ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไผ่เดียวดาย]

ฉันมันคง น่าเบื่อมาก จนอยากเลิก
เธอจึงเบิก หัวใจคืน ฝืนหนักหนา
ความรักฉัน ที่ให้เธอ เสมอมา
มันไร้ค่า ลงทันตา เมื่อลากัน

อยากถามเธอ ผิดอะไร ตรงไหนบ้าง
แต่ต้องวาง ความคิดไว้ ในใจฉัน
คนหมดใจ ยิ่งพูดมาก ยากตอบมัน
ทิ้งตรงนั้น หมดคำถาม ตามใจเธอ

ฉันรู้ดี เป็นอย่างไร นิสัยเธอ
คงไม่เผลอ หันหลังกลับ ลับเสมอ
เธอเด็ดเดี่ยว มันไม่แปลก เหมือนแรกเจอ
คงไม่เซ่อ รั้งให้เพลีย เสียเวลา

ฉันทำได้ เพียงส่งคำ ทำแค่นี้
ให้คนดี และคนใหม่ ที่ใช่กว่า
มีความสุข กว่ารักเก่า อย่าเศร้ามา
กลับมาหา คืนรังไป คงไม่เจอ

ไม่ได้พูด ด้วยอารมณ์ ช้ำตรมหรอก
คำที่บอก มาจากใจ ใช่พลั้งเผลอ
คงไม่อยู่ คิดงอนง้อ เพื่อรอเธอ
หากพบเจอ โดยบังเอิญ ช่วยเมินที

[panthong.kh]

เขาดีกว่า หรือไม่ ฉันไม่รู้
เขามีคู่ เสียแล้ว แห้วไหมนี่
เขาบอกว่า รักมาก ฝากฤดี
เขายอมพลี ร่างกาย ตายแทนเรา

ฉันเลยเชื่อ น้ำคำ ถลำลึก
ฉันสำนึก ที่ไหน ใจมันเหงา
ฉันเบื่อเธอ เหลือเกิน เพลินแต่เมา
ฉันจึงเฝ้า ไขว่คว้า หามาครอง

เขาดีแค่ ตอนแรก แปลกไหมหนอ
เขาดีพอ รับได้ ใคร่สนอง
เขาตบตี ทุกวัน ฉันเป็นรอง
เขาเตะท้อง ฉันสวนหมัด ชัดปลายคาง

ตอนนี้เขา ไม่กล้า ซ่าส์อีกแล้ว
ขืนทำแจ๋ว มีหวัง นั่งขาถ่าง
เกิดหิ่งห้อย ลอยออก บอกตาค้าง
จะว่านาง ไม่เตือน เถื่อนถึงใจ
พันทอง
๓๐/๐๕/๕๖