ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

        ภาวะโลกหนาว

ช่างเหน็บหนาวจริงหนาเวลานี้
ทั้งโลกมีหิมะโปรยกระหน่ำ
ทิวสนไหวราวกะเริงระบำ
เช้าบ่ายค่ำคลื่นลมพัดพรมเย็น

ก่อกองฟืนสุมไฟผิงให้อุ่น
หอมละมุนข้าวหลามทุกยามเห็น
ต้มน้ำอาบประจำคลายลำเค็ญ
เหมือนจะเป็นน้ำแข็งมือแข้งชา

ห่มผ้านวมผืนใหญ่เอาไม่อยู่
นอนคุดคู้คลุมตัวปิดทั่วหน้า
รอรุ่งเช้าแสงแดดส่องแผดมา
จะยืนท้าตะวันพราวให้หนาวคลาย!ฯ

                          อริญชย์
                      ๒๒/๔/๒๕๕๖


 

[ไร้นวล^^]

๐โลกแปรปรวนปรับเปลี่ยนพลอยเพี้ยนผลุน
พรรษพิรุณผลัดแผลงเป็นแล้งหลาย
หมอกเหมันต์ผันผ่านเพียงวารปลาย
กลับคลับคล้ายคืนคล่ำร้อนรำไร

๐อรุณรุ่งคลุ้งเมฆมาเสกครึ้ม
เสียงกระหึ่มเปรี้ยงปร้างครางครืนไหว
ฝนใกล้ฟุ้งปรอยฝอยประดอยใบ
แล้วทันใดแดดเดือดแห้งเหือดพลัน

๐เร่าร้อนเร่งเปล่งแสงระแหงโหย
ยอดร่วงโรยหล่นพื้นสะอื้นขวัญ
ดินดอนเดือดดุจดั่งรังสิมันต์
พนาสัณฑ์แสงแทรกไหม้แหลกลาญ

๐พอพลบค่ำค่อยเย็นพระเพ็ญเผย
ลมโชยเชยชายทุ่งฟุ้งสนาน
ดึกดื่นดวงเดือนเด่นเย็นเฉียบชาน
สั่นสะท้านทันทีราตรีตรึง

๐เช้าสายบ่ายบัดค่ำไม่ซ้ำซ้อน
เดี๋ยวก็ร้อนเดี๋ยวก็ชื้นวันคืนหนึ่ง
โลกระอุเหตุอันควรพรั่นพรึง
ฤๅจะถึงเทวษวรรษสาหัสวาร
 

[...เป็ดน้ำ...]

แม้วันหนึ่งพสุธาถึงคราแตก
คีรีแหวกพังหล่นฝนซัดซ่าน
อัคนีวายุปะทุนาน
หรือลำธารเหือดแห้งต้องแล้งไป

หาร้อนหนาวอันใดอยู่ในจิต
ใจสถิตกับสติมิเย็นไหม้
แม้สกนธ์ดับสนิทเพราะพิษภัย
หาหนาวร้อนอันใดแฝงในทรวง
 
กดผิดกลอนหายแต่งสองรอบเลย