ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ.พิมพา]

  ถามหัวใจก่อนหยุดรัก*

@ ยังมีใจอยู่ไหมใจขอถาม
ก่อนจะห้ามใช้สิทธิความคิดถึง
คำบอกลาว่าหยุดผุดอื้ออึง
สายใยซึ้งตรึงรักจักขาดลง

@ ขอวอนพบสบตาหาคำตอบ
เพื่อปลุกปลอบหัวใจเคยไหลหลง
ใจของเธอเลื่อนลอยรักน้อยลง
เรายังคงรักนั้นเหมือนวันวาน

@ หากรักหยุดสะดุดทางระหว่างฝัน
เหมือนรอวันจมปลักหลักประหาร
เพชรฆาตเงื้อมหัตถ์เข้าจัดการ
ใจซมซานซ้ำซากยากหยัดยืน

@ จึงขอถามหัวใจเธอให้แน่
ก่อนพ่ายแพ้ทอดถอนนอนสะอื้น
ซับน้ำตารินไหลขอใจคืน
วันเธอยื่นดาบมาฆ่าหัวใจ
   -----****------
        (พงศ์ภัณฑ์)
         ๑/๖/๕๖

[nattna]

๐ยังมีใจอยู่ไหมไม่อาจตอบ
ยากเกินกว่าจะปลอบหรือผลักไส
อยากตัดเยื่อแต่ยังเหลือซึ่งสายใย
ควรจะทำเช่นไร... ไม่อาจรู้

๐ยอมถอยห่างวางระยะออกมานิด
ค่อยครวญคิดอาจผิดมิใช่คู่
ขอเวลาให้สองใจได้ตรองดู
รักคงอยู่หรือเปลี่ยนไปเช่นใดกัน

๐อาจยังรักแต่มิได้ไว้เคียงคู่
หวังชมชูดั่งมิตรแท้ไม่แปรผัน
หรืออาจรักลึกซึ้ง...ไม่เท่าทัน
เพราะใกล้กันจนคล้ายจะชาชิน

๐อยากจะตอบหัวใจเธอให้แน่
ตอบยากแท้รักหรือไม่...ใช่หยามหมิ่น
ใจสับสนหม่นหมองครองชีวิน
รักเราสิ้นหรืออย่างไร... ยังไม่รู้

นัตนะ
 

[พ.พิมพา]

๐ยังมีใจอยู่ไหมไม่อาจตอบ
ยากเกินกว่าจะปลอบหรือผลักไส
อยากตัดเยื่อแต่ยังเหลือซึ่งสายใย
ควรจะทำเช่นไร... ไม่อาจรู้

๐ยอมถอยห่างวางระยะออกมานิด
ค่อยครวญคิดอาจผิดมิใช่คู่
ขอเวลาให้สองใจได้ตรองดู
รักคงอยู่หรือเปลี่ยนไปเช่นใดกัน

๐อาจยังรักแต่มิได้ไว้เคียงคู่
หวังชมชูดั่งมิตรแท้ไม่แปรผัน
หรืออาจรักลึกซึ้ง...ไม่เท่าทัน
เพราะใกล้กันจนคล้ายจะชาชิน

๐อยากจะตอบหัวใจเธอให้แน่
ยากจริงแท้รักหรือไม่...ใช่หยามหมิ่น
ใจสับสนหม่นหมองครองชีวิน
รักเราสิ้นหรืออย่างไร... ยังไม่รู้

นัตนะ
 

ถ้าวันนี้หัวใจไม่รู้แน่
คงเพิ่มแผลปวดร้าวเศร้าอดสู
เกินทำใจให้แข้มแข็งแล้วพธู
โปรดตอบดูสักครั้งฟังเสียงใจ

เขาคนนั้นใช่ไหมอยู่ในฝัน
หรือคือฉันคนนี้ที่มาใหม่
แม้ไม่ใช่คำตอบแค่ขอบใจ
ตัดสินใจเถิดหนากล้ารับฟัง

    (พงศ์ภัณฑ์)
    ๑/๖/๕๖[/color]

[panthong.kh]

ยังมีใจ รักกัน มั่นเสมอ
แม้นไม่เจอ เพ้อถึง คะนึงอยู่
ในทุกเช้า เข้าบ้าน หว่านตาดู
ด้วยอยากรู้ เธอออน กลอนหวานใด

ยังมีใจ รักกัน มิผันเปลี่ยน
ตามติดเพียร เวียนนัก รักสดใส
ไม่มีวัน แรมร้าง ห่างกันไป
ความในใจ ใคร่ตอบ มอบเพียงเดียว

ตะวันดับ ลับลอย คล้อยลงต่ำ
อย่าชอกช้ำ ดวงจินต์ ถวิลเกี่ยว
คำว่ารัก สลักแน่น ไม่แคลนเชียว
ขอข้องเกี่ยว เหนี่ยวไว้ ใจดวงนี้

จะร้อยวัน พันปี มิมีหน่าย
โลกสลาย เลือนลับ ปรับใจถี่
ขอน้ำใจ จากเธอ เสมอซี
ดวงฤดี ฟรีให้ ได้ครอบครอง
พันทอง
๒/๐๖/๕๖
 

[nattna]

๐ยังมีใจอยู่ไหมไม่อาจตอบ
ยากเกินกว่าจะปลอบหรือผลักไส
อยากตัดเยื่อแต่ยังเหลือซึ่งสายใย
ควรจะทำเช่นไร... ไม่อาจรู้

๐ยอมถอยห่างวางระยะออกมานิด
ค่อยครวญคิดอาจผิดมิใช่คู่
ขอเวลาให้สองใจได้ตรองดู
รักคงอยู่หรือเปลี่ยนไปเช่นใดกัน

๐อาจยังรักแต่มิได้ไว้เคียงคู่
หวังชมชูดั่งมิตรแท้ไม่แปรผัน
หรืออาจรักลึกซึ้ง...ไม่เท่าทัน
เพราะใกล้กันจนคล้ายจะชาชิน

๐อยากจะตอบหัวใจเธอให้แน่
ยากจริงแท้รักหรือไม่...ใช่หยามหมิ่น
ใจสับสนหม่นหมองครองชีวิน
รักเราสิ้นหรืออย่างไร... ยังไม่รู้

นัตนะ
 

ถ้าวันนี้หัวใจไม่รู้แน่
คงเพิ่มแผลปวดร้าวเศร้าอดสู
เกินทำใจให้แข้มแข็งแล้วพธู
โปรดตอบดูสักครั้งฟังเสียงใจ

เขาคนนั้นใช่ไหมอยู่ในฝัน
หรือคือฉันคนนี้ที่มาใหม่
แม้ไม่ใช่คำตอบแค่ขอบใจ
ตัดสินใจเถิดหนากล้ารับฟัง

    (พงศ์ภัณฑ์)
    ๑/๖/๕๖[/color]

๐ฉันก็อยากตัดสินใจจะได้จบ
แต่ไม่พบทางออกดั่งที่หวัง
กระไรเลย... ใจเอ๋ยยากฉุดรั้ง
ไม่อาจสั่งใจได้ดั่่งต้องการ

๐เธอคือคนวนเวียนอยู่ในฝัน
ส่วนเขานั้นคือใครที่เธอขาน
ฉันมีเธอที่คบมาเนิ่นนาน
และเธอหวานรักฉันปานจะกลืน

๐ฉันรู้...ว่าอาจดูใจร้าย
ไม่ได้หมายให้เธอต้องขมขื่น
เพียงต้องการแน่ใจในวันคืน
ว่าอยากยืนข้างเธอตลอดกาล
 

นัตนะ