ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

หาคนช่วย ตลอด ยอดยาหยี
จะมาตี เข่าฉัน ฝันหรือไม่
นักมวยเก่า หมัดสวน ซวนเซไป
จะเป็นใคร มาช่วย ต้องม้วยมรณ์

เรียกให้หมด บ้านกลอน วอนเสียแล้ว
จอดไม่แจว ศอกกลับ สับสั่งสอน
ร้องไห้แง วิ่งแจ้น แสนเง้างอน
ไปออดอ้อน ''ป๋ารพีฯ'' ฉันนี้เซ็ง
พันทอง
 

[D]

"พันทอง"ปลุก ทุกท่าน ในบ้านนี้
ดูเอาซี ทีท่า ด่าโฉงเฉง
ว่า"ป๋ารพีฯ"เสียบาน ยานโตงเตง
"ลุงไพรฯ"เจ๋ง เก่งสุด ว่าดุจแมว

 "Shumbala"มาปราม ตามหามแคร่
ยังดุแหว เสียหน้า พาพานแผ่ว
ต้องจัดการ นะคะ อย่าละแนว
ทั้งหมดแล้ว "พันทอง"ว่า แหม!สาใจ

"ดิน"

[saknun]

เห็นสองสาว เปรี้ยวหวาน รำคาญใจ
เลยต้องใช้ กรรมการ ผ่านบ้านใหญ่
มีใครบ้าง ป๋า รพี  หรือพี่ไพร
ล้วนแต่ได้ ผ่านศึก อย่างทุกข์ตรม

มาจับแยก น้องพัน หันหน้าหนี
เอาน้องดิน คนนี้  มาให้ผม
จะได้ช่วย แบ่งข้าง ให้ดื่มนม
ให้ระบ่ม กันไป คนละมุม

แหะแบบว่าขอแจมด้วยครับ

[panthong.kh]

แค่ปลอบปลุก ทุกท่าน ในบ้านนี้
ยังเงียบฉี่ ลี้หลบ มิพบได้
''รพีพี่''หนีห่าง ถ่างขาไง
''ยากูซ่า'' นั้นไป เล่นไก่ชน

ส่วน''ลุงไพร'' กลัวเมีย มาเคลียร์ด่วน
''ปู่ริน''สวน ชุมพร รีบถอนขน
ยากูซ่า ตีไก่แพ้ แกวิ่งวน
''ณัชชา''บ่น ทุบหัว คั่วไก่กิน

ส่วนสาว''ดิน'' กินฟรี หนี้ไม่ใช้
ป่าวประกาศ ใส่ไฟ ไหม้หมดสิ้น
ว่าพันทอง ขี้เหนียว เดี๋ยวมีดบิน
เชิญปู่ริน มาแยก แหกหมดแล้ว
พันทอง
 

[choy]

ชื่อกระทู้ “คำหวาน” หรืออ่านผิด
สาว “พันทอง” มิ่งมิตร เหวี่ยงขมใส่
ปลุกไปทั่ว บ้านกลอน ทุกตัวใคร
“ยากูซ่า” ตีไก่ พลอยหางโดน

ป๋า “รพีฯ” “ปู่ริน” และ “ลุงไพร”
ยังไม่วาย ถูกดึง มาร่วมโหน
พ่อ “Saknun” ใจเย็น โปรดอ่อนโอน
ฤทธิ์ทโมน “พันทอง” ต้องเข้าใจ

ด้วยวันนี้ แดดร้อน อารมณ์แปร
“พันทอง” หา ใครแหย่ แก้กระหาย
ได้ปลดปล่อย รุ่มร้อน ใจผ่อนคลาย
เชียร์ “พันทอง” เหวี่ยงไป ทุกใครตัวฯ

ขอแจมด้วยคน...ไม่ว่านะ
Choy

[panthong.kh]

เห็นแว๊บแว๊บ คุณ ''Choy'' ชะม้อยหา
กลอนหวานกว่า ห้ามได้ ไงทูนหัว
เลยเติมขม กลมกล่อม มอมทั้งตัว
คลุกเคล้าทั่ว ทั้งที่ กวนลีลา

แขวะคนโน้น แหย่คนนี้ ไม่มีตื่น
กลอนขมขื่น ฝืนฟัด จัดไร้ค่า
ปล่อยปละเปรอะ เลอะหมด หดหายนา
''ยากูซ่า'' ''ป๋ารพีฯ'' ''ลุงพี่ไพร''

ไร้วี่แวว งานในมุ้ง คงยุ่งเหยิง
เมียด่าเปิง ห้ามเข้า เลยเศร้าใหญ่
ป่านนี้คง หนาวสั่น ครั่นคร้ามใจ
ยุยั่วไป ให้ไฟแลบ เดี๋ยวแอบมา
พันทอง
 

[ไพร พนาวัลย์]

       

มาจะกล่าวบทไป
ถึงลุงไพรใจดีฤทธีกล้า
บ้านเคยอยู่อู่เคยนอนร้อนขึ้นมา
แปลกอุราเสียจังเสียงปังปึง

แสงฟ้าแลบแปลบปลาบใครคาบแก้ว
หรือใครแห่นางแมวใส่หม้อนึ่ง
หรือว่าช้างชนกันดังตังตึง
แล้วหรี่ตาข้างหนึ่งตะลึงมอง

โห สาวสวยบ้านกลอนมาค่อนขอด
ว่าหูหนวกตาบอดไม่สอดส่อง
ทั้งรพีฯลุงไพรฯใหญ่คับคลอง
ปู่รินฯเสี่ยงน้ำนองมาป้องปราม

ตรุษสงกรานต์ผ่านมามีห่าฝน
เจ้าสองคนสาดโคลนไม่เกรงขาม
ปล่อยทั้งสองพันตูถูกคู่งาม
ต่างวู่วามวัดดวงแย่งควงใคร?

เพราะ “ธาราวารี”มีคำหวาน
วางน้ำตาลมาล่อใกล้กอไผ่
สองสาวจึงแย่งกันสนั่นไป
ขอลุงไพรควงสาวน้อยไปปล่อยปลา

“ไพร พนาวัลย์”
 

[รพีกาญจน์]

บัดนั้น
รพีตื่นจากฝันขวัญผวา
เสียงสะเทือนเลื่อนลั่นพสุธา
ฉวยแว่นตาสีทองยกส่องดู

เกิดอาเพทเหตุใดในแดนดิน
ฤๅองค์อินทร์ปีนเกลียวกับราหู
ฤๅปักษาอาละวาดพิฆาตงู
พานหมากพลูกลิ้งพลัดกระจัดกระจาย

ยกมือป้องมองมองรองเท้าถลำ
ร่างคะมำหัวโขกหกล้มหงาย
ใครกันหนอก่อเคืองเรื่องวุ่นวาย
มิใช่ชายหญิงทำอวดลำพอง

คนนี้สวยรวยทรัพย์นับแสนล้าน
เพิ่งซื้อบ้านโสภีไม่มีสอง
อยากแนบชิดติดร่างข้างประคอง
พัน-ละออง เอวองค์อกทรงโต

ถึงจะเด็กเล็กดีพริกขี้หนู
ยอดนักสู้สุดใจถึงไก่โห่
สองถุงถันกันล้มเท่าส้มโอ
ลูกครึ่งโหลดูดหนำอิ่มสำราญ

แม้นมิไม่ไปห้ามปรามแยกจับ
ร่างคงยับยู่ยี่เป็นขี้ถ่าน
ม้วนกระดาษฟาดตัวหัวกบาล
ลากนงคราญสองเอาเข้าถ้ำไป

บ่ฮู้ไหน-ลุงไพรนำก่อนเน่อ

รพีกาญจน์

 

[panthong.kh]

       
มาจะกล่าวบทไป
ถึงลุงไพรใจดีฤทธีกล้า
บ้านเคยอยู่อู่เคยนอนร้อนขึ้นมา
แปลกอุราเสียจังเสียงปังปึง

แสงฟ้าแลบแปลบปลาบใครคาบแก้ว
หรือใครแห่นางแมวใส่หม้อนึ่ง
หรือว่าช้างชนกันดังตังตึง
แล้วหรี่ตาข้างหนึ่งตะลึงมอง

โห สาวสวยบ้านกลอนมาค่อนขอด
ว่าหูหนวกตาบอดไม่สอดส่อง
ทั้งรพีฯลุงไพรฯใหญ่คับคลอง
ปู่รินฯเสี่ยงน้ำนองมาป้องปราม

ตรุษสงกรานต์ผ่านมามีห่าฝน
เจ้าสองคนสาดโคลนไม่เกรงขาม
ปล่อยทั้งสองพันตูถูกคู่งาม
ต่างวู่วามวัดดวงแย่งควงใคร?

เพราะ “ธาราวารี”มีคำหวาน
วางน้ำตาลมาล่อใกล้กอไผ่
สองสาวจึงแย่งกันสนั่นไป
ขอลุงไพรควงสาวน้อยไปปล่อยปลา

“ไพร พนาวัลย์”
 

มัวแต่กล่าว บทไป ไม่ทันแล้ว
ต้องรีบแจว แน่วนิ่ง วิ่งเถิดหนา
ยุรยาตร เยื้องกาย ร่ายมนตรา
ทำมะงุม มะงาหลา ม่าทันกิน

เป็นเอามาก มายหนอ พ่อขาใหญ่
กลุ้มฤทัย ไห้หวน ทวนถวิล
หลบหลีกเมีย แสนยาก ลำบากจินต์
ช้ำชีวิน เอ้ออ้า ป้าด่าเปิง

ทำหูบอด ปอดแหก แตกตกหล่น
ทำหน้าย่น บ่นใบ้ ใส่อีเกิ้ง
ปากขยับ ค้างคา พากระเจิง
เจิดกระเดิ้ง ข้ามหัว อย่างพัวพัน

ตรุษสงกรานต์ ผ่านมา ด่ากันยับ
ต้องหนีกลับ หลบเร้น เช่นตัวฉัน
ไปอยู่วัด ขัดเกลา เศร้าจาบัลย์
ลุสามวัน เปิดบ้านกลอน ต้องร้อนใจ

ด้วยสาวดิน ดิ้นดั่ง ดังผีเข้า
ต้องเชิญเจ้า รพีฯ มารี่ไล่
เชิญปู่ริน ยากูซ่า คว้าลุงไพร
ช่วยกันไล่ ผีออก ฝากบอกดิน
พันทอง
ม่า = ไม่ คนพม่าพูดไม่ชัด
อีเกิ้ง= ดวงจันทร์
กระเดิ้ง = กระด้ง (อ้างอิง ป๋ารพีฯจ้า)