ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รพีกาญจน์]

อยากจะเขียนกลอนรักชักไม่กล้า
กลัวขวางตาใครเข้าเรามิหวาน
พบชายหนึ่งซึ้งในใจสะท้าน
ยอมหน้าด้านเฝ้าเวียนเพียรต่อกลอน

รู้เขามีคู่แนบแอบอกชิด
คู่ลิขิตขีดเกลื่อนเพื่อนเป็นฟ่อน(เหยอะไรหวา)
เราเกรดต่ำคร่ำคร่าบ้าบอบอน
นั่งหน้างอนนอนหน้าง้ำพึมพำไป

ก้อย

จะขอเดา เขาเป็น เช่นชอบโม้
เที่ยวคุยโว ว่านัก รักยิ่งใหญ่
เกิดปีวอก หลอกเล่น แล้วเว้นไกล
ลื่นไถล เสียจริง ดังลิงลา

เคยตรากตรำ ทำงาน ร้าวรานจิต
เกือบหมดสิทธิ์ หายใจ โดนไข้ป่า
บางวันคลั่ง นั่งซึม ลืมกินยา
น้องก้อยอย่า ใยดี เชื่อพี่นะ

 

รพีกาญจน์

[ไพร พนาวัลย์]

          

คนปีวอกที่ดีก็มีถม
อย่าหลงลมคมคำกระหน่ำฉะ
คนจะดีปีไหนก็ใจพระ
ที่สวยสะหน้าดีเกิดปีวอก

อย่ารักคนร่วมเรียงเพียงปีเกิด
ขอชูเชิดรักจริงไม่กลิ้งกลอก
ไม่ชอบการฉกชิงหรือวิ่งรอก
ไม่นอกคอกพูดจายังน่าคบ

โชคดีจังตัวพี่เกิดปีไก่
จึงไม่ใช่ปีวอกที่หลอกหลบ
ขอพบเจอหน้าวัดวันนัดพบ
เพื่อน้อมนบเบื้องบนให้พ้นทุกข์

“ไพร พนาวัลย์”

เขียนสนุกๆกับคำตาย อยากต่อคุณรพีฯนะครับ
 

[Shumbala]

อยากจะเขียนกลอนรักชักไม่กล้า
กลัวขวางตาใครเข้าเรามิหวาน
พบชายหนึ่งซึ้งในใจสะท้าน
ยอมหน้าด้านเฝ้าเวียนเพียรต่อกลอน

รู้เขามีคู่แนบแอบอกชิด
คู่ลิขิตขีดเกลื่อนเพื่อนเป็นฟ่อน(เหยอะไรหวา)
เราเกรดต่ำคร่ำคร่าบ้าบอบอน
นั่งหน้างอนนอนหน้าง้ำพึมพำไป

ก้อย

เชิญถักร้อยถ้อยเรียงเคียงอักษร
ทั้งกาพย์กลอนโคลงฉันท์ร่วมสรรค์ใส่
โดยน้ำมิตรไมตรีกวีไกร
เหตุไฉนคลางแคลงระแวงเกิน

รังสรรค์บทรสใดดังใจหมาย
เฉกสหายแห่งกาน์จนนานเนิ่น
ลืมทุกข์โศกวิโยคใดให้เพลิดเพลิน
บนทางเดินผู้รักอักษรา

 

[Shumbala]

เมื่อไม่อยากคบหาอย่ามาหลอก
รบกวนออกตัวก่อนอ้อนได้ไหม
จริงจริงเธอรู้ดีใจมีใคร
อย่าดึงฉันเข้าไปในวังวน

โปรดสร้างกฎเกณฑ์กันใจฉันเผลอ
นิสัยเธอทำฉันนั้นสับสน
ทุกถ้อยที่เขียนปลอบมันชอบกล
หวังกี่คนติดกับเพื่อสับราง

นักกลอนที่ขี้เหงามักเจ้าเล่ห์
หว่านเสน่ห์บอกรักมักทิ้งขว้าง
หลงเทิดทูนคบหามาร่วมทาง
ก็เหมือนวางเหยื่อไว้ให้ปลาฮุบ

เพียงรัก..ในอักษรมิตรกลอนสร้าง
ถอดใจห่างทั้งหมดบทสรุป
อย่ารอให้อื้อฉาวร้าวแล้วทุบ-
เหมือนเคยหุบไมตรีครั้งที่แล้ว!

งงนะครับสับสนจนมึนหัว
เพราะไม่ชัวร์ในวจีที่เจื้อยแจ้ว
เรื่องอะไรไม่เห็นเป็นวี่แวว
ช่วยบอกแนวโจทย์ใหม่ได้ไหมครับ??

แบบไม่รู้เหนือใต้ใครลวงหลอก
โปรดจงบอกอีกครั้งหวังสดับ
ไม่มีปี่มีขลุ่ยลุยซะยับ
จนไข้จับกลับบ้านแทบคลานเลย

 

[ไม่รู้ใจ]

คงสักใครบางคนบนโลกหล้า
จะเห็นซึ้งถึงแววตาอันล้าหรี่
สัมผัสนัยใจจริงสิ่งที่มี
เหนือโลกีย์วิสัยในกลกาม

ไร้จิตเจตน์เสศนัยใดทั้งหมด
เพียงรื่นรสบทกวีวจีหวาม
ร่วมเรียงร้อยงานศิลป์กวินงาม
ต่างทักถามตามตอบโดยชอบชม

หนึ่งน้ำมิตรไมตรีจะมีมอบ
ไร้กฏกรอบชนชั้นตอยคั่นข่ม
ดั่งสหายรายเรียงเคียงภิรมย์
ด้วยนิยมคมคำลำนำกลอน

หมายแลกเปลี่ยนแบ่งปันบรรณโลก
ลบเลือนโศกสู่รักในอักษร
ระบายฝันร่ายเรียงเพียงบวร
ทุกบทตอนแห่งกานท์นานอนันต์

Shumbala

เขียนข้อความตามใจเพราะใจรัก
เพียงสลักถักทอเพื่อต่อฝัน
เขียนระบายเรียงร้อยถ้อยจำนรรจ์
ฝากตะวันจันทร์ดาวกล่อมชาวดิน

อาจบางคำไม่งามใช่หยามหลู่
โปรดเป็นครูผู้ขานวิจารณ์ศิลป์
ช่วยเติมรสพจน์พากย์จากห้วงจินต์
เป็นกวินถิ่นอักษรอย่ากร่อนกลืน

ไม่รู้ใจ

[Shumbala]

ในน้ำคำประดับความล้วนงามงด
จึงจำจดทุกช่วงที่ทรวงชื่น
ร่วมระบายบทกานท์ผ่านวันคืน
ภิรมย์รื่นรสคำจำนรรจา

จากผืนภพจบหล้านภากาศ
กวีวาดถ้อยสรรค์โดยหรรษา
โปรดร่วมเรียงเคียงไปใต้ชายคา
แห่งความรักอักษราชั่วฟ้าดิน