~ แว่วเสียงซึง ~
๐ แว่วเสียงซึงซึ้งใจของใครหนอ
ราวตัดพ้อต่อรักที่หักหาญ
สะเทือนโสตโอดครวญชวนทรมาน
แทรกซึมซ่านซาบทรวงจนดวงใจ
ระรัวสายละม้ายเสียงสำเนียงสื่อ
โอ้ตอนนี้พี่หรืออยู่แห่งไหน
เสียงซึงกลุ้มรุมเร้ารึงฤทัย
โถทำไมไม่หวนหานวลน้อง
หรือว่าหลงลืมจำตอนสัมผัส
พาฝึกหัดซึงหนอสองต่อสอง
ซึงซ่านซึ้งรวมหนึ่งในทำนอง
พฤกษ์ไพรของป่าสักสักขีเรา
โอ้อ้ายเอ๋ยเคยชิดสนิทสนม
อภิรมย์รักอยู่ท่ามภูเขา
ไยกลับลืมลืมสิ้นถิ่นพะเยา
ลืมลำเนาน้องนี้ที่ใจภักดิ์
จะตัดสิ้นเยื่อใยอย่างไรขาด
สายสวาทช่างแสนเหนียวแน่นหนัก
จะลบล้างอย่างไรหนอในรัก
ยากยิ่งนักยิ่งเพียรยิ่งพ่ายพัง
เสียงซึงโศกเศร้าสร่างจางจนจบ
ทุบทำลายทำนบน้ำตาหลั่ง
แม้เพลงซึงซึ้งใจได้หยุดยั้ง
แต่ความหลังยังบรรเลงเพลงกรีดทรวง
รัตติกร รติกานท์
๓๐.๐๖.๒๕๕๖
