ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[muneenoi]

เหม่อมองฟ้า หน้าฝน ระคนเศร้า
เมฆสีเทา เงาดำ ทำฉันหมอง
ฤาฟ้าเจ็บ เก็บแสง แห่งสีทอง
เปลี่ยนมาลอง ปองดำ สีคล้ำแทน

กลั่นราคี ที่เห็น เป็นฟ้าร้อง
จนกึกก้อง ท้องธาร วิมานแถน
แล้วหลั่งฝน หล่นพรำ ระกำแกน
จนนองแน่น แดนดิน ถิ่นสุธา

ถามอัมพร วอนตอบ ขอบใจนัก
เจ้าอกหัก รักบิ่น หรือสิ้นท่า
จึงหลั่งน้ำ ทำฝน ชลนา
เป็นน้ำตา อาลัย ฤทัยดวง

แล้วยังร้อง ก้องหล้า เป็นฟ้าฟาด
คล้ายอนาถ ขาดใจ ในสิ่งหวง
บอกหน่อยเถิด เปิดเผย เอ่ยคำทวง
ฟ้าอย่าลวง ปวงข้า พาระแวง

ฟ้ายิ่งใหญ่ ไยหมอง จนร้องพล่าม
โอ้ฟ้างาม ยามหวั่น ยังกรรแสง
เราเป็นคน บนดิน คงสิ้นแรง
มิอาจแบ่ง แข็งใจ ไว้สู้ทน

"มุนีน้อย"

 

[Prapacarn ❀]

เทวดา..ฟ้าเห็นเป็นสักขี
คนหนึ่งนี้ขื่นขมระทมหม่น
น้ำตาท่วมล้นหลั่งถึงฝั่งบน
กลั่นหยาดฝนประปรายเป็นสายโรย

เหล่านางฟ้าหม่นหมอง..นั่งร้องไห้
ไว้อาลัยครวญคร่ำรำพันโหย
เสียดแทงใจเหน็บหนาวคราวลมโชย
เดือนโอดโอยเจ็บนักด้วยรักร้าว

โพยมพยับหดหู่หมู่ดาวโศก
วิปโยคมืดมัวไปทั่วหาว
หนึ่งใจช้ำสะทกสะเทือนถึงเพื่อนดาว
ฟ้าสกาวกลับนองฉ่ำด้วยน้ำตา


แซมค่ะ

[ชลนา ทิชากร]

เทวดา ฟ้าเบื้องบน ดลใจเขา
นางฟ้าเศร้า เหงาใจ เหตุใดหนา
จึงระทม ตรมเศร้า เคล้าน้ำตา
เจ็บอุรา สาเหตุใด ไยทุกข์ทน

อยากปลอบใจ ให้นางฟ้า ซาโศกเศร้า
หายหงอยเหงา เฝ้าตรม ระทมหม่น
เสียดายนัก รักแท้ แม่หน้ามน
เกิดเป็นคน บนดิน ไม่ยินดี

เพียงชะแง้ แลดู อยู่เบื้องล่าง
ฟังเสียงคราง นางฟ้า น้ำตาปรี่
ด้วยน้ำตา ฟ้าหลั่ง ฝั่งนที
ชุบชีวี ที่พื้นโลก หายโศกตรม

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/-3NoLKCI6ko&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/-3NoLKCI6ko&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ปู่ริน]

น้ำตาฟ้าร่วงหล่นบนพื้นโลก
ช่วยผ่อนคลายความเศร้าโศกหายขื่นขม
ดินเหือดแห้งแล้งร้อนผ่อนระทม
ดุจแพรห่มดินชุ่มชื้นพลิกพื้นดิน

เหมือนน้องแล้งน้ำใจไม่รักพี่
เจ้าหลีกลี้หนีหายหัวใจหิน
ใจเจ้าแข็งกระด้างด้วยปลายลิ้น
น้ำตารินไหลหลั่งดั่งฟ้่าครวญ

น้ำฟ้าหล่นชลนาท่วมทุกทิศ
ถูกหรือผิดเป็นปัญหาคราลมหวน
เฝ้าครุ่นคิดตรึกตรองลองทบทวน
ลมปั่นป่วนดินพังทลายสายน้ำตา

ดินถล่มฟ้าทลายกลายเป็นเศร้า
ทำหัวใจพี่ปวดเร้าเสียหนักหนา
เป็นน้ำฝนหล่นร่วงรินลงมา
น้ำตาฟ้า ...บ่งบอก..หญิงหลอกลวง

                    ริน ดอนบูรพา
                        ๙ ก.ค.๕๖