01 มิถุนายน 2013, 12:03:PM |
Shumbala
|
|
« เมื่อ: 01 มิถุนายน 2013, 12:03:PM » |
ชุมชน
|
เบื้องขอบฟ้าบูรพาทิวาฉาย สรรพชีวิตเวียนว่ายคล้ายความฝัน ต่างเสาะค้นบนทางระหว่างวัน กว่าสายัณห์ตะวันลาฟ้าประจิม
ล้วนผู้คนกล่นรายแล้วหายสูญ แรกเพิ่มพูนพร่องผ่านกาลปัจฉิม หาใครอยู่เหนือกฎเกณฑ์เช่นแบบพิมพ์ เถอะ-เย้ยยิ้มชีวิตลิขิตตน
เราต่างมาเพื่อจากไปในที่สุด จะยื้อยุดอย่างไรใครหลีกพ้น แม้สูงล้ำฤาค้ำฟ้าชะตาคน เมื่อเบื้องบนกำหนดโดยกฎกรรม
เพียงดีชั่วตัวสร้างวางวิถี สู่วัฏฏะชั่วดีที่คละคล่ำ เป็นตามเหตุปัจจัยได้ชี้นำ ในครรลองคลองธรรมย้ำเป็นไป
ถึงสุดท้ายปลายทางล้วนว่างเปล่า มีเพียงเถ้าธุลีริ้วปลิวไสว ต่างทอดร่างกลางกองของเปลวไฟ สิ่งที่เหลือคืออะไร..ในตัวตน
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ดาว อาชาไนย, choy, รพีกาญจน์, panthong.kh, D, ...เป็ดน้ำ..., เนิน จำราย, พี.พูนสุข, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สะเลเต, แป้งน้ำ, ไพร พนาวัลย์, มหาซัง, สุวรรณ, กรกช, กังวาน, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี, ชลนา ทิชากร, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
01 มิถุนายน 2013, 01:02:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 01 มิถุนายน 2013, 01:02:PM » |
ชุมชน
|
สิ่งที่เหลือ คือร่าง ที่ว่างเปล่า กับกองฟอน นอนเฝ้า เศร้าสับสน คือซากศพ จบสิ้น ดินปะปน ชีวิตคน ก็เท่านี้ ที่เป็นไป
พุทธองค์ สอนสั่ง ฟังไว้เถิด สัตว์ประเสริฐ เช่นเรา มัวเมาไหม ทำแต่ดี แต่ชอบ กอบการใด อยู่ในศีล ธรรมไว้ ให้จงดี
อย่าเบียดเบียน ใครเขา ให้เหงาทุกข์ ยื่นแต่สุข ให้กัน พลันด่วนจี๋ ละอขาย ลงบ้าง ทางชีวี สุขทวี เป็นแน่ แค่ลองทำ พันทอง ๓๑/๐๕/๕๖
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Shumbala, ...เป็ดน้ำ..., D, choy, เนิน จำราย, พี.พูนสุข, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สะเลเต, ไพร พนาวัลย์, สุวรรณ, รพีกาญจน์, กรกช, กังวาน, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, ชลนา ทิชากร, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
01 มิถุนายน 2013, 02:02:PM |
Shumbala
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 01 มิถุนายน 2013, 02:02:PM » |
ชุมชน
|
น้อมนำธรรมแห่งพุทธะปฏิบัติ เพื่อขจัดวงจรร้อนระส่ำ สัตว์ทั้งปวงเป็นไปในกฎกรรม สัทธรรมนำพ้นโดยหนทาง
อริยสัจตรัสไว้ในปฐม เพื่อถอนปมทุกข์เทวษเหตุหมองหมาง ดำเนินไปในครรลองของสายกลาง ให้แสงธรรมส่องสว่างกระจ่างนัย
ชี้วงจรปฏิจจสมุปบาท ตัดภพชาติสิ้นลงมิหลงใหล เวทนาก่อตัณหาระอาใจ ดับเมื่อไหร่ทุกข์เร้นจึงเห็นธรรม
*ปฏิจจสมุปบาท (มค. ปฏิจฺจ = อาศัย + สํ = ร่วม + อุป = ใกล้ + ปท = เกิด, ถึง) น. เครื่องอาศัยที่ทำให้เกิดต่อเนื่องกัน; (ศน.) ธรรมหมวดหนึ่งในพระพุทธ-ศาสนา แสดงความต่อเนื่องที่ทำให้มีการเกิด.*
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, ...เป็ดน้ำ..., D, choy, เนิน จำราย, พี.พูนสุข, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สะเลเต, ไพร พนาวัลย์, สุวรรณ, รพีกาญจน์, กังวาน, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, ชลนา ทิชากร, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ, กรกช
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
01 มิถุนายน 2013, 02:44:PM |
...เป็ดน้ำ...
Special Class LV3 นักกลอนผู้มากผลงาน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 95
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 60
สามก๊ก ถึงสิบจบก็คบได้ !!~~
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 01 มิถุนายน 2013, 02:44:PM » |
ชุมชน
|
สังขารเสาะเสพสิ่งมิจริงแท้ เป็นนายแน่เหนือใจเสียใฝ่ต่ำ สำเภาโดดเดี่ยวว้างต่างลอยลำ เร่ระส่ำคลื่นทับรออัปปาง
รอแสงพุทธพิสุทธิ์มาฉุดรั้ง ให้เห็นฝั่งฟากหน้าที่ฟ้าสาง มุ่งสู่ทิพย์นิพพานด่านหนทาง ที่กระจ่างแจ่มแจ้งจากแสงธรรม
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : D, เนิน จำราย, choy, panthong.kh, Shumbala, พี.พูนสุข, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สะเลเต, ไพร พนาวัลย์, สุวรรณ, รพีกาญจน์, กรกช, กังวาน, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, ชลนา ทิชากร, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
เป็ดน้ำ นามว่า...พล !!~~~
|
|
|
01 มิถุนายน 2013, 03:40:PM |
Shumbala
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 01 มิถุนายน 2013, 03:40:PM » |
ชุมชน
|
สรรพสิ่งทั้งมวลล้วนมายา ฤทธิ์อัตตาเล่นกลคนถลำ ให้อยากมีอยากเป็นเห็นประจำ จึงก่อกรรมซ้ำซากเพราะอยากดี
พุทธองค์ทรงชี้วิถีสัจ ปรมัตถธรรมนำสุขี กามตัณหาทั้งมวลล้วนราคี หยุดอยากเป็นอยากมีเท่านี้เอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : D, พี.พูนสุข, ...เป็ดน้ำ..., panthong.kh, choy, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สะเลเต, เนิน จำราย, ไพร พนาวัลย์, สุวรรณ, รพีกาญจน์, กรกช, กังวาน, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, ชลนา ทิชากร, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
01 มิถุนายน 2013, 03:48:PM |
D
นักรบทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,894
ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 01 มิถุนายน 2013, 03:48:PM » |
ชุมชน
|
ปลายทางใจ ไกลกว้าง ไร้กางกั้น สิ่งสำคัญ หมั่นฝืน แม้นกลืนกล้ำ ความดีครอง ตรองจิต ควรคิดย้ำ พึงจดจำ คำพุทธ พิสุทธิ์จริง
น้ำด่ำลึก ตรึกตรอง มองถ้วนถี่ หลากโลกีย์ ผลีพลาด อาจดำดิ่ง พึงกำหนด บทบาท มาพาดพิง พ้นทุกสิ่ง อิงคำ นำธรรมทำ
"ดิน"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พี.พูนสุข, ...เป็ดน้ำ..., panthong.kh, choy, Shumbala, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สะเลเต, เนิน จำราย, ไพร พนาวัลย์, สุวรรณ, รพีกาญจน์, กรกช, กังวาน, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, ชลนา ทิชากร, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
01 มิถุนายน 2013, 05:50:PM |
Shumbala
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 01 มิถุนายน 2013, 05:50:PM » |
ชุมชน
|
ถึงทางใจไกลเกินจะเดินฝ่า หากมรรคาพุทธองค์ที่ทรงย่ำ ยังคงรอเราผู้ใฝ่รู้ธรรม และจะนำพาไปในครรลอง
เพียงเฟ้นธรรมอำไพในจริต น้อมพินิจโดยธรรมนำแสงส่อง นิพพิทาวิราคะจะเรืองรอง ดอกไม้ของศานติจึงผลิบาน
นิพพิทา [นิบ-พิ-ทา] (มค. นิพฺพิทา) น. ความเบื่อหน่าย ในกองทุกข์. วิราคะ (มค. วิราค) น. ความปราศจากราคะ, ความไม่พึงใจ, ความหน่าย, ความไม่ไยดี; นิพพาน.
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, choy, สะเลเต, เนิน จำราย, ...เป็ดน้ำ..., ไพร พนาวัลย์, D, สุวรรณ, รพีกาญจน์, กรกช, กังวาน, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, ชลนา ทิชากร, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
02 มิถุนายน 2013, 12:06:PM |
ยามพระอาทิตย์อัสดง
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 02 มิถุนายน 2013, 12:06:PM » |
ชุมชน
|
ผิดพลาดประการใดโปรดอภัย มิถนัดในเรื่องธรรมะคะ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Shumbala, D, กรกช, กังวาน, ...สียะตรา.., choy, รการตติ, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, ชลนา ทิชากร, มหาซัง, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ, ratikal
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
02 มิถุนายน 2013, 12:22:PM |
...สียะตรา..
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 02 มิถุนายน 2013, 12:22:PM » |
ชุมชน
|
......ที่ผ่านมา...ชีวิต...แสนจำรัสประภัสสร
...ดุจอัมพรฉาบจารุสุริย์ศรี
...เมื่อสิ้นคม...มายา....แห่งสุขาวดี
...ฉิมพลี..พลันผันผก....นรกโลกันฑ์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, choy, รการตติ, กรกช, เนิน จำราย, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, D, Shumbala, สะเลเต, ชลนา ทิชากร, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
02 มิถุนายน 2013, 04:37:PM |
choy
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 02 มิถุนายน 2013, 04:37:PM » |
ชุมชน
|
ถึกควายทุยและชาวนาที่สิ้นหวัง (เปิดตำนานควายเหล็กและมนุษย์เนื้อ)
ควายเหล็กกลพร่ำบ่นตะเบ็งเสียง ลากผาลเผดียงห้องนากล้าแดดร้อน เพื่อนชาวนาต้อยตามรอยไถลอน พลิกเนื้อดินหยาบก้อนอร่ามเพ็ญ
กินดีเซลคล่องซดแกร่งแรงฉุด ไถไม่หยุดแต่เช้าผ่อนเที่ยงเว้น หญ้าน้ำป้อน, ไม่ต้อง-ใครลำเค็ญ บ่ายแดดเข็นกึกก้องคำรามยนต์
แปรหน้าดินซุยร่วนเตรียมหว่านแล้ง พลิกแดงแดงเนื้อดินห้องนาหน ข้าวเปลือกเหลืองพันธุ์ดีหว่านบัดดล ทั้งควายเหล็กคนเนื้อกรำข้นงาน
ครั้นเสร็จหว่านโละผาลคล้องเหล็กคราด ควายเหล็กลากอาดอาดฉกาจหาญ ไม่มีอู้ฟ้องบ่นใครรำคาญ ย่ำเนื้อนาคราดกรานเรียบหน้าดิน
ละหานทุ่งท้องนาตารางแบ่ง เนื้อกับเหล็กสองแรงแย่งดีดดิ้น เหล็กควายรั้นด้นหน้าตะแบง (ทีน) คนเนื้อฉุดรั้งชินประลองเดือด
นานมาแล้วตำนานทุยควายทุ่ง ชาวนาจูงควายเนื้อเข้าโรงเชือด ซื้อควายเหล็กแลกทุยหนังเนื้อเลือด หน้าทุยเผือดซีดปลงชะตาตน
จึงบทใหม่ตำนานเนื้อกับเหล็ก แต่เยาว์เล็กควงสตาร์ททะแมงล้น ใส่เกียร์มือคล่องฉับไม่ลำบน เหล็กกับคนร่วมทางสร้างตำนาน
ควายเหล็กคุณประโยชน์อเนกใช้ หน้าไถพ้นผาลปลงใต้ถุนบ้าน ติดกระบะบรรทุกสร้างเนื้องาน น้ำมันผลาญแลกกันท่านผ่อนแรง
ถึกควายทุยเรื่องเล่าเก็บเก่ากรุ เหล็กควายดุเชี่ยวนาขยันแข็ง หนี้ผ่อนงวดค้างจ่ายดอกเบี้ยแพง ฝืนยิ้มแห้ง, ควายทำนา-ประสาคนฯ
สนอง เสาทอง 2 มิถุนายน 2556
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, D, รพีกาญจน์, Shumbala, สะเลเต, ชลนา ทิชากร, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไพร พนาวัลย์, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ, กรกช, รการตติ, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
02 มิถุนายน 2013, 05:36:PM |
Shumbala
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 02 มิถุนายน 2013, 05:36:PM » |
ชุมชน
|
ผิดพลาดประการใดโปรดอภัย มิถนัดในเรื่องธรรมะคะ แม้ปลายทาง..อาจว่างเปล่า หากชีวิตก็ยังคงโอบอุ้มเรา...ด้วยอ้อมกอดละมุนของโลกนี้ ทั้งปีกบางเบาของผีเสื้อยามคลอเคล้ามวลมาลี และแสงสีของตะวันบนฟากฟ้าอันกว้างไกล
ลมหายใจแห่งขุนเขา..ยังคงสงัด สายลมยังคงพาพัดกลิ่นหอมของฤดูกาลที่สดใส เพียงสัมผัสสุนทรียภาพของโลกหล้า..ด้วยหัวใจ การผ่านมาเพื่อจากไป...ก็ยังคงอบอุ่นและงดงามจนเกินพอ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร, choy, D, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดารกะ, ไพร พนาวัลย์, บูรพาท่าพระจันทร์, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ, กรกช, รการตติ, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
03 มิถุนายน 2013, 01:13:PM |
Shumbala
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 03 มิถุนายน 2013, 01:13:PM » |
ชุมชน
|
ถึกควายทุยเรื่องเล่าเก็บเก่ากรุ เหล็กควายดุเชี่ยวนาขยันแข็ง หนี้ผ่อนงวดค้างจ่ายดอกเบี้ยแพง ฝืนยิ้มแห้ง, ควายทำนา-ประสาคนฯ
สนอง เสาทอง 2 มิถุนายน 2556
หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินอาบกลิ่นเหงื่อ จึงก่อเกื้อรวงเรียวให้เกี่ยวผล กี่เม็ดข้าวรายเรียงที่เลี้ยงชน มิใช่หล่นจากฟ้า..ชาวนาทำ
ดังสายเลือดเลี้ยงหล่อต่อพงศ์เผ่า ปวงชนไทยทุกเหล่าทั้งเช้าค่ำ ด้วยหยาดเหงื่อเผื่อแผ่แม้ตรากตรำ คือเกียรติศักดิ์สูงล้ำ-คำ..ชาวนา
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดารกะ, choy, D, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ, กรกช, ชลนา ทิชากร, รการตติ, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
03 มิถุนายน 2013, 01:19:PM |
Shumbala
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 03 มิถุนายน 2013, 01:19:PM » |
ชุมชน
|
......ที่ผ่านมา...ชีวิต...แสนจำรัสประภัสสร
...ดุจอัมพรฉาบจารุสุริย์ศรี
...เมื่อสิ้นคม...มายา....แห่งสุขาวดี
...ฉิมพลี..พลันผันผก....นรกโลกันฑ์
อวิชชารังสรรค์สู่ตัณหา สุขเวทนาก่อร่างสร้างสวรรค์ ทุกข์เวทนาดังนรกร้อนไฟกัลป์ ล้วนสิ่งอันเกิดดับกับจิตใจ
ทวิลักษณ์คือสิ่งลวงหลอกดวงจิต เถิดสถิตคงมั่นมิหวั่นไหว สรรพสิ่งได้มาแล้วสูญไป แม้ยึดมั่นเอาไว้ทุกข์ใจพลัน
*เวทนา [เว-ทะ-นา, เวด-ทะ-นา] น. ความรู้สึกทุกข์สุข เป็นขันธ์ ๑ ของขันธ์ทั้ง ๕ ทวิลักษณ์-ลักษณะอันเป็นของคู่ เช่น สุข-ทุกข์ ชั่ว-ดี ชอบ-เกลียด ฯลฯ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดารกะ, choy, D, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ, กรกช, ชลนา ทิชากร, รการตติ, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
03 มิถุนายน 2013, 03:48:PM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 03 มิถุนายน 2013, 03:48:PM » |
ชุมชน
|
ชีวิตพเนจรเร่ร่อนสู้ เพื่อเชิดชูเผ่าพงศ์ดำรงมั่น ทุกข์สุขรุกโลมเล้าเข้าโรมรัน จะเป็นตายช่างมันฉันไม่แคร์
ด้วยภาระผิดชอบต้องกอบกู้ เดินหน้าสู้ทุกอย่างรู้ทางแก้ บางครั้งถูกชิงชังโดนรังแก ดั่งลอยแพแพ้พ่ายตายทั้งเป็น
แข็งใจสู้อยู่ไปไม่ตายหรอก บางครั้งชอกช้ำใจผู้ใดเห็น ความทุกข์เข้ากลายกล้ำสุดลำเค็ญ ด้วยใจเย็นสงบนิ่งไม่กริ่งเกรง
จนภาระหน้าที่ที่แบกรั้ง เข้าถึงฝั่งแห่งฝันที่ฉันเพ่ง หมดเรี่ยวแรงแข่งขันจะบรรเลง นอนร้องเพลงเดียวดาย..ที่ปลายทาง
“ไพร พนาวัลย์”
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, choy, Shumbala, สะเลเต, ดารกะ, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ, D, ชลนา ทิชากร, กรกช, รการตติ, ...เป็ดน้ำ..., พี.พูนสุข, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
03 มิถุนายน 2013, 05:13:PM |
Shumbala
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: 03 มิถุนายน 2013, 05:13:PM » |
ชุมชน
|
เมื่อเส้นทางชีวิตลิขิตไว้ หนทางไกลก้าวเผชิญไม่เมินหมาง แม้ขอบฟ้าลิบเหมือนว่าเลือนราง สุกสว่างกลางใจในศรัทธา
ถ้วยรางวัลแห่งฝันอันทรงเกียรติ ถึงสูงเสียดเกินใจจะไขว่หา ขอวางชีพเดิมพันกันสักครา ให้เลื่องชื่อลือชาว่าคนจริง
ต่อสุดท้ายปลายทางจึงวางปล่อย การรอคอยสิ้นสุดก่อนหยุดนิ่ง โลกธรรมหรือล้วนควรทอดทิ้ง สรรพสิ่งเปล่าว่าง..เพียงวางลง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, ไพร พนาวัลย์, บูรพาท่าพระจันทร์, ดารกะ, choy, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ, D, ชลนา ทิชากร, กรกช, รการตติ, ...เป็ดน้ำ..., พี.พูนสุข, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 มิถุนายน 2013, 05:43:AM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #15 เมื่อ: 04 มิถุนายน 2013, 05:43:AM » |
ชุมชน
|
สิ่งที่เหลือคืออะไรในตัวตน
ทอดตาจ้องมองดูหมู่บ้านกว้าง สุดเส้นทางรถแล่นแสนสับสน ร้านค้าขายจ่ายจับนับผู้คน เริ่มเช้าจนถึงค่ำย่ำเลยวัน
มีเสาธงตรงเด่นเป็นสง่า เรียนวิชาสนุกแสนสุขสันต์ ดังพ่อลูกผูกมิตรจิตสัมพันธ์ สถาบันเรียนรู้ครูนักเรียน
วัดงามแก้วแวววาวราวกับสรวง ชนทั้งปวงจิตพร้อมน้อมนบเศียร เช้าตักบาตรหยาดน้ำค่ำจุดเทียน วนขวาเวียนวิหารกรานบูชา
มะม่วงต่ำลำไยปลูกในสวน วัวไถพรวนนกบินไก่กินหญ้า ก้มเงยก้มลมเพยเอ๋ยชาวนา แสงแดดจ้าบวงบนขอฝนลง
เมื่อสังคมชมชอบพินอบพัฒน์ ทุนวิบัติคุกคามตามประสงค์ ละบวรจรจากดากดอนดง ลืมเผ่าพงศ์สู่ฐานวิมานเทียม
ยกมือป้องมองดูหูตาพร่า ทั่วบ้านนาอัดแอเคยแปรเปี่ยม กลับอ้างว้างร้างไกลไร้ขวัญเรียม เหลือยายเนียมเฝ้าเถียงเพียงเดียวดาย
รพีกาญจน์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : --ณัชชา--, ดารกะ, ไม่รู้ใจ, D, ชลนา ทิชากร, กรกช, choy, Shumbala, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, ...เป็ดน้ำ..., พี.พูนสุข, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 มิถุนายน 2013, 12:15:PM |
D
นักรบทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,894
ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
« ตอบ #16 เมื่อ: 04 มิถุนายน 2013, 12:15:PM » |
ชุมชน
|
ลูกยายเนียม เจียมตน ขอบ่นต่อ เงินมิพอ ท้อหนัก รักจางหาย มุ่งมาเมือง เฟื่องฟู มิดูดาย หวังผ่อนคลาย ขายแรง เพื่อแบ่งเบา
ใช่มีสุข ทุกข์ยาก ลำบากเหลือ หยดหยาดเหงื่อ เพื่อแม่ ชแรเฒ่า เศษสตางค์ จ้าง,นับ รับบรรเทา กลับบ้านเรา คราวใด พอใช้กิน
ฝันสลาย มิใช่โจร แต่โดนจับ เขาสั่งปรับ ข้อหา มาข้ามถิ่น เงินทุกบาท คาดหวัง มาพังสิ้น ด่าวแดดิ้น "ดิน"มะม่า เข้ามาไทย
"ดิน"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ชลนา ทิชากร, กรกช, choy, Shumbala, รการตติ, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, ...เป็ดน้ำ..., ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 มิถุนายน 2013, 12:59:PM |
Shumbala
|
|
« ตอบ #17 เมื่อ: 04 มิถุนายน 2013, 12:59:PM » |
ชุมชน
|
สิ่งที่เหลือคืออะไรในตัวตน
ทอดตาจ้องมองดูหมู่บ้านกว้าง สุดเส้นทางรถแล่นแสนสับสน ร้านค้าขายจ่ายจับนับผู้คน เริ่มเช้าจนถึงค่ำย่ำเลยวัน
มีเสาธงตรงเด่นเป็นสง่า เรียนวิชาสนุกแสนสุขสันต์ ดังพ่อลูกผูกมิตรจิตสัมพันธ์ สถาบันเรียนรู้ครูนักเรียน
วัดงามแก้วแวววาวราวกับสรวง ชนทั้งปวงจิตพร้อมน้อมนบเศียร เช้าตักบาตรหยาดน้ำค่ำจุดเทียน วนขวาเวียนวิหารกรานบูชา
มะม่วงต่ำลำไยปลูกในสวน วัวไถพรวนนกบินไก่กินหญ้า ก้มเงยก้มลมเพยเอ๋ยชาวนา แสงแดดจ้าบวงบนขอฝนลง
เมื่อสังคมชมชอบพินอบพัฒน์ ทุนวิบัติคุกคามตามประสงค์ ละบวรจรจากดากดอนดง ลืมเผ่าพงศ์สู่ฐานวิมานเทียม
ยกมือป้องมองดูหูตาพร่า ทั่วบ้านนาอัดแอเคยแปรเปี่ยม กลับอ้างว้างร้างไกลไร้ขวัญเรียม เหลือยายเนียมเฝ้าเถียงเพียงเดียวดาย
รพีกาญจน์
กระแสแห่งโลกาภิวัตน์อันซัดซ่าน ยุคแห่งกาลผันเปลี่ยนที่เวียนหาย จะยังเป็นเช่นนั้นจนวันตาย ใครอาจหมายทนทานการเปลี่ยนแปลง
สรรพสิ่งวิ่งวนจนว้าวุ่น เหลือแต่ใจเป็นทุนมิหมุนแกว่ง สงบนิ่งในสายกาลที่ผ่านแรง จรัสแสงแห่งไทเพียงใจพอ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : D, แป้งน้ำ, รการตติ, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, choy, ชลนา ทิชากร, ...เป็ดน้ำ..., ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 มิถุนายน 2013, 01:03:PM |
Shumbala
|
|
« ตอบ #18 เมื่อ: 04 มิถุนายน 2013, 01:03:PM » |
ชุมชน
|
ลูกยายเนียม เจียมตน ขอบ่นต่อ เงินมิพอ ท้อหนัก รักจางหาย มุ่งมาเมือง เฟื่องฟู มิดูดาย หวังผ่อนคลาย ขายแรง เพื่อแบ่งเบา
ใช่มีสุข ทุกข์ยาก ลำบากเหลือ หยดหยาดเหงื่อ เพื่อแม่ ชแรเฒ่า เศษสตางค์ จ้าง,นับ รับบรรเทา กลับบ้านเรา คราวใด พอใช้กิน
ฝันสลาย มิใช่โจร แต่โดนจับ เขาสั่งปรับ ข้อหา มาข้ามถิ่น เงินทุกบาท คาดหวัง มาพังสิ้น ด่าวแดดิ้น "ดิน"มะม่า เข้ามาไทย
"ดิน" ที่แท้สาวพม่าเธอลาบ้าน มากบดานรับจ้างถางนาไร่ จากมะโฉ่เปลี่ยนเป็นศศิไป หรืออีกนัยสาวดินถิ่นบ้านกลอน
น่าสงสารการเป็นอยู่สู้ลำบาก จำต้องจากบ้านตนทนหลบซ่อน กี่ปีแล้วหายหน้าลาแรมรอน นะบังอรกลับบ้านช่อง..หม่องยังคอย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : D, แป้งน้ำ, รการตติ, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, choy, ชลนา ทิชากร, ...เป็ดน้ำ..., ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 มิถุนายน 2013, 06:16:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #19 เมื่อ: 04 มิถุนายน 2013, 06:16:PM » |
ชุมชน
|
ที่แท้สาวพม่าเธอลาบ้าน มากบดานรับจ้างถางนาไร่ จากมะโฉ่เปลี่ยนเป็นศศิไป หรืออีกนัยสาวดินถิ่นบ้านกลอน
น่าสงสารการเป็นอยู่สู้ลำบาก จำต้องจากบ้านตนทนหลบซ่อน กี่ปีแล้วหายหน้าลาแรมรอน นะบังอรกลับบ้านช่อง..หม่องยังคอย
จะเปลี่ยนชื่อ กี่ครั้ง ยังจำได้ ลูกคนใหญ่ โสภา พ่อตาฉ่อย แม่ชื่อเนียม ชวนมอง น้องชื่อมอย ขายกุ้งหอย รุ่งสาง ที่บางปลา
หลบเข้าเมือง มุดคลาน ด่านแม่สาย เดิมเลี้ยงควาย สามตัว อีกงัวห้า พักบางแค แลดู ผู้ชรา ทิ้งผัวยา ลงคลอง ชื่อหม่องกี...แซ่อึ้ง
|
|
|
|
|