ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Moo Dum]

ฟ้าดูพราว  ดาวพราย  ที่ปลายทุ่ง
สุรีย์รุ่ง  รุ้งรับ  กับแสงฉาย
ระลอกคลื่น  ตื่นซัด  อัดผืนทราย
รินรินพราย  สายฝน  ที่หล่นพรำ

ข้าวรวงเหลือง  เรืองรอง  ทองทาทาบ
รวงเอนนาบ  ราบโน้ม  โถมลงต่ำ
พิรุณหยด  รดหยาด  ราดกอกำ
เพียงเพลงนำ  รำเคียว  เกี่ยวข้าวรวง

ฝั่งท้องทราย  สายน้ำ  กระหน่ำคลื่น
ทั้งลึกตื้น  พื้นเห็น  เป็นชั้นช่วง
ทรายสาดส่อง  ร่องเนิน  สีเงินยวง
คลื่นหมุนควง  ตวงทราย  กระจายโจน

ถ้ารักใส  ใยหวาน  เช่นปานนี้
ไม่ต้องลี้  หนีไล่  ใส่หัวโขน
แม้หมุนวน  ยลเปลี่ยน  เวียนโชกโชน
ยังอ่อนโยน  โอนผ่อน  อ้อนอุ่นไอ

รักมิใช่  ใสหวาน  ปานตาลฉาบ
อาจ-รดอาบ  คราบพิษ  จิตหม่นไหม้
ลองเสพย์ลิ้ม  ชิมรส  ยาก-อดใจ
จบสิ้นไป  ใยสวาท  ขาดจากกัน

รูปลักษณ์นอก  หลอกกัน  ฝันบรรเจิด
ก่อบังเกิด  เปิดกว้าง  เส้นทางฝัน
สมใจหวัง  ยังหวาน  ไม่นานวัน
ก็มีอัน  พลันจาก  เหลือซากรอย

เจ็บเหลือเกิน  เมินหน้า  จากฟ้าหม่น
น้ำตาหล่น  ฝนหลั่ง  นั่งเหงาหงอย
ข้าวรวงช้ำ  ย้ำหนัก  รักหลุดลอย
ใจคนคอย  พลอยช้ำ  คลื่นซ้ำทราย

Moo Dum

 

[Music]

"ลาดาว"

<a href="http://www.youtube.com/v/7ZCzEEC4hDc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/7ZCzEEC4hDc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ไผ่เดียวดาย]

หากตายได้ คงจะดี กว่าที่อยู่
ทนหดหู่ กับความเจ็บ เย็บไม่หาย
ภาพความรัก มันยังอยู่ คู่กับกาย
สิ่งที่ตาย คือหัวใจ ไร้คนแล

เจ็บยิ่งนัก สุดจะเอ่ย เผยให้รู้
แม่โฉมตรู ใยใจร้าย หน่ายแยแส
สิ่งที่คอย เฝ้าถนอม ยอมดูแล
สุดท้ายแค่ ยามชั่วคราว สาวเจ้าเมิน

[Moo Dum]

สะใจไหม  ให้ชาย  ตายตรงหน้า
สนุกสิถ้า  ฆ่าได้  ไม่ขัดเขิน
หยอดคำหวาน  หว่านใจ  ให้เพลิดเพลิน
แม่จำเริญ  เหิรฟ้า  ทิ้งหมาตาย

ยอมหดหู่  อยู่เดี่ยว  เปลี่ยวใจโดด
ต้องครองโสด  โหดนัก  รักสลาย
เศร้าซานซม  ตรมใจ  ไม่เสื่อมคลาย
อยู่หรือวาย  คล้ายกัน  มันเจ็บเกิน

Moo Dum

 

[ดุลย์ ละมุน]

เธอร่ายฤทธิ์ พิศวาส มาบาดอก
ดั่งนรก หมกใจ ไร้สรรเสริญ
หว่านพิษรัก พิษร้าย ให้ชายเพลิน
จนหลงเดิน ติดเล่ห์ อเวจี

พอสาสม ชมเบื่อ เจ้าเงื้อผลัก
ทิ้งดอกรัก หักกลาง แล้วร้างหนี
ราดน้ำกรด รดทรวง ลวงย่ำยี
ใจนางร้าย กว่าผี ปีศาจทราม

แม้นโฉมฉาย กาย,พักตร์ น่ารักใคร่
แท้ดวงใจ อนงค์ นั้นดงหนาม
อาบยาพิษ จิตล้น ด้วยกลกาม
ใช้ความงาม ดุจมีด คอยกรีดแทง
 

[panthong.kh]

หว่านเสน่ห์ เสแสร้ง แกล้งเข้าให้
เพราะหมั่นไส้ มานาน จนมานแหว่ง
ปล่อยพิษรัก ปักขึง ตรึงอย่างแรง
ดวงใจแกว่ง เกินกล่าว บ่าวคร่ำครวญ

ยิ่งสะใจ สมใจ ในรู้สึก
ให้ระลึก ถึงฉัน วันไห้หวน
ถอนไม่ออก ดอกเจ้า เฝ้ารัญจวน
แทรกทุกส่วน ถ้วนทั่ว ทั้งตัวตน
พันทอง
 

[กังวาน]

เจ็บเหมือนกันตัวฉันแสนหวั่นหวาด
มิเคยขาดอิสตรีมีทุกหน
สร้างรักใหม่ไปตลอดกอดทุกคน
พอยินยลหล่อนก็เริ่มเพิ่มความแรง

ตั้งข้อแม้มากมายตั้งหลายข้อ
ต้องตามง้อขอโทษโกรธแล้วแผลง
ฤทธิ์เดชมากยากหลบตลบแตลง
ฉันชี้แจงก็มิฟังพังทุกที

เลยอยากเริ่มเติมรักใหม่ใครคนนั้น
เพราะแอบฝันครองคู่ดูสดศรี
แต่งกลอนกานท์หวานชื่นรื่นฤดี
รู้ตัวมีใจมอบรีบตอบมา

      ---กังวาน---

[Moo Dum]

ชายปวดช้ำ  จำเจ็บ  เก็บงำนิ่ง
รวดร้าวยิ่ง  หญิงหวัง  ตั้งใจฆ่า
เป็นเจ้าแม่  แล่เนื้อ  เอาเกลือทา
ทำพรรณา  ว่ารัก  แต่หักทรวง

ดูท่าชาย  คล้ายพี่  มีภูมิต้าน
กี่สิบบ้าน  ย่านไหน  ก็ไม่ห่วง
กี่ร้อยสาว  คราวไหน  ให้มาลวง
กี่คู่ควง  ดวงใจ  ไม่เจ็บนาน

ยังเฝ้ารอ  ขอเริ่ม  เติมรักใหม่
คอยหยอดใส่  ในกลอน  ให้อ่อนหวาน
สดับเสียง  เรียงรส  พจมาน
เมื่อพ้นกาล  ผ่านไป  รักใครจริง

หญิงท้าทาย  ชายทิ้ง  หญิงยิ่งหน่าย
ชายเทถ่าย  จ่ายรัก  ทุกข์หนักหญิง
หญิงทุ่มเท  เล่ห์ลวง  ช่วงรักชิง
ชายพักพิง  หญิงทวง  ลวงรักชาย

Moo Dum