ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ.พิมพา]

**ความรักกับความหลัง**

@เก็บความหลังวันวานเคยหวานซี้ง
เป็นส่วนหนึ่งของใจเอาไว้ฝัน
คิดถึงเขาเราก็เหงาอยู่ทุกวัน
วันจากกันรักมากไม่อยากลืม

@เคยเกี่ยวก้อยร้อยฝันหลายวันก่อน
ใจรอนรอนเจียนขาดพลาดรักปลื้ม
ไม่มีเหลือเผื่อใจให้หยิบยืม
เคยด่ำดื่มวันรอคอยถ้อยคำรัก

@แสนเสียดายเวลากว่าจะรู้
เพียงชั่วครู่วู่วนจนอกหัก
คำสัญญาต่อกันหนักแน่นนัก
ไร้น้ำหนักลดน้อยค่อยเบาบาง

@คิดถึงวันเคยซึ้งจึงเงียบเหงา
ใจของเราตรมเศร้าทุกก้าวย่าง
ปาดน้ำตาไหลพรากฝากใจวาง
ลอยเคว้งคว้างกลางฝันวันรักลวง

@ไม่โทษใครเพราะตนเป็นต้นเหตุ
ไม่รู้เลศเล่รักดักบาศบ่วง
เพียงคำหวานไม่กี่คำย้ำที่ทรวง
ใจทั้งดวงจึงแตกลงแหลกยับ

@ความคิดถึงเพียงเขายังเผาผลาญ
ทรมานเรื่อยไปไม่ยอมดับ
คงเนิ่นนานหลายเวลาคณานับ
รอประดับไว้คืนต่อธรณี

    ---***---
    พงศ์ภัณฑ์
    ๑๖/๖/๕๖

[~ขลุ่ยกันแสง~]

อยากคิดถึง เพราะคิดถึง จึงคิดถึง
ยังตราตรึง ซึ้งห้วง ดวงแดพี่
ยังรักเจ้า ยังหวง ห่วงคนดี
ทั้งชีวี ให้เธอ เสมอมา
มิเคยลืม คืนวัน เคยมั่นรัก
นอนหนุนตัก ภักดิ์จิต พิศดวงหน้า
อิงอกอุ่น รำพัน จำนรรจา
แม้เวลา ล่วงเลย..มิเคยลืม
 

[รัตนาวดี]

...ใจซึ้งใจ สัมพันธ์ เฝ้าฝันหา
รักนำพา วันพบ ประสบปลื้ม
แม้เวลา สั้นสั้น นั้นมิลืม
ความด่ำดื่ม ยังย้ำ ฉ่ำใจเตือน...



...คิดคะนึง ความหลัง ครั้งเธอฉัน
วาดความฝัน พรรณา ค่าไว้เหมือน
จันทร์คู่ฟ้า เพริศพราว ดาวคู่เดือน
ไยวันนี้ รักเยือน เลือนคล้ายลา...



รัตนาวดี
 

[Prapacarn ❀]

**ความรักกับความหลัง**

@เก็บความหลังวันวานเคยหวานซี้ง
เป็นส่วนหนึ่งของใจเอาไว้ฝัน
คิดถึงเขาเราก็เหงาอยู่ทุกวัน
วันจากกันรักมากไม่อยากลืม

@เคยเกี่ยวก้อยร้อยฝันหลายวันก่อน
ใจรอนรอนเจียนขาดพลาดรักปลื้ม
ไม่มีเหลือเผื่อใจให้หยิบยืม
เคยด่ำดื่มวันรอคอยถ้อยคำรัก

@แสนเสียดายเวลากว่าจะรู้
เพียงชั่วครู่วู่วนจนอกหัก
คำสัญญาต่อกันหนักแน่นนัก
ไร้น้ำหนักลดน้อยค่อยเบาบาง

@คิดถึงวันเคยซึ้งจึงเงียบเหงา
ใจของเราตรมเศร้าทุกก้าวย่าง
ปาดน้ำตาไหลพรากฝากใจวาง
ลอยเคว้งคว้างกลางฝันวันรักลวง

@ไม่โทษใครเพราะตนเป็นต้นเหตุ
ไม่รู้เลศเล่รักดักบาศบ่วง
เพียงคำหวานไม่กี่คำย้ำที่ทรวง
ใจทั้งดวงจึงแตกลงแหลกยับ

@ความคิดถึงเพียงเขายังเผาผลาญ
ทรมานเรื่อยไปไม่ยอมดับ
คงเนิ่นนานหลายเวลาคณานับ
รอประดับไว้คืนต่อธรณี

    ---***---
    พงศ์ภัณฑ์
    ๑๖/๖/๕๖

ยามห่างไกลใจคงพะวงถึง
รักซาบซึ้งมิห่างหายไปจากพี่
ตะวันเคลื่อนปิดม่านผ่านราตรี
ห้วงคำนึงยังมี..พี่แนบเนา

สายสัมพันธ์ร้อยบ่วงพ่วงสลัก
เฝ้าฟูมฟักไมตรีเคยมีเก่า
โปรดรับรู้ความนัยสองใจเรา
หยุดหม่นเศร้าโศกทรวงห่วงรันทด

ฝากประคองดวงแด..แม้แผลเจ็บ
ความหน่วงเหน็บจงมลายได้คลายหมด
อย่าหยิกหยอกให้ชอกช้ำคำประชด
แม้รักอดทนรอ..ขอให้สัญญา

แซมค่ะ

[กังวาน]

เมื่อความรักหักลงก็คงหาย
ยากกลับกลายกลับคืนฟื้นเรียกหา
สิ่งที่ทำจำได้ดีที่สัญญา
แต่เวลาแปรเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม

"ฉันรักเธอ"เริ่มต้นจนลาร้าง
ก็ช่องว่างกว้างล้นพ้นจะเสริม
กี่หัวใจให้ก่อเอาต่อเติม
พอฉันเริ่มเธอก็ลดเป็นหมดกัน

ฟ้าหลังฝนคนเขาว่าน่าจะใส
แต่เชื่อไหมยิ่งมืดลงมิคงฝัน
มิอยากจากลำบากใจไม่เท่าทัน
เหลือเพียงวันที่ตอกย้ำฉันช้ำใจ

---กังวาน---