ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รพีกาญจน์]

มีพ่อแม่แลลูกปลูกกระท่อม
ขนาดหย่อมริมทุ่งมุงใบจาก
เสาแปดต้นตอไผ่ฝาไม้ฟาก
ร้อนหนาวมากฝนลงคงสบาย

ข้าวเกี่ยวนาปลาหนองน้ำคลองใส
ผักเกาะไต่ใบต้นผลขยาย
ปล่อยเป็ดไก่หมูกินตามดินทราย
เลี้ยงวัวควายลากเกวียนเวียนใช้งาน

น้อยนิดเจือเหลือแบ่งมิแก่งซื้อ
ยอมนับถือพี่น้องคล้องประสาน
ผูกพันจิตคิดอวยร่วมช่วยการ
ฝากลูกหลานเรียนวิทย์ศิษย์หลวงตา

กินอยู่เพลินเดินทางอย่างเป็นสุข
แสนสนุกทุกวันชื่นหรรษา
ลางวอดวายหลายสิบปีที่ผ่านมา
เทวดาร่างขาวก้าวลงเครื่อง

นำเทคโนโลยี่ที่สมัย
ศิวิไลซ์มาสู่หลงฟูเฟื่อง
ปรับวิถีชีวิตคิดรุ่งเรือง
พาบ้านเมืองลงเหวเปลวอัคคี

เศร้าหดหู่รู้ทันมันก็สาย
ความเสียหายยับเยินเกินสุดที่
กลับตั้งก่อพอเพียงเลี้ยงชีวี
ล่มครั้งนี้เพราะเรา..เชื่อเขาทำไม?

 

รพีกาญจน์

[panthong.kh]

ต้องเชื่อหู ไว้หู ดูเข้าท่า
ฟังไตร่ตรอง ปัญหา มาแก้ไข
ปรับเปลี่ยนบ้าง แนวแนะ ซอกแซะไป
ขืนเปลี่ยนใหม่ ทั้งหมด สลดพลัน

ต้องเชื่อหู ไว้หู ดูเอาเถิด
รากเง้าเกิด จากไหน ไยเหหัน
ปู่ย่ายาย กสิกร สอนทุกวัน
จำให้มั่น อย่าลืม พื้นเพตน

หลงเชื่อเขา เราแย่ แน่นอนนัก
เขาจะชัก แม่น้ำ พล่ามเพ้อบ่น
เกิดคล้อยตาม งามหน้า ท้าทายคน
ต้องปี้ป่น เช่นกล่าว ข่าวครึกโครม
พันทอง
๑๒/๐๗/๕๖
 

[--ณัชชา--]

นึกว่าดีที่ครั้งแรกไม่แปลกจิต
นึกว่ามิตรจึงรักแบบหักโหม
เชื่อคำพูดเพราะเขาชอบเล้าโลม
ครั้นเสื่อมโทรมคิดได้กลับไม่ทัน

ยอมก้มหน้ารับกรรมที่ตามก่อ
เลิกคิดถึงคนรอมาต่อฝัน
ไม่คร่ำครวญหวนไห้ไม่รำพัน
รู้ว่ามันหมดสิทธิ์ ฉันผิดเอง

--ณัชชา--

 

[รพีกาญจน์]

ล่มครั้งนี้เพราะเรา..เชื่อเขาทำไม?

สู่บ้านนอก คอกนา ถึงป่ากว้าง
ตัดภูเขา เผาสร้าง ทำทางใหญ่
เป็นผุยผง ลงหลัก ปักเสาไฟ
ของหลั่งไหล ประโยชน์ ปนโทษมี

โทรทัศน์ พัดลม หม้อต้มนึ่ง
แก๊สลังถึง กระทะทอด หลอดไฟสี
เครื่องซักถู ตู้เย็น เล่นซีดี
เสียงดนตรี ชมหนัง ฟังร้องรำ

ค่าแพงเบา เอาก่อน ค่อยผ่อนจ่าย
เจ้าของเงิน เดินสาย ทวงบ่ายค่ำ
กองทุนกู้ หมู่บ้าน ร้านประจำ
จับกลุ่มค้ำ ชำระ ธนาคาร

ถอยสี่ล้อ มอเตอร์ไซด์ ไอโฟนเอี่ยม
โน้ตบุ๊คเปี่ยม เครื่องมือ เพื่อสื่อสาร
ปลูกบ้านใหม่ ใช้หิน ปูนดินดาน
กินอาหาร รสจรุง ปรุงโอชา

หนักไม่เอา เบาไม่สู้ อยู่ตามผับ
ควงสลับ จับคู่ เวียนจู๋จ๋า
ท่ามกลิ่นไอ บุหรี่ อี สุรา
รัมมี่ ม้า บอล มวย หวย ไฮโลว์

สภาพ ปัจจุบัน ในวันนี้
คนไม่ดี ช้าชัก มากอักโข
ชอบถ่มถุย คุยเบ่ง นักเลงโต
วางท่าโก้ โอ่โถง ล้วนโกงกิน

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

สองเท้าดำย่ำนาหญ้าจมมุด
ดินช่วยยุดใบยอกอข้าวแน่น
น้ำเย็นใสไหลรวมท่วมคันแดน
ปลาโลดแล่นหอยเกาะปูเลาะตม

คลื่นกระฉอกจอกแหนทบแพผำ
สาหร่ายลำทะลักพันผักขม
มีแมงจอนซอนซอกออกจากหล่ม
ร้องระงมจิ้งหรีดกรีดก้องไพร

แมลงปอล้อลมชมแดดอ่อน
ผีเสื้อว่อนผึ้งวงลงตอมไต่
เกสรเหลืองละอองงามยองใย
เสียงเรไรนกเขาขันจุ๊กกรู

สวรรค์หวานบ้านนาคราอดีต
ความเจริญสุดขีดเข้ามาสู่
ใช้ฮอร์โมนพ่นยาฆ่าศัตรู
สัตว์พืชอยู่รอบข้างร่างล้มตาย

เหลือต้นข้าวราวนาไร้ปลาหอย
ผักไม้พลอยหมดสิ้นจากดินหาย
เหลือค้างดานสารซากพิษมากมาย
โทษมหันต์อันตรายทำร้ายคน

ถูกปล่อยปละละนานควานสาเหตุ
สู่เกษตรอินทรีย์ที่เริ่มต้น
ตรวจสอบทุนคุณภาพทราบพิษปน
จะส่งผลเลิศเลอกี่เปอร์เซ็นต์?

 

รพีกาญจน์

[D]

จะไม่เชื่อ ได้ไง ไร้ตังค์ตุ้ง
กินผักบุ้ง ทุกวัน อี้มันเหม็น
ไข่ก็แพง แล้งผัก ชักลำเค็ญ
ข้าวสารเซ็น มากิน กันสิ้นใจ

สารพัด ขัดสน เพราะจนนัก
หายึดหลัก ปักฝัง ยังมิได้
ชายหมายมอง ต้องเมิน แล้วเหินไกล
แค่ช่วยใช้ หนี้แทน สี่แสนเอง

"ดิน"

[ปู่ริน]

หนี้สินเพียงเล็กน้อยจิ๊บจ๊อยหรอก
ใยไม่บอกให้แน่แม่คนเก่ง
ทำวางท่าเล่นตัวแท้แม่นักเลง
เดี๋ยวกางเกงไม่มีนุ่งเดี๋ยวยุ่งเลย

ปู..จะให้..ยี่สิบสองล้าน...บ้านพร้อมรถ
ใช้หนี้สินให้หมดยอมเปิดเผย
แต่ต้องช่วยปรนนิบัติเหมือนเช่นเคย
รีบมาเลยก่อนที่จะเปลี่ยนใจ

นั่งชี้นิ้วสั่งการงานทุกสิ่ง
มอบหน้าที่..คุณหญิง..เฝ้าสินไหม
มรดกทุกอย่างมอบนางใช้
ห้ามผู้ใดมาเกี่ยวข้องกับน้องนาง

ให้จัดแจงแต่งกายให้สุดสวย
เสริมงามด้วยขัดผิวหน้าอย่าหม่นหมาง
ให้ครอบครอง..วิมานใหญ่..ไร่สวนยาง
เชื่อใจบ้าง..สักครั้ง..พี่..ยังคอย.

                            ริน ดอนบูรพา
                                ๑๔ ก.ค.๕๖

[รัตนาวดี]

 


...จะลองเชื่อ อีกครา วาจาพี่
จะลองดู เหมือนที่ พี่พร่ำบ่อย
ให้โอกาส แล้วหนา รีบมาคอย
แล้วสวมรอย ปรนรัก สักครั้งดู...

...ได้เป็นเยี่ยง คุณหญิง มินิ่งเฉย
คงเหมือนเคย อีกหนา คราเคียงคู่
เห็นพี่เอ่ย คำจะ เปิดประตู
รอน้องหนู อยู่ใกล้ ให้ลองแล...

...จะเชื่อ วาจาดี อีกทีนะ
ขอพ่อพระ ตั้งใจ อย่าให้แย่
หากยังเห็น พี่ถาม ตามตอแย
คนรักเก่า ทิ้งแน่ ให้แก่ตาย...

รัตนาวดี
 

[รพีกาญจน์]

เชื่อใจบ้าง..สักครั้ง..พี่..ยังคอย.

พืชขุดพรวน สวนครัว รั้วกินได้
เลื้อยพันไต่ นั่งร้าน ยานลงห้อย
หัวรากเหง้า เหล่ากอ หน่อไผ่ดอย
เกาะกลุ่มลอย ผิวน้ำ เป็นลำแพ

เหี่ยวแห้งกรอบ ยอบแยบ แฟบร่วงหล่น
ถึงคราฝน ตกพรำ น้ำขังแช่
พืชผักหญ้า ปลาตาย หงายท้องแบ
เวรกรรมแท้ สารพิษ ค้างติดดิน

น้ำอากาศ ล่างบน มีปนเปื้อน
กว่าง ไส้เดือน แมงมัน พลันสูญสิ้น
กบ อึ่งอ่าง คางคก ไร้นกบิน
น้ำอาบกิน เน่าเหม็น เห็นโคลนทราย

ก่อนฟืนไฟ ได้ฟรี มิมีแล้ว
น้ำสักแก้ว ต้องรอ ต่อแถวจ่าย
ถูกลมใส่ ไส้กิ่ว หิวตาลาย
ข้าวสักก้อน ช้อนจะฟาย ตายไม่มอง

เพราะสังคม ซมชั่ว เอาตัวรอด
ดังจิ้งจก นกปรอด สีถอดถอง
หากบ้าเบี่ยง เพลี่ยงพล้ำ ซ้ำกระบอง
เพื่อนครอบครอง ตำแหน่ง แย่งเอนอิง

ผูกเงื่อนงำ สำรวม สวมหน้ากาก
ซีดตายซาก ป้ายเพ้นท์ ทะเล้นยิ่ง
ร่างพิไล ใสเนื้อ เสือตัวจริง
เร็วกว่าลิง คลอเคลีย เลียไอติม*

 

รพีกาญจน์

*เลียแข้งเลียขา

[ปู่ริน]

<a href="http://www.youtube.com/v/SDyQBsLxkIE&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/SDyQBsLxkIE&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

จัดพื้นที่ ส่งเสริม ให้เหมาะสม
ด้วยสังคม เกิดทุกข์เข็ญ เป็นสนิม
เกิดปัญหา เลียขาแข้ง แย่งกันชิม
สมบัติลิ้ม แบ่งกันชม ขมขื่นใจ

นโยบาย รายวัน ให้ฝันเฟื่อง
แต่ละเรื่อง พูดขึ้นมา พาหวั่นไหว
รถคันแรก แจกสินเชื่อ ทำเพื่อใคร
สอนคนไทย รอความหวัง ตั้งตาคอย

รอรับความช่วยเหลือ จากราษฎร์รัฐ
มิคิดจัด การสร้างงาน บ้างนิดหน่อย
ฝึกให้รอ ก่อหนี้สิน อย่างเลื่อนลอย
แล้วจึงปล่อย ความคาดหวัง เป็นครั้งคราว

สินค้าแพง ค่าแรงเพิ่ม เสริมโซนนิ่ง
ปาล์ม ยางดิ่ง ตกต่ำมาก อ้าปากหาว
แล้วต้องเชื่อ เขาทำไม ไร้เรื่องราว
ราคาข้าว ไข่ผัก ชักมืดมน

หันมาฝึก ตนเอง เพียงพออยู่
หันมาดู พอประมาณ ด้านเหตุผล
ปลูกพืชผัก สวนครัว เลี้ยงตัวตน
เฉกเช่นคน บุราณ..บ้านร่มเย็น.

                      ริน ดอนบูรพา
                          ๑๕ ก.ค.๕๖

[รพีกาญจน์]

ครอบครัวมีลูกมากเอาฝากวัด
ขอสอนหัดจัดดูรู้หนังสือ
เลขคณิตคิดตรึกลองฝึกปรือ
อี อึ อือ นักธรรม คำบาลี

ก่อนฟ้าฮามตามพระบิณฑบาต
ทำสะอาดช้อนจานงานหน้าที่
เก็บปัดกวาดวิหาร ลาน กุฏี
แล้วรีบรี่พากเพียรเรียนศาลา

หน่วยก้านดีพอใช้ใจสมัคร
สมควรจักเลือกสรรก่อนพรรษา
จัดแจงบวชสามเณรเป็นสังฆา
ถึงครูบาอายุลุท้ายวัย

ปฏิบัติไม่ขาดศาสนกิจ
มิยึดติดปรากฎลาภยศใหญ่
ยึดถือความพอดีสี่ปัจจัย
โปรดเวไนยย่ำเท้าเปล่ายวดยาน

มีลูกมากยากจนแค่คนสอง
วัดวาหมองพระน้อยคอยสืบสาน
เอาใจให้ภิรมย์แก่สมภาร
สร้างวิมานปากว่าหาประเคน

ลองขึ้นรถลงเรือเหนือจดใต้
วัดน้อยใหญ่อารามงามโดดเด่น
คนใจบาปหยาบดำกระทำเวร
มีให้เห็นตนตัวทั่วเขตคาม

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

สักแต่ว่ามีดินก็สิ้นเรื่อง
เที่ยวคุยเขื่องว่าสวยร่ำรวยได้
ขุดหลุมกว้างห่างวากล้าลำไย
ปลูกลงไปสามปีมีผลงาม

มิรู้ดินร่วนเหนียวเปรี้ยวเค็มฝาด
มีแร่ธาตุต้องการสารต้องห้าม
ที่ราบลุ่มอุ้มน้ำฉ่ำทุกยาม
หรือโขดขามหินแกร่งแห้งกันดาร

วอนเทวาฟ้าบนขอฝนช่วย
น้ำคูคลองหนองด้วยห้วยละหาน
บ่อน้ำตื้นลื่นเลาะเจาะบาดาล
หรือลำธารไหลวนล้นพนัง

เตรียมท่าลุยปุ๋ยใส่ใบดอกผล
บำรุงช่อฮอร์โมนพ่นหว่านฝัง
เพิ่มธาตุดินอินทรีย์ที่ผุพัง
ให้ก่อนหลังระยะกะคำนวณ

เจ้าหน้าที่วิชาการงานเกษตร
ออกนิเทศสอบคำสำรวจสวน
แพร่ความรู้ดูแนะและชักชวน
ร่วมขบวนต่อต้านสารเคมี

มิเห็นกายหลายเดือนเยือนอีกครั้ง
คงผิดหวังไม่เป็นตามเกณฑ์ที่
จะบอกนายรายงานท่านไงดี
แต่เราซีหนี้ยับครับขาดทุน

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เพราะสูงสอง ของแพง ค่าแรงเพิ่ม
ช่วยต่อเติม กำไร ได้ยอดขาย
หักต้นทุน หุ้นปัน ผลบั้นปลาย
ผู้ต้องจ่าย ท้ายมือ คือคนจน

เลี้ยงคนงาน ร้านขาย ให้นายห้าง
เสียสตางค์ ภาษี ที่สับสน
เสียสุดทาง กรุงเทพฯ ถึงตำบล
ซ้อส เกลือป่น เครื่องปรุง กุ้ง น้ำปลา

ดรรชนี ชี้ช่อง ค่าครองชีพ
ความจนบีบ กล้วยใบ ไข่ มาม่า
ต้องปากกัด มือปั่น ยันบาทา
รับเงินมา เท่าไร ก็ไม่พอ

ค่าแรงมาก จากเดิม เพิ่มสามร้อย
สินค้าคอย ยืนท่า หน้าแล้วหนอ
กับข้าวถูก ผูกขาด ผักกาดจอ
มื้อเย็นต่อ จิ้มจ้ำ น้ำพริกแดง

ยุดชีวิต สืบไป อย่าให้สิ้น
มีของกิน หลายอย่าง วางตามแผง
เห็นราคา ดีใจ ไม่เปลี่ยนแปลง
หายคลางแคลง ลดน้ำหนัก หักปริมาณ

เพราะเชื่อเขา เราได้ ใช้ของสูง
ช่วยผดุง เงินตรา ฐานะท่าน
หากพรุ่งนี้ ยังว่าง หยุดจ้างงาน
ละลูกหลาน เอาอะไร ใส่ปากกิน

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เตรียมจตุปัจจัยใส่พร้อมครบ
ยกยอนบศีรษะก่อนถวาย
อุทิศส่วนกุศลดลสัมปราย
ขอสุขกายใจเพลินรวยเงินทอง

บังเกิดดีผู้ให้ได้ผู้รับ
พรย้อนกลับร้อยคำนำสนอง
จงมั่งมีภิรมย์สุขสมปอง
เป็นเจ้าของที่ดินสินอนันต์

พรปลอบปลุกถูกใจใช่ตลอด
จงแจ๊ดพอตสักครั้งดังนึกฝัน
หวยชุดใหญ่เรียงเบอร์เจอรางวัล
ลูกหลานเป็นนายพันชั้นนายพล

ท่ามสังคมเลวทรามบนความหวัง
อยากได้ตังค์ถูกหวยรวยสักหน
ออกหมดจากซากทุกข์ซุกกมล
ต้องอดทนตรำงานมานานปี

อนาคตเงียบเหงาดังเขาสร้าง
มองรอบข้างทางไกลไร้แสงสี
เงยขึ้นบนฝนฟ้าไม่ปราณี
พืชผลมีช่างโหดกดราคา

พึ่งตัวแทนรับปากเหมือนสากเปล่า
หันพึ่งเจ้าพึ่งผีคงดีกว่า
น้อมสาธุเบิกบุญหนุนนำพา
เข้าพรรษาเงินเข้ามือซื้อของทาน

รพีกาญจน์

[D]

ร่มหนึ่งคัน พับใส่ ในกระป๋อง
มาม่าซอง ของใช้ฯ ไฟฉาย+ถ่าน
บรรเทาปวด นวดคละ สังฆทาน
อายุนาน บรรจุ เกือบผุพัง

หนึ่งกระป๋อง ของน้อย สองร้อยบาท
กระดาษคาด เสร็จสรรพ นับเป็นตั้ง
กว่าจะขาย ได้หมด สลดจัง
เอาแต่ตังต์ หวังของดี มิมีเลย 

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

ปัจจัยสี่มีแพ็คเสร็จสำเร็จขาย
วางเรียงรายทั่วไปว่าใหม่เฉย
บ้างเป็นดุ้นฝุ่นจับทับหนาเลย
ปากอ้างเอ่ยรับรองของดีดัง

ล้วนส่วนมากกากเก่าเหลาเหลือโหล
มิอาจโชว์ยี่ห้อห่อหุ้มหลัง
มีเหี่ยวหดหมดอายุซองผุพัง
อัดแน่นใส่ในถัง...สังฆทาน

งานบุญไทยใหญ่โตโทรสั่งห้าง
ถึงปลายทางนำส่งลงสถาน
พระสวดเสร็จเทศน์จบนบสักการ
บริวารเก็บไว้ในกุฎี

หน่วยคัดกรองของงามตามลำดับ
พอมากโขโทรกลับร้านเร็วรี่
ประมูลเหมาเอาปลีกขายอีกที
ทำเช่นนี้ลือกันแซดในแวดวง

หากอุทิศถวายไว้ภายหน้า
มีเสื้อผ้าเครื่องใช้ใจประสงค์
เป็นของเก่าเจ้าใครให้งวยงง
วิญญาณคงตะแบงแย่งวุ่นวาย

ไม่กี่วันเข้าพรรษาแก้วตาเอ๋ย
ไฉนเลยเชื่อเขาเราเสียหาย
ซื้อของชำจำเ้ป็นเห็นมากมาย
ประหยัดง่ายสดใหม่ได้บุญจริง

 

รพีกาญจน์

[ปู่ริน]

การสร้างบุญ กุศล ช่วยดลจิต
เสริมญาติมิตร สุขสมใจ ได้ทุกสิ่ง
จัดปัจจัย อุทิศถวาย หมายอ้างอิง
เพื่อพึ่งพิง ในชาติหน้า..หากว่ามี

สร้างรถหรู คันใหญ่ ใช้ชาติหน้า
เตรียมสักห้า สิบสองล้าน ใช้เมืองผี
เฮลิคอปเตอร์ คันใหม่ ใช้พอดี
อุทิศไว้ ในชาตินี้ มีมงคล

ทั้งทรัพย์สิน เงินทอง เครื่องของใช้
ด้วยตั้งใจ ใช้ทุกอย่าง สร้างกุศล
อย่างมงาย งวยงง ...หลงเสียคน
เดี๋ยว..กลายเป็นคน..ขอทาน...ข้างสะพานลอย.

                            ริน ดอนบูรพา
                                ๑๗ ก.ค.๕๖

[muneenoi]

ร่มหนึ่งคัน พับใส่ ในกระป๋อง
มาม่าซอง ของใช้ฯ ไฟฉาย+ถ่าน
บรรเทาปวด นวดคละ สังฆทาน
อายุนาน บรรจุ เกือบผุพัง

หนึ่งกระป๋อง ของน้อย สองร้อยบาท
กระดาษคาด เสร็จสรรพ นับเป็นตั้ง
กว่าจะขาย ได้หมด สลดจัง
เอาแต่ตังต์ หวังของดี มิมีเลย 

"ดิน"

ถูกจริงแท้ แน่นอน บังอรพูด
เคยพิสูจน์ รูดแกะ แบะทั้งถัง
หมดอายุ ลุเห็น เจอเป็นตั้ง
สภาพพัง ทั้งแถบ ยังแนบบิล

หากเป็นยา สามัญฯ พลันอ้อมแอ้ม
น้ำขวดแถม แจมวาง กลางถังวิ่น
กระดาษยัด ชัดบอก หลอกยลยิน
ยิ่งของกิน สิ้นท่า ระอาใจ

ถังแบบเก่า เราเห็น ควรเว้นห่าง
คนขายวาง ต่างโลภ ละโมบใหญ่
มิเคยสน ผลบุญ คุณซื้อไป
แค่ขายได้ ไม่หวั่น ฉันเอาตังค์

อย่างรพีฯ ชี้บอก มิหลอกหลอน
พินิจก่อน ตอนซื้อ อย่าถือถัง
เลือกจำเป็น เห็นบุญ อุ่นใจจัง
ขอพลัง หวังบุญ อุดหนุนเธอ

"มุนีน้อย"

 

[รพีกาญจน์]

โครงการหรู สู่เกษตร เขตจำเพาะ
พื้นที่เหมาะ กับงาน การผลิต
เพื่อสอดคล้อง ของเดิม เพิ่มชีวิต
จะพิชิต อุปสรรค จักมีกิน

ร่วมตกลง ทำตาม สามประสาน
เกษตร การคลัง องค์กรส่วนท้องถิ่น
ให้ความรู้ ดูแล น้ำและดิน
คุณภาพสินค้า น่าปลอดภัย

จดต้นทุน บริหาร การตลาด
ราคาถูก ผูกขาด ปราศเงื่อนไข
ขายตรงต่อ บริโภค โยกกลไก
ด่วนทันใจ ใหม่สด งดเคมี

วางเป้าหมาย รายได้งาม วันสามร้อย
เป็นอย่างน้อย เทียบทัน ชั้นศักดิ์ศรี
หวังผลคาด ปราดเปรื่อง เรืองทวี
ขึ้นเวที ปีหน้า สู่อาเซียน

คงช่วงทำ สำรวจ ตรวจออกแบบ
เสนอแนบ ขั้นตอน ย้อนปรับเปลี่ยน
กรรมการ หยิบโยน ลอยวนเวียน
นี่ก็เจียน ใกล้จบ งบประมาณ

ทุกวันนี้ ยังยอ ขอน้ำฟ้า
พืชผลราคาร่วง ป่วงสังหาร
รอพระเอก ม้าขาว แสนยาวนาน
กว่าถึงลาน จะช่วย คงม้วยมรณ์

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ปล่อยเหตุการณ์ เลยเถิด เกิดซ้ำซาก
อ้างยุ่งยาก แก้ไข ซุกไว้ก่อน
หากประท้วง ลุกลาม ตามขั้นตอน
ค่อยผลัดผ่อน หันเห เจรจา

ส่งตัวแทน พี่น้อง ยื่นร้องทุกข์
พาพวกบุก ทำเนียบ เทียบปัญหา
รอจัดสรร งบประมาณ ผ่านสภา
ยกราคา ซื้อขาย จ่ายพยุง

กว่าถั่วสุก ไฟรา งาก็ไหม้
เหลือลำไย ค้างบน ต้นกี่ถุง
เห็นพ่อค้า โกดัง นั่งตีพุง
ยังคุยฟุ้ง หน้าสื่อ คือผลงาน

ตามสไตล์ ป้องหัว เอาตัวรอด
ผู้ที่จอด ระนาว ล้วนชาวบ้าน
ไร้เครื่องมือ ต่อรอง สิ่งต้องการ
เพราะดวงมาน มีธรรม ประจำตน

ดูแลสวน พรวนดิน สิ้นปีหนึ่ง
ต้นไม้ถึง ผลิดอก ออกพวงผล
หักลงทุน กำไร ได้ต่อคน
หารอีกหน ต่อวัน เดือนพันเดียว

คิดจะล้ม ลำไย ไปปลูกข้าว
ปีสองคราว สบาย ง่ายเก็บเกี่ยว
คนของรัฐ บัตรเครดิต ไร้ซีดเซียว
แต่ละเที่ยว ปรีดา หมื่นห้า/ตัน

รพีกาญจน์