ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กังวาน]

บวชเรียนมาช้านานเกินการกล่าว
เทศน์ทุกคราวโยมฟังคำสั่งสอน
ทำความดีมีธรรมคือคำวอน
แล้วให้พรเป็นสุขกันทุกครา

ด้วยหัวใจใฝ่ฝันวันหลุดพ้น
เพื่อทุกคนมีแรงแสวงหา
อริยสัจสี่จำทุกคำมา
เอาปัญญาละทุกข์จะสุขใจ

สีกาทำสำรับกับคาวหวาน
เตรียมอาหารอย่างดีกว่าที่ไหน
นั่งซักถามตามชิดติดฤทัย
คำเทศน์ไงพาหลงปลงมิเป็น

ทั้งอ้อล้อฉอเลาะเสนาะหู
เมื่อหลงดูอ่อนไหวให้มองเห็น
สีกามาปรึกษาเข้าทั้งเช้าเย็น
คือประเด็นอยู่หรือสึกต้องตรึกตรอง

จงหยุดก่อน...สีกา...อย่าสึกพระ
ผู้ชายนะดีดีมีสนอง
ตามวัดวาอารามอย่าตามมอง
เลิกใฝ่ปองสนแต่ธรรมคือกรรมดี

   ---กังวาน---

[สมนึก นพ]

สาธุ....รับคำสอนและพรท่าน
ทะลุผ่านมองเห็นเด่นแสงสี
หนักแน่นในพระธรรมคำศีลมี
อ่านรู้ดีสีกามาประจำ

ประเด็นอยู่หรือสึกตรึกตรองด้วย
คงตีหวยเลขวันให้ขันขำ
มีอ้อล้อฉอเลาะเสนาะคำ
คงเตือนย้ำหนักแน่นไว้ในคำลวง

สมาธิตริตรองมองตลอด
คำอ้อนออดหลงรับกลับติดบ่วง
กาเมสุมิจฉาอย่าโทษดวง
หากเลยล่วงข้อนี้มีกรรมเวร

ภาพลวงตาติดหลอนหล่อนมาบ่อย
หลวงพี่เคยใช้สอยคอยงานเด่น
เช็ดปัดกวาดกุฏิซิจำเป็น
ทุกเช้าเย็นวันนี้มิเห็นมา

สมาธิกลับหายกลายเป็นห่วง
สุดาดวงอยู่ไหนไม่เห็นหน้า
แอบเหลือบมองไปมั่วทั่ววัดวา
จิตภาวนาเริ่มหายกลายพะวง

ดั่งหนามตำผิวหนังหักฝังอยู่
ทั้งที่รู้ปล่อยวางอ้างลืมหลง
กลายแผลติดเชื้อร้ายไม่คิดปลง
จะยืนยงนานหลายทำลายตน.

นพ
30มิ.ย.56

[บูรพาท่าพระจันทร์]

กังวานวอนสอนบรรดาสีกาหญิง
บาปกรรมยิ่งอิงพระจะเสื่อมศรี
ยามม้วยมรณ์จรเร่อเวจี
ต้องคลุกคลีผีเปรตน่าเวทนา

แต่อกเราเศร้าทรวงดวงฤดี
สีกากีมีมากยากคบหา
เพียงเครื่องแบบแอบบังยังกายา
ใช้รีดเร้นเข่นฆ่าเลี้ยงหากิน

สันติราษฎร์ฟาดฟันบรรลัยลาญ
ทำตัวพาลมารเห็นเป็นนิจสิน
เสียดายนักลักขณาตราแผ่นดิน
ต่างลืมสิ้นบดินทร์มอบตอบประทาน...

-บูรพาฯ-



 

[รพีกาญจน์]

สามเณร ไม่นาน กรานลาสึก
แค่รู้ลุ่ม นุ่มลึก ตรึกตรองหน
ฉันข้าวปลา อาศัย ใบนิมนต์
หล่อสกนธ์ จนครบ จบเล่าเรียน

เหลือแต่ตัว ขรัวแก่ ดูแลวัด
เฝ้าแจงจัด ชำนิ มิพาเหียร
กวาดศาลา อาคาร ลานวนเวียน
จุดธูปเทียน ทำวัตร หัดบาลี

พระรูปหนุ่ม รุ่มร้อน ทอนกิเลส
เข้าสู่เขต วงวัด หวังขัดสี
จำพรรษา หน้ากฐิน ด้วยยินดี
รอบกุฏี มิขาด ญาติหญิงชาย

ผลไม้ ใสเย็น ประเคนฉัน
ภัตตาหาร หวานมัน ทันถวาย
ทั้งวันคืน ตื่นหลับ รับวุ่นวาย
โทรไร้สาย มิจบ คอยรบกวน

โหงวเฮ้งต้อง ตำรา น่าเป็นพระ
คล่องวาทะ ธรรมทูต พูดกระสวน
หมายสืบต่อ ก่อร่าง สร้างขบวน
กล่าวเชิญชวน คฤหัสถ์ เข้าวัดวา

ขอแค่นี้ ขอดีดี ขอได้ไหม
หวังจะให้ ช่วยชาติ ศาสนา
คงแสนนาน ท่านอยู่ เป็นครูบา
วอนสีกา อย่าคึก สึกพระเลย

 

รพีกาญจน์

[พยัญเสมอ]

ผมว่าของแบบนี้มันตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกครับ
จะไปโทษผู้หญิงเขาฝ่ายเดียวก็ไม่ถูก
ถ้าผู้หญิงเป็นฝ่ายเข้าปลุกปล้ำพระ หรือหลอกใส่ยานอนหลับ ยาเลิฟ ยาปลุกเซ็กในอาหารให้พระฉันแล้วกระทำชำเราก็ว่าไปอย่าง  แบบนั้นจึงจะเรียกว่าผู้หญิงสึกพระ 
แต่ถ้าพระไปเต็มใจเออออห่อหมกกะเขามันก็ช่วยไม่ได้นิ



อันสตรีไม่มีศีลก็สิ้นสวย
บุรุษด้วยไม่มีศีลก็สิ้นศรี
อันสมณะไม่มีศีลก็สิ้นดี
ข้าราชการนี้ไม่มีศีลก็เลวทราม
(คำกลอนสุภาษิตของเก่าไม่ทราบนามผู้แต่งครับ)


ขออภัยครับ พอดีช่วงนี้เลิกกลอนไปออนเกมส์   

วอนสอนสั่งสีกาจะหาผัว
อย่ามากมัวตัณหาให้พาหัน
โปรดละเว้นหนึ่งไซร้ไว้สักวัน
คือบุรุษผู้ถือบรรพชาชน

อันพระเถรเณรชีผู้มีศีล
งดเว้นปีนป่ายหาจงอย่าสน
ในแง่เชิงชู้สาวร้าวระคน
จะปี้ป่นศาสนาพาหมองมัว

โลกใช่ไร้ใบพุทราคงหาได้
ไม่อดอยากยากไร้ชายมีทั่ว
ชายผ้าเหลืองพึงเว้นเวรกรรมกลัว
มิมีใครติว่าชั่วมัวหม่นใจ

อีกพระสงฆ์ทรงศีลชินวร
สู้ศึกษาคำสอนได้อาศัย
พุทธโพธิ์พฤกษ์สุขสมเงาร่มใบ
จงเห็นภัยในมารยาของนารี

อย่าหลงสวยรวยรูปน่าจูบฟัด
ดังคฤหัสต์เฉกเช่นเป็นสมี
พึงสังวรณ์อย่างยิ่งสิ่งยวนยี
อย่าให้มีอยู่ในห้วงดวงกมล

จึงจะงดงามสมน่าชมชื่น
ภิรมย์รื่นบรรพชาสง่าผล
เป็นหลักชัยในวิสุทธิ์พุทธมณฑล
นำพาตนผ่องพ้นได้จากภัยมาร

Orion264(มือขวา)



ไหนๆก็มาละ เอาซะหน่อย   

[--ณัชชา--]

จงหยุดก่อน...สีกา...อย่าสึกพระ
ผู้ชายนะดีดีมีสนอง
ตามวัดวาอารามอย่าตามมอง
เลิกใฝ่ปองสนแต่ธรรมคือกรรมดี

   ---กังวาน---

มารผจญมากมายในทางโลก
สุขคู่โศกบอกได้ในวิถี
เป็นนักบวชกลายมาเป็นสมี
ก็อยู่ที่เวรกรรมที่ทำมา

ถ้าครองตนอยู่ได้ในศิลสัตย์
ข้อจำกัดมั่นไว้ใครไม่กล้า
ถึงพบมารมากมีร้อยสีกา
อุเบกขาซะอย่างย่อมห่างมาร

--ณัชชา--

 

[panthong.kh]

แม้นปรบมือ ข้างเดียว เฝ้าเทียวหา
รู้หักห้าม ตามมา อย่าพล่าผลาญ
ทั้งสีกา ทั้งพระ รู้ประมาณ
ราคะซ่าน ท่านจบ พบทางตัน

หากปรบมือ ข้างเดียว เข้าเกี่ยวข้อง
รู้ไตร่ตรอง ครองสมณะ ละหุนหัน
เป็นสีกา เช่นเดียว อย่าเกี่ยวพัน
ระยะห่าง วางกั้น นั้นพึงมี

การพูดจา ปราศัย ใคร่ครวญก่อน
ขืนออดอ้อน กันสอง จะหมองศรี
เสื่อมเสียชื่อ วงศ์วรรณ ลงทันที
จงคิดดี ทำดี หนีพ้นภัย
พันทอง
๓๐/๐๖/๕๖
 

[ไร้นวล^^]

๐อันตัณหาราคะที่สะสม
เป็นรากปมมารยาร้อยสาไถย
อยู่ฝังแน่นเหนี่ยวหน่วงดวงฤทัย
ยากจะใช้ช่องทางสว่างจินต์

๐จึงไม่แปลกหากสงฆ์ดำรงพรต
มีจิตลดคันธุระละล้าสิ้น
ด้วยกิเลสเลศร้ายคลายพิษกิน
ให้ถวิลถวัลย์หาประดาตม

๐ท่านจึงว่าอย่าประมาท,หัดสติ
ตัณหาผลิเพลิงเผาใกล้เกล้าผม
เพียงพลั้งเผลอราคะสิงอารมณ์
และเพาะบ่มบาปบังทางนิพพาน
 

[ไพร พนาวัลย์]

สีกาเอ๋ยอย่าไปใกล้หลวงพี่
เดี๋ยวจะมีครหาพาฟุ้งซ่าน
จะไปวัดไปวาหาศีลทาน
หรือไปควานหาเวรจะเป็นกรรม

แต่งตัวให้มิดชิดด้วยจิตซื่อ
เพื่อไปถือสันโดษเข้าโบสถ์พร่ำ
ท่องสวดมนต์ภาวนาคาถาธรรม
เพื่อน้อมนำสมาธิเข้าตริตรอง

เมื่อทำงานเหนื่อยยากลำบากจิต
บ้างถูก,ผิด,จิตตก,พาบกพร่อง
หันเข้าหาธรรมะช่วยประคอง
อาบละอองรสพระธรรมชุ่มฉ่ำจินต์

จงเคร่งครัดข้อห้ามตามจารีต
ที่ท่านขีดป้องกันบ่วงมารสิ้น
จงสำรวมอินทรีย์ที่โบยบิน
ไร้มลทินติดตัวดั่งบัวงาม เทอญฯ

“ไพร พนาวัลย์”
 

[กังวาน]

สาธุ....รับคำสอนและพรท่าน
ทะลุผ่านมองเห็นเด่นแสงสี
หนักแน่นในพระธรรมคำศีลมี
อ่านรู้ดีสีกามาประจำ

ประเด็นอยู่หรือสึกตรึกตรองด้วย
คงตีหวยเลขวันให้ขันขำ
มีอ้อล้อฉอเลาะเสนาะคำ
คงเตือนย้ำหนักแน่นไว้ในคำลวง

สมาธิตริตรองมองตลอด
คำอ้อนออดหลงรับกลับติดบ่วง
กาเมสุมิจฉาอย่าโทษดวง
หากเลยล่วงข้อนี้มีกรรมเวร

ภาพลวงตาติดหลอนหล่อนมาบ่อย
หลวงพี่เคยใช้สอยคอยงานเด่น
เช็ดปัดกวาดกุฏิซิจำเป็น
ทุกเช้าเย็นวันนี้มิเห็นมา

สมาธิกลับหายกลายเป็นห่วง
สุดาดวงอยู่ไหนไม่เห็นหน้า
แอบเหลือบมองไปมั่วทั่ววัดวา
จิตภาวนาเริ่มหายกลายพะวง

ดั่งหนามตำผิวหนังหักฝังอยู่
ทั้งที่รู้ปล่อยวางอ้างลืมหลง
กลายแผลติดเชื้อร้ายไม่คิดปลง
จะยืนยงนานหลายทำลายตน.

นพ
30มิ.ย.56

เตือนสติตรึกตรองอย่าหมองเศร้า
เพราะตัวเรามีกิเลสคือเหตุผล
การยึดติดชิดพระละตัวตน
นั่นคือหนทางผิดอย่าคิดลอง

ทำตามกฎลดบ้างห่างสักหน่อย
โปรดอย่าปล่อยตัณหามาสนอง
ใช้ศีลธรรมนำจิตคิดตรึกตรอง
คงประคองกันอยู่สู่นิพพาน

---กังวาน---
 

[กังวาน]

กังวานวอนสอนบรรดาสีกาหญิง
บาปกรรมยิ่งอิงพระจะเสื่อมศรี
ยามม้วยมรณ์จรเร่อเวจี
ต้องคลุกคลีผีเปรตน่าเวทนา

แต่อกเราเศร้าทรวงดวงฤดี
สีกากีมีมากยากคบหา
เพียงเครื่องแบบแอบบังยังกายา
ใช้รีดเร้นเข่นฆ่าเลี้ยงหากิน

สันติราษฎร์ฟาดฟันบรรลัยลาญ
ทำตัวพาลมารเห็นเป็นนิจสิน
เสียดายนักลักขณาตราแผ่นดิน
ต่างลืมสิ้นบดินทร์มอบตอบประทาน...

-บูรพาฯ-



 

เพราะโลภโมโทสันนั่นสาเหตุ
ตายเป็นเปรตคงมิเชื่อเหลือคำขาน
เครื่องแบบนี้มีไว้ให้ประจาน
ทำตัวพาลรีดเร้นมิเป็นคน

กรรมใครก่อต่อติดมิผิดแน่
ย่อมจะแผ่ตามไปไม่สับสน
ทำอย่างใดได้อย่างนั้นอย่ากังวล
หลีกไม่พ้นกฎแห่งกรรม...จงทำดี

---กังวาน---
 

[กังวาน]

สามเณร ไม่นาน กรานลาสึก
แค่รู้ลุ่ม นุ่มลึก ตรึกตรองหน
ฉันข้าวปลา อาศัย ใบนิมนต์
หล่อสกนธ์ จนครบ จบเล่าเรียน

เหลือแต่ตัว ขรัวแก่ ดูแลวัด
เฝ้าแจงจัด ชำนิ มิพาเหียร
กวาดศาลา อาคาร ลานวนเวียน
จุดธูปเทียน ทำวัตร หัดบาลี

พระรูปหนุ่ม รุ่มร้อน ทอนกิเลส
เข้าสู่เขต วงวัด หวังขัดสี
จำพรรษา หน้ากฐิน ด้วยยินดี
รอบกุฏี มิขาด ญาติหญิงชาย

ผลไม้ ใสเย็น ประเคนฉัน
ภัตตาหาร หวานมัน ทันถวาย
ทั้งวันคืน ตื่นหลับ รับวุ่นวาย
โทรไร้สาย มิจบ คอยรบกวน

โหงวเฮ้งต้อง ตำรา น่าเป็นพระ
คล่องวาทะ ธรรมทูต พูดกระสวน
หมายสืบต่อ ก่อร่าง สร้างขบวน
กล่าวเชิญชวน คฤหัสถ์ เข้าวัดวา

ขอแค่นี้ ขอดีดี ขอได้ไหม
หวังจะให้ ช่วยชาติ ศาสนา
คงแสนนาน ท่านอยู่ เป็นครูบา
วอนสีกา อย่าคึก สึกพระเลย

 

รพีกาญจน์

พระยังหนุ่มรุ่มร้อนไฟฟอนเผา
สีกาเอาเชื้อเพลิงใส่ไม่อยู่เฉย
กามกิเลสเหตุพื้นพื้นอยากชื่นเชย
พระมิเคยก็แสนยากจากสีกา

ถ้าเห็นด้วยช่วยหน่อยช่วยปล่อยปะ
เมื่อท่านละทางโลกหมดโศกหนา
อย่ายุ่มยามตามชิดติดท่านมา
ให้ครูบาสร้างกุศลได้ผลบุญ

---กังวาน---
 

[รัตนาวดี]

 emo_126ทานโทษ...รัตน์มาต่อแต่ไม่แต่งนะคะ    แต่งไม่ออกเจ้าค่ะพี่หลวงไข่ 

<a href="http://www.youtube.com/v/-et3RtEMTBA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/-et3RtEMTBA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[กังวาน]

ผมว่าของแบบนี้มันตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกครับ
จะไปโทษผู้หญิงเขาฝ่ายเดียวก็ไม่ถูก
ถ้าผู้หญิงเป็นฝ่ายเข้าปลุกปล้ำพระ หรือหลอกใส่ยานอนหลับ ยาเลิฟ ยาปลุกเซ็กในอาหารให้พระฉันแล้วกระทำชำเราก็ว่าไปอย่าง  แบบนั้นจึงจะเรียกว่าผู้หญิงสึกพระ 
แต่ถ้าพระไปเต็มใจเออออห่อหมกกะเขามันก็ช่วยไม่ได้นิ



อันสตรีไม่มีศีลก็สิ้นสวย
บุรุษด้วยไม่มีศีลก็สิ้นศรี
อันสมณะไม่มีศีลก็สิ้นดี
ข้าราชการนี้ไม่มีศีลก็เลวทราม
(คำกลอนสุภาษิตของเก่าไม่ทราบนามผู้แต่งครับ)


ขออภัยครับ พอดีช่วงนี้เลิกกลอนไปออนเกมส์   

วอนสอนสั่งสีกาจะหาผัว
อย่ามากมัวตัณหาให้พาหัน
โปรดละเว้นหนึ่งไซร้ไว้สักวัน
คือบุรุษผู้ถือบรรพชาชน

อันพระเถรเณรชีผู้มีศีล
งดเว้นปีนป่ายหาจงอย่าสน
ในแง่เชิงชู้สาวร้าวระคน
จะปี้ป่นศาสนาพาหมองมัว

โลกใช่ไร้ใบพุทราคงหาได้
ไม่อดอยากยากไร้ชายมีทั่ว
ชายผ้าเหลืองพึงเว้นเวรกรรมกลัว
มิมีใครติว่าชั่วมัวหม่นใจ

อีกพระสงฆ์ทรงศีลชินวร
สู้ศึกษาคำสอนได้อาศัย
พุทธโพธิ์พฤกษ์สุขสมเงาร่มใบ
จงเห็นภัยในมารยาของนารี

อย่าหลงสวยรวยรูปน่าจูบฟัด
ดังคฤหัสต์เฉกเช่นเป็นสมี
พึงสังวรณ์อย่างยิ่งสิ่งยวนยี
อย่าให้มีอยู่ในห้วงดวงกมล

จึงจะงดงามสมน่าชมชื่น
ภิรมย์รื่นบรรพชาสง่าผล
เป็นหลักชัยในวิสุทธิ์พุทธมณฑล
นำพาตนผ่องพ้นได้จากภัยมาร

Orion264(มือขวา)



ไหนๆก็มาละ เอาซะหน่อย   

คุณมือขวาว่ากล่าวเรื่องราวชัด
ปฏิบัติหลักธรรมกรรมฐาน
พระมิหลงปลงจิตติดบ่วงมาร
ข้ามวัฏสงสารนิพพานมี

สีกาก็ขอแค่เก่งเคร่งในศีล
อย่าป่ายปีนหากิเลสเขตวัดนี่
เมื่อเข้าวัดปฏิบัติธรรมคือกรรมดี
มาถูกที่ทำถูกทางสว่างใจ

---กังวาน---
 

[กังวาน]

มารผจญมากมายในทางโลก
สุขคู่โศกบอกได้ในวิถี
เป็นนักบวชกลายมาเป็นสมี
ก็อยู่ที่เวรกรรมที่ทำมา

ถ้าครองตนอยู่ได้ในศิลสัตย์
ข้อจำกัดมั่นไว้ใครไม่กล้า
ถึงพบมารมากมีร้อยสีกา
อุเบกขาซะอย่างย่อมห่างมาร

--ณัชชา--

 

[/quote]

พูดนะง่ายกายกิเลสเหตุตัณหา
ก็สีกายั่วเย้าเฝ้าเรียกขาน
ใจมิแข็งแรงเท่าเรากังวาน
หลงเบิกบานเชื่อฟังพังทันที

สีกาก็ขอร้องมองห่างห่าง
ปิดช่องว่างหัวใจไปเลยนี่
ฟังแค่ธรรมคำเทศน์สมเหตุดี
ปัญญามีจงตรึกตรองมิหมองมัว

---กังวาน---
 

[กังวาน]

แม้นปรบมือ ข้างเดียว เฝ้าเทียวหา
รู้หักห้าม ตามมา อย่าพล่าผลาญ
ทั้งสีกา ทั้งพระ รู้ประมาณ
ราคะซ่าน ท่านจบ พบทางตัน

หากปรบมือ ข้างเดียว เข้าเกี่ยวข้อง
รู้ไตร่ตรอง ครองสมณะ ละหุนหัน
เป็นสีกา เช่นเดียว อย่าเกี่ยวพัน
ระยะห่าง วางกั้น นั้นพึงมี

การพูดจา ปราศัย ใคร่ครวญก่อน
ขืนออดอ้อน กันสอง จะหมองศรี
เสื่อมเสียชื่อ วงศ์วรรณ ลงทันที
จงคิดดี ทำดี หนีพ้นภัย
พันทอง
๓๐/๐๖/๕๖
 

เป็นเหตุผลคนดีสีกาพระ
รู้จักละคือความดีที่ยิ่งใหญ่
ศาสนารุ่งเรืองคู่เมืองไทย
รู้อะไรว่าเหมาะหมดเคราะห์กรรม

---กังวาน---
 

[กังวาน]

๐อันตัณหาราคะที่สะสม
เป็นรากปมมารยาร้อยสาไถย
อยู่ฝังแน่นเหนี่ยวหน่วงดวงฤทัย
ยากจะใช้ช่องทางสว่างจินต์

๐จึงไม่แปลกหากสงฆ์ดำรงพรต
มีจิตลดคันธุระละล้าสิ้น
ด้วยกิเลสเลศร้ายคลายพิษกิน
ให้ถวิลถวัลย์หาประดาตม

๐ท่านจึงว่าอย่าประมาท,หัดสติ
ตัณหาผลิเพลิงเผาใกล้เกล้าผม
เพียงพลั้งเผลอราคะสิงอารมณ์
และเพาะบ่มบาปบังทางนิพพาน
 

กิเลสเร่าเผาร่างสร้างราคะ
มิลดละเลิกราน่าสงสาร
ก่อกำเนิดเกิดข่าวใหญ่ใจร้าวราน
ทางนิพพานมืดมิดเพราะจิตตน

มิโทษใครคงใช่กรรมคำพระกล่าว
หมดเรื่องราวมิอยากเห็นเป็นอีกหน
อย่าประมาทพลาดไปใจทุกข์ทน
เกิดเป็นคนขอเถิดพระ...โปรดละเว้น

---กังวาน---
 

[กังวาน]

สีกาเอ๋ยอย่าไปใกล้หลวงพี่
เดี๋ยวจะมีครหาพาฟุ้งซ่าน
จะไปวัดไปวาหาศีลทาน
หรือไปควานหาเวรจะเป็นกรรม

แต่งตัวให้มิดชิดด้วยจิตซื่อ
เพื่อไปถือสันโดษเข้าโบสถ์พร่ำ
ท่องสวดมนต์ภาวนาคาถาธรรม
เพื่อน้อมนำสมาธิเข้าตริตรอง

เมื่อทำงานเหนื่อยยากลำบากจิต
บ้างถูก,ผิด,จิตตก,พาบกพร่อง
หันเข้าหาธรรมะช่วยประคอง
อาบละอองรสพระธรรมชุ่มฉ่ำจินต์

จงเคร่งครัดข้อห้ามตามจารีต
ที่ท่านขีดป้องกันบ่วงมารสิ้น
จงสำรวมอินทรีย์ที่โบยบิน
ไร้มลทินติดตัวดั่งบัวงาม เธอญฯ

“ไพร พนาวัลย์”
 

ถูกของพี่ที่สอนวอนสาวสาว
เกิดเรื่องราวมิดีมีคนหยาม
ศาสนาพาให้ใจงดงาม
ทุกถ้อยความหวังดีจากที่ใจ

จุดประสงค์ลงเตือนใช่เบือนบิด
กุศลคิดถึงธรรมเกินคำไข
อยากเห็นพุทธศาสนาคู่ฟ้าไป
เคียงข้างไทยชั่วนิจนิรันดร

---กังวาน---
 

[บ้านริมโขง]

เมื่อสีกาถวายทานด้วยงานใหญ่
พระพอใจไม่ท้วงทุกช่วงเห็น
ปลงไม่ตกยกออกกระฉอกกระเด็น
เลยจำเป็นเฟ้นไว้ปัจจัยงาม

ไม่บอกใครไหลหลงคงเก็บกอด
เป็นเหมือนมอดขอดเกล็ดสำเร็จหวาม
จนไร้เปลือกเลือกห่อเติมต่อตาม
เลยอร่ามหวามไหวไร้สิ่งบัง

เมื่อแสวงแสงธรรมนำหลุดพ้น
กลับสับสนบนอบายที่หมายหวัง
แสงดับวูบลูบลงตรงภวังค์
ตามืดดั่งบอดใบ้ปล่อยให้จูง

ขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดสะเด็ดกว่า
มามัวคว้าสัจธรรมนำคนฝูง
สุขคนเดียวเดี่ยวเดินเหินดั่งยูง
หวังอยู่สูงยุ่งทำไม..ใคร่ทำทาน..

"บ้านริมโขง"

[กังวาน]

เมื่อสีกาถวายทานด้วยงานใหญ่
พระพอใจไม่ท้วงทุกช่วงเห็น
ปลงไม่ตกยกออกกระฉอกกระเด็น
เลยจำเป็นเฟ้นไว้ปัจจัยงาม

ไม่บอกใครไหลหลงคงเก็บกอด
เป็นเหมือนมอดขอดเกล็ดสำเร็จหวาม
จนไร้เปลือกเลือกห่อเติมต่อตาม
เลยอร่ามหวามไหวไร้สิ่งบัง

เมื่อแสวงแสงธรรมนำหลุดพ้น
กลับสับสนบนอบายที่หมายหวัง
แสงดับวูบลูบลงตรงภวังค์
ตามืดดั่งบอดใบ้ปล่อยให้จูง

ขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดสะเด็ดกว่า
มามัวคว้าสัจธรรมนำคนฝูง
สุขคนเดียวเดี่ยวเดินเหินดั่งยูง
หวังอยู่สูงยุ่งทำไม..ใคร่ทำทาน..

"บ้านริมโขง"

พุทธองค์ทรงนำธรรมเผยแผ่
การเกิดแก่เจ็บตายกายสังขาร
ผ่านภิกษุบรรลุธรรมฉ่ำดวงมาน
ด้วยต้องการดับทุกข์ทุกยุคมา

เมื่อพลาดพลั้งยั้งใจเอาไม่อยู่
สิ่งที่รู้ความลุ่มหลงคงถามหา
เสน่ห์นางอย่างแรงแกล้งบังตา
เพราะสีกาต้องสึกสุดตรึกตรอง

การดับทุกข์ปลุกเปลี่ยนต้องเขียนใหม่
แปรผันไปสร้างทุกข์สุขสนอง
เบื่อร่มกาสาวพัสตร์ตัดไม่มอง
หันมาลองทางโลก...จงโชคดี

---กังวาน---