ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ยามสายฝน หล่นผ่าน ทิวม่านฟ้า
โปรยปรายมา พาให้ ฤทัยเหงา
หวนคิดถึง โฉมยงค์ น้องนงเยาว์
ฤทัยเจ้า ยินไหม เสียงใครครวญ
ส่งเสึยงเพรียก เรียกนาง จากทางนี้
ด้วยฤดี ที่พร่ำ ย้ำกำสรวญ
ส่งห่วงใย ให้ถึง ซึ่งน้องนวล
ยินเสียงครวญ ซึ่งนาง..บ้างหรือยัง
 

[รัตนาวดี]

 

...คิดเห็นใจ หนุ่มกลอน ชอบนอนดึก
พ่อชอบนึก คร่ำครวญ ชวนใจหวัง
ส่งสำเนียง เสียงฝาก อยากจริงจัง
เสียงครวญฟัง ชวนคิด พิศทรวงใน...

...ดึกแล้ว ขอลานอน มิอ้อนนะ
พรุ่งนี้จะ มาพบ ประจบใหม่
หากตกเย็น เห็นพี่ ไม่มีใคร
จะปลอบให้ จนกว่า สาวมารัก...

รัตนาวดี
 
 

[panthong.kh]

ยามสายฝน หล่นผ่าน บ้านหลังน้อย
น้ำตาปรอย พลอยซับ กลับใจหนัก
สังกะสี ขาดแหว่ง ลมแรงนัก
เสียงจั๊กจั๊ก ทั้งคืน จนตื่นนอน

ยามสายฝน หล่นลง ตรงที่เก่า
ต้องคอยเฝ้า อุดรู บ้านผุกร่อน
กลัวงูเงี้ยว เขี้ยวขอ มาต่อกร
กลัวจะนอน ไม่ตื่น ฟื้นไม่มี
พันทอง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ถ้าหากเป็น เช่นนั้น ฉันคงหาย
จากวุ่นวาย ประดัง ทั้งหมดนี่
หากไม่ตื่น เสียได้ วายชีวี
คงเข้าที ดีแน่ กับแดเรา
จะได้พ้น หม่นหมอง ไม่ต้องช้ำ
หมดระกำ ช้ำตรม ระทมเศร้า
ท่าน"พันทอง" ช่วยที ดีไม่เบา
คงหายเศร้า ในจินต์..หากสิ้นลม
 

[dinner]

จะรีบสิ้นลมไปทำไมเล่า
มีคนเฝ้าปลอบใจให้หายขม
จะพัดวี...ให้เย็นรื่น...มิขื่นตรม
มิให้ซมซานช้ำเพียงลำพัง

ยามสายฝนหล่นพราวขาวพิสุทธิ์
เปรียบประดุจคิดหวนทวนความหลัง
อยากปลอบเธอให้หลับกับภวังค์
ฟังเสียงฝนครวญคลั่งสั่งถึงเธอ

dinner

 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ดั่งน้ำทิพย์ พรมพร่าง ลงกลางห้วง
ให้แดดวง หวนฟื้น คืนเสนอ
ดุจอัปสร ดลใจ ให้มาเจอ
จนละเมอ เพ้อถึง ตราตรึงนาง..
 
..โอ้..นงลักษณ์ ผ่องผุด สุดสดใส
รู้หรือไม่ มีชาย หมายเคียงข้าง
ซึ้งซึ่งกลิ่น กรุ่นอวล แห่งนวลปราง
หาก..ครานี้ ฝันค้าง..คงวางวาย
 

[panthong.kh]

ยินเสียงครวญ หวนไห้ ใครกันหนอ
น้ำตาคลอ ล่อริน จนสิ้นสาย
เหือดแห้งหด หมดแล้ว แวววางวาย
ใจสลาย มะลายดิ้น สิ้นอินทรีย์

แสนสงสาร ปานว่า น่าอนาถ
สายสวาท มาดหมาย หน่ายหลีกหนี
ฤาใจเจ้า เศร้าระกำ ถูกย่ำยี
จนฤดี ยับย่อย คอยนวลนาง
พันทอง