ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไร้นวล^^]

๐รักแรกเริ่มน้องโรยโปรยบุปผา
คำก็ว่าพี่หล่อออเซาะหลาย
คำก็รักคำก็ซึ้งเพียงหนึ่งชาย
เห็นอ้ายหายครู่เดียวน้องเหี่ยวใจ

๐รักเริ่มอิ่มยิ้มเฝื่อนกระเทือนโฉม
อยากจะโน้มหอมแก้มกระแอมใส่
อยากจะกอดเกี่ยวรัดแกล้งหวัดไอ
นี่ทรามวัยหวานเก่าเน่าแล้วฤๅ
 

[ไพร พนาวัลย์]

เห็นหน้าแก่หน่อยเดียวทำเขี้ยวขบ
ถ้าเจ้าพบก่อนนั้นจะสั่นทื่อ
จงรีบถอยออกไปให้ไกลมือ
ยังตามตื๊ออยู่ได้รู้ไหม?..เซ็ง

แกล้งทำเป็นคนแก่ยังแหย่อีก
อยากจะหลีกให้พ้นเจ้าคนเก่ง
กลัวจะหลงเสียงทองถ้าร้องเพลง
อย่ามาเล็งมาแลฉันแก่แล้ว

คนหนุ่ม หนุ่มเยอะแยะอย่าแคะค่อน
รีบไปนอนกลางดินหากินแห้ว
จะไปไหนไม่ว่าอย่ามาแซว
ไปต่อแถวท้ายโน่นเดี๋ยวโดนดี

“ไพร พนาวัลย์”
 

[panthong.kh]

ไม่ใช่แก่ อย่างเดียว หน้าเหี่ยวด้วย
คุณพระช่วย กล้วยทอด ปอดจริงนี่
หัวไม่ล้าน ซักหน่อย จะต่อยตี
แซวให้มี กำลังใจ ไหงงอแง

อย่าโมโห โกรธา เลยหนาพี่
เรียกอย่างนี้ คงชื่นใจ ให้ลืมแก่
ฤทัยแกร่ง ดั่งเหล็กไหล ใยต้องแคร์
เวลาแค่ เดินไว ใจยังคึก

เตะปี๊บดัง ตั้งไกล ไปหลายโยชน์
หากว่าโสด เมื่อไหร่ ได้ออกศึก
ขอคิวแรก ได้ไหม ใจยังนึก
หากคิวลึก เกินหนอ พ่อจะหมดแรง
พันทอง
  

[D]

ก็ยังหวาน เหมือนเก่า เราเคยรัก
ที่ต้องผลัก เผลอไป มิใช่แกล้ง
ไหงกลิ่นเฉ่า เต่าพี่ ตอนนี้แรง
ปล่อยให้แฝง อยู่ได้ ไม่ดูแล

ทั้งหนวดเครา ยาวย้อย คอยแทงทิ่ม
ดุ๊!เป็นลิ่ม ไคลคราบ จับเป็นแหน
แต่ก่อนนี้ พี่เฝ้า เอาใจแคร์
ไหงปล่อยแก่ แย่นะ เพราะอะไร..?

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

อยู่ด้วยกัน นานนม ผมขาวหงอก
อารมณ์บูด ปูดออก สิบอกไผ
เรื่องร้ายลับ จับเจ็บ กักเก็บใน
ขืนแบไต๋ เปิดลาย ขายหน้าตัว

ด้วยเรื่องเก่า เหมาเต่น เหม็นขี้เต่า
กลิ่นเฉ่าเฉ่า บ่นได้ อายไปทั่ว
ทีกลางคืน ชื่นถูก จมูกรัว
พึมพำชัวร์ สบู่ เหลืองรูเบีย

หนวดเคราขาว ยาวเฟิ้ม เพิ่มบุคลิก
เหมือนแขกซิกข์ ลับหน้า เหมือนอาเสี่ย
อยากโกนทิ้ง หญิงมา หาคลอเคลีย
เขาคว้าเฮีย หนุ่มใหญ่ ไปฟรีฟรี

 

รพีกาญจน์

[D]

ก้อ..มันมืด มิทันดู เธอรู้ไหม
การหายใจ ไม่ถนัด มันขัดถี่
เลยมิได้ กลิ่นกาย ผายมาซี
เป็นหวัดนี่ มีจาม ถามทำไม..?

เถอะ! สักวัน ฉันหมด ความอดกลั้น
จะมิผัน หันยุ่ง พ่อพุงใหญ่
เชิญเธอยอ ป้อสาว จะคราวใด
ตดก็เหม็น บรรลัย ใครจะเอา

"ดิน"

[จารุทัส]

จะมาต่อ ดมตด ลืมหมดมุก
ชักกระตุก สดชื่น พลังคลื่นเต่า
เหม็นสะท้าน ท้องไส้ บูดไม่เบา
ช่วยกันสูด เร็วเข้า เอ้าฟื้ดฟื้ด

[D]

จะมาต่อ ดมตด ลืมหมดมุก
ชักกระตุก สดชื่น พลังคลื่นเต่า
เหม็นสะท้าน ท้องไส้ บูดไม่เบา
ช่วยกันสูด เร็วเข้า เอ้าฟื้ดฟื้ด

จารุทัส..เฮ่อ

มาแอบจ้อง มองใกล้ จนได้กลิ่น
คงเคยยิน ชินจัง เสียงดังฝืด
วันไหนกิน ของดอง มันคล่องปื๊ด
ดังยาวยืด หนืดบ้าง ติดกางเกง

"ดิน"

ปาย...เที่ยวกะน้อง"ทัส"อ่ะ...

[พี.พูนสุข]

 
"นิรนาม"

 

[สายใย]

เพียงกินของท้องเสียแค่เนี้ยหนา
เธอก็ด่าดังโขมงเสียงโฉงเฉง
หากเห็นว่าเปื้อนหนักฉันซักเอง
ไยมาเฉ่งรักเราว่าเน่าแล้ว

ไม่เคยนึกถึงวันฉันเฝ้าไข้
กี่วันไม่เคยบ่นทนนั่งแกร่ว
ทั้งหนักเบาล้างให้ไม่คลาดแคล้ว
เพราะรักแก้วตาพี่สุดที่รัก

[D]

มาลำเลิก เบิกถ้อย เดี๊ยะต่อยกร่วม
เก็บเรื่องสวม รวมดะ ชักจะหนัก
เหม็นจะตาย ถ่ายฉ่ำ ทำยึกยัก
อย่าอึกอัก ซักซะ ก่อนจะเละ

"ดิน"

พี่เอ้บๆๆ..หนีไปไหนเนี่ย 
ปาย...ม่าง..ก่า...กลัวโดนตี..ละเลงกระทู้เขาเน่าไปแล้ว

[ไร้นวล^^]

๐จ๊ะจ๋าจ๋ายาหยีพี่ยอมแล้ว
จะล้างแก้วล้างจานหมามันเตะ
เติมตุ่มน้ำสำหรับช้างอาบเละ
กระซู่เกะกะกร่างหลีกทางไว

๐หลังสะดวกปลวกไรที่ไต่บ้าน
จะจัดการจนเกลี้ยงระเบียงไหน
ห้องสุขาสุขภัณฑ์หรือขันใคร
จะวาวใสเช่นสกนธ์และขนเธอ

๐อ้ายแค่ทวนคำบ่นคนข้างบ้าน
เมียระรานเตะสามีนี้ปากเจ่อ
แรงเท่าแรดแว้ดว้ายทำอ้ายเพ้อ
กลัวจะเจออย่างเขาเงาเศียรซม

๐อ้ายโชคดีมีน้องที่ครองรัก
แม้โดนทักผักคะน้าน้องว่าขม
ฝุ่นฝาบ้านมันเฝือน้องเบื่อดม
ยังภิรมย์รักเราเช่นเก่ามา