ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ.พิมพา]

    ** รักในเงา**

@ รู้อยู่ว่าเขาบอกหลอกให้รัก
ใจยังภักดิ์รักเธออยู่เสมอ
เหมือนหลบฝนทนหนาวเศร้าละเมอ
สุดท้ายเจอเปียกฝนจนร่ำไป

@ สัมผัสนึกลึกซึ้งถึงทรวงหนาว
อยากจะก้าวข้ามให้พ้นทนไม่ไหว
ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ
จึงฟ้องไปทุกคราวยามเว้าวอน

@ รักคล้ายแก้วแวววามช่างงามนัก
กลับถูกผลักรักโค่นโดนสั่งสอน
เหลือเพียงคราบน้ำตารอยอาวรณ์
เป็นตะกอนความช้ำย่ำดวงใจ

@ เส้นทางรักรับรู้อยู่ข้างหน้า
เพียงมายาพร่าเลือนที่เคลื่อนไหว
เกินจับต้องปองไว้หมายแสนไกล
ยังวาบไหวตามวารกาลเวลา

@ ยังไม่หยุดสุดวันจะฝันรัก
ซึ้งประจักษ์ยิ่งใหญ่ในคุณค่า
รู้ว่าหลอกบอกไว้ในแววตา
สุดปัญญาห้ามใจไม่ให้รัก

-----******-------
        (พงศ์ภัณฑ์)
        ๓/๖/๕๖  

[ไพร พนาวัลย์]

       

เงาแห่งรักปักทรวงมิลวงหลอก
จึ่งขอบอกงามขำให้จำหลัก
รักของพี่นี้หนอจะขอภักดิ์
ประหลาดนักรักแท้ได้แค่มอง

ขอเป็นเงาจอมขวัญในวันเหงา
จงอย่าเศร้าอย่าโศกวิโยคหมอง
รักของเราคงมั่นตามครรลอง
ดั่งหนึ่งทองนพเก้าให้เจ้าแล 

ขอรักเธอกำบังอยู่หลังฉาก
พี่ขอฝากดวงจิตสนิทแน่
ขอรักเธอรักมั่นมิผันแปร
คือรักแท้แน่จริงนะหญิงงาม 

“ไพร พนาวัลย์”
 

[ไร้นวล^^]

@สิ่งยิ่งใหญ่แยบยลยวนคนหลง
สร้างศิลป์ชงเชิดชั้นสวรรค์ศักดิ์
ใช่ใดอื่นอภิรามกว่าความรัก
แนบแน่นหนักนิ่มนวลรัญจวนใจ

@จึงจ้องเจ็บจุกช้ำระกำกล้า
มิเคยล้าเลบงจิตพิสมัย
รู้ฤทธิ์พิษชิดเชื้อบ่เบื่อนัย
ด้วยรักให้ห้วงแห่งซึ้งแต่งทรวง

@เพียงเสี้ยวเศษทิวาวารสราญรัก
กลับประจักษ์แจ้งใจอย่างใหญ่หลวง
แลกค่ำคืนขื่นขมระทมลวง
บรรเลงบ่วงเบื้องสวาทก็อาจคลาย

@โอ้ความรักศักดิ์เศรษฐ์ให้เหตุหาญ
ยอมร้าวรานแลกรื่นเพียงคืนหมาย
ได้โอบกอดพรอดพร่ำคำรักราย
ซบโฉมฉายชมจันทร์เท่านั้นพอ

ปล๑ขอขึ้นต้นกลอนด้วย@เหมือนท่านนะครับ
ปล.๒ แหมแว้บไปทำธุระแป๊บเดียวโดนสุดหล่อแซงคิวซะและ(ลุงไพร)