ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รอยไถแปร]

    อกหักแล้วเจ็บตรงปลงหัวใจ               เมินผลักใสไล่กันเยี่ยงหมูหมา
มอบรักให้กลับหมางเมินเกริ่นวาจา            พี่นั้นหนามิใช่คู่อย่าอยู่เลย
    เกริ่นวจีให้ห่างเหินเมินน้ำตา               เดินจากลามิคุ้นหน้าดั่งที่เคย
รั้งสุดเสียงมิหันกลับให้ชมเชย                 โอ้ใจเอ๋ยยากลืมลงปลงหัวใจ

 

  รอยไถแปร   

[panthong.kh]

อนิจจัง นั่งอ่าน จนมานหมอง
ใครเขาถอง ดวงแด แย่กันใหญ่
อันความรัก เชือนแช แปรเปลี่ยนไป
ต้องช้ำใจ กลืนกล้ำ ช้ำชอกทรวง

ฟังเอ่ยเอื้อน เคลื่อนครา อุราร้าว
คงถึงคราว อกหัก รักโรยร่วง
เกินเยียวยา พาเจ็บ เหน็บคำลวง
หากประท้วง ตามอ้าง ต้องร้างตรม

ในแหล่งหล้า หาคน ใช่จนนัก
เริ่มริรัก อีกหน อย่าบ่นขม
มากมายมี หมองหม่น จนระทม
อาจไม่สม ใจหมาย หน่ายระอา

ต้องเตรียมตัว เตรียมตน เป็นคนใหม่
ต้องสดใส ซาบซึ้ง อย่าบึ้งหน้า
ต้องออดอ้อน ออเซาะ ฉอเลาะนา
ต้องจ๊ะจ๋า เอาใจ ได้สมปอง
พันทอง
๘/๐๖/๕๖

[บูรพาท่าพระจันทร์]

มิใช่คู่สู่สมภิรมย์รัก
จึงตระหนักหักอาลัยแม้นใจหมอง
ด้วยชาตินี้มีกรรมเหมือนจำจอง
ได้แค่มองครองร่างนั้นห่างไกล

ขอกุศลผลบุญได้หนุนเนื่อง
พลันปลดเปลื้องเรืองรองผุดผ่องใส
วาสนาอานิสงส์ช่วยส่งไป
พบขวัญใจในภพหน้าอย่าคลาดกัน...


 

-บูรพาฯ-

[รัตนาวดี]

...ยินพี่พร่ำ รำพึง ถึงชาติหน้า
ปรารถนา ร่วมเชย เขนยขวัญ
ชาตินี้เรา จำพราก จากไกลกัน
ปลงหัวใจ หยุดวัน ฝันตรอมตรม...



...เพราะชาตินี้ พี่ไท ใจด่วนท้อ
เลิกวางแผน ร่วมหอ รอรักสม
น้องจึงจำ ใจป่วย ด้วยระทม
รักเลิกล้ม ใจหาย มลายพลัน...



รัตนาวดี
 

[ระบายจันทร์]

คุณเห็นฉันองอาจ..มิหวาดไหว
กระนั้นก็มิใช่ไม่รู้สึก
ฉันซ่อนความบอบช้ำไว้ล้ำลึก
ใจมิเคยคิดนึก..ทำศึกรัก

..ผู้รักเกียรติคงมั่น..เช่นฉันหรือ
จะเอื้อมมือยื้อคุณให้สูญศักดิ์
ไปเถิดหากสองใจกระหายนัก
ไม่ต้องลักลอบอีก..จะหลีกทาง

[~ขลุ่ยกันแสง~]

เลิก..กระหยิ่ม ยิ้มย่อง ลำพองซะ
แล้ว..ก่อนจะ เผยนัย ให้คิดบ้าง
อย่าเสแสร้ง แกล้งช้ำ ทำ..วายวาง
หยุดกล่าวอ้าง ได้แล้ว นะ..แก้วตา..
 
..เรื่อง..ของเรื่อง ก็คือ คุณ..ร้างรัก
จึงหาญหัก ผลักไส ให้สิ้นค่า
บอก..หลีกทาง ซะ..โก้ โถ่..มารยา
ดูสีหน้า สิ..ชื่น รื่นฤดี
 
 emo_28คือ..กลอนมันพาไป..อีกแล้วครับ หากแรงไปก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ

[choy]

คุณเห็นฉันองอาจ..มิหวาดไหว
กระนั้นก็มิใช่ไม่รู้สึก
ฉันซ่อนความบอบช้ำไว้ล้ำลึก
ใจมิเคยคิดนึก..ทำศึกรัก

..ผู้รักเกียรติคงมั่น..เช่นฉันหรือ
จะเอื้อมมือยื้อคุณให้สูญศักดิ์
ไปเถิดหากสองใจกระหายนัก
ไม่ต้องลักลอบอีก..จะหลีกทาง

(อ้างอย่างดี)

คุณเห็นฉันอ่อนไหว..มิองอาจ
เพียงคมมีดบาดนิดเจ็บรู้สึก
ฉันซ่อนความแข็งแกร่งฝังบึ้งลึก
อาจมีบ้างคักคึก..เมื่อนึกรัก

..ผู้ไร้เกียรติอย่างฉัน..เช่นดั่งกระสือ
หากคิดยื้อแย่งใครล้วงไส้ควัก
ไม่ยากเย็นช่ำชองเรื่องนี้นัก
ขืนเธอยึกยัก จะฉีกไส้...ออกมาวางฯ

555ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[รอยไถแปร]

ตอนกลางวันดั่งสาวงามพราวเพริดพริ้ง   แสงวาบวิ้งยามตกเย็นเป็นผีสาง
แต่ใครหนอจะรู้ใจใคร่ของนาง         ว่าอ้างวางเพียงใดตอบฉันดี
อยากมีรักก็ต้องปลงเพราะไร้ใจ              เป็นเพราะใครที่สาปฉันเป็นแบบนี้
เคยมีรักเมื่อปางก่อนชื่นฤดี             แต่ตอนนี้ขอทำดีเผื่อผลบุญ

รอยไถแปร