| 22 พฤษภาคม 2013, 08:05:PM |
|
กังวาน
|
 |
« เมื่อ: 22 พฤษภาคม 2013, 08:05:PM » |
 ชุมชน
|
คำโบราณขานขับสดับเถิด
สี่สิ่งเกิดห้ามมิได้ไร้เหตุผล
การโคจรของดวงดาวสกาวบน
การหมุนวนฤดูกาลเวียนผ่านไป
การกำเนิดเกิดรักประจักษ์แน่
อีกความแก่สุดห้ามปรามมิไหว
เมื่อมันเกิดก็ต้องเกิดเปิดหัวใจ
ยอมรับไว้กับจิตชีวิตเรา
คำแนะนำที่มีนี้เล็กน้อย
จงอย่าปล่อย"สุขภาพ"อาบความเฉา
"ธรรมะ"ธรรมชาติสะอาดเอา
เติมสิ่งเร้า"ศิลปะ"อย่าละเลย
"หนังสือ"คือชีวิตต้องคิดอ่าน
สุขสำราญ"ภาพยนตร์"อย่าทนเฉย
เก็บรักษา"ความเป็นเด็ก"เล็กอย่างเคย
สนุกเอ่ยกับทุกสิ่งอย่าทิ้งลง
"ท่องเที่ยว"ไปทั่วทิศจิตสุขสันต์
สิ่งสำคัญ"หาคำตอบ"ไว้อย่าสัยสง
"เผชิญหน้าความกลัว"มิมัวพะวง
และคุณจง"สติมาก่อนอารมณ์"
ข้อสุดท้ายปลายแห่ง"แบ่งปัน"เพื่อน
อย่าลืมเลือนคนด้อยปล่อยขื่นขม
ถึงอายุลุไปไม่ระทม
ยิ้มชื่นชมกับชีวิตลองคิดดู
---กังวาน--- ผมอ่านพบบทความดีดีของคุณ อาทิตย์ ดรุนัยธร ในวารสารโยคะเจอร์นัล เลยแต่งเป็นกลอนมาฝากเพื่อนๆครับ |
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, yaguza, รัตนาวดี, สะเลเต, ไพร พนาวัลย์, ชลนา ทิชากร, khuadkao, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, ดาว อาชาไนย, D, Shumbala, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
| 22 พฤษภาคม 2013, 08:34:PM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 22 พฤษภาคม 2013, 08:34:PM » |
ชุมชน
|
 
เชื่อโบราณ บานบุรี นะพี่น้อง
จักหม่นหมอง ตรองตรึก นึกอดสู
อยู่บนโลก โศกซ้อน ผ่อนผันดู
หย่าหดหู่ รู้เถิด จงเปิดใจ
เชื่อโบราณ ขานกล่าว คราวนี้แย่
เกินจะแก้ เยียวยา พาหวั่นไหว
ยุคสองพัน สิบสาม งามวิไล
เทคโนฯไกล สามจี ที่วุ่นวาย
เชื่อตัวเอง ทุกอย่าง ต้องวางกฏ
อย่าโป้ปด พูดจริง สิ่งมุ่งหมาย
ทำแต่ดี เลวนั้น ไม่หันกาย
แก้เมื่อสาย คงยาก ลำบากนาน
พันทอง
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, ไพร พนาวัลย์, ชลนา ทิชากร, khuadkao, กังวาน, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, ดาว อาชาไนย, สะเลเต, D, Shumbala, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 23 พฤษภาคม 2013, 06:05:AM |
|
|
|
| 23 พฤษภาคม 2013, 07:20:AM |
|
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 23 พฤษภาคม 2013, 07:20:AM » |
ชุมชน
|
ทุกชีวิตเกิดมาบนหล้าโลก
ทุกข์กับโศกตามประชิดดั่งติดบ่วง
เกิดแล้วแก่เจ็บตายหมายตามทวง
เมื่อกาลล่วงสู่จุดมิหยุดรอ
ยามชีพยังทำดีให้ที่สุด
เป็นมนุษย์สูงต่ำเพราะกรรมก่อ
สร้างความดีเข้าไว้ให้เพียงพอ
อย่าร้องขอบุญกรรมต้องทำเอง
mulan
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ดาว อาชาไนย, สะเลเต, D, Shumbala, รัตนาวดี, yaguza, panthong.kh, รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร, กังวาน, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 23 พฤษภาคม 2013, 09:22:PM |
|
|
|
| 23 พฤษภาคม 2013, 09:48:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 23 พฤษภาคม 2013, 09:48:PM » |
ชุมชน
|
วิเศษยิ่ง กว่าใด ไหนทั้งปวง...
นับกี่ฝนทนหนาวร่างผ่าวร้อน
ทุกข์กี่ตอนรอนช้ำน้ำตาร่วง
สุขกี่มื้อฮือฮาพาฉ่ำดวง
เลยกี่ช่วงพ้นผ่านกาลเวลา
ตัวเลขชงบ่งชี้ทางลี้ลับ
วิกฤตจับร้อยพันกี่ปัญหา
เสร็จกี่ครั้งหวังชื่นราบรื่นพา
สู่อาณาปภัสร์ปัจฉิมวัย
ประสบการณ์นานเนาหนักเบาสู้
มีศาตร์ปูคู่ศิลป์จินต์แจ้งไข
ยึดธัมมะสติข่มบ่มกลางใจ
ยืดหยุ่นให้ทุกอย่างวางสมดุล
เพียรสดับรับฟังปราชญ์หยั่งรู้
คิดตามผู้ปาฐกดิลกสุนทร์
คลายฉงนสนทนาใฝ่การุญ
จารจดคุณไว้ดีมิมีลืม
สร้างสุขะอนามัยให้ถูกต้อง
อารมณ์ผ่องท้องอิ่มยิ้มกินดื่ม
ของมากแบ่งแจงไปใช่หยิบยืม
คนรับปลื้มประเสริฐเกิดไมตรี
เมื่อภายนอกในงดงามสดใส
อายุขัยเปลี่ยนแปรแค่เลขที่
ฝนหนาวร้อนพรพิพัฒสวัสดี
กว่าร้อยปีดับจิตถึงนิพพาน
รพีกาญจน์
|
|
|
|
|
| 24 พฤษภาคม 2013, 07:42:AM |
|
กังวาน
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 24 พฤษภาคม 2013, 07:42:AM » |
ชุมชน
|
ขอบพระคุณการุญจิตความคิดเพื่อน
คือย้ำเตือนทำดีที่กล่าวขาน
สุขทั้งเขาเราด้วยช่วยชื่นบาน
อีกมินานถ้าต้องจากมิยากใจ
เมื่ออายุลุล่วงมิห่วงหลัง
มีพลังเหมือนเดิมเติมสดใส
เมื่อเอื้อเฝื้อเผื่อแผ่แก่ผู้ใด
สุขฤทัยมิหวังมอบมาตอบแทน
"ไม่ประมาท"พุทธองค์ท่านทรงตรัส
คือดำรัสชี้นำทำตามแผน
ทำความดีมีน้ำใจไม่คลอนแคลน
ทุกดินแดนคงสงบเลิกรบรา
และอายุคงมิแย่แค่ตัวเลข
เช่นก้อนเมฆลอยเลื่อนเกลื่อนเวหา
ความดีเปรียบเทียบหยดน้ำช่วยนำพา
เป็นฝนมาสุขสดชื่นทุกคืนวัน
---กังวาน--- |
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
|
