ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

แม่ตั้งชื่อ ให้ซะ ประชดไหม
คิดมาได้ ไงนะ "มะโฉ่"นี่
ลองตรองตรึก นึกไป เข้าใจดี
เพี้ยนวจี เหม็นโฉ่ โธ่!ช้ำจริง

"มะหม่องกี" อย่าหวัง มะหลังหัน
ขอเก็บฝัน ปันใจ ให้"มะหมิง"
อดีตเก่า ข่าวลอย ปล่อยละทิ้ง
เป็นคุณหญิง "มะโฉ่" โก้จะตาย

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

พอมะหมิง เข้ามา มะกีหมอง
มะก้องด้อง แน่แน่ แพ้สหาย
ขาดมะโฉ่ เมืองมะโอ โฮอยากตาย
คิดมะงาย รำพึง ถึงสองยาม

กินมะหลับ หลับมะกิน ดิ้นตุบตับ
เกิดมะโห โทรศัพท์ กุบกับถาม
ตัดสินตรอง สองมะ นะคนงาม
จะเลือกตาม มะหมิง หรืออิงมะกี

 

[D]

ลำบากล้ำ ทำไฉน ยัย"มะโฉ่"
ร่ำไห้โฮ โทรศัพท์ รับมะกี้
แสนสงสาร มานหมอง หม่อง"มะกี"
นานมะปี ดีดัก ที่มักกัน

หม่อง"มะหมิง" จริงใจ ให้มะอย่าง
หม่อง"มะกี" เคียงข้าง สร้างมะฝัน
ดีทั้งสอง คล้องใจ หมายมะพัน
"มะโฉ่"นั้น อยากครอง ทั้งสองคน

ปลายทางนั้น คงหมอง ครองสองคน

"มะโฉ่"(มะช่าย"ดิน")

[Shumbala]

สาวพุกามนามมะโฉ่โถทำได้
เธอปันใจเป็นสองต้องสับสน
หัวใจหม่องหมองช้ำจำทุกข์ทน
เธอเจ้าเล่ห์แสนกลคนสองใจ

คงใช่ฟ้าบันดาลใจราญแหลก
เธอเที่ยวแจกรักจนทนไม่ไหว
น้ำตานองมองรักที่จากไป
อวยพรให้สุขสมปองกับหม่องพี

 

[D]

"หม่องมะหมิง" เมินมอง หมางหมองหม่น
มักท่วมท้น เท่ากัน มะหันหนี
แปลกมานชาย ไหงละ สามัคคี
ใจแคบนี่ มิแบ่งปัน ฉันเธอเรา

สาว"มะโฉ่" โถใจ ไร้เหลี่ยมเล่ห์
มิถ่ายเท ทอดทิ้ง บอกจริงเอ้า!
ทั้งสองหม่อง ปองภักดิ์ มักเต็มเปา
เพียงแต่เขา เข้าใจกัน แบ่งวันครอง..อิอิ

("มะโฉ่" มะช่าย"ดิน"อีกแหละ)

ความดันทุลังสูง..วัดมาตะกี้เอง

[รพีกาญจน์]

แบ่งมะคืน มะวัน ฉันมะไหว
เกรงว่าไฟ ฟิวส์ขาด มนอาจม่อง
เหม็นมะหมิง ตัวดำ อาบน้ำคลอง
มะโฉ่น้อง ที่ทราบ อาบเว้นวัน

มะหญิง สองมะชาย วุ่นวายปลาช่อน
เวลานอน ทำไง มะไก่ขัน
ให้รู้ดำ รู้แดง แบ่งครึ่งกัน
จับไม้สั้นครึ่งล่าง จับไม้กลางครึ่งบน

 

จับได้ล่างความดันลดแน่ๆ

 

[D]

 

ปายมะถูกและอ่ะ  ยอม

 

[Shumbala]

จับไม้สั้นครึ่งล่าง จับไม้กลางครึ่งบน
ท่านรพีฯ

จบตำนานอื้อฉาวสาวมะโฉ่
ร้องไห้โฮกลับถิ่นสิ้นสับสน
ต่อแต่นี้ทำไงเล่าเราสองคน
น้ำตาหล่นบนทางที่นางลา

ต้องอกหักรักคุดสุดโศกเศร้า
เชิญตั้งวงชงเหล้าเมาเถิดหนา
ยกจอกดื่มลืมวันอันโศกา
เมื่อราชาฝันสลายที่ปลายทาง

 

[รพีกาญจน์]

ยกจอกดื่มลืมวันอันโศกา
เมื่อราชาฝันสลายที่ปลายทาง

Shumbala

อยากได้เมีย เสียคน เอ้าชนจอก
สุราถอก ยกดวด เอาขวดขว้าง
เมาเพื่อย้อม ตรอมจิต คิดถึงนาง
พอเงินจาง รักมาก ก็จากจร

จะบุกน้ำ ดำดิน บินเหมือนนก
เดินย่ำบก ติดตาม ข้ามสิงขร
ถือดาบดี ศรีขรรค์ชัย ไปเมืองมอญ
ฉุดบังอร มะโฉ่ วิ่งโร่มา

เย็นมากแล้ว เมาได้ที่ โธ่พี่เรา

 

Rapeekan

[D]

สาว"มะโฉ่" ใจเต้น...มะเป็นจังหวะ
"แม่เนียม"จ๊ะ ช่วยที "หม่องกี"บ้า
ได้ข่าวจะ มะพราก จากชายคา
เอาปืนมา คว้าส่อง กลัวหม่องจริง

อันที่จริง ก็มัก ปั๊กแน่นปึ๊ก
มานยักยึก นึกภักดิ์ มัก"หม่องหมิง"
หม่องทั้งสอง หมองใจ มะหมายอิง
ต่างช่วงชิง จริงจ้อง ครองคนเดียว
 
จำต้องหัน คืนคอน มานอนฟาก
อยู่แสนยาก อนาถ น่าหวาดเสียว
กลัว"หม่องกี" "หม่องหมิง" วิ่งคว้าเคียว
ตายแน่เชียว หาอีกหม่อง ป้องกันภัย

"มะโฉ่"(มะช่าย"ดิน")

[Shumbala]

จริงคือเท็จเท็จคือจริงทุกสิ่งสรรพ
หมุนสลับเปลี่ยนท่ามความเคลื่อนไหว
เกิดแล้วดับนับกัลป์เวียนผันไป
มีสิ่งใดในโลกนี้ที่แน่นอน??

จึงปลงผมสู่ร่มกาสาวพัตร์
หวังสวัสดิ์พุทธรรมตามคำสอน
ตัดใจเถิดสีกาอย่าอาวรณ์
อาตมาขอลาก่อนตอนนี้เลย
 

*แบบไปไม่เป็นแล้วครับ ลาบวชดีกว่า อิอิ*