ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ.พิมพา]

นกปีกหัก

@วันพ่ายแพ้ใจเลียแผลแก้ความช้ำ
เจียมน้ำคำร่ำน้ำตามาแทบแย่
อยู่คนเดียวยามเปลี่ยวใจไร้ใครแล
สะใจแท้แพ้ตลอดขอถอดใจ

@เก็บใจก่อนอ่อนล้าขอลาพัก
เพื่อตั้งหลักถามกมลทนรอไหม
หากวันนี้หยุดที่ไม่มีใคร
จะเจียมตัวเจียมหัวใจไปจนตาย

@ใจยังมองไม่รู้ดูไม่ออก
จริงหรือหลอกบอกไว้ใจสลาย
ยิ่งเนิ่นนานอ่านใจยากอยากระบาย
วันรักกลายกลับไกลไม่เป็นจริง

@นกปีกหักจากธนูรู้สำนึก
ศรรักลึกปักกลางร่างแน่นิ่ง
ซุกกอหญ้าสิ้นใจไม่ไหวติง
ไร้รักอิงเดียวดายสุดปลายทาง

@วันพ่ายแพ้แผลรักยากจักแก้
หวังเพียงแค่หยดน้ำตาซาลงบ้าง
หากหัวใจยังหวนร้องครวญคราง
ให้ทุกอย่างหักพับยับกับใจ

///////////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๒/๗/๕๖

[Prapacarn ❀]

หยาดน้ำตารินหยดรดดอกหญ้า
คนพ่ายรักพลัดมาแต่หนไหน
หลงซมซานมานร้าวแต่คราวใด
ก็แล้วใครหักอกให้ฟกช้ำ

อยากจะมอบกลอนกานท์หวานไว้ปลอบ
เกรงเธอจะไม่ชอบถ้อยงามขำ
อยากจะส่งแรงใจให้ประจำ
เกรงว่าคำครหานินทาเรา

ต้องธนูทรงพลังฝังดวงจิต
อาบยาพิษแทรกกมลจนหม่นเศร้า
คนเคยรักร้างไปอย่างไร้เงา
ฝากใจมาบรรเทาให้เหงาจาง
 
~ Sam ~

[รัตนาวดี]

นกปีกหัก

@วันพ่ายแพ้ใจเลียแผลแก้ความช้ำ
เจียมน้ำคำร่ำน้ำตามาแทบแย่
อยู่คนเดียวยามเปลี่ยวใจไร้ใครแล
สะใจแท้แพ้ตลอดขอถอดใจ

@เก็บใจก่อนอ่อนล้าขอลาพัก
เพื่อตั้งหลักถามกมลทนรอไหม
หากวันนี้หยุดที่ไม่มีใคร
จะเจียมตัวเจียมหัวใจไปจนตาย

@ใจยังมองไม่รู้ดูไม่ออก
จริงหรือหลอกบอกไว้ใจสลาย
ยิ่งเนิ่นนานอ่านใจยากอยากระบาย
วันรักกลายกลับไกลไม่เป็นจริง

@นกปีกหักจากธนูรู้สำนึก
ศรรักลึกปักกลางร่างแน่นิ่ง
ซุกกอหญ้าสิ้นใจไม่ไหวติง
ไร้รักอิงเดียวดายสุดปลายทาง

@วันพ่ายแพ้แผลรักยากจักแก้
หวังเพียงแค่หยดน้ำตาซาลงบ้าง
หากหัวใจยังหวนร้องครวญคราง
ให้ทุกอย่างหักพับยับกับใจ

///////////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๒/๗/๕๖

ขอบคุณภาพจากInternetค่ะ

...เห็นเจ้าโผ ผินผ่าน ในม่านฟ้า
แล้วถลาร่อนลง ไปตรงไหน
ฉันเผลอตัว มินิ่ง วิ่งตามไป
แม้ว่าไกล ก็ยิ่ง วิ่งหามอง...


...เจอเจ้าซุก คล้ายหลบ พบที่ซ่อน
ฉันมิอ่อน ล้าทน แม้หม่นหมอง
จะเข้าช่วย ด้วยใจ ใฝ่ประคอง
คอยปกป้อง รักหนุน อบอุ่นไอ...



...อาจถึงวัน ที่เจ้า หมดเศร้าหมาง
พบหนทาง ไปอยู่ มีคู่ใฝ่
และวันนั้น ฉันคง จำปลงใจ
เพียงแค่นึก น้ำใส ไหลจากตา...


รัตนาวดี
 

[panthong.kh]

อันรักพ่าย ผ่ายผอม ย่อมมีแผล
ดั่งดวงแด ด่าวดิ้น ถวิลหา
หลบหลีกหนี ลี้ไกล ไปสุดตา
สายพาดผ่าน ม่านฟ้า คอยอาดูร

เจียมน้ำคำ ร่ำน้ำเหล้า เมามายมาก
รักแรกจาก ฝากไว้ ไยสิ้นสูญ
ยื่นยกยอด ถอดถ่าย หมายเพิ่มพูน
คิดว่าคูณ กลับติดลบ จบจากใจ

ฉันก็เป็น เช่นกัน วันลาจาก
น้ำตาพราก ซากรัก ชักไม่ไหว
ยามราตรี นี้นั้น หวั่นฤทัย
คร่ำครวญคราง ถึงบางใคร จวนใจตรม

ดั่งศรปัก อกซ้าย ชายผลาญพล่า
หลั่งเลือดมา ทาพื้น ช่างขื่นขม
ตราบนิรันดร์ ฝันใฝ่ ได้เชยชม
รักมาล่ม จมดับ เขาสับจินต์
พันทอง
๑๓/๐๗/๕๖