ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

ค่ำคืนนี้ มีดาว พราวแสงอุ่น
ลมละมุน พัดโบย โชยกลางหาว
มองหมู่เมฆ เสกแต่ง แข่งแสงดาว
นภาพราว ขาวเด่น คืนเพ็ญงาม

ท้องฟ้าโอบ ไออุ่น เจือจุนรัก
ดาราทัก พักใจ ให้ไหวหวาม
พระจันทร์เลือน เคลื่อนครา ลอยมาตาม
คิดถึงยาม สองเรา เคล้าคลอกัน

นอนอิงแอบ แนบเนื้อ เจือความหวาน
ตรึงดวงมาน วานบอก อย่าหลอกฉัน
น้ำค้างพรม สมรัก ปักใจพลัน
เกษมสันต์ ฝันแต่ แดสมปอง

ประคองกอด ยอดรัก ปักใจแสน
นอนหนุนแขน แทนหมอน ค่อนตีสอง
ลมหายใจ แผ่วผิว หลิ่วตามอง
บนหอห้อง ร้องรำ ฉ่ำชื่นจินต์

เสียงดุเหว่า แว่วดัง กังวานส่ง
ให้พะวง ตรงจิต คิดถวิล
มาแรมร้าง ห่างหาย หน่ายชีวิน
รักโบยบิน บิ่นบาด แทบขาดใจ

จึงคร่ำครวญ หวนหา อุราร้าว
คิดถึงคราว ครั้งก่อน นอนแนบไหว
ปล่อยให้ฉัน เดียวดาย หน่ายฤทัย
คืนแห่งดาว พราวไสว ใจอาดูร
๒๔/๐๕/๕๖

[ปู่ริน]

คืนนี้มีดวงดาวสกาวแสง
ดูริบหรี่เหมือนอ่อนแรงสุดสิ้นสูญ
คืนจันทร์เพ็ญโดดเด่นกว่าดาวอาดูร
มิเกื้อกูลแก่กันแสงจันทรา

เมื่อเดือนเด่นดาวจึงดับลับแสงสี
ดุจดั่งพี่ที่น้องเห็นเป็ญปัญหา
ดวงพี่ดับเหมือนดั่งดาวร้าวอุรา
เพราะถูกเดือนที่เด่นกว่าคว้ารักไป

วันนั้นน้องบอกรักพี่เป็นที่สุด
พี่รักนุชน้องนางมิห่างไหน
วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนแลงไกล
ทำหัวใจพี่โดเดี่ยวแสนเดียวดาย

คืนแห่งดาวที่หนาวเหน็บเจ็บใจแท้
เธอผันแปรพบเศรษฐีจึงหนีหาย
เธอจากไปใจท้อแท้แหมวุ่นวาย
เหมือนพี่ตาย  ดุจดาวดับ...คืนจันทร์เพ็ญ

                        ริน ดอนบูรพา
                            ๒๔ พ.ค. ๕๖

[panthong.kh]

คืนเดือนเพ็ญ เด่นดวง ทุกห้วงหาว
ส่องสกาว วาววับ ไม่ลับเร้น
แจ่มจำรัส จริงเจ้า เย้ายวนเย็น
สำคัญเป็น เช่นนั้น มิผันแปร

แสงล้อมรอบ ขอบคุ้ง ใช่ปรุงแต่ง
ประกายแห่ง ดาวน้อย พลอยย่ำแย่
มองริบหรี่ เหลือเกิน เขินดวงแด
เห็นเด่นแต่ แสงจันทร์ นั้นทั่วฟ้า

เปรียบหัวใจ ริบแสง แรงอ่อนโหย
ดั่งถูกโบย ด้วยแส้ แย่แล้วหนา
หม่นไหม้หมอง โถมช้ำ กระหน่ำมา
ในอุรา พล่าปวด ขมวดปม

จะกลืนกล้ำ ระกำหนัก รักติดลบ
ไม่อยากพบ อยากเจอ ละเมอขม
แส้สวาท ฟาดฟัด อัดให้จม
นอนระบม คมแส้ แต่นี้ไป
พันทอง
๑๔/๐๕/๕๖