ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไผ่เดียวดาย]

ไร้คนคู่ อยู่คนเดียว ให้เปลี่ยวจิต
เฝ้าแต่คิด อยากหาใคร มาให้ฝัน
มองทางไหน เขามีคู่ อยู่ด้วยกัน
ใยตัวฉัน กลับเดียวดาย คล้ายถูกเมิน

เหงาจับใจ หายตายสิ มิอาจกลั้น
อยากจะหั่น หากจับได้ ไม่อายเขิน
เกลียดยิ่งนัก เกลียดความเหงา เข้ามาเชิญ
เหมือนยิ่งเดิน หนีให้ไกล ยิ่งใกล้มัน

ที่รู้สึก คนมีคู่ ไม่รู้หรอก
เพราะอยู่นอก ต่างสังคม สมดุยล์ฝัน
เขายิ้มได้ เพราะความเหงา เขาถูกกัน
ต่างกับฉัน ที่รักแท้ ได้แค่เงา

มีหัวใจ แต่ไร้คู่ สู้โดดเดี่ยว
ทางสายเปลี่ยว ช่างยาวไกล ใจเหี่ยวเฉา
รอคนเปลี่ยน เฝ้าค้นหา คำว่าเรา
คืนความเหงา กับสายลม รักห่มแทน

[D]

ฉันก็เป็น เช่นนั้น ทุกวันเหงา
อยู่กับเงา เฉาใจ ไร้คนแหน
อยากจะมี คนเพรียก เรียกว่าแฟน
เดินคล้องแขน แหงนฟ้า พาชมจันทร์

รอเท่าไหร่ ไม่มา นิจจาเอ๋ย
คู่ชิดเชย เฉยชา ฟ้าแกล้งนั่น
คงสิ้นไร้ ไออุ่น หนุนตักกัน
รักสุขสันต์ อย่างไร แปลกใจจริง

"ดิน"

[~ขลุ่ยกันแสง~]

พี่รอเผย เอ่ยคำ จำนรรจ์เจ้า
อยากรบเร้า เอาใจ ให้น้องหญิง
เพราะใจพี่ นี้รัก สลักจริง
หวังแอบอิง คล้องใจ ให้คู่กัน
จะพาน้อง มองจันทร์ บนชั้นฟ้า
ให้ดารา เป็นพยาน ร่วมสานฝัน
หากเราสอง เคียงคู่ อยู่ด้วยกัน
จะสุขสันต์ เพียงใด มีใครปาน
 

[ไพร พนาวัลย์]

       

อยากมีน้องเคียงข้างมิห่างคู่
เพียงโฉมตรูร่วมสุขสนุกสนาน
รักคงจะหวานชื่นยั่งยืนนาน
เพราะนงคราญแสนดีกว่านางใด

อยากให้คนเหงาใจได้มีคู่
ดั่งปลาปูคู่น้ำเย็นฉ่ำใส
ดั่งดวงดาวคู่จันทร์นิรันดร์ไป
ดั่งพงไพรคู่สัตว์ป่าพนาลี

เมื่อก่อนนั้นฉันยังไม่มีคู่
แสนอดสูทรวงในไร้น้องพี่
พอได้พบคนงามพร้อมความดี
ฉันจึงมีสุขล้ำทุกค่ำคืน

แม้ตัวไกลใจอยู่เคียงคู่น้อง
เฝ้าประคองเชยชมภิรมย์รื่น
นานนานได้พบกันกับขวัญยืน
ดั่งจะกลืนกินกันในวันเจอ

“ไพร พนาวัลย์”

อยากอกหักดีนัก เขียนกลอนสมหวังซะมั่ง
 

[ไผ่เดียวดาย]

ฟังเพลงรัก แล้วไม่ซึ้ง ถึงความหมาย
เพราะข้างกาย ไม่มีใคร ในใจเหงา
เพลงที่เหมาะ จะฟังล้น คนอย่างเรา
ต้องแนวเศร้า เพียงเท่านั้น มันถึงดี

อารมณ์คน เหมือนสายน้ำ ไหลตามสาย
ยามเหงากาย ยิ่งลอยล่อง ท่องห่างหนี
ไร้จุดหมาย ไม่กลับคืน ฝืนฤดี
รักที่มี ไม่เคยใช้ จนใจพัง

คำคนว่า ในโลกนี้ ย่อมมีคู่
ที่เห็นอยู่ ทุกนาที ไม่มีหวัง
ลมหายใจ ใช้คนเดียว เปลี่ยวในรัง
คนรับฟัง จะมีไหม ใครสักคน