ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พยัญเสมอ]

คนจะงามงามที่ใจใช่ใบหน้า
คนจะสวยสวยจรรยาใช่ตาหวาน
คนจะแก่แก่ความรู้ใช่อยู่นาน
คนจะรวยรวยศีลทานใช่บ้านโต
      (ไม่ทราบนามผู้แต่ง)


กลอนบทนี้คือกลอนเก่าที่ผมได้ยินได้ฟังมาตั้งแต่เด็กโดยที่ไม่ทราบว่าใครเป็นผู้แต่ง
ซึ่งที่ผมจะมาชวนให้ผู้อ่านได้พิจารณากลอนบทนี้ก็คือ  กลอนบทนี้ควรจะเป็นกลบทอะไร ?
-กลอนนี้แต่งเป็นกลอน ๙
-กลอนนี้ยืนสองคำแรกทุกวรรค ถ้าพิจารณาจากจุดนี้น่าจะเป็น กลบทบัวบานกลีบขยาย
-กลอนนี้ซ้ำคำที่ ๓ กับคำที่ ๔ ภายในวรรค ถ้าพิจาณาจากจุดนี้น่าจะเป็นกลบทรักร้อย
แต่เมื่อเอาทุกอย่างมารวมกันแล้วก็น่าจะเป็นทั้งคู่หรือไม่เป็นทั้งคู่.....หรือจะเป็น"กลบทบุษบาแย้มรัก" 
สรูปแล้วไม่ทราบว่าเป็นกลบทอะไรครับ เพราะมันมีทั้งสองอย่าง   

[รัตนาวดี]

   กลบท รักบัวบานร้อยกลีบขยายค่ะ 

   

[เพรางาย]

เอ...หรือจะเป็น กลบทรักบานร้อยบัวขยายกลีบ นะ

 

[เนิน จำราย]

          หอมล้วน..บัว..บัวตูมแย้มสีแต้มหวาม
          หอมล้วน..บาน..บานดอกงามถึงคามไหน
          หอมล้วน..ร้อย..ร้อยพันก้านบ้านกลอนไทย
          หอมล้วน..กลีบ..กลีบแกว่งไกวมากประมาณ

[สายใย]

 
เอ หรือจะเป็น...

อ้างคำ รัก รักที่ให้ มิใช่น้อย
อ้างคำ ร้อย ร้อยกว่ากลอน อันอ่อนหวาน
อ้างคำ บัว บัว คงพร่ำ ว่ารำคาญ
อ้างคำ บาน บานที่ไหน  ใช่ใจเรา



ขอบคุณ คุณ เนิน ฯ ครับ