ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Narasak]

วันนี้แม้ไกลห่าง
มิเลือนลางจางจากหาย
เกลียวคลื่นและผืนทราย
สนเรียงรายสุดสายตา

ตังกวนหวนคำนึง
แสนคิดถึงสมิหลา
เขาน้อยคอยเวลา
รอตัวข้าคืนสู่รัง

เคยมาถลาบิน
สนามติณ..ถิ่นความหลัง
เลสองร้องเพลงดัง
หัวเขื่อนยังจำฝังใจ

เก้าเส้งเก่งประมง
สามแยกโหมงคงจำได้
เกาะยอทอผ้าไว
ก้องเกรียงไกรในโลกา

สวนสัตว์ตัดขึ้นควน
นั่งชมสวนสมเด็จย่า
พบปะวชิรา
โอ้แก้วตาอย่าลืมกัน

ชายหาดชลาทัศน์
พ้องเพื่อนนัดจัดสังสรรค์
ห้าแยกแมกไม้พันธุ์
นานผ่านวันฉันจากมา

สวนตูนอาดูรเศร้า
คิดถึงเราบ้างไหมหนา
แหลมสนหม่นอุรา
ต้องเหว่หว้าคราแยกทาง

ทรัพย์สินดินแดนใต้
นครในไกลออกห่าง
ความจำสีจางจาง
มิเลือนลางจางจากเรา

ทุกสิ่งยิ่งคิดถึง
ติดตราตรึงขึงใจเศร้า
ที่นี่มีเพียงเงา
สุดแสนเหงาเราเดียวดาย

ร้าวรานนานเวลา
จากสงขลาข้าใจหาย
น้ำตาลูกผู้ชาย
เมื่อชีพวายหมายตายรัง



ผมยินดีรับทุกคำติ ทุกคำเตือน นะครับ
และต้องขออภัยจริงๆ ครับ ที่ผมสะกดคำผิด และใช้คำผิด เยอะมากๆ
ขออภัยในความเขลาเบาปัญญา ของผมด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ

Narasak

[ไพร พนาวัลย์]

       

คิดถึงคนสงขลา
จำจากลามาแทบคลั่ง
สมิหราพาภินท์พัง
น้ำตาหลั่งยามชังกัน

ตะลุมพุกถูกกระหน่ำ
ต้องระกำคงจำมั่น
รักนุชสุดรำพัน
ไม่มีวันได้พบเจอ

เธอบอกให้ไปด้วย
คนดวงซวยจึงยืนเซ่อ
บ้าใบ้เหมือนคนเบลอ
จำปล่อยเธอเพ้อเดียวดาย

จำจากแต่วันนั้น
เธอกับฉันต้องแพ้พ่าย
ฉันทุกข์แทบวางวาย
เหมือนเราตายไปจากกัน

อยู่ไหนหนอคนดี
เธอยังมีชีพไหมนั่น
คิดถึงเธอเพ้อรำพัน
จงสุขสันต์ทุกวันคืน

คิดถึงคนสงขลา
ต้องจากลามาสุดฝืน
หาดใหญ่ใครกล้ำกลืน
กลายเป็นอื่นขมขื่นใจ

“ไพร พนาวัลย์”

อยากเขียนก็เขียนเถิด
จะได้เปิดตาให้กว้าง
จะได้รู้อยู่ในทาง
หรือต้องห่างร้างแรมไกล

[สะเลเต]

สงขลา ณ.ถิ่นนี้
ความหลังมีที่หาดใหญ่
ยอมรับประทับใจ
ลืมคงยากฝากบอกเธอ

คิดถึงซึ่งความหลัง
และทุกครั้งหวังเสมอ
เฝ้ารอ..ขอพบเจอ
"เ พี ย ง ย ก โ ท ษ"อย่าโกรธกัน

ภาระและหน้าที่
สองสิ่งนี้ที่ขวางกั้น
ห่างไกลใจจาบัลย์
ตายทั้งเป็นเช่นวันนี้..

---สะเลเต---

[panthong.kh]

นั่งมอง ท้องทะเล
จิตซวนเซ เขวเลยนี่
มองเหม่อ เพ้อทุกที
น้ำตาปรี่ รี่ลงทรวง

เย็นย่ำ ริมฝั่งชล
ในกมล คอยทนห่วง
ฟ้าแดง สาดแสงดวง
วันเลยล่วง ทุกห้วงคอย

รอยทราย กลายเงียบเฉียบ
รอยเท้าเหยียบ เสียบฝาหอย
เลือดไหล หลั่งลงย้อย
เจ็บจริงเจ้า เจียนขาดใจ

วันนี้ ตรงที่เก่า
เคยมีเรา เฝ้าชิดใกล้
อ้างว้าง ทางยาวไกล
จักเดินไป ได้ไงกัน

เย็นย่ำ ซ้ำเติมติด
มีดสนิท คิดโศกศัลย์
ร้าวรวด ปวดจาบัลย์
จบสิ้นฉัน จากวันนี้
พันทอง
 

[อาทิตา]

ฝากใจ ไว้สงขลา
จำจากมา แสนไกลห่าง
คิดถึง ซึ่งน้องนาง
ให้อ้างว้าง ร้าวฤดี

ฝากรัก ไว้หาดใหญ่
จำจากไป ใช่หน่ายหนี
รักนาง เท่าชีวี
พร้อมยอมพลี ทั้งกายใจ

ฝากรัก ไว้กับน้อง
หมายใจปอง สาวหาดใหญ่
แต่จำ ต้องจากไกล
โอ้หาดใหญ่ ใจร้าวราน

ฝากใจ ไว้สงขลา
เชื่อเถิดหนา ว่ารักมั่น
รักนาง เท่าชีวัน
ชั่วนิรันดร์....ฉันรักเธอ
-------------------------

อาทิตา
26 เม.ย. 56