ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รพีกาญจน์]

ผมหงอกขาวเริ่มงอกออกมาใหม่
จ้างเด็กให้ถอนไปไม่ปรารถนา
ลมโชยอ่อนนอนหลับจับเวลา
เพลินอุราถึงฝันวิมานแมน

เมื่อถึงวัยชรามาเต็มหัว
หูตามัวน่าเบื่อทุกข์เหลือแสน
คำพังเพยห้วงลึกนึกมาแทน
ฟังยังแค้น เด็กจะถอนหงอกเอา

ก็เมื่อก่อนยังจ้างมิว่างเว้น
ผมขาวเด่นถอนไปให้งานเขา
เมื่อชราขาวโพลนบนหัวเรา
พังเพยเก่ากล่าวไว้หมายว่าไง.

นพ
19พ.ค.56

ตะก่อนผมดำดกอกเจ็บจุก
มิสนุกเบิกบานเหมือนล้านใส
มีหงอกแซมแย้มยาวขาวยองใย
สิ่งสดใสสวยสะเริ่มทะยอย

เชื่อมต่อเติมเพิ่มพูนสมบูรณ์จิต
ปรุงชีวิตซึมเศร้าวัยเหงาหงอย
ถูกเคี่ยวเข็นเป็นแถนแขวนหอคอย
หรือปละปล่อยไร้แลแก่ชรา

ยิ่งซีดเซียวเหี่ยวหอบชอบตึงเต่ง
เสียงเช่นเพลงหวานเจือเบื่อแตกพร่า
สรรพนามงามนักทักคุณอา
อาจเรียกป๋าคราพ่อก็โอเค

หงอกมากมีกี่หย่อมยอมเธอถอน
หากบังอรชิดใกล้ไม่หันเห
หยุดตีปลาหน้าไซให้รวนเร
เดี๋ยวจบเห่ตีเข่าตรงเป้านพ

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ตั้งแต่เกิดมีผมทับถมหัว
หากว่าขึ้นตามตัวทั่วหลังไหล่
เขาเรียกขนตามนั้นว่ากันไป
ขึ้นตรงไหนเรียกถามตามจำนง

ผมบนหัวแรกแรกไม่แตกต่าง
น้ำตาลบ้าง ดำบ้างดังประสงค์
พอแก่หน่อยหงอกขาว เราก็งง
เลยต้องปลงอนิจังฯ สังขารา

mulan

 

คนเปรียบเป็น เช่นบ้าน รากฐานมั่น
งามสีสันต์ ในแน่น นอกแผ่นฝา
มีประตู รูข้าง หน้าต่างตา
มุงหลังคา กันบน ฝนแดดลม

หากหลังคา ถ้าดี เป็นศรีบ้าน
คนสคราญ ท่าดี ดูที่ผม
สีดำขลับ รับหน้า พาภิรมย์
อาจระทม ขาวหงอก สีออกเทา

แต่โบราณ นานมา ว่าของสูง
เปรียบยางยูง ยอยก ใบปกเกล้า
สรรพนาม ถามไถ่ ใช้ตัวเรา
ข้าพเจ้า กระผม นิยมครัน

 

รพีกาญจน์