ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

สายฝนหล่น รินหลั่ง หลังคาไหว
สายลมไกว แกว่งกวัด พัดเข้าหา
เสาเรือนโยก สั่นคลอน ถอนตามมา
เกินเยียวยา แก้ไข ได้ทันการ

พายุหมุน ฝุ่นฟุ้ง ทั่วคุ้งแคว้น
ช้ำเหลือแสน แดนไกล ใครประสาน
ไฟฟ้าดับ มืดมิด รัตติกาล
นับยาวนาน ผ่านพ้น ทนทำใจ

ต้นไม้ใหญ่ โค่นล้ม มากถมทับ
ท้องฟ้ากลับ อึงอล ระคนไหว
กัมปนาท กึกก้อง ท้องถิ่นไพร
เมฆเลื่อนไหล ใจสั่น บั่นอารมณ์

สายฝนหยุด สุดเศร้า เราสูญสิ้น
บ้านเคยกิน ถิ่นที่อยู่ ปู่สร้างสม
ไม่เหลือแล้ว แก้วเอ๋ย เลยตามลม
สุดตรอมตรม ขมขื่น ฝืนใจกาย

ไร้ที่พึ่ง พิงพัก ความรักล่ม
ดั่งคลื่นลม ลับแล้ว แววจางหาย
ดั่งผีซ้ำ กรรมซัด วิบัติกลาย
ดั่งรักพ่าย กลางสายฝน ทนกล้ำกลืน
๒๓/๐๖/๕๖

[บูรพาท่าพระจันทร์]

มาแอบหลบซบลงที่ตรงนี้
พักอกพี่หนีฝนอย่าทนฝืน
ไยรับขื่นหมื่นช้ำทั้งค่ำคืน
จากวานซืนขืนจิตอนิจจา

ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหนระคนเคล้า
ทั้งสุขเศร้าเฝ้าเปลี่ยนหมุนเวียนหา
ไม่ยืนยงคงอยู่คู่กายา
พายุซาฟ้าสว่างกระจ่างใจ

ไม่รังเกียจเดียดฉันท์ใคร่ปันจิต
มอบน้ำมิตรชิดมอบปลอบแขไข
ได้ประทังยังอุราจากอาลัย
เลิกคร่ำครวญหวนไห้ฤทัยตรอม...

-บูรพาฯ-


 

[ดาว อาชาไนย]

ระเบียงรั่วฝนไหลลงในห้อง
เอาถังรองน้ำไว้ไม่ได้ซ่อม
ถ้าตกในยามนอนตอนนี้ยอม
พื้นนองพร้อมงานเข้าแต่เช้าเลย

ไม่เกี่ยวกับรักพ่ายกลางสายฝน
รักซุกซนซ่อนไว้ไม่ขอเผย
น้ำฝนราดส้วมได้แม้ไม่เคย
แสนเสบยประหยัดจัดว่าคุ้ม

ไม่เปลืองน้ำประปาในหน้าฝน
คอยแต่คนช่วยเหลือเนื้อนุ่มนุ่ม
รักอย่าพ่ายเสียก่อนตอนฝนชุม
ตกเต็มตุ่มเหมือนรักจักเต็มใจ

ดาวอาชาไนย

[รัตนาวดี]

 

...นึกภาพฝน หล่นรั่ว ทั่วในห้อง
หากเป็นน้อง คงร่ำ น้ำตาไหล
แต่ฝนรั่ว บ้านพี่ ที่อยู่ไกล
หากอยู่ใกล้ จะช่วย ด้วยระวัง...

...นุ่งขาสั้น หมั่นก้ม ล้มลื่นแกล้ง
หยิบหยอกแสร้ง อยู่ด้วย ช่วยลองถัง
ตักน้ำราด ทิ้งไป ให้เสียงดัง
คราฝนหลั่ง เหมือนว่า อยากมาเลย...

...ลืมเรื่องน้ำ รั่วง่าย เพราะสายฝน
แล้วหันมา เปรอปรน ยลรักเผย
แม้อยู่ไกล ก็ฝัน กันคุ้นเคย
ยามฝนเปรย รักบอก อย่านอกใจ...

รัตนาวดี
 

[panthong.kh]

น้ำฝนรั่ว ทั่วห้อง คงหมองเศร้า
ทุกค่ำเช้า สายเย็น ลำเค็ญไหม
ถึงหน้าฝน ทนช้ำ ระกำไป
คนอยู่ไกล อยากสมัคร ควักน้ำนอง

นุ่งขาสั่น หวั่นไหว ใจเต้นถี่
ขาวแบบนี้ คงอ่วม ท่วมรอบสอง
เพราะอยากอยู่ ใกล้นวล ครวญใคร่ปอง
น้ำจะนอง ฝนตกหนัก จักช่างมัน
พันทอง
 

[--ณัชชา--]

ร้กที่พึ่ง พิงพัก ความรักล่ม
ดั่งคลื่นลม ลับแล้ว แววจางหาย
ดั่งผีซ้ำ กรรมซัด วิบัติกลาย
ดั่งรักพ่าย กลางสายฝน ทนกล้ำกลืน

พี่พัน

ฝนที่ตกทางโน้นคือฝนเหนือ
แปลกยิ่งเหลือใยช้ำระกำฝืน
อยู่ทางใต้เหน็บหนาวทุกคราวคืน
ต้นไม้ชื่นแต่คนช้ำระกำจินต์

มองสายฝนกระเซ็นตกเป็นสาย
บ้านทะลายพังเป็นแถบแทบสูญสิ้น
ยิ่งมองยิ่งสุดช้ำน้ำตาริน
อยู่บนดินไม่ได้ ไปอยู่รู

--ณัช--

 

[panthong.kh]

มาแอบหลบซบลงที่ตรงนี้
พักอกพี่หนีฝนอย่าทนฝืน
ไยรับขื่นหมื่นช้ำทั้งค่ำคืน
จากวานซืนขืนจิตอนิจจา

ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหนระคนเคล้า
ทั้งสุขเศร้าเฝ้าเปลี่ยนหมุนเวียนหา
ไม่ยืนยงคงอยู่คู่กายา
พายุซาฟ้าสว่างกระจ่างใจ

ไม่รังเกียจเดียดฉันท์ใคร่ปันจิต
มอบน้ำมิตรชิดมอบปลอบแขไข
ได้ประทังยังอุราจากอาลัย
เลิกคร่ำครวญหวนไห้ฤทัยตรอม...

-บูรพาฯ-
 

อยากแอบอก อุ่นเอื้อ เกื้อกูลฉัน
ฤทัยปัน ปลุกปลอบ มอบมากล่อม
ให้สดชื่น คืนค่ำ ฉ่ำพะยอม
หยาดหยดย่อม พร้อมค่า ราคาคน

ไม่รังเกียจ เบียดรัก มาภักดิ์พริ้ม
ยลยั่วยิ้ม ยวนเย้า เฝ้าพร่ำบ่น
หากเมื่อไหร่ ฤทัยชาย หน่ายแหนงตน
คงสับสน หนทาง ก้าวย่างเดิน
พันทอง
 

[panthong.kh]

ระเบียงรั่วฝนไหลลงในห้อง
เอาถังรองน้ำไว้ไม่ได้ซ่อม
ถ้าตกในยามนอนตอนนี้ยอม
พื้นนองพร้อมงานเข้าแต่เช้าเลย

ไม่เกี่ยวกับรักพ่ายกลางสายฝน
รักซุกซนซ่อนไว้ไม่ขอเผย
น้ำฝนราดส้วมได้แม้ไม่เคย
แสนเสบยประหยัดจัดว่าคุ้ม

ไม่เปลืองน้ำประปาในหน้าฝน
คอยแต่คนช่วยเหลือเนื้อนุ่มนุ่ม
รักอย่าพ่ายเสียก่อนตอนฝนชุม
ตกเต็มตุ่มเหมือนรักจักเต็มใจ

ดาวอาชาไนย

ระเบียงรั่ว ช่างประไร อย่าไปถือ
ห้องนอนคือ ที่ต้องการ วานแก้ไข
ส่วนที่อื่น ปล่อยทิ้ง ทุกสิ่งไป
ขอเหลือไว้ ห้องนอน ตอนฝนพรำ

จะเก็บกัก ขังน้ำ ยามฝนตก
ไยถึงงก นักเล่า เจ้างามขำ
น้ำฝนแรก ขุ่นข้น ปนฝุ่นดำ
ใช้ราดส้วม อ่วมช้ำ ระกำจริง
พันทอง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

สายฝนหล่น รินหลั่ง หลังคาไหว
สายลมไกว แกว่งกวัด พัดเข้าหา
เสาเรือนโยก สั่นคลอน ถอนตามมา
เกินเยียวยา แก้ไข ได้ทันการ

พายุหมุน ฝุ่นฟุ้ง ทั่วคุ้งแคว้น
ช้ำเหลือแสน แดนไกล ใครประสาน
ไฟฟ้าดับ มืดมิด รัตติกาล
นับยาวนาน ผ่านพ้น ทนทำใจ

ต้นไม้ใหญ่ โค่นล้ม มากถมทับ
ท้องฟ้ากลับ อึงอล ระคนไหว
กัมปนาท กึกก้อง ท้องถิ่นไพร
เมฆเลื่อนไหล ใจสั่น บั่นอารมณ์

สายฝนหยุด สุดเศร้า เราสูญสิ้น
บ้านเคยกิน ถิ่นที่อยู่ ปู่สร้างสม
ไม่เหลือแล้ว แก้วเอ๋ย เลยตามลม
สุดตรอมตรม ขมขื่น ฝืนใจกาย

ไร้ที่พึ่ง พิงพัก ความรักล่ม
ดั่งคลื่นลม ลับแล้ว แววจางหาย
ดั่งผีซ้ำ กรรมซัด วิบัติกลาย
ดั่งรักพ่าย กลางสายฝน ทนกล้ำกลืน
๒๓/๐๖/๕๖

โถ.."พันทอง" น้องนาง พี่ช่างห่วง
น้ำตาร่วง ฤทัย ให้สุดฝืน
รู้ว่าเจ้า เศร้าหนัก รักพังครืน
ให้ขมขื่น กลืนกล้ำ ช้ำ..อาลัย
ฝนกระหน่ำ ซ้ำซัด เสากวัดแกว่ง
เกินต้านแรง ไต้ฝุ่น พัดหมุนไหว
บ้านล้มพัง ยุพิน ดั่งสิ้นใจ
มองหาใคร ไม่มี ฤดีตรม
คนบ้านกลอน ร้อนจิต คิดอยากช่วย
อย่าเขินขวย เลยท่าน เชิญบ้านผม
วิทยุ โทรทัศน์ พร้อมพัดลม
อีกผ้าห่ม มุ้งหมอน..ให้นอนฟรี
ทั้งข้าวปลา อาหาร ให้ท่านครับ
ขอรีบรับ เอาไว้ จากใจพี่
เราขวานทอง ผองไทย มีไมตรี
โอ้.."พันทอง" มาซี..พี่จะรอ
 

[กังวาน]

ขลุ่ยกรรแสงแสดงน้ำใจอยากไปด้วย
ผมแทบม้วยพายุมาเกินกว่าขอ
ลมสะบัดพัดมามิกล้ารอ
ต้นไม้หนอล้มฟาดแทบขาดใจ

ช่วยจัดห้องจองหับไว้รับพี่
เอาตรงที่ชิดพันทองมิหมองไหม้
จะได้ช่วยเธอปลอบตอบฤทัย
พายุไปจะรีบกลับผมรับรอง

   ---กังวาน---

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ขลุ่ยกรรแสงแสดงน้ำใจอยากไปด้วย
ผมแทบม้วยพายุมาเกินกว่าขอ
ลมสะบัดพัดมามิกล้ารอ
ต้นไม้หนอล้มฟาดแทบขาดใจ

ช่วยจัดห้องจองหับไว้รับพี่
เอาตรงที่ชิดพันทองมิหมองไหม้
จะได้ช่วยเธอปลอบตอบฤทัย
พายุไปจะรีบกลับผมรับรอง

   ---กังวาน---

ท่าน"กังวาน" เชิญครับ ห้องหับว่าง
"ขลุ่ย"ซะอย่าง ยืดอก ไปปกป้อง
หากผู้ใด เดือดร้อนมา น้ำตานอง
จะให้มอง อยู่ได้ อย่างไรกัน
เรื่องที่หลับ ที่นอน เสื่อหมอนมุ้ง
มันมิยุ่ง ยากไป ให้เชื่อฉัน
แต่เรื่องเรียง เคียงแอบ แนบท่าน"พันฯ"
เอ่อ..คือ..ว่า แบบนั้น..ฉันไม่ยอม
 

[panthong.kh]

ร้กที่พึ่ง พิงพัก ความรักล่ม
ดั่งคลื่นลม ลับแล้ว แววจางหาย
ดั่งผีซ้ำ กรรมซัด วิบัติกลาย
ดั่งรักพ่าย กลางสายฝน ทนกล้ำกลืน

พี่พัน

ฝนที่ตกทางโน้นคือฝนเหนือ
แปลกยิ่งเหลือใยช้ำระกำฝืน
อยู่ทางใต้เหน็บหนาวทุกคราวคืน
ต้นไม้ชื่นแต่คนช้ำระกำจินต์

มองสายฝนกระเซ็นตกเป็นสาย
บ้านทะลายพังเป็นแถบแทบสูญสิ้น
ยิ่งมองยิ่งสุดช้ำน้ำตาริน
อยู่บนดินไม่ได้ ไปอยู่รู

--ณัช--
 

ฝนทางเหนือ เชื่อไหม ไยตกหนัก
คนทางใต้ หมายทัก รักนะหนู
หลอกคนเหนือ ได้ไง ให้อยู่รู
มิใช่ปู อยู่ไป ให้ตรอมตรม

สายฝนหล่น กระทบ คงจบสิ้น
ใจขาดวิ้น ลงทันที ที่ขื่นขม
จะมุดออก จากรู น้ำจู่จม
คงเป็นลม คารู ขืนอยู่ตาย
พันทอง
 

[panthong.kh]

โถ.."พันทอง" น้องนาง พี่ช่างห่วง
น้ำตาร่วง ฤทัย ให้สุดฝืน
รู้ว่าเจ้า เศร้าหนัก รักพังครืน
ให้ขมขื่น กลืนกล้ำ ช้ำ..อาลัย
ฝนกระหน่ำ ซ้ำซัด เสากวัดแกว่ง
เกินต้านแรง ไต้ฝุ่น พัดหมุนไหว
บ้านล้มพัง ยุพิน ดั่งสิ้นใจ
มองหาใคร ไม่มี ฤดีตรม
คนบ้านกลอน ร้อนจิต คิดอยากช่วย
อย่าเขินขวย เลยท่าน เชิญบ้านผม
วิทยุ โทรทัศน์ พร้อมพัดลม
อีกผ้าห่ม มุ้งหมอน..ให้นอนฟรี
ทั้งข้าวปลา อาหาร ให้ท่านครับ
ขอรีบรับ เอาไว้ จากใจพี่
เราขวานทอง ผองไทย มีไมตรี
โอ้.."พันทอง" มาซี..พี่จะรอ
 

บ้านอยู่ไหน ไม่บอก หลอกหรือเปล่า
พ่อหนุ่มเข่า ยาวใหญ่ ใคร่อยากขอ
ที่อยู่นั้น บอกมา อย่ารั้งรอ
โทรศัพท์ ติดต่อ ด้วยก็ดี

จะได้รีบ ไปหา อย่าว่าฉัน
พ่อแม่นั้น น้องห้า พาสุขขี
รวมตัวฉัน แปดชีวิต คิดดูซี
จิตไมตรี มีให้ ใช่ไหมคุณ
พันทอง
 

[panthong.kh]

ขลุ่ยกรรแสงแสดงน้ำใจอยากไปด้วย
ผมแทบม้วยพายุมาเกินกว่าขอ
ลมสะบัดพัดมามิกล้ารอ
ต้นไม้หนอล้มฟาดแทบขาดใจ

ช่วยจัดห้องจองหับไว้รับพี่
เอาตรงที่ชิดพันทองมิหมองไหม้
จะได้ช่วยเธอปลอบตอบฤทัย
พายุไปจะรีบกลับผมรับรอง

   ---กังวาน---

แจ้งข่าวฝาก จากขลุ่ย คุยกันแล้ว
ห้องนอนแถว ติดพัน หวั่นช้ำหมอง
หลังคาเปิด ฝนรั่ว น้ำทั่วนอง
กบเขียดจอง ครองหมด รันทดจัง

เหลือเพียงห้อง น้องพัน เท่านั้นหนอ
หากกังวาน มาง้อ พอมีหวัง
จ่ายค่าเช่า เป็นหัวใจ แถมให้ตังค์
แต่ระวัง ห้ามเข้าใกล้ เดี๋ยวไฟช็อต
พันทอง