ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พยัญเสมอ]

จะขอลาตาย

โอ้จะลาไปตายให้หายแค้น
เมื่อถูกแฟนคิดทิ้งชิงชิ่งเฉย
อยู่ด้วยกันนานปีที่กกเกย
แม่ทรามเชยเบื่อแล้วแน่วแนวจร

บอกว่าพี่ดีไปไหมจ๊ะพี่
ตัวน้องนี้น้อยรักจักขอถอน
สิ้นเยื่อใยไมตรีที่กอดนอน
เคยออดอ้อนร้อนนักจักขอลา

เราแยกทางกันเดินเชิญเถอะพี่
น้องขอมีผัวใหม่สดใสกว่า
อยู่กับพี่นี้ย้ำช้ำชีวา
ขอไปหารักใหม่ขอไกลกัน

ฟังคำน้องหมองไหม้ไฟสุมอก
เหมือนนรกหมกเข้าเผาสวรรค์
โอ้ใจนางช่างเปลี่ยนหมุนเวียนวัน
ก็มาผันแปรไปไม่แน่นอน

จึงขอลาทรามวัยเลิกไหลหลง
ลาอนงค์พุ่มพวงดวงสมร
แม้ใจพี่นี้หนาวสุดร้าวรอน
จะไม่วอนเห็นใจให้เมตตา

แต่งโดย Orion264(มือขวา)
๔ ตุลาคม ๒๕๕๕
 

หมายเหตุ  กลอนนี้แต่งโดย Orion264(มือขวา) ลงที่รักกลอนดอทคอมเมื่อวันที่ ๔ ตุลาคม ๒๕๕๕

[รัตนาวดี]

 


โอ๊ย...ที่รัก อย่าให้ น้องใจหาย
อย่าเปรยพร่ำ ลาตาย อายเขาหนา
เลิกน้อยจิต คิดชวน อย่าด่วนลา
เขาใหม่กว่า แค่นี้ มิน่างอน...

...ก็เตือนนัก มรดก ยกชื่อน้อง
ทั้งกองทอง ให้มี ชื่อที่สอน
พี่ดันบ่น ทนขัด จะตัดรอน
น้องตามอ้อน พี่ยิ่ง ทำหยิ่งนาน...

...ถ้าอยากให้ น้องหวน ชวนรักสม
รู้จักข่ม ใจบ้าง สร้างหลักฐาน
รีบเซ็นมอบ ทรัพย์สิน ก่อนสิ้นกาล
หากเรื่องผ่าน เร็วดี มีน้องครอง...นะจ๊ะ!

รัตนาวดี
 

.........  ...........

[panthong.kh]

จะลาลง ตรงด่วน ใคร่ครวญก่อน
อย่ารีบร้อน เลยหนา พ่อหน้าหมอง
โลกยังสวย สดใส ไยไม่มอง
ฟ้าเรืองรอง อร่าม งามวิไล

แค่อยากมี คู่ใหม่ ให้ชื่นจิต
โถพี่ทิด คิดมาก อยากผลักไส
ให้น้องนี้ หนีห่าง ทางเร็วไว
วางแผนไว้ รู้ทัน ฉันระอา

ตัวกกกอด หญิงอื่น จนชื่นฉ่ำ
ปล่อยเราช้ำ ชอกกาย หน่ายนักหนา
ยังปรักปรำ หาเรื่อง เคืองแค้นมา
ประจานด่า ให้เสีย เฮียใจดำ
พันทอง
 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 

ยังไม่ขอตาย!


ถึงลำบากยากนักจะหักหาย
ยังเสียดายกายกรุ่นละมุนขำ
หอมซาบจิตติดพะวงความทรงจำ
ชื่นทรวงฉ่ำรำจวนกลิ่นนวลกาย

เมื่อผลบุญหนุนเราเพียงเท่านี้
ให้รักมีที่สุดก่อนจุดหมาย
ไม่เหมือนจิตคิดฝันในบั้นปลาย
ล้วนสลายหายลับไปกับลม

จึงจำยอมน้อมรับว่าอับโชค
แรกวิโยคโศกจิตด้วยพิษขม
ก็มีบ้างว่างเหงาเศร้าระทม
ให้เสพสมชมแทนอ้อมแขนโลม

หวังสักวันพลันพบประสบหญิง
น้อมใจจริงอิงแอบเคียงแนบโฉม
มอบประจักษ์รักพิสุทธิ์ประดุจโคม
เหมือนแสงโสมโน้มส่องขับหมองมน...

-บูรพาฯ-


 

[รพีกาญจน์]

จะไม่วอนเห็นใจให้เมตตา
-มือขวา-

อยู่กับบ้านพาลพังดังโหวกเหวก
แขกไทยเจ๊กเย้ยหยันกันถ้วนหน้า
บ่นเช้าเย็นเป็นแฟนแสนระอา
แม้หมูหมาเป็ดไก่ยังไม่มอง

ดื่มเบียร์เหล้าเมาหน่อยคอยหาเรื่อง
ถอนต่อเนื่องฟื้นยุบมือทุบถอง
คายของเสียเรี่ยราดอุจาดกอง
เนื้อตัวสองสามค่ำอาบน้ำที

เล่นแทงหวยมวยม้าสารพัด
กีฬาบัตรบ้าบอลนอนตีสี่
สนุ๊กไพ่ไฮโลว์บิงโกมี
นับคู่คี่อะไรใส่พนัน

ตัวเกียจคร้่านงานสายเจ้านายด่า
ถึงตุลาทุกทีปีละขั้น
แบบเดี๋ยวก่อนผ่อนเว้นพ้นเป็นวัน
หยุดตรงชั้นย่ำแย่แค่นักการ

สุดอดรนทนกลั้นถึงวันนี้
จบกันทีกำเริบร้ายเสิบสาน
อยู่มิไหวใจคอทรมาน
นี่ไม้คานหาบของใช้ออกไปเลย

ชะอุ๊ย ยินข้างบ้านเขาถ่อกันหนะ

 

รพีกาญจน์

[กังวาน]

อนิจจามาลาตายใจหายแท้
เรื่องเกิดแก่ทุกคนมีที่เปิดเผย
แต่ถ้าอยากพรากโลกไปดังใจเปรย
ก็เลือกเลยวิธีตายมีหลายอัน

ผูกคอตายชายขาวม้าเอามารัด
ให้งูกัดคลีโอพัตตาทำมานั่น
ยิงตัวตายคล้ายฮิตเล่อร์ก็พอกัน
หรือถ้าบั่นคอมีมารีอัง(ตัวเนตต์)

อย่างพระลอก็ธนูเข้าสู่ร่าง
โรมิโอวางยาพิษจงคิดสั่ง
ฝังทั้งเป็นปอมเปอีนี่โด่งดัง
แบบฝรั่งรมแก๊สเข้าเอายังไง

แต่เป็นผมเลิกขมขื่นฝืนสังขาร
หาลูกหลานวัยรุ่นพอวุ่นไหว
ระรี้ระริกหยิกหยอกบอกความนัย
คุณรู้ไหม...สวรรค์ชาย...ตายคาอก

    ---กังวาน---

[พยัญเสมอ]

           ๗ ความเชื่อ(จากคัมภีร์อมตะ)


๑.หากคุณได้ดื่มน้ำตาของผู้ที่ร่ำไห้เพราะการจากไปของคุณครบ ๑๐๐๐ หยด คุณก็อาจฟื้นชีพจากความตายได้และมีชีวิตที่เป็นอมตะ

๒.จงเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า  หากวันใดที่คุณมองเห็นก้อนเมฆรวมตัวเป็นรูปวงแหวน นั่นคือสัญญาลักษณ์แห่งความร่ำรวย

๓.การตายบนอกนั้นดวงวิญญาณของผู้ตายจะได้ไปสู่สรวงสวรรค์เนื่องจากถือว่าตายในระหว่างปฏิบัติหน้าที่ 

๔.หากคุณยืนขาเดียวพนมมือสวดภาวนาครบ ๑๐๐๐ ชั่วโมง  ทุกสิ่งที่คุณปรารถนาจะเป็นจริงได้

๕.ถ้าคุณเดินถอยหลังแทนการเดินไปข้างหน้า  อายุของคุณจะย้อนกลับไปเป็นเด็ก

๖.ร้องเพลงให้ดวงอาทิตย์ฟังทุกๆวันแล้วคุณจะได้รับพร

๗.ผู้ที่ถูกฟ้าผ่าตายคือวิญญาณที่ได้รับเลือกจากสวรรค์



                         โมเมโดย  นายมือขวา  เส้นลายมือขาด