ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

ยามเรืองรุ่ง พุ่งเปรี้ยง ดุจเสียงฟ้า
แม้เทวา ยังสยบ หลบทางให้
จะหยิบดาว พราวพร่าง ต่างสมใจ
เอื้อมคว้าไป ได้ดั่งหมาย ง่ายนักเชียว

ยามเรืองรุ่ง ฟุ้งเฟ้อ เกลอกล่นเกลื่อน
คนนี้เพื่อน คนนั้นญาติ พาดมาเกี่ยว
จะเดินเหิน เกินกล่าว เสียงกราวเกลียว
หลายหลากเทียว ทาบทาม ตามกันแจ

ครั้นเงินหมด หดหาย ต่างย้ายแยก
เป็นเรื่องแปลก แทรกซอน นอนเลียแผล
จะหยิบยื่น กลืนกล้ำ ช้ำดวงแด
เกิดย่ำแย่ แปรเปลี่ยน เพียรจดจำ

อันเพื่อนกิน รินร่ำ ฉ่ำชื่นรับ
พอเพื่อนยับ ตับแตก แหกกระหน่ำ
รีบหลบหลีก ปลีกไป ไร้ศีลธรรม
กลับตอกย้ำ ซ้ำซาก พวกกากเดน

หากเรืองรุ่ง พุ่งอีก ขอหลีกลี้
กิ้งก่าสี ซ่อนแอบ แลบให้เห็น
จักบันทึก ตราไว้ ในห้องเย็น
แม้นลำเค็ญ มาหา อย่าว่ากัน

เพราะเคยเจ็บ เล็บตำ จำได้แม่น
เพราะแรงแค้น แก่นไฟ ซุกใจฉัน
เพราะมองโลก แง่ดี ยิ่งชีวัน
เพราะว่าฉัน ใจอ่อน จึงร้อนทรวง
พันทอง
๑๓/๐๖/๕๖

[D]

ขุ่นเคืองไร ใดหนา เดี๋ยวหน้าแก่
ตาแดงแจ๋ แล้วนั่น ฉันเป็นห่วง
ยืมมาแค่ ยี่สิบ แหม!รีบทวง
ทั้งดอกดวง ก็ส่ง ตรงทุกวัน

เคยสัญญา เพื่อนแท้ มิแปรเอ่ย
นี่แค่เลย มาหน่อย หนอย!ทวงลั่น
ไยเกรี้ยวกราด ตวาดแหว มาแฉกัน
เดี๊ยะ.!ตบหัน ให้เจ็บ เก็บไปจำ

"ดิน"

[panthong.kh]

ขุ่นเคืองข้อง หมองใจ จึงไร้สุข
ขุ่นเคืองข้อง ห้องจุก ทุกข์กระหน่ำ
ขุ่นเคืองข้อง หมองไหม้ ใจระกำ
ขุ่นเคืองข้อง ร้องร่ำ ไม่ฉ่ำจินต์

นี่แหละหนา คนเรา เอาแต่ได้
นี่แหละหนา ว่าไป ไม่จบสิ้น
นี่แหละหนา หลงเพลิน เมินชีวิน
นี่แหละหนา แดดิ้น ใจภินท์พัง

จะคบใคร ดูให้แน่ แค่แลผ่าน
จะคบใคร ใจมาร ผลาญความหวัง
จะคบใคร เลือกผิด ติดเร็วจัง
จะคบใคร ควรชั่ง บ้างหนอใจ
พันทอง
๑๔/๐๖/๕๖
 

[--ณัชชา--]

ไปโกรธเคืองผู้ใดที่ไหนนี่
ดูหน้าซีงอง้ำจำไม่ได้
เคยผ่องผุดนักหนาสวยกว่าใคร
โกรธเป็นฟืนเป็นไฟผู้ใดกัน

บอกให้คบณัชไว้ชัดไหมพี่
อารมณ์ดีไม่ทุกข์มีสุขสันต์
ใครมาทำให้โกรธไม่โทษทัณฑ์
ก็แค่ฟันคอหักผลักลงโลง

--ณัชชา--

 

[panthong.kh]

โกรธให้ณัชฯ ขัดใจ ไม่มาหา
โกรธให้ดิน ยินว่า ด่าโขมง
โกรธให้ยา- กูซ่า มาเปิดโปง
อยากจะนอน ในโลง ชั่วโมงนี้

โกรธให้กับ กังวาน ขี้คร้านง้อ
โกรธให้พ่อ ปรางค์ไพร ใจเต้นถี่
โกรธให้กับ ปู่ริน สิ้นใยดี
โกรธให้ป๋า รพีฯ ที่สวนปรุง
พันทอง
 

[ไพร พนาวัลย์]

มาโกรธข้อยเรื่องหยังทำดังปึ่ง
เป็นสาวหวึ่งปากแหว่งตาแดงหุ่ง
อยู่ดี ดี ทำหลบมาตบยุง
นอนนอกมุ้งหลายคืนยังขื่นใจ

แต่ช้าแต่แห่ยายไปงานบวช
ฟังพระสวดมนต์เย็นจนเป็นไข้
แต่น้องพันแรงดีมิเป็นไร
เพียงแค่ ไอ เลิฟ ยู หนูเลิกงอน

“ไพร พนาวัลย์”

ดังปึ่ง =จมูกบาน
ตาแดงหุ่ง =ตาลุกแดงเป็นไฟ
 

[saknun]

ไม่มีเอี่ยว เกี่ยวข้อง แค่มองผ่าน
เลยรำคาญ ตัวเอง เกรงไม่อ้อน
เห็นน้องพัน นั้นเจ็บ มาเขียนกลอน
จึงขอวอน อยากเอี่ยว เกี่ยวด้วยคน

แต่ไม่ใช่ มาจ้อง มองหารัก
แค่ทายทัก ตามเนื้อ เผื่อใครสน
อย่าพึ่งด่า หรือโกรธ นะหน้ามน
อย่ากังวล  มากนัก จักไม่ดี

เห็นชื่อเรื่อง เจ็บแล้ว ต้องจดจำ
ฟังเหมือนช้ำ ในใจ ไร้ราศี
ใครเล่าหนา ทำเจ็บ เหน็บราวี
ให้คนดี ชื่อพันทอง หมองหม่นใจ

[panthong.kh]

มาโกรธข้อยเรื่องหยังทำดังปึ่ง
เป็นสาวหวึ่งปากแหว่งตาแดงหุ่ง
อยู่ดี ดี ทำหลบมาตบยุง
นอนนอกมุ้งหลายคืนยังขื่นใจ

แต่ช้าแต่แห่ยายไปงานบวช
ฟังพระสวดมนต์เย็นจนเป็นไข้
แต่น้องพันแรงดีมิเป็นไร
เพียงแค่ ไอ เลิฟ ยู หนูเลิกงอน

“ไพร พนาวัลย์”

ดังปึ่ง =จมูกบาน
ตาแดงหุ่ง =ตาลุกแดงเป็นไฟ
 

โกรธเพราะช้า เกินไป แรงไม่ผ่าน
โกรธเพราะม่าน ตาห้อย ย้อยมาก่อน
โกรธเพราะอยู่ ไกลตา อุราคลอน
โกรธเพราะนอน ไหวหวั่น มันเรื่องจริง

แต่ช้าแต่ แห่ตาไพร ไปงานแต่ง
ด้วยหมดแรง เดินล้า ขาสั่นยิ่ง
สะบัคหลุด ทรุดหนัก ต้องพักอิง
คนเมืองลิง เคยว่องไว ไม่มีแล้ว
พันทอง
 

[panthong.kh]

ไม่มีเอี่ยว เกี่ยวข้อง แค่มองผ่าน
เลยรำคาญ ตัวเอง เกรงไม่อ้อน
เห็นน้องพัน นั้นเจ็บ มาเขียนกลอน
จึงขอวอน อยากเอี่ยว เกี่ยวด้วยคน

แต่ไม่ใช่ มาจ้อง มองหารัก
แค่ทายทัก ตามเนื้อ เผื่อใครสน
อย่าพึ่งด่า หรือโกรธ นะหน้ามน
อย่ากังวล  มากนัก จักไม่ดี

เห็นชื่อเรื่อง เจ็บแล้ว ต้องจดจำ
ฟังเหมือนช้ำ ในใจ ไร้ราศี
ใครเล่าหนา ทำเจ็บ เหน็บราวี
ให้คนดี ชื่อพันทอง หมองหม่นใจ

อยากจะเอี่ยว เกี่ยวข้อง อย่ามองผ่าน
รีบประสาน เข้ามา จะพาให้
ทั้งสนุก สุขเหลือ เชื่อว่าใจ
คงเต้นได้ จังหวะ ชะเอิงเอย

อยากจะเอี่ยว เกี่ยวก้อย คอยนานนะ
เอกพละ ลัดคิวให้ ถูกใจเอ๋ย
ถ้าไม่ใช่ คิวล้นหลาม นะทรามเชย
ตามเสบย เจ็ดวันถึง อย่าพึ่งพาล
พันทอง
 

6