ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ขลุ่ยกันแสง~]

หากเธอมา ฆ่าให้ตาย หมายชีวิต
ก่อนจะปิด สิทธิ์ครองใจ ไปจากฉัน
ก็คงไม่ ให้ต้อง นองจาบัลย์
ทนโศกศัลย์ ฝันอยู่ คู่น้ำตา
เอามีดจ่อ คอหอย คอยเพียงกด
เลือดไหลลด หมดกาย ตายช้าช้า
จะเป็นบุญ หนุนนำ ฉ่ำอุรา
ดีเสียกว่า มาทนอยู่ รู้เรื่องใคร
 

[Prapacarn ❀]

อันความรัก..ยากหนักหนาเวลารัก
ยิ่งจะหักใจจากยิ่งยากใหญ่
แต่ถ้ารัก แล้วขื่นขมระทมใจ
ปล่อยเขาไปดีกว่ามาหน่วงกัน

ถ้ามีรักแล้วย่ำยีขยี้รัก
ก็ต้องหักใจห่างแยกทางฝัน
ถ้าห้วงใจไร้ค่ามาแบ่งปัน
ตัดสัมพันธ์..เริ่มใหม่ ไม่สายเกิน

ถ้าเขาไม่รักเรา..ก็เอาเถอะ
ขืนปล่อยใจเลอะเทอะจนขัดเขิน
ลุกขึ้นเดินเชิดหน้ากล้าเผชิญ
นั่น..ทางเดินแห่งความหวังยังมีรอ

แซมค่ะ
 

ความรักที่ต้องทนอยู่กับการย่ำยีทั้งทางกาย ทางใจ..
ถือว่าเป็น " abusive love " หรือเป็นความรักที่ทารุณ..เป็นอันตรายต่อสุขภาพกายและจิตค่ะ..
แหม..นี่แซมอินจัดเลยนะเนี่ยะ.. 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ขอบคุณครับ..ขอบคุณ ที่หนุนจิต
คำพูดมิตร คิดไป ให้เติมต่อ
กำลังใจ ให้มา ค่ามากพอ
ให้เลิกท้อ ต่อฝัน อันห่างไกล
จะน้อมนำ กำลังใจ ใส่แววตา
ให้เห็นว่า ค่าของมัน ไม่หวั่นไหว
จะแนบเคียง เรียงไว้ ไม่คลายไป
ยามเหนื่อยใจ ให้อยู่ คู่กับมัน
 

[ไพร พนาวัลย์]

น้องเกลียดชังตัวพี่นี้มากหรือ?
จึงยึดถือความหลังตั้งเหยียดหยัน
คำพูดจามาแปลกล้วนแดกดัน
ความสัมพันธ์ภินท์พังตายทั้งเป็น

นี่จะต้องอดทนไปถึงไหน?
หรือจะให้หมดสุขรับทุกข์เข็ญ
คำพูดจายั่วเย้าทั้งเช้าเย็น
ผลักกระเด็นหัวคะมำ...ให้จำลา

อุตส่าห์กลับมาอู่อดสูหนัก
หวังพบรักอบอุ่นรู้คุณค่า
แต่กลับต้องชอกช้ำกินน้ำตา
อยากจะฆ่าให้ตาย...ใช่ไหมเธอ?

“ไพร พนาวัลย์”
 

[Prapacarn ❀]

เพราะพี่มี ประกันชีวิต..สิทธิ์ของน้อง
เราเกี่ยวดองกันไว้..มิใช่เหรอ
เคยรักกันหวานฉ่ำเฝ้าบำเรอ
พอน้องเผลอพี่ปันใจไปจากกัน

ไม่รักก็..ไม่ว่า อย่ามาหยาม
พูดสองแง่..สองง่าม หาความนั่น
ว่าอะไรแดก.แดก.แล้วก็ดัน
เรื่องแค่นั้นผลักคะม่ำคว่ำคะเมน

คิดจะไปบวชชีอยู่ที่วัด
นี่ก็นัดหลวงน้าพร้อมตาเถร
บริจาคปัจจัยไว้สร้างเมรุ
ถ้าพี่เป็น ลมเมื่อไหร่..ไปเชิงตะกอน

~ เจ้าแซม ~

ขออภัยค่ะ..ลุงขา กลอนพาแซมไปค่ะ..