ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

ชีวิตจน หม่นทุกข์ เข้ารุกเร้า
ต้องหาเช้า กินค่ำ ระกำหนัก
ด้วยสายใจ ใยผูก เพื่อลูกรัก
แม่นี้ปัก หลักสู้ รู้ต้องทน

กับรถเข็น คันเก่า เช้ายันค่ำ
ใส่ประจำ ของดอง ท่องถนน
มะม่วง,ฝรั่ง มะปราง วางปะปน
องุ่นล้น บนมะขาม ตามมะดัน

สับปะรด แตงโม โชว์อร่าม
ตัดแต่งตาม ถามมา แม่ค้าหั่น
ถุงยี่สิบ หยิบลง ส่งให้พลัน
งกเงิ่นงัน หันรี เหงื่อปรี่กาย

น่าสงสาร ลูกน้อย คอยบ่นหิว
นั่งหน้านิ่ว คิ้วย่น ทนจนบ่าย
แดดร้อนเปรี้ยง เสี่ยงแท้ แม่ตาลาย
แต่มิหน่าย ผายโลม โฉมลูกยา

ว่าโอ้โอ๋ ลูกเอ๋ย เดินเลยคล้อย
เหลืออีกหน่อย ก็หมด อดทนหนา
ชายเสื้อแม่ แผ่รับ ซับน้ำตา
เห็นใจมา ช่วยเหมาสิ้น "ดิน"กลับเรือน

"ดิน"เพิ่งเห็นค่ะ พิมพ์คำว่ารถเข็นผิด

"ดิน"

[--ณัชชา--]

เร่เข้ามาอุดหนุนหาทุนช่วย
ถึงไม่รวยแต่ใจหาใครเหมือน
เลี้ยงลูกน้อยดูแลไม่แชเชือน
จนบ่ายเคลื่อนยังขายหวังได้ตังค์

ขออุดหนุนมะม่วงสักพวงใหญ่
แตงโมสักสองใบผ่าใส่ถัง
สับปะรดสองลูกถูกเสียจัง
ไว้วันหลังมาใหม่..ค่อยจ่ายเงิน

mulan

 

[กังวาน]

ถ้าอยากกินให้บอกอย่าหลอกเขา
พอดีเราจะซื้อหาอย่าขัดเขิน
อย่างละชิ้นกินเอาหนาอย่าให้เกิน
แล้วขอเชิญช่วยงานบ้านกังวานที

     ---กังวาน---

[ดาว อาชาไนย]

อยากเหมาหมดอดใจเพราะไม่กล้า
เกรงพ่อค้าเตะเอาเข้าลิ้นปี่
ได้แต่แลแม่ค้าหน้าตาดี
คนแซ่หลีจำเมินเดินเลยไป

ดาว แซ่ลิ้ม

[D]

เร่เข้ามาอุดหนุนหาทุนช่วย
ถึงไม่รวยแต่ใจหาใครเหมือน
เลี้ยงลูกน้อยดูแลไม่แชเชือน
จนบ่ายเคลื่อนยังขายหวังได้ตังค์

ขออุดหนุนมะม่วงสักพวงใหญ่
แตงโมสักสองใบผ่าใส่ถัง
สับปะรดสองลูกถูกเสียจัง
ไว้วันหลังมาใหม่..ค่อยจ่ายเงิน

mulan

 

เจอลูกค้า คนกรุง นุ่งโปรงย้วย
สาวสดสวย ช่วยซื้อ ตื้อกล่าวเกริ่น
ขอลด,ชิม อิ่มแจม แถมมีเกิน
พูดมิเขิน เดินแถ แหม!น่าชัง

ใจเขาดำ ทำได้ ของขายค้า
มิเมตตา พาจ๋อง มองตามหลัง
ทรุดกายผละ ละเหี่ย เพลียใจจัง
ฉันเก็บตังค์ กับใคร ยัย!?คุณนาย

"ดิน"

 

[yaguza]

อยากเหมาหมดอดใจเพราะไม่กล้า
เกรงพ่อค้าเตะเอาเข้าลิ้นปี่
ได้แต่แลแม่ค้าหน้าตาดี
คนแซ่หลีจำเมินเดินเลยไป

ดาว แซ่ลิ้ม

คนแซ่หลี ขี้เหนียว ไม่เหลียวหลัง
เสียดายตังค์ จริงหนา ท่าไม่ไหว
เป็นแบบนี้ ประจำ ทำได้ไง
ขืนมาใช้ บ่อยบ่อย เดี๋ยวต่อยตา



...มูทู่...

[สะเลเต]

แม่ค้าจ๋า!!จอดด้วยช่วยอุดหนุน
ซื้อองุ่นมะปรางอย่างละสี่(ถุง)
มะขามสิบ(ถุง)สับปะรดสดหวานดี
เก็บตังค์ที่.."พี่รพี"..นะแม่ค้า

จับแตงโมมองมะดันฉันรีบสั่ง
ซื้อฝรั่งด้วยหนอขออีกห้า(ถุง)
เริ่มเกรงใจ(พี่)รพีนี้ขึ้นมา
สี่ร้อยกว่า-->ยืมก่อนเดี๋ยวผ่อนใช้...

---สะเลเต  แซ่ยืม---

[ไพร พนาวัลย์]

อยากอุดหนุนแม่ค้าสิบห้าถุง
แต่ว่าลุงต้องแห้วแล้วแก้มใส
สะเลเตเหมาหมดเลยอดไป
ไว้วันใหม่อุดหนุนแม่คุณเน้อ

“ไพร พนาวัลย์”

 

[D]

ถ้าอยากกินให้บอกอย่าหลอกเขา
พอดีเราจะซื้อหาอย่าขัดเขิน
อย่างละชิ้นกินเอาหนาอย่าให้เกิน
แล้วขอเชิญช่วยงานบ้านกังวานที

     ---กังวาน---

 

ยังมีชาย ใจบุญ เนื้อกรุ่นหอม
เข้าเกลี้ยกล่อม พร้อมจ่าย ไม่ตระหนี่
เงินเนี่ยมาก สำหรับหนู คิดดูซี
ไยเดินหนี ตั้งสี่ร้อย หนอย! คิดโกง.?

"ดิน"

 

[รพีกาญจน์]

แม่ค้าจ๋า!!จอดด้วยช่วยอุดหนุน
ซื้อองุ่นมะปรางอย่างละสี่(ถุง)
มะขามสิบ(ถุง)สับปะรดสดหวานดี
เก็บตังค์ที่.."พี่รพี"..นะแม่ค้า

จับแตงโมมองมะดันฉันรีบสั่ง
ซื้อฝรั่งด้วยหนอขออีกห้า(ถุง)
เริ่มเกรงใจ(พี่)รพีนี้ขึ้นมา
สี่ร้อยกว่า-->ยืมก่อนเดี๋ยวผ่อนใช้...

---สะเลเต  แซ่ยืม---

โอ เสียใจ ทำไงดี แกงที่รัก
อยากจะควัก ม่วงแดง แบ๊งค์ส่งให้
ออกจากบ้าน วันนี้ พี่ลืมไป
กางเกงใหม่ เสื้อเก่า เป๋าไม่มี

รอสักครู่ อยู่นี่ นะน้องนะ
โกยอ้าวจะ เข้าร้าน วานเฮียตี๋
ยืมสตางค์ สี่ซ้า ห้าร้อยที
ยื่นถุงดอง ก่อนซี พี่รีบกิน

 

มู่กี แซ่ลี้(หาย)

[ชลนา ทิชากร]

ชีวิตจน หม่นทุกข์ เข้ารุกเร้า
ต้องหาเช้า กินค่ำ ระกำหนัก
ด้วยสายใจ ใยผูก เพื่อลูกรัก
แม่นี้ปัก หลักสู้ รู้ต้องทน

กับรถเข็ญ คันเก่า เช้ายันค่ำ
ใส่ประจำ ของดอง ท่องถนน
มะม่วง,ฝรั่ง มะปราง วางปะปน
องุ่นล้น บนมะขาม ตามมะดัน

สับปะรด แตงโม โชว์อร่าม
ตัดแต่งตาม ถามมา แม่ค้าหั่น
ถุงยี่สิบ หยิบลง ส่งให้พลัน
งกเงิ่นงัน หันรี เหงื่อปรี่กาย

น่าสงสาร ลูกน้อย คอยบ่นหิว
นั่งหน้านิ่ว คิ้วย่น ทนจนบ่าย
แดดร้อนเปรี้ยง เสี่ยงแท้ แม่ตาลาย
แต่มิหน่าย ผายโลม โฉมลูกยา

ว่าโอ้โอ๋ ลูกเอ๋ย เดินเลยคล้อย
เหลืออีกหน่อย ก็หมด อดทนหนา
ชายเสื้อแม่ แผ่รับ ซับน้ำตา
เห็นใจมา ช่วยเหมาสิ้น "ดิน"กลับเรือน

"ดิน"

ชีวิตจน ดลใจ ให้สงสาร
จุนเจือจาน ทานของดอง นะพ้องเพื่อน
อุดหนุนด้วย ช่วยซื้อหา อย่าแชเชือน
จะกลับเรือน เพื่อนพ้อง พี่น้องคอย

กับรถเข็ญ เห็นใจ ให้สงสาร
ฉันอยากทาน มะดัน มันอร่อย
เห็นมะขาม มากหมาย น้ำลายย้อย
มันแกวหน่อย ฝรั่งนั่น ฉันอยากลอง

สับปะรด หมดแล้ว แห้วยังอยู่
ลองชิมดู อร่อยดี นะพี่น้อง
ช่วยกันหน่อย ร้อยครึ่งร้อย คอยจับจอง
แม่ค้ามอง ยิ้มหวาน น่าทานจัง

น่าสงสาร ผ่านมาเห็น เป็นต้องช่วย
แม่ค้าสวย  รวยน้ำใจ ไม่ผิดหวัง
มีเท่าไร จ่ายให้หมด ไปกดตังค์
เหมาเลหลัง หวังช่วย ด้วยไมตรี

ว่าโอ้โอ๋ โถเธอจ้า น่าสงสาร
จะกลับบ้าน ตอนไหน ให้บอกพี่
จะไปส่ง น้องถึงบ้าน นานนานที
ที่บ้านมี ใครไหม อยากไปจัง

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/Ma2W-a-qjfw&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Ma2W-a-qjfw&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[khuadkao]

ขวดเห็นใจชีวิตที่ต้องสู้
ลำบากอยู่ร่ำไปไม่รู้สิ้น
ชีวิตข้นแค้นหนักนักคุณดิน
น้ำเหงื่อรินโซมร่างเหนื่อยบ้างไหม

ขอช่วยเหมาอุดหนุนคุณดินนะ
แต่เงินน่ะขวดนี้ไม่มีให้
ขวดขอเชื่อไว้ก่อนผ่อนด้วยใจ
กับแกล้มหาไม่ได้ในตอนนี้

เหล้าหมดขวดซื้อใหม่ไม่มีเงิน
คุณดินเขินน่ารักยิ่งนักนี่
ขวดยืมเงินซื้อเหล้าว่าเข้าที
แหมขวดมีชดใช้ใจทดแทน

มู่ขวด แซ่เก่า

[ปู่ริน]

แหม ! หลานขวดดวดเหล้าเช้ายันค่ำ
งานไม่ทำร่ำสุราน่าเบื่อแสน
แล้วรีดไถน้องดินแถมกินแดน
ตอนเช้าแบนเย็นแบนสบายอุรา

หากสนใจสูตรนี้ไม่มีเหมือน
ต้มเหล้าเถื่อนดีไหมไร้ปัญหา
ใช้ถังใหญ่ตั้งในสวนยางพารา
วันละห้าหกขวดดวดกันมัน

อย่าไปยุ่งกับแม่ค้าของดองหมัก
สาวคนนี้ปู่รักใคร่ไม่เหหัน
หากตกลงตัดสินใจนะแจ่มจันทร์
จะรับขวัญที่รักเลิกหมักดอง

ให้ดูแลยางพารา...ห้าร้อยไร่
อู่เรือใหญ่...ให้เนื้อเย็นเป็นเจ้าของ
แถมสวนปาล์ม...สามร้อยไร่ในระนอง
มอบให้น้องนั่งนับตังส์สั่งคนงาน

ร้านขนาดใหญ่ในท่าแซะแวะชิมกล้วย-
เล็บมือนาง..สวยสวยกล้วยตากหวาน
หากแม่ค้าของดองน้องนงคราญ
มาเปิดร้าน...บ้านปรองดอง..กันสองคน..

                            ริน ดอนบูรพา
                                ๒๓ พ.ค. ๕๖

[D]

อยากเหมาหมดอดใจเพราะไม่กล้า
เกรงพ่อค้าเตะเอาเข้าลิ้นปี่
ได้แต่แลแม่ค้าหน้าตาดี
คนแซ่หลีจำเมินเดินเลยไป

ดาว แซ่ลิ้ม

มาทางนี้ พี่จ๋า แม่ค้าโสด
ผัวโดนมด กัดซี้ เมื่อปีใหม่
โปรดช่วยซื้อ ช่วยหา อย่าลาไกล
ลูกร่ำไห้ หิวข้าวจัง ตังค์มิมี

 

"ดิน"

[Shumbala]

ชีวิตจน หม่นทุกข์ เข้ารุกเร้า
ต้องหาเช้า กินค่ำ ระกำหนัก
ด้วยสายใจ ใยผูก เพื่อลูกรัก
แม่นี้ปัก หลักสู้ รู้ต้องทน

กับรถเข็ญ คันเก่า เช้ายันค่ำ
ใส่ประจำ ของดอง ท่องถนน
มะม่วง,ฝรั่ง มะปราง วางปะปน
องุ่นล้น บนมะขาม ตามมะดัน

สับปะรด แตงโม โชว์อร่าม
ตัดแต่งตาม ถามมา แม่ค้าหั่น
ถุงยี่สิบ หยิบลง ส่งให้พลัน
งกเงิ่นงัน หันรี เหงื่อปรี่กาย

น่าสงสาร ลูกน้อย คอยบ่นหิว
นั่งหน้านิ่ว คิ้วย่น ทนจนบ่าย
แดดร้อนเปรี้ยง เสี่ยงแท้ แม่ตาลาย
แต่มิหน่าย ผายโลม โฉมลูกยา

ว่าโอ้โอ๋ ลูกเอ๋ย เดินเลยคล้อย
เหลืออีกหน่อย ก็หมด อดทนหนา
ชายเสื้อแม่ แผ่รับ ซับน้ำตา
เห็นใจมา ช่วยเหมาสิ้น "ดิน"กลับเรือน

"ดิน"

ตื่นขึ้นมาแต่เช้าเตรียมข้าวของ
เข็นรถท่องถนนที่กล่นเกลื่อน
แดดเผาดำจำทนจนสิ้นเดือน
เขามาเตือนค่าห้องต้องเช่านอน

สงสารลูกตัวน้อยคอยอาหาร
จนบ่ายผ่านขายได้ไม่ถึงค่อน
รอลูกค้าอุดหนุนได้ทุนรอน
ค่อยพักผ่อนกินข้าวปลาอาหารกัน

แสนโชคดีมีสาวหนึ่งซึ่งสวยสด
เธอเหมาหมดเลิกอดแล้วลูกแก้วฉัน
อยากให้เธอผ่านตรงนี้ทุกวี่วัน
คงสุขสันต์ผลไม้ขายให้เธอ

 

[D]

คนแซ่หลี ขี้เหนียว ไม่เหลียวหลัง
เสียดายตังค์ จริงหนา ท่าไม่ไหว
เป็นแบบนี้ ประจำ ทำได้ไง
ขืนมาใช้ บ่อยบ่อย เดี๋ยวต่อยตา

...มูทู่...

คุณ"มู่ทู่" อยู่ซ้าย ขายก๊วยเตี๋ยว
ลื้อคอยเหลียว คอยไล่ ให้กังขา
มันต้องได้ อย่างนี้ สิพี่ยา
อีกมิช้า ลูกค้าบาน รวมร้านเดียว

"ดิน"

 

[ดาว อาชาไนย]

จอดเก้เก้กังกังข้างถนน
เลยไม่พ้นตำรวจตรวจเสมอ
ปรับเอาค่าจอดได้ไปพะเรอ
ยังต้องเจอเทศกิจเอาผิดเรา

ได้สาวสวยเงินหนามาเหมาหมด
เธอสวยสดยืนขายไม่อายเขา
หนุ่มรุมล้อมตอมซื้อยื้อแย่งเอา
เดี๋ยวเดียวเท่านั้นเกลี้ยงเพียงไม่นาน

ดาวม้า

[D]

แม่ค้าจ๋า!!จอดด้วยช่วยอุดหนุน
ซื้อองุ่นมะปรางอย่างละสี่(ถุง)
มะขามสิบ(ถุง)สับปะรดสดหวานดี
เก็บตังค์ที่.."พี่รพี"..นะแม่ค้า

จับแตงโมมองมะดันฉันรีบสั่ง
ซื้อฝรั่งด้วยหนอขออีกห้า(ถุง)
เริ่มเกรงใจ(พี่)รพีนี้ขึ้นมา
สี่ร้อยกว่า-->ยืมก่อนเดี๋ยวผ่อนใช้...

---สะเลเต  แซ่ยืม---

ดีเหลือแสน แฟนคุ้น อุดหนุนพร่อง
เยือนยิ้มย่อง คล่องนัก รีบตักใส่
สี่ร้อย.บอก ออกดัง คนหลังให้
สะกิดใจ สัยสง คงต้องรอ

เป็นแม่ค้า ต้องอดกลั้น มิหวั่นหวาด
แม้ขยาด ลูกค้า ที่มาต่อ
เธอสั่งของ มายมาก มิอยากพอ
ยืนจนท้อ ข้อชักล้า ไยช้าจัง
 

"ดิน"

[D]

อยากอุดหนุนแม่ค้าสิบห้าถุง
แต่ว่าลุงต้องแห้วแล้วแก้มใส
สะเลเตเหมาหมดเลยอดไป
ไว้วันใหม่อุดหนุนแม่คุณเน้อ

“ไพร พนาวัลย์”

 

 

หากอยากทาน วานป๋า อย่าหันหุน
น้องมีตุน ในรถ สดเสมอ
มีอ้อยควั่น หั่นเฉาะ เฉพาะเธอ
มาเสนอ หวานเหลือ มิเชื่อลอง

"ดิน"

 

[ดาว อาชาไนย]

อยากเหมาหมดอดใจเพราะไม่กล้า
เกรงพ่อค้าเตะเอาเข้าลิ้นปี่
ได้แต่แลแม่ค้าหน้าตาดี
คนแซ่หลีจำเมินเดินเลยไป

ดาว แซ่ลิ้ม

คนแซ่หลี ขี้เหนียว ไม่เหลียวหลัง
เสียดายตังค์ จริงหนา ท่าไม่ไหว
เป็นแบบนี้ ประจำ ทำได้ไง
ขืนมาใช้ บ่อยบ่อย เดี๋ยวต่อยตา



...มูทู่...

ยายคงรีบวิ่งรี่ปรี่มาช่วย
กลัวตาม้วยชีวังสิ้นสังขาร์
ชิมหมัดยายสักหน่อยอร่อยนา
เขาเรียกว่าหมัดดองของยายเจียม

ดาว  แซ่ลิ�