ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ขลุ่ยกันแสง~]

แม้..คืนวัน ผันผ่าน มานานเนิ่น
แยกทางเดิน เราเป็น เส้นขนาน
สายใยรัก ร้างไป ในวันวาน
รักหอมหวาน พาลสิ้น ให้จินต์ตรม..
 
..แม้..คืนวัน ผันผ่าน มานานเนิ่น
ต้องเผชิญ กับรัก ที่หักล่ม
แสนเหน็บหนาว ร้าวราน มานระทม
ร้าวระบม ตรมช้ำ นองน้ำตา..
 
..แม้..คืนวัน ผันผ่าน มานานเนิ่น
เศร้าเหลือเกิน เจ็บหนัก ไร้รักษา
เจ้าจรจาง ห่างห้วง บ่วงอุรา
สุดเหว่ว้า อาลัย อยู่ในจินต์..
 
..แม้..คืนวัน ผันผ่าน มานานเนิ่น
ถึงห่างเหิน ห้วงใจ ใคร่ถวิล
ยังคนึง ซึ้งรัก ภักดิ์ชีวิน
มิรู้สิ้น เสื่อมคลาย..จวบวายปราณ.
 

[สมนึก นพ]

แม้คืนวันผันไปไม่นานนัก
คนเคยรักร้างไปไม่ประสาน
วันเดือนปีล่วงเฉยเลยมานาน
อยากให้กาลครั้งนั้นนั่นหวนมา

แม้คืนวันผันไปไม่นานนัก
ได้ประจักษ์รักนี้มีคุณค่า
ยังหลับฝันแม้นทราบภาพลวงตา
สุขอุราและเศร้าเฝ้าระคน

แม้คืนวันผันไปไม่นานนัก
อยากจะพักรักษาใจไว้อีกหน
อำนาจรักที่ผ่านทรมานตน
ยังสู้ทนมาได้หลายวันนี้

แม้คืนวันผันไปไม่นานนัก
คนอกหักช้ำรักสิ้นศักดิ์ศรี
เพียงร่างทรงกายยืนฝืนชีวี
อย่านานปีสมปองครองรักคืน.

นพ
6ก.ค.56

[panthong.kh]

แม้คืนวัน ผันเคลื่อน เลื่อนลอยลด
ธาราคต เคี้ยวโค้ง ยังคงหวาน
ฟ้าสะเทือน เลื่อนลั่น ไปวันวาน
แต่ดวงมาน ขานขับ กลับรวยริน

รักหอมหวน อวลอึง คะนึงนึก
ความรู้สึก สอดส่าย มิวายถวิล
ตราบภมร ชอนไช ไม่ราคิน
แม้ไร้สิ้น กลิ่นบุปผา ผกากรอง

ยังคงรัก ปักตรึง ขึงเข้าแนบ
ยังคงแอบ ไออุ่น ละมุนสอง
ยังเฝ้าครวญ รำพึง ซึ้งใฝ่ปอง
ยังจะรอ เมียงมอง ครองเคียงเธอ

แม้คืนวัน ผันเคลื่อน ไม่เลือนหลบ
จักขอพบ ประสพพลัน วันเสนอ
ดั่งภมร คู่บุปผา คราแรกเจอ
เฝ้าละเมอ ฝันฝาก ซากรอยใจ
พันทอง
๖/๐๗/๕๖

[piangfun]

แม้..คืนวัน ผันผ่าน มานานเนิ่น
แยกทางเดิน เราเป็น เส้นขนาน
สายใยรัก ร้างไป ในวันวาน
รักหอมหวาน พาลสิ้น ให้จินต์ตรม..
 
..แม้..คืนวัน ผันผ่าน มานานเนิ่น
ต้องเผชิญ กับรัก ที่หักล่ม
แสนเหน็บหนาว ร้าวราน มานระทม
ร้าวระบม ตรมช้ำ นองน้ำตา..
 
..แม้..คืนวัน ผันผ่าน มานานเนิ่น
เศร้าเหลือเกิน เจ็บหนัก ไร้รักษา
เจ้าจรจาง ห่างห้วง บ่วงอุรา
สุดเหว่ว้า อาลัย อยู่ในจินต์..
 
..แม้..คืนวัน ผันผ่าน มานานเนิ่น
ถึงห่างเหิน ห้วงใจ ใคร่ถวิล
ยังคนึง ซึ้งรัก ภักดิ์ชีวิน
มิรู้สิ้น เสื่อมคลาย..จวบวายปราณ.
 

แม้..คืนวัน ผันผ่าน กาลเลยล่วง
แต่อีกดวง ใจน้อย คอยรักหวาน
ได้อยู่เคียง เพียงครู่ เช้าตรู่กาล
พี่คงราน แรมไกล ไม่หวนคืน

..แม้..คืนวัน ผันผ่าน กาลเลยล่วง
สุดจะห่วง ดวงใจ จำให้ฝืน
ต้องกอดหมอน นอนช้ำ สุดกล้ำกลืน
กลัวหญิ่งอื่น ระรื่นซึ้ง ถึงชายคา

..แม้..คืนวัน ผันผ่าน กาลเลยล่วง
พี่อย่าควง ใครอื่น มาชื่นหน้า
น้องคงตรม ขื่นขม ระทมอุรา
รีบกลับมา รับขวัญ คืนวันเพ็ญ

[/b]

[~ขลุ่ยกันแสง~]

จะเมียงมอง ต้องใคร ใจจืดชืด
พาให้มืด มัวหมอง มิมองเห็น
ในอุรา ระกำ แสนลำเค็ญ
จะวันเพ็ญ วันพระ ก็ระทม..
 
..จะมีวัน ใดเล่า ให้เฝ้าหวัง
ด้วยภินท์พัง รักพ่าย หมายมิสม
ทรมาน รานร้าว พราวระบม
ห้วงภิรมย์ จมปลัก ห่วงรักพัง..
 
..จะขออยู่ เยี่ยงชาย ผู้พ่ายแพ้
จะเก็บแด ดวงนี้ ที่สิ้นหวัง
จะล็อคดวง ฤดี อย่างจีรัง
แม้เซซัง ซึมเศร้า..และเหงาใจ
 

[สะเลเต]

แม้!ร่างกายหายลับดับสังขาร
แม้!คืนวันผันผ่านนานแค่ไหน
แม้!ค.ร.ม ครบวาระ..จะเปลี่ยนไป
รัก,ห่วงใยไม่แปรแม้นาที

ดั่งต้นไม้มอบกิ่งรอพิงพัก
แผ่ก้านเพื่อพำนักหมู่ปักษี
ออกซิเจนใจล้อมพร้อมหวังดี
เส้นสายใยไมตรีนี้ยากคลาย

แม้..ปักษีที่อยู่ไม่รู้ค่า
ไร้สายตาอาทร..สะท้อนความหมาย
ต้นไม้พร้อมยอมหม่นทนเดียวดาย
ยืนต้นตายเตรียมใจ"ไร้ข้อแม้"
 
---สะเลเต---

[บูรพาท่าพระจันทร์]

แม้!ร่างกายหายลับดับสังขาร
แม้!คืนวันผันผ่านนานแค่ไหน
แม้!ค.ร.ม ครบวาระ..จะเปลี่ยนไป
รัก,ห่วงใยไม่แปรแม้นาที

ดั่งต้นไม้มอบกิ่งรอพิงพัก
แผ่ก้านเพื่อพำนักหมู่ปักษี
ออกซิเจนใจล้อมพร้อมหวังดี
เส้นสายใยไมตรีนี้ยากคลาย

แม้..ปักษีที่อยู่ไม่รู้ค่า
ไร้สายตาอาทร..สะท้อนความหมาย
ต้นไม้พร้อมยอมหม่นทนเดียวดาย
ยืนต้นตายเตรียมใจ"ไร้ข้อแม้"
 
---สะเลเต---

ยืนคอยหาวเช้าจดค่ำสู้จำฝืน
หวังซากฟืนยืนตายไม้ชะแง้
ก็เพียงรอขออยู่เพื่อดูแล
หากตายแน่แพต่อไม่รอรี

อย่าปล่อยรอท้อระทึกนะพฤกษา
หลายเพลาว่าไปใช่สุขศรี
ทั้งเหน็ดเหนื่อยเมื่อยระอาตามราวี
หรือแกล้งพี่ชีวีวายตายพร้อมกัน...

--บูรพาฯ--


 

[choy]

แม้!ร่างกายหายลับดับสังขาร
แม้!คืนวันผันผ่านนานแค่ไหน
แม้!ค.ร.ม ครบวาระ..จะเปลี่ยนไป
รัก,ห่วงใยไม่แปรแม้นาที

ดั่งต้นไม้มอบกิ่งรอพิงพัก
แผ่ก้านเพื่อพำนักหมู่ปักษี
ออกซิเจนใจล้อมพร้อมหวังดี
เส้นสายใยไมตรีนี้ยากคลาย

แม้..ปักษีที่อยู่ไม่รู้ค่า
ไร้สายตาอาทร..สะท้อนความหมาย
ต้นไม้พร้อมยอมหม่นทนเดียวดาย
ยืนต้นตายเตรียมใจ"ไร้ข้อแม้"
 
---สะเลเต---

(อ้างไปเรื่อยเปื่อย)

เปล...เหล้า...และความเหงาเดียวดาย

แม้.!!!.ร่างกายวนว่ายวัฏสงสาร
แม้.!!!.เดือนผ่านปีผันอสงไขย
แม้.!!!.ครม. อยากปรับก็ปรับไป
ไม่เคย, สนใจแม้สักเสี้ยววินาที

ดั่งเปลญวนแขวนรอให้นอนพัก
วันไหนอยากเมาหนักรีบเร็วรี่
แอลกอฮอล์กลั่นเลิศเหล้าชั้นดี
ความผูกพันไมตรียากบั่นทำลาย

แม้...เมรัยชนดื่มนอนไม่รู้ค่า
มืดบอดสายตา...ไม่เห็นซึ่งความหมาย
เหล้าและเปลยอมเหงาอยู่เปลี่ยวดาย
เปลจะไกวกล่อมเหล้า“ทุกเช้าเย็น”ฯ
55555555ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

สนอง เสาทอง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

หยิบขวดเหล้า เอาวาง ไว้ข้างหน้า
แต่โซดา หาดู มิรู้เห็น
อยู่แห่งใด ใครอำ แสนลำเค็ญ
ไยต้องเป็น เช่นนี้ ทุกวี่วัน..
 
..แม้โซดา ยังหนี หมายตีจาก
มาด่วนพราก พาเรา เศร้าโศกศัลย์
โซดายัง หลายใจ ให้จาบัลย์
นารีนั้น ก็เป็น..เช่นโซดา
 
 emo_45กลอนมันพาไปครับ 
 emo_19มิได้มีเจตนากล่าวพาดพิงใคร

[สะเลเต]

ยืนคอยหาวเช้าจดค่ำสู้จำฝืน
หวังซากฟืนยืนตายไม้ชะแง้
ก็เพียงรอขออยู่เพื่อดูแล
หากตายแน่แพต่อไม่รอรี

อย่าปล่อยรอท้อระทึกนะพฤกษา
หลายเพลาว่าไปใช่สุขศรี
ทั้งเหน็ดเหนื่อยเมื่อยระอาตามราวี
หรือแกล้งพี่ชีวีวายตายพร้อมกัน...

--บูรพาฯ--