ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

หัวใจหนอ ท้อเกิน ประเมินค่า
บางครั้งครา ล้าอ่อน จนนอนฝืน
สะอื้นอ้อน ค่อนแจ้ง แฝงหยัดยืน
ทนกล้ำกลืน หลายหน หม่นหมองใจ

จึงฮึดสู้ อยู่ไป อย่างใครเขา
ต่อเติมเอา เข้าขั้น หวั่นที่ไหน
มีล้มลุก คลุกคลาน ผลาญทรวงใน
ดวงฤทัย เหลวแหลก แตกยับเยิน

ต้องนับศูนย์ จูนต่อ พอตั้งท่า
ปวดอุรา ชาเฉา เศร้าห่างเหิน
เกือบสิ้นหวัง เสียหนัก ชักเหนื่อยเกิน
การดำเนิน ชีวิต ที่ผิดเพี้ยน

แต่ไม่หวั่น อันใด ใจเข้มแขง
พลังแกร่ง แรงบวก มิปวกเปลี่ยน
สร้างความหวัง ฝังใส่ ในความเพียร
ดั่งเปลวเทียน เวียนจุด สะดุดลง

ยังต่อเติม ขึ้นไหม่ ได้เสมอ
ขออย่าเก้อ เหมือนเก่า เร้าร้อนหลง
ผิดพลาดพลั้ง อย่าหน่าย หมายยืนยง
สักวันคง ได้ปลื้ม ดื่มด่ำทรวง
พันทอง
๒๔/๐๕/๕๖

[ปู่ริน]

ความฝันพี่ที่สลายเหมือนตายจาก
เมื่อเธอฝากรอยแผลใจไม่ห่วงหวง
ต้องจำพรากจากทรามวัยไปตามดวง
แม่พุ่มพวงคงชื่นใจแฟนใหม่รอ

หนุ่มวิศวะการไฟฟ้าหน้าตาดี
โตโยต้ารุ่นแคมรี่..ฟรีอีกหนอ
หนุ่มอีแต๋นถูกแฟนทิ้งได้ลงคอ
ตั้งใจขอ อีก..สักวันฉันคงรวย

จะตั้งใจทำงานเพื่อสานฝัน
จะมุ่งมั่นซื้อทองไว้ให้คนสวย
จะเก็บไว้แต่งงาน..โชคอำนวย
จะซื้อหวย...ลืมสัญญาเมื่อห้าปี

ขอให้เธอจงโชคดีเมื่อมีใหม่
ขอให้เธอจงจำไว้รักศักดิ์ศรี
ขอให้เธอสลัดรักฉันในวันนี้
ขอให้มี..ความสุขสันต์  นิรันดร.

                       ริน ดอนบูรพา
                           ๒๕ พ.ค. ๕๖

                                                                                

[D]

ถิ่นกำเนิด เกิดมา พนาไร่
หม่นหมองไหม้ ไร้ชื่น ทุกคืนค่อน
ภาวนา สวดมนต์ ดลก่อนนอน
กราบวิงวอน พรส่ง คงอนันต์

เกิดมานาน ไปหน่อย ชะรอยแก่
สมดวงแด เมื่อไหร่ นานไหมนั่น
แต่ยังตั้ง มานตรึง ถึงครานั้น
มีสักวัน ฉันคงรวย สวยให้ดู

"ดิน"

[panthong.kh]

ความฝันพี่ที่สลายเหมือนตายจาก
เมื่อเธอฝากรอยแผลใจไม่ห่วงหวง
ต้องจำพรากจากทรามวัยไปตามดวง
แม่พุ่มพวงคงชื่นใจแฟนใหม่รอ

หนุ่มวิศวะการไฟฟ้าหน้าตาดี
โตโยต้ารุ่นแคมรี่..ฟรีอีกหนอ
หนุ่มอีแต๋นถูกแฟนทิ้งได้ลงคอ
ตั้งใจขอ อีก..สักวันฉันคงรวย

จะตั้งใจทำงานเพื่อสานฝัน
จะมุ่งมั่นซื้อทองไว้ให้คนสวย
จะเก็บไว้แต่งงาน..โชคอำนวย
จะซื้อหวย...ลืมสัญญาเมื่อห้าปี

ขอให้เธอจงโชคดีเมื่อมีใหม่
ขอให้เธอจงจำไว้รักศักดิ์ศรี
ขอให้เธอสลัดรักฉันในวันนี้
ขอให้มี..ความสุขสันต์  นิรันดร.

                       ริน ดอนบูรพา
                           ๒๕ พ.ค. ๕๖

                                                                         

      

ปู่ทำงาน ทุกวัน ฉันอยากเที่ยว
ไม่มีใคร แลเหลียว พาเเที่ยวก่อน
อยากขี่เก๋ง ดูบ้าง ในบางตอน
จึงแอบงอน หนีหาย บ่ายหน้าเมิน

ยุ่งสวนยาง ท่าเรือ เบื่อที่สุด
รักชำรุด สุดโหด โปรดอย่าเขิน
จำใจลา จากไป ในทางเดิน
หากเพลิดเพลิน สมอุรา กลับมาพลัน

ปู่ทำงาน ไปเถอะ อย่าเลอะหลง
แล้วจะส่ง ที่อยู่ ให้รู้นั่น
ไม่ต้องห่วง นะปู่ เพราะหนูพัน
ทั้งกำปั้น ทั้งหมัด จัดพอตัว
พันทอง

[panthong.kh]

ถิ่นกำเนิด เกิดมา พนาไร่
หม่นหมองไหม้ ไร้ชื่น ทุกคืนค่อน
ภาวนา สวดมนต์ ดลก่อนนอน
กราบวิงวอน พรส่ง คงอนันต์

เกิดมานาน ไปหน่อย ชะรอยแก่
สมดวงแด เมื่อไหร่ นานไหมนั่น
แต่ยังตั้ง มานตรึง ถึงครานั้น
มีสักวัน ฉันคงรวย สวยให้ดู

"ดิน"

ถึงไม่รวย สวยได้ ไม่ต้องง้อ
วุฒิศักดิ์ หรอกหนอ รออดสู
สวยตามแบบ นาไร่ ไงโฉมตรู
อาบน้ำหนอง คลองคู ยังดูดี

ธรรมชาติ วาดมา หน้างามยิ่ง
สวยกว่าหญิง ชาวกรุง จรุงศรี
ไม่แต่งเติม เสริมดั้ง ตังค์ไม่มี
พูดมานี้ แค่ปลอบใจ ใช่เรื่องจริง
พันทอง

[D]

โดนเธอหลอก ประจำ อำก็บ่อย
เดี๋ยวปัดต่อย สอยดั้ง หงายหลังกลิ้ง
มิเคยช่วย ด้วยนั่น ดั๊นติติง
"พี่รพีฯ"ทิ้ง โทษเธอแหละ ช่างแนะมา

บอกว่าเสริม นั่นนี่ ดีแล้วสวย
ดูสิย้วย โตงเตง มิเป็นท่า
พาไปตัด ดัดดึง ขึงหนังหน้า
ดูสิตา เหล่ไปข้าง ทำอย่างไร..?

"ดิน"

[panthong.kh]

เธอหลอกง่าย ขนาดนั้น ฉันไม่เชื่อ
ตายเป็นเบือ ชายหลง งวยงงไหม
บอกว่าดิน สวยเริ้ด เชิดกว่าใคร
ทุกคนไป ตามติด ใกล้ชิดเธอ

ฉันแค่บอก วุฒิศักดิ์ นั้นมักสวย
ถึงคราวซวย แล้วเอ๋ย เลยเพ้อเจ้อ
คงไม่ใช่ วุฒิศักดิ์ แล้วนะเออ
วุฒิเซ่อ หรือเปล่า เล่าคนดี
พันทอง