| 03 กรกฎาคม 2013, 04:59:PM |
|
พ.พิมพา
|
 |
« เมื่อ: 03 กรกฎาคม 2013, 04:59:PM » |
 ชุมชน
|
ชีวิตนี้ยังมีความฝัน
@ม่านสายหมอกระลอกขาวพราวใบหญ้า
ดูอาจพร่ารางเลือนเหมือนความฝัน
วันเวลาวาดไหวไปอีกวัน
รอตะวันเรืองรองส่องสกาว
@สายใยแห่งชีวิตสิทธิ์เริ่มต้น
อย่าให้หม่นหมองมัวกลัวความหนาว
ชีวิตนี้เดินไกลไปอีกยาว
มีเรื่องราวให้สู้ให้รู้เรียน
@อย่าเก็บกาลผ่านมาเอามาคิด
เพียงลิขิตตัวเองเร่งปรับเปลี่ยน
ยังมีหวังใต้ลมแรงมีแสงเทียน
เป็นบทเรียนชี้ย้ำนำทางเดิน
@หากสิ้นแรงเหนื่อยนักหยุดพักเสีย
หายอ่อนเพลียก้าวต่อขอได้เริ่ม
สร้างความหวังความฝันนั้นมาเติม
เพื่อประเดิมธงชัยในใจเรา
@วันข้างหน้าชนะแน่แพ้จะพ่าย
ที่เงียบหงายค่อยฟื้นคืนความเหงา
เมื่อวันที่ทุกอย่างสร่างบันเทา
สิ้นร่มเงาความทุกข์สุขมาเยือน
@เพียงใบไม้หนึ่งใบในไพรกว้าง
ก็จะสร้างป่าใหญ่ในไพรเถื่อน
ให้นกกาสารพันนับวันเดือน
เป็นเหย้าเยือนแหล่งหลักได้พักพิง
@อย่าเป็นเพียงใบไม้ที่ร่วงหล่น
แค่สายฝนหล่นไหลไปไม่นิ่ง
ตามสายน้ำหลามหลากจากไกลจริง
ลอยอ้อยอิ่งไร้จุดหมายปลายทางรอ
@ขอจงเป็นเช่นบัวทั่วบึงกว้าง
ตะวันสางบัวไบไสวต่อ
จะชู่ช่อเกสรอ่อนลออ
รับลมล้อรอฝันตะวันเยือน
@ให้ใจเรารับรู้อยู่อย่างนี้
ทุกนาทีมีค่าอย่าให้เคลื่อน
จงเก็บวันฝันฝากมากคอยเตือน
มอบให้เพื่อนด้วยน้ำใจและไมตรี
@ขอจงสู้รู้รุกรับกับทุกอย่าง
ทำใจว่างอย่าคอยคิดถอยหนี
แล้วจงคิดจงฝันวันที่มี
และจงชี้โชคชะตาขึ้นมาเอง
///////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๓/๗/๕๖
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : กังวาน, choy, บูรพาท่าพระจันทร์, panthong.kh, D, ดาว อาชาไนย, ...สียะตรา.., ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, ดุลย์ ละมุน, ชลนา ทิชากร
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 03 กรกฎาคม 2013, 07:38:PM |
|
|
|
