ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

เงาขอบฟ้าทาบพ้นบนผืนน้ำ
เมฆลอยต่ำอึมครึมดูครึ้มฝน
จุดเล็กเล็กปลายหาด..อาจใช่ คน
ไยดูหม่นเฉยนิ่ง..จริงหรือลวง

ดั่งภาพวาดขาดสีที่เก่าเก็บ
รู้สึกคล้ายใจที่เจ็บไร้คนห่วง
คลื่นกระแซะซัดหายไม่ถามทวง
เวลาล่วงภาพเลือน..เหมือนฝันพราง

ยอดคลื่นม้วน ทวนทบ..กลบทรายเกลื่อน
จิตฟั่นเฟือน หรือโลกจริง วิ่งไกลห่าง
ปลายพู่กันสะบัดไหวไร้แนวทาง
เหลือแต่ความอ้างว้าง..กลางเวิ้งฟ้า

เริ่มลงเส้นหัวใจไว้เป็นกรอบ
หวังแตะแต้มแซมขอบเสน่หา
คนวาดฝันซึมซาบภาพมายา
ณ ปลายฟ้า วันนี้..ไม่มีใคร
• • •
~  ประภาคาร  ~

[muneenoi]

เงาขอบฟ้า ทาบทบ จบผืนน้ำ
คล้ายบอกย้ำ ฟ้าผืน คืนสู่หล้า
ยามคนเหงา เศร้าหมอง กรองน้ำตา
แม้แต่ฟ้า ยังแกล้งต่ำ ให้ช้ำใจ

ภาพชายหาด วาดสวย ด้วยแซมคลื่น
ทะเลตื่น คืนนี้ พี่อยู่ไหน
จะลงรอบ ขอบเส้น แล้วเว้นไว้
มิเหลือใคร ให้พี่แทน แม้นมายา

 "มุนีน้อย"

[~ขลุ่ยกันแสง~]

เงาขอบฟ้าทาบพ้นบนผืนน้ำ
เมฆลอยต่ำอึมครึมดูครึ้มฝน
จุดเล็กเล็กปลายหาด..อาจใช่ คน
ไยดูหม่นเฉยนิ่ง..จริงหรือลวง

ดั่งภาพวาดขาดสีที่เก่าเก็บ
รู้สึกคล้ายใจที่เจ็บไร้คนห่วง
คลื่นกระแซะซัดหายไม่ถามทวง
เวลาล่วงภาพเลือน..เหมือนฝันพราง

ยอดคลื่นม้วน ทวนทบ..กลบทรายเกลื่อน
จิตฟั่นเฟือน หรือโลกจริง วิ่งไกลห่าง
ปลายพู่กันสะบัดไหวไร้แนวทาง
เหลือแต่ความอ้างว้าง..กลางเวิ้งฟ้า

เริ่มลงเส้นหัวใจไว้เป็นกรอบ
หวังแตะแต้มแซมขอบเสน่หา
คนวาดฝันซึมซาบภาพมายา
ณ ปลายฟ้า วันนี้..ไม่มีใคร
• • •
~  ประภาคาร  ~

มันไม่จริง สิ่งที่ คนดีคิด
เจ้าคิดผิด พลาดยิ่ง กว่าสิ่งไหน
ที่เจ้าเอ่ย วจี ไม่มีใคร
คิดเช่นนั้น ทำไม เหตุใดกัน
มิแนบเนา เช้าเย็น มิเห็นหน้า
แต่อุรา โอบกอด พรอดดวงขวัญ
คอยปรับทุกข์ สุขส่ง ตรงถึงกัน
พร่ำรำพัน วันคืน ให้ชื่นทรวง
ยังมีฉัน มิคลาย ณ ปลายฟ้า
แม้กานดา เจ็บช้ำ น้ำตาร่วง
มิตรไมตรี ตราตรึง ซึ่งแดดวง
เชิญตักตวง เติมต่อ ให้พอเพียง
ณ ปลายฟ้า วันนี้ ยังมีฉัน
แม้ไกลกัน แต่ใจ ใคร่ยินเสียง
กำลังใจ ได้ส่ง บรรจงเคียง
แนบเพนียง ณ ปลายฟ้า..ประภาคาร
 

[muneenoi]

นอกจาก "ขลุ่ยฯ" ยังมี  "มุนีน้อย"
สองคนคอย หาปลา ท่าน้ำหลวง
ใครติดเกาะ เลาะมา น้ำตาร่วง
แย่งกันควง ห่วงหา พาปลอบใจ

ขลุ่ยกรรแสง เป่าขลุ่ย ลุยท้องน้ำ
มุนีน้อย พึมพำ ทำเสียงใส่
เป็นบทสวด นะโมฯ โถ...คิดได้
   ป้องกันภัย ผีทะเล เฮ้!! ลานอน...

 "มุนีน้อย"

[~ขลุ่ยกันแสง~]

เดี๋ยว..ซิครับ ท่านพี่ "มุนีน้อย"
ได้โปรดคอย "ขลุ่ยฯ"ด้วย ช่วยกันก่อน
อย่าเพิ่งไป ได้ไหม ใคร่ขอวอน
อย่ารีบร้อน ตอนนี้ "ขลุ่ยฯ"มีงาน
จะไปครวญ "มอญร้องไห้" ในงานศพ
ท่านพี่พบ ขลุ่ยผมไหม ว่าไงท่าน
แล้วจะเอา ขลุ่ยที่ไหน เป่าในงาน
"ประภาคาร" ล่ะ..ว่าไง ให้ช่วยที
 

[Prapacarn ❀]

เงาขอบฟ้า ทาบทบ จบผืนน้ำ
คล้ายบอกย้ำ ฟ้าผืน คืนสู่หล้า
ยามคนเหงา เศร้าหมอง กรองน้ำตา
แม้แต่ฟ้า ยังแกล้งต่ำ ให้ช้ำใจ

ภาพชายหาด วาดสวย ด้วยแซมคลื่น
ทะเลตื่น คืนนี้ พี่อยู่ไหน
จะลงรอบ ขอบเส้น แล้วเว้นไว้
มิเหลือใคร ให้พี่แทน แม้นมายา

 "มุนีน้อย"

Thank you for Lithography by R.C. Gorman "Night Blooming Cactus"

แสงจันทร์อาบทาบทาอุราหวั่น
เขาคนนั้นอยู่ไหนใจห่วงหา
แว่วลมดึกหวนสะอื้นกลืนน้ำตา
ฝาดารากระซิบบอก..อย่าหลอกกัน

ทุกทุกภาพในฝันฉันรำลึก
มอบรู้สึกแตะแต้มแซมเธอนั่น
คนในภาพหนึ่งเดียวเกี่ยวสัมพันธ์
สัญญามั่นคงอยู่มิรู้เลือน

แซม

[Prapacarn ❀]

มันไม่จริง สิ่งที่ คนดีคิด
เจ้าคิดผิด พลาดยิ่ง กว่าสิ่งไหน
ที่เจ้าเอ่ย วจี ไม่มีใคร
คิดเช่นนั้น ทำไม เหตุใดกัน
มิแนบเนา เช้าเย็น มิเห็นหน้า
แต่อุรา โอบกอด พรอดดวงขวัญ
คอยปรับทุกข์ สุขส่ง ตรงถึงกัน
พร่ำรำพัน วันคืน ให้ชื่นทรวง
ยังมีฉัน มิคลาย ณ ปลายฟ้า
แม้กานดา เจ็บช้ำ น้ำตาร่วง
มิตรไมตรี ตราตรึง ซึ่งแดดวง
เชิญตักตวง เติมต่อ ให้พอเพียง
ณ ปลายฟ้า วันนี้ ยังมีฉัน
แม้ไกลกัน แต่ใจ ใคร่ยินเสียง
กำลังใจ ได้ส่ง บรรจงเคียง
แนบเพนียง ณ ปลายฟ้า..ประภาคาร
 

ขอบคุณภาพของ  R.C.Gorman " Moon Flower "

จะหยดแต้มรอยสีที่ในฝัน
ระบายภาพเธอนั้นให้แสนหวาน
ณ จุดหนึ่งไกลเกิน..รอเนิ่นนาน
ประภาคารริมฝั่งตั้งหน้ารอ

คีตกานท์อ่อนไหวโอบใจอุ่น
พลิ้วละมุนสานฝันร่วมกันก่อ
คือเส้นสายไยรัก..เราถักทอ
ภาพฝันรอเราวาดประกาศนัย

แซมค่ะ

[panthong.kh]

ตั้งใจวาด คาดฝัน วันคืนผ่าน
ตั้งใจสาน การมุ่ง รุ้งไสว
แม้ระยะ ท้าทาย มิคลายไป
ด้วยฤทัย แน่วแน่ แดมั่นคง

จะตามไต่ ไขว่คว้า มาครองครอบ
สายใยมอบ แน่นเหนียว เทียวเสริมส่ง
พยายาม แม้เหนื่อย เมื่อยมุ่งตรง
ถางป่าดง ขวากหนาม ถามหาชัย
พันทอง
 

[muneenoi]

หลายคนคาด วาดฝัน วันคืนรุ่ง
ฤทัยมุ่ง รุ้งทอง รองไสว
อุปสรรค รักลา อ่อนล้าใด
คงมิไกล เกินฝัน หากหมั่นเพียร

พี่เป็นหนึ่ง ซึ่งคน บนฝันวาด
ยังนิราศ ขาดคู่ ชูบังเหียน
ดังชีวิต ติดหล่ม ระทมเสี้ยน
รักหมุนเวียน แค่ทางผ่าน ให้มานตรอม

"มุนีน้อย"



(แก้ คำว่า "อุปสัค" เป็น "อุปสรรค" ติดศัพท์ภาษาบาลีไปหน่อย...ต้นฉบับบาลีจะเขียนเป็น
 "อุปสัค" (อุปสคฺค) แปลว่า "ขัดข้อง"...เป็นคำในกลุ่ม "อัพยยศัพท์" มี ๓ คือ อุปสัค,นิบาต,ปัจจัย
ไม่สามารถแจกด้วยวิภัตติได้...สอนบาลีมาก จนเบลอ อิ อิ...)

[พ.พิมพา]

เงาขอบฟ้าทาบพ้นบนผืนน้ำ
เมฆลอยต่ำอึมครึมดูครึ้มฝน
จุดเล็กเล็กปลายหาด..อาจใช่ คน
ไยดูหม่นเฉยนิ่ง..จริงหรือลวง

ดั่งภาพวาดขาดสีที่เก่าเก็บ
รู้สึกคล้ายใจที่เจ็บไร้คนห่วง
คลื่นกระแซะซัดหายไม่ถามทวง
เวลาล่วงภาพเลือน..เหมือนฝันพราง

ยอดคลื่นม้วน ทวนทบ..กลบทรายเกลื่อน
จิตฟั่นเฟือน หรือโลกจริง วิ่งไกลห่าง
ปลายพู่กันสะบัดไหวไร้แนวทาง
เหลือแต่ความอ้างว้าง..กลางเวิ้งฟ้า

เริ่มลงเส้นหัวใจไว้เป็นกรอบ
หวังแตะแต้มแซมขอบเสน่หา
คนวาดฝันซึมซาบภาพมายา
ณ ปลายฟ้า วันนี้..ไม่มีใคร
• • •
~  ประภาคาร  ~

@ขอฝากเส้นหัวใจไว้ในกรอบ
จารึกรอบขอบฝันอย่าหวั่นไหว
ส่งที่เห็นจะเป็นจริงยิ่งสิ่งใด
เพราะหัวใจที่ไม่แพ้แก่เวลา

@ระยะทางอาจห่างไกลแต่ใจใกล้
แม้อยู่ใกล้ห่างไปเหนื่อยใจกว่า
ทุกถ้อยคำย้ำเตือนอย่าเลือนลา
ขอน้ำตาไว้ร้องให้ยามใกล้กัน

@ฟ้ามืดครึ้มซึมเศร้าหนาวทั่วฟ้า
รอเวลาฝนปรายสายใยฝัน
ฟ้าหลังฝนคุณค่ามากอนันต์
แค่ใจนั้นรักมั่นไม่สั่นคลอน

@เส้นหัวใจใส่กรอบขอมอบรัก
มากน้ำหนักเทียบเคียงเพียงสิงขร
เส้นขอบฟ้ามาสยบซบดินดอน
เอื้ออาทรมอบความรักความภักดิ์ดี
       ----***----
       พงศ์ภัณฑ์
       ๑๐/๖/๕๖ขอให้แซมมีความสุขครับ

[บ้านริมโขง]

จินตนาพาเคลิ้มดั่งเติมฝัน
จินตนารำพันฝากฝันใฝ่
จินตนาร้อยคำนำสื่อไป
จินตนาอ่อนไหวในลีลา

เหมือนในอกสะทกสะท้อนดั่งลอนคลื่น
เสียงกระแทกแตกตื่นคืนห่วงหา
ลมกรรโชคด้วยแรงแทงอุรา
ปั่นป่วนหนา..ในกายคล้ายพายุ

จิตไม่นิ่งสิ่งสร้างไหนวางสม
จิตยังตรมขมวางอย่างพังผุ
จิตยังสั่นดั่งถวิลกลิ่นพวยพุ
ยากบรรลุจุดหมายถึงปลายทาง

อยากให้นิ่งจริงจังยามหวังวาด
เส้นไม่ขาดอาจหาญสานกระจ่าง
บรรจงเติมสีแสงแบ่งเงาวาง
เน้นเพียงอย่างตรงไหน...หัวใจตน.

"บ้านริมโขง"

[ดาว อาชาไนย]

หลายคนคาด วาดฝัน วันคืนรุ่ง
ฤทัยมุ่ง รุ้งทอง รองไสว
อุปสรรค รักลา อ่อนล้าใด
คงมิไกล เกินฝัน หากหมั่นเพียร

พี่เป็นหนึ่ง ซึ่งคน บนฝันวาด
ยังนิราศ ขาดคู่ ชูบังเหียน
ดังชีวิต ติดหล่ม ระทมเสี้ยน
รักหมุนเวียน แค่ทางผ่าน ให้มานตรอม

"มุนีน้อย"



(แก้ คำว่า "อุปสัค" เป็น "อุปสรรค" ติดศัพท์ภาษาบาลีไปหน่อย...ต้นฉบับบาลีจะเขียนเป็น
 "อุปสัค" (อุปสคฺค) แปลว่า "ขัดข้อง"...เป็นคำในกลุ่ม "อัพยยศัพท์" มี ๓ คือ อุปสัค,นิบาต,ปัจจัย
ไม่สามารถแจกด้วยวิภัตติได้...สอนบาลีมาก จนเบลอ อิ อิ...)

กราบเรียนพระอาจารย์มุนีน้อย ที่เคารพ

      กระผมมีความสงสัยว่าพระพุทธศาสนาใช้ภาษาบาลีเป็นคำสอน  แต่ อปสรรค เป็นภาษาสันสกฤตซึ่งเป็นของศาสนาพราหมณ์   เหตุใดชาวพุทธจึงไม่ใช้ภาษาบาลี กลับไปใช้ภาษาของ
พราหมณ์  เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ครับ

                                                         ด้วยความเคารพ
                                                          ดาว อาชาไนย