10 พฤษภาคม 2013, 01:16:PM |
กังวาน
|
|
« เมื่อ: 10 พฤษภาคม 2013, 01:16:PM » |
ชุมชน
|
คำอำลาอาลัย...ใช่อยากเอ่ย คนที่เคยเคียงข้างต้องห่างหัน ความรักที่มีตอบมอบให้กัน ต้องมาผันแปรไปไม่หวนคืน
เหมือนชีวิตปลิดปลงแล้วตรงนี้ ฟ้าเปลี่ยนสีเป็นเศร้าเหงาสุดฝืน จากแจ่มแจ้งแสงสว่างหมดทางยืน ลืมตาตื่นคนเดียวเปลี่ยวเปล่าทรวง
เพราะทำพลาดขลาดเขลาเบาความคิด มีชีวิตเรื่อยไปไม่เคยห่วง วันเธอจากพรากใจไปทั้งดวง น้ำตาร่วงเขาว่าช่างน่าอาย
สิ่งยิ่งใหญ่ในโลกนี้มีจุดจบ ฉันประสบแล้วซึ้งถึงความหมาย "ฉันรักเธอ"มากล้ำคำบรรยาย ต้องมาตายตอนจบมิพบพาน
คำอำลาอาลัย...จำใจบอก มิลวงหลอกที่เคยพร่ำถ้อยคำหวาน ยังคงอยู่คู่ใจไปแสนนาน ก้องกังวานมิเปลี่ยนผัน"ฉันรักเธอ"
---กังวาน---
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : choy, Music, ดารกะ, ดุลย์ ละมุน, panthong.kh, กรกช, อริญชย์, saknun, --ณัชชา--, สะเลเต, รัตนาวดี, Moo Dum, รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร, ไพร พนาวัลย์, khuadkao, พ.พิมพา, พยัญเสมอ, yaguza, ปู่ริน, สุวรรณ, มังตรา, Shumbala, พี.พูนสุข, ...เป็ดน้ำ...
ข้อความนี้ มี 25 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
10 พฤษภาคม 2013, 03:17:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 10 พฤษภาคม 2013, 03:17:PM » |
ชุมชน
|
คำอำลา อาลัย ในวันนี้ กลั่นวจี ออกมา น้ำตาเอ่อ แสนลำบาก ยากเย็น ลำเค็ญเออ ทางรักเบลอ เธอหน่าย ระอายจัง
เหมือนชีวิต ปลิดปลิว ลิ่วลอยล่อง เหมือนฟ้าผ่อง แล้วมืด ชืดดังหวัง เหมือนอาทิตย์ ไร้แสง เมฆแยงบัง เหมือนคนชัง ฝังฝาก ซากรักไว้
เกินกล่าวถ้อย ร้อยรส ใจหดหู่ ทนมองดู รู้แล้ว แววหม่นไหม้ ขืนอยู่ต่อ ท้อทด สลดใจ ขอจากลา อาลัย ใจยังรัก พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : --ณัชชา--, สะเลเต, choy, อริญชย์, Moo Dum, รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร, ไพร พนาวัลย์, กังวาน, khuadkao, พ.พิมพา, พยัญเสมอ, yaguza, ปู่ริน, สุวรรณ, มังตรา, Shumbala, พี.พูนสุข, ...เป็ดน้ำ...
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
10 พฤษภาคม 2013, 03:24:PM |
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 10 พฤษภาคม 2013, 03:24:PM » |
ชุมชน
|
กว่าจะเอ่ยคำรักได้สักครั้ง ขอจงนั่งครวญใคร่ให้แน่นหนัก ออกจากปากหรือใจบอกให้คัก เพราะเธอมักเอื้อนเอ่ยเพราะเคยชิน
เจอหน้าสาวคราวใดไม่เคยพลาด ป่าวประกาศฝากใจให้โฉมฉิน หลั่งน้ำตาหมดหวังอกพังภินท์ ทั้งหมดสิ้นมุขเก่า เรารู้ทัน
--ณัช--
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, choy, อริญชย์, Moo Dum, รพีกาญจน์, panthong.kh, ชลนา ทิชากร, ไพร พนาวัลย์, กังวาน, khuadkao, พ.พิมพา, พยัญเสมอ, yaguza, ปู่ริน, สุวรรณ, มังตรา, Shumbala, พี.พูนสุข, ...เป็ดน้ำ...
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
11 พฤษภาคม 2013, 12:08:AM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 11 พฤษภาคม 2013, 12:08:AM » |
ชุมชน
|
คำอำลา อาลัย ในวันนี้ กลั่นวจี ออกมา น้ำตาเอ่อ แสนลำบาก ยากเย็น ลำเค็ญเออ ทางรักเบลอ เธอหน่าย ระอายจัง
เหมือนชีวิต ปลิดปลิว ลิ่วลอยล่อง เหมือนฟ้าผ่อง แล้วมืด ชืดดังหวัง เหมือนอาทิตย์ ไร้แสง เมฆแยงบัง เหมือนคนชัง ฝังฝาก ซากรักไว้
เกินกล่าวถ้อย ร้อยรส ใจหดหู่ ทนมองดู รู้แล้ว แววหม่นไหม้ ขืนอยู่ต่อ ท้อทด สลดใจ ขอจากลา อาลัย ใจยังรัก พันทอง
ด้วยเหตุผลของตนต่างสร้างรอยแผล เมื่อเกินแก้จำต้องหน่ายและหายหัก อนิจจาว่านี่หรือคือความรัก เหมือนต่างผลักแล้วก็พรากแยกจากกัน
คือจุดจบครบถ้วนสมควรหรือ สุดจะดื้อด้านอยู่คู่ความฝัน รักของเราคงไม่มีที่นิรันด์ เธอกับฉันลาก่อนซ่อนน้ำตา
---กังวาน---
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : choy, khuadkao, พยัญเสมอ, ปู่ริน, อริญชย์, สะเลเต, panthong.kh, สุวรรณ, มังตรา, Shumbala, พี.พูนสุข, ...เป็ดน้ำ...
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
11 พฤษภาคม 2013, 12:16:AM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 11 พฤษภาคม 2013, 12:16:AM » |
ชุมชน
|
กว่าจะเอ่ยคำรักได้สักครั้ง ขอจงนั่งครวญใคร่ให้แน่นหนัก ออกจากปากหรือใจบอกให้คัก เพราะเธอมักเอื้อนเอ่ยเพราะเคยชิน
เจอหน้าสาวคราวใดไม่เคยพลาด ป่าวประกาศฝากใจให้โฉมฉิน หลั่งน้ำตาหมดหวังอกพังภินท์ ทั้งหมดสิ้นมุขเก่า เรารู้ทัน
--ณัช--
สิ่งยิ่งใหญ่ในโลกนี้มีจุดจบ เมื่อฉันพบ"อักษรเขียว"เลี้ยวตามฝัน อยากจะรักภักดีชั่วชีวัน กลัวเธอนั้นมิมองหม่นหมองใจ
ดูเข้มแข็งแกร่งกล้ากว่าหญิงอื่น ฉันกับชื่นสุขสมอารมณ์ไหว รู้แล้วว่ารักนั้นเป็นฉันใด เลิกร้องไห้ถ้าเธอมอบตอบรักเอย
---กังวาน---
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : choy, khuadkao, พยัญเสมอ, ปู่ริน, อริญชย์, สะเลเต, panthong.kh, สุวรรณ, มังตรา, Shumbala, พี.พูนสุข, ...เป็ดน้ำ...
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
11 พฤษภาคม 2013, 06:55:AM |
|
|
11 พฤษภาคม 2013, 08:55:AM |
มังตรา
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 11 พฤษภาคม 2013, 08:55:AM » |
ชุมชน
|
กว่าจะเอ่ยคำรักได้สักครั้ง ขอจงนั่งครวญใคร่ให้แน่นหนัก ออกจากปากหรือใจบอกให้คัก เพราะเธอมักเอื้อนเอ่ยเพราะเคยชิน เจอหน้าสาวคราวใดไม่เคยพลาด ป่าวประกาศฝากใจให้โฉมฉิน หลั่งน้ำตาหมดหวังอกพังภินท์ ทั้งหมดสิ้นมุขเก่า เรารู้ทัน --ณัช— เพราะรู้กัน ทันเขา เลยเหงาคู่ ให้ลองดู ไม่ทันบ้าง มิร้างฝัน หรือจับจ้อง เล็งลองแล้ว แก้วชีวัน มิเหหัน หดหู่ ชอบอยู่……
คำว่ารัก จักกี่ครั้ง ก็ยังห่วง ไยฟังลวง ล่อลึก นึกหักหาญ จะเอ่ยอ้อน วอนสมัคร สักกี่กาล ถึงมีมาร ผจญอยู่ ให้รู้ไป
|
|
|
|
11 พฤษภาคม 2013, 09:07:AM |
มังตรา
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 11 พฤษภาคม 2013, 09:07:AM » |
ชุมชน
|
จุดจุดจุด..ซ่อนคำ..ย้ำ!!ไม่กล้า เขินและอายหนักหนาถ้าหากเอ่ย เธอยิ่งใหญ่แต่ฉันนั้นเฉิ่มเชย เกรงเธอฟังยังเฉยเลยเก็บไว้ เก็บสามคำนำแนบแอบซุกหมอน พรุ่งนี้ก่อนตอนเช้าเข้าวันใหม่ ตาสบตาเตรียมเอ่ยเผยความนัย ตื่นสายไปไร้เงา...เค๊าจากลา จุด-จุด-จุด(ค่า-แชร์-เรา).. ---สะเลเต- จุดสามจุด หยุดไว้ ก่อนใจตอบ สามคำมอบ มิ่งนุช สุดปรารถนา แอบกระซิบ ข้างเคียง เอียงหูมา อักษรา สามพยางค์ อย่าห่างใจ
ฟังนะจ๊ะ ด้วยสุ่มเสียง สำเนียงหล่อ ยอมฟังต่อ อาจติดตรึง คิดถึงได้ สามคำแก้ว ฟังแล้ว เบิกบานไป ใช่คำใหม่ ออกให้ก่อน พี่อ้อนเธอ
|
|
|
|
|