ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

แด่..เมรีขี้เมา..ผู้จากไป

แด่เมรีผู้จากไปอาลัยนัก
จงผ่อนพักให้พอเถิดหนอเจ้า
ชีวิตนี้อ้างว้างมิสร่างเซา
จึงต้องเมาหยำเปทุกเวลา

จากเด็กสาวชาวไร่ผู้ไร้รัก
ต้องอกหักรักนี้ไม่มีค่า
มอบความรักภักดีชั่วชีวา
แต่ต้องมาช้ำตรมระทมใจ

เมื่อสูญสิ้นพ่อแม่ดูแลเจ้า
ทุกข์รุมเร้าเช้าค่ำก่นร่ำไห้
ยิ่งสุดแสนลำเค็ญไม่เห็นใคร
ดั่งหนึ่งไร้หางเสือคอยเจือจุน

ดั่งเวรซ้ำกรรมซัดวิบัติสิ้น
ต้องโบยบินเดียวดายดั่งไร้ทุ่น
น่าอนาถชาตินี้ไม่มีทุน
เพราะสร้างบุญมาน้อยจึ่งลอยคอ

ขออำลาญาติมิตรผู้ชิดใกล้
โปรดอภัยให้เมรีผู้นี้หนอ
ที่ผิดพลาดพลั้งไปขอให้พอ
โปรดเติมต่อส่วนบุญให้เป็นทาน

ต่อไปนี้ไม่มีเมรีแล้ว
ไร้เสียงแจ๋วเจี๊ยวจ๊าวคนจุ้นจ้าน
ไม่มาเต้นหน้าเวทีให้รำคาญ
คนเคยดังเมื่อวันวาน ขอลาจร

แสนสงสารเมรีผู้อาภัพ
ไร้คนซับน้ำตาเมื่อคราอ้อน
ขอกุศลผลบุญหนุนอาทร
จูงสองกร สู่ สวรรค์ นิ รันด์ เทอญฯ

ขอให้ดวงวิญญาณของเธอจงสู่สุคติ เถิด นะเมรี ผู้อาภัพ

"ไพร พนาวัลย์"

[panthong.kh]

รถเสน ไปไหน ไม่มาหา
จะร่ำลา อาลัย ใจหวาดหวั่น
หรือแค่ลวง หลอกใช้ ไปวันวัน
แล้วหันหลัง กลับหาย หน่ายความเมา

รถเสน ใจดำ ช้ำยิ่งนัก
ปล่อยเมรี อกหัก หนักซึมเศร้า
ดื่มน้ำจันทร์ ทุกเมื่อ เถือใจเรา
เพื่อลืมเขา ให้สิ้น ดับดิ้นไป

ขาดคนรัก ยอดชู้ อยู่โดดเดี่ยว
ในทุกเสี้ยว เหลียวมอง แทบร้องไห้
อาลัยนัก รักพราก ฝังซากใจ
จำจากไกล ต่อแต่นี้ ไม่มีแล้ว
พันทอง
 

[D]

ยกมือสอง วันทา ชลาสัย
น้ำกรดไอ ใสผล่า ชีวาแผ่ว
เกิดชาติหน้า ชายา อย่าคลาดแคล้ว
ขอลาแล้ว แก้วจ๋า ยอดยาใจ

แม้"เมรี" เป็นยักษ์ ภักดิ์คงมั่น
"รถเสน" นึกหวั่น พรั่นไฉน
*ความรักแบ่ง ชนชั้น กันหรือไร*
หากท่านใด ชำนาญ วานตอบที..?

"ดิน"

[ดาว อาชาไนย]

ไม่ชำนาญเรื่องรักยากจักตอบ
 แต่อยากมอบความรักด้วยศักดิ์ศรี
ให้ประจักษ์รักแท้แก่เมรี
ก็ไม่มีโอกาสจึงคลาดกัน

เมรีลาโลกไปไม่โดดเดี่ยว
เมื่อท่องเที่ยวพบโชคโลกสวรรค์
เทพบุตรไม่น้อยนับร้อยพัน
เป็นรางวัลเมรีมีสุขกาย

ดาวอาชาไนย

[Prapacarn ❀]

<a href="http://www.youtube.com/v/BXCGWwWoLyA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/BXCGWwWoLyA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[สะเลเต]

คำสารภาพ..จากเมรี

เมรีรู้อยู่ไปก็ไร้ค่า
พิษสุราเรื้อรังอย่าหวังหาย
แค่อยากดื่มดับเศร้าเหงามากมาย
ลัง!!สุดท้ายหมายดื่มเพื่อลืมเธอ

กอดขวดเหล้าเหงานักรักแปรผัน
ทุกข์ทับโถมโรมรันฉันคนเซ่อ
รักเปลี่ยนทิศทางจรนอนละเมอ
เศร้าจริงเออเพ้อพร่ำ..ร่ำสุรา

มีเพียงเหล้าเท่านั้นวันใจหมอง
โอบประคองขวดเหล้าเจ้าล้ำค่า
นอนกอดขวดขื่นขมจมน้ำตา
ขาดน้ำแข็งโซดา..ชีวาวาย..

---สะเลเต---

[--ณัชชา--]

เมรีกินเหล้าขาวเฝ้ากอดขวด
ดื่มกะดวดเมากลิ้งสวิงสวาย
ทุกทุกวันตัวเราแสนเมามาย
ใครมาขายโซดาอย่าหวังเลย

ยิ่งน้ำแข็งเมรี ไม่มีสน
โซดาปนคลุกเคล้าเหล้าจืดเฉย
กินผสมไม่ไหว เมฯไม่เคย
เมาหัวเกยกะ-ได..ใครอย่ากวน

--ณัชชา--

 

[muneenoi]

ใช่เมรีผู้เดียว ที่เปลี่ยวช้ำ
คนใจดำ รถเสน เช่นกันหนอ
พอเมรี จากไป ใจชักท้อ
เลยเมาต่อ พ้อถึงเธอ เพ้อทุกวัน

ต่อนี้ไปไม่มีเมรีแล้ว
โอ้น้องแก้ว ลาลับ กลับสวรรค์
จะห่วงหาอาลัย คงไม่ทัน
แทบจะกลั้น ใจตาย คล้ายเมรี

    "มุนีน้อย"

 

[ไพร พนาวัลย์]

       

เห็นควันจากปล่องไฟพาใจเศร้า
คนขี้เหล้าพ้นกรรมที่ตามจี้
จงไปสู่สรวงสวรรค์ชั้นฉิมพลี
เทพบุตรมากมีที่รอคอย

อุทาหรณ์สอนใจให้รู้ว่า
ลิงได้แก้วนั้นหนาทำหน้าม่อย
เพราะไม่รู้คุณค่าทำตาลอย
ไก่ได้พลอยปล่อยไปไม่นำพา

สาวเอยอย่าเสียใจเมื่อไร้คู่
ชายเจ้าชู้อยู่ไปดั่งไร้ค่า
ปล่อยเขาไปที่ชอบสุดขอบฟ้า
อย่าอ่อนล้าใจกายให้อายคน

อันเพชรแท้ทอแสงกระจ่างใส
ตกที่ใดแวววับไม่สับสน
ชายใดรู้ของจริงจึ่งวิ่งวน
รับหน้ามนคู่ชีวีแม่ศรีเรือน

“ไพร พนาวัลย์”

[สายใย]

 
คงพระพรหมขีดเส้นมาเช่นนี้
ให้เมรี กลืนกล้ำคำเชือดเฉือน
เธอพลีชีพเพื่อรักคล้ายตักเตือน
ยามรักเยือนใจใครตรองให้ดี

เพราะหัวใจเธอนั้น กตัญญู
เธอจึงสู้ทำตามคำ ฤๅษี
ที่แปลงสาน์ส มารดา มาอีกที
จนเกิดมี สัมพันธ์ ถึงขั้นรัก

เพราะเป็นหญิงจริงใจ  ใสบริสุทธิ์
เล่ห์มนุษย์หลอกย้ำ จึงช้ำหนัก
หลงว่าเขาคนดี มีใจภักดิ์
กว่าตระหนัก ก็ล่วง เกินหน่วงนั้น

คงเหลือเพียงบทโศลก ที่โศกเศร้า...ฯ
               
ขอวิญญาณ เมรีเจ้า สู่สวรรค์
ขออุทิศ กุศล  ผลบุญบรรพ์
ให้เธอนั้น มีสุข ทุกภพ เทอญ.ฯ
     

ด้วยจิตคารวะ
สายใย