ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[dinner]

ที่นิ่งเฉยใช่เห็นเป็นคนอื่น
น้ำตารื้นกับวันอันอับเฉา
ฟ้าชีวิตวันนี้เป็นสีเทา
ไร้แม้เงาคนหวงห่วงอาทร

จนค่อนแจ้งแสงเดือนลับเลือนฟ้า
คอยวาจารักฝากจากสมร
จวบเดือนต่ำดาวตกหัวอกรอน
ดุจจะทอนหัวใจไปจากกัน

คงลงเอยด้วยคำว่าลาจาก
พบเพื่อพรากจากไปใช่ไหมขวัญ
บนทางเดินเหินห่างระหว่างวัน
ใครแปรผัน...ใครลวงหลอก...ช่วยบอกที

[panthong.kh]

น้ำตากลืน กล้ำไป ใจเหือดหด
ระทมทด หมดแล้ว แววร้างหนี
สุดบั่นทอน ค่อนแจ้ง แสงรุจี
เยือนอีกที กี่ครั้ง ยังรำพัน

คำนึงนึก ตรึกไตร่ ข้างในหนอ
เดือดดังบ่อ น้ำร้อน มิผ่อนผัน
เกินกล่าวถ้อย น้อยเนื้อ เชื่อโจษจัน
คงถึงวัน สิ้นสุด หยุดเพียงเธอ

แม้ลงเอย เผยผ่าน มานหมองหม่น
จำสู้ทน หนหลัง ดั่งคำเผลอ
การแปรเปลี่ยน เวียนหน่าย หมายบำเรอ
หลอกลวงเหรอ ก็เปล่า ต่างเข้าใจ

บอกกี่ที กี่หน ยังหม่นหมาง
ความอ้างว้าง ว้าวุ่น ขุ่นแค่ไหน
เมื่อรักพลาง กางกั้น อย่าหวั่นใด
คอนเวิร์สใส่ คล่องแคล่ว แล้วจากกัน
พันทอง
๑๕/๐๕/๕๖

[dinner]

 

หากจะใส่คอนเวิร์ส เพื่อตีจาก
จะลำบาก...ไปไย...เล่าจอมขวัญ
แค่เอ่ยปากฝากคำพร่ำจำนรรจ์
จะหันหลังไม่หวนทวนกลับไป

หากใจขวัญดังบ่อน้ำร้อนเดือด
ฉันก็ดังถูกเชือดจนเลือดไหล
เจ็บกว่าเจ็บเหน็บหนาวร้าวทรวงใน
หวั่นหวั่นใจ...เกรงเธอบอก...หลอกลวงเรา

จนรุ่งแจ้งแสงทองเริ่มส่องฟ้า
ในอุราคนคอยมันหงอยเหงา
ระทมทุกข์ท้อใจไม่บรรเทา
รอพันทองคนเก่าเขาหวนคืน