ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พยัญเสมอ]

ที่นอนสุดท้าย

ที่พักพิงอิงแอบแนบอาศัย
ยามเมื่อใจออกจากร่างอย่างเบาโหวง
ต้องพำนักพักหรือก็คือโลง
มิโอ่โถงหรอกหนอพอสบาย

เพียงหนึ่งวาสี่ศอกบอกให้รู้
ทุกทุกผู้คนเล่าเจ้าทั้งหลาย
จะยากดีมีจนไม่พ้นตาย
บ้านสุดท้ายหลังนี้คือที่นอน

จะร่ำรวยล้นฟ้ามหาศาล
บริวารมากนั้นใช่ผันผ่อน
เกิดเป็นคนจนหรือรวยเมื่อม้วยมรณ์
ต้องถูกต้อนลงโลงทุกพงษ์พันธุ์

อนิจจังสังขารไม่ทานเที่ยง
เมื่อยามเดี้ยงละชีวีเป็นผีนั่น
จะใหญ่โตจากไหนไม่สำคัญ
ปัจจุบันศพต้องเน่าถูกเผาเอย

Orion264(มือขวา)
๙ มิย ๒๕๕๖



 

[panthong.kh]

ไม่เสมอ หรอกเฮีย เคลียร์สักนิด
ฝังมืดมิด อีกมาก ไม่อยากเอ่ย
นอนในหลุม คลุ้มคลั่ง ยังมีเลย
นอนในโลง มันเชย จึงเผยมา

ถึงจะเผา จะฝัง ยังดีไว้
เมื่อตายไป ดับดิ้น ดินกลบหน้า
เหลือดีชั่ว เล่าขาน ลูกหลานนา
คงทนกว่า สินทรัพย์ นับร้อยพัน
พันทอง
 

[พยัญเสมอ]

ความดี-ชั่ว  พอตัวตาย  ก็หายหมด
แม้เพียงตด  ไม่จางกลิ่น  ก็สิ้นฝัน
หรือจะมี   พวกหลานลูก   มาผูกพัน
สิ่งสำคัญ  คืออะไร  ให้นึกดู

ต่อให้รัก   กันปานไหน  ทั้งไหลหลง
พอตายลง  ก็หลบเร้น  เคยเห็นอยู่
ต่างก็มิ- มีผู้ใด   หมายเชิดชู
สุดท้ายสู่  สุสานแท้  แน่นอนนัก

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ความชั่วช้าอาจิณไม่สิ้นจบ
ถึงกายลบกลบฝังยังประจักษ์
ปวงประชาหล้าแหล่งล้วนแช่งชัก
เหมือนชนักปักหลังทั้งเผ่าพงศ์

ที่ชอบชื่นหมื่นปีไม่หนีหาย
แม้นชีพวายกายยุ่ยเป็นผุยผง
แต่คุณงามความดีนี้ยืนยง
ชูเชิดวงศ์คงสง่าทุกคราครัน...


 

-บูรพาฯ-