม่มีการ บังคับใจ ไปข่มขู่
แต่รู้อยู่ แก่ใจตน บนความเขลา
รักแท้จริง ไม่อาจคาด วาดใจเรา
ความหูเบา หรือลุ่มหลง เดินตรงมา

โดนเธอเป่า มนต์แห่งรัก สลักจิต
แค่เพียงนิด ใจชิดชม นิยมหนา
ร้อยคำหวาน ที่แผ่ซ่าน ผ่านวาจา
กลับเป็นว่า แค่คำหยอก ปอกลอกกัน

"ไผ่เดียวดาย

 

ใครเป่ามนต์แห่งรักสลักจิต
กระจิ๊ดริดมิเคยเลยจอมขวัญ
แค่ยั่วเย้ากระเซ้าเล่นเป็นเพื่อนกัน
มิถึงขั้นลวงหลอกปอกลอกเธอ

แต่มนตราแห่งรักประจักษ์จิต
อาจชมชิดชื่นใจจนไผลเผลอ
รักแท้จริงทรงค่าไม่พร่าเบลอ
มีเสนอและสนองดังต้องมนต์

dinner

 

เชื่อลมปาก ได้จริง เหมือนสิ่งอ้าง
ฉันขอวาง ใจไว้ ให้เธอเห็น
หวังเล็กๆ ว่าใจ ไม่กระเด็น
ในยามเย็น คงเก็บ ปิดเทปกาว

รักแล้วลืม จำไว้ ไม่ดีแน่
ใจฉันแย่ รักหลอก ขอบอกสาว
หากรักเธอ จืดชืด ไม่ยืดยาว
ใจดวงหนาว ขอลา อย่าพบเจอ

[dinner]

เชื่อลมปาก ได้จริง เหมือนสิ่งอ้าง
ฉันขอวาง ใจไว้ ให้เธอเห็น
หวังเล็กๆ ว่าใจ ไม่กระเด็น
ในยามเย็น คงเก็บ ปิดเทปกาว

รักแล้วลืม จำไว้ ไม่ดีแน่
ใจฉันแย่ รักหลอก ขอบอกสาว
หากรักเธอ จืดชืด ไม่ยืดยาว
ใจดวงหนาว ขอลา อย่าพบเจอ

ไผ่เดียวดาย

 

อันลมปากหวานหูมิรู้สิ้น
แต่ดวงจินต์จำไว้ไม่เคยเผลอ
ยังซื่อตรงคงมั่นฉันและเธอ
จริงนะเออมิเคยหลอกบอกตามตรง

เมื่อมนตราแห่งรักประจักษ์ค่า
หลอมชีวาเราสองต้องประสงค์
รักเราจะสมหวังยั่งยืนยง
และดำรงคงมั่นนิรันดร์กาล

dinner